[Fic KHR][3387] ดอกไม้แห่งแสงอรุณ

ลำดับตอนที่ #10 : Chapter 9 : โลกอนาคต

     Ryohei’s part

     ผมจำได้ว่าเมื่อกี้ผมอยู่กับแม่ของซาวาดะ แล้วก็ฮานะ แต่ว่า เกิดอะไรขึ้นก็ไม่รู้ ผมมาปรากฏตัวอยู่หน้าซาวาดะ

     “คุณพี่ชาย!!!” เจ้านั่นดูตกใจมากที่เห็นผม

     “ซาวาดะ ที่นี่มันที่ไหนกันน่ะ” ผมถามซาวาดะ

     “ที่นี่คือโลกอนาคตน่ะครับ” อะไรนะ! โลกอนาคตงั้นเหรอ

     “โลกอนาคต?....น่าตื่นเต้นสุดขั้ว!!!” ผมตะโกนออกไป เอ๊ะ นี่ผมต้องตามหาเคียวโกะสิ

     “ซาวาดะ เคียวโกะอยู่ที่นี่ไหม” ผมถามเจ้าซาวาดะดู

     “พี่ชาย!!!” ยังไม่ทันที่ซาวาดะจะตอบอะไร เสียงใสๆของน้องสาวของผมก็ดังขึ้นมา รู้สึกดีใจอย่างบอกไม่ถูกเลยแฮะ

     เคียวโกะ!! เธอไม่เป็นอะไรใช่ไหม พี่เป็นห่วงเธอสุดขั้วนะรู้ไหม!!” ผมพูดรัวๆใส่เคียวโกะทันที ก็เป็นห่วงนี่นา

     “ค่ะพี่ชาย ใจเย็นๆนะคะ คนที่นี่ดูแลหนูดีมากค่ะ แต่ว่า...” สีหน้าของเคียวโกะดูเศร้าลงไปอย่างเห็นได้ชัด เกิดอะไรขึ้นกันแน่นะ

     “มีอะไรเหรอเคียวโกะ” ผมถามเคียวโกะ

     “คุณพี่ชายครับ คือว่านามิโมริในยุคนี้...กำลังมีศึกสงครามระหว่างเรากับ...มิลฟิโอเล่ แฟมิลี่ น่ะสิครับ” ซาวาดะตอบคำถามของผมแทนเคียวโกะ

     ตอนนี้ผมรู้สึกงงแบบสุดขั้ว อะไรกันล่ะ ศึกสงคราม นี่มันยุคไหนแล้ว โลกอนาคตไม่ใช่เหรอ แล้วไอ้มิลฟิโอเล่ แฟมิลี่อะไรนั่น คืออะไรกัน

     “มันอาจจะดูแปลกๆนะคะพี่ชาย แต่...หนูคิดถึงบ้าน แต่เราคงกลับไปไม่ได้” ผมรู้สึกได้ว่าเคียวโกะเศร้ามากแค่ไหน

     “ผมขอโทษนะครับ เพราะผมแท้ๆทุกคนถึงต้องมาอยู่ที่บ้าๆแบบนี้” ซาวาดะพูดขึ้น

     “เอาน่า ยังไงมันก็เป็นโชคชะตา อย่าเครียดไปเลย เคียวโกะ! ถ้าเธอคิดถึงบ้าน พี่จะพาเธอไปบ้านในยุคนี้แล้วกัน ดีไหม” ผมให้กำลังใจทุกคน

     “ไม่ได้หรอกค่ะพี่ หน้าบ้านของเรามีคนจากที่ไหนก็ไม่รู้มาคุมเต็มไปหมดเลยค่ะ” เคียวโกะปรามผม

     “ใช่แล้วล่ะ แล้วนายก็...ต้องฝึกการใช้แหวนและเปิดกล่องให้ได้ก่อนด้วย ซาซางาวะ เรียวเฮ” ผู้หญิงคนหนึ่งเดินเข้ามา

     “นี่คุณรัล มิลจิครับ เธอเป็นอาจารย์ของพวกผม” ซาวาดะบอก

     “โอ้ววว ใช้แหวนกับเปิดกล่องเหรอ ไม่รู้หรอกว่าคืออะไร แต่จะพยายามแบบสุดขั้ว!!!!” ผมพูดอย่างตื่นเต้น

     “ดี! อีก 1 ชั่วโมงตามฉันลงไปที่ห้องฝึก ทำให้ดีๆกัน เพราะฉันรู้ว่า...นายเคยเป็นลูกศิษย์ใคร” ประโยคหลังเธอพูดเบากว่าปกติ แต่ผมกลับได้ยิน เธอคงรู้จักกับ...อาจารย์โคโรเนโร่

     “อื้อ จะทำแบบสุดขั้ว!!!” ไม่ว่ามันจะยากลำบากแค่ไหน ผมก็ต้องทำให้ได้ เพราะผมต้องพาเคียวโกะกลับบ้าน และวันหนึ่งผมต้อง...กลับไปหายัยนั่นให้ได้... “คุโรคาวะ ฮานะ”

กรี๊ดดดดดดด เรียวเฮเริ่มชอบฮานะแล้วแน่ๆเลนค่าาาา//เอ๊ะแกเป็นคนแต่งไม่ใช่เหรอ 55555

ถึงยอดวิวจะลดลง ไม่มีคนเม้น ไม่มีคนโหวต หรืออะไรก็ตามนะคะ แต่ไรต์จะพยายามแต่งเรื่องนี้ให้จบให้ได้ค่าาา ขอบคุณที่ตามๆอ่านกันมานะค้าาา