ลางรักลางร้ายช่วยตามหาหัวใจสีชมพู

""อย่าๆๆๆไม่ๆๆ"เธอส่ายหัวไปมาบนที่นอน
โครม!!!!!!!!
เสียงของฉันอันแสนไพเราะ(มั้ง)ดังในตอนเช้าอันแสนเศร้าของเธอที่นามว่าลินอยู่เกรด10ห้อง7โรงเรียนSt.Angleอันแสนdevilในความคิดของฉันฉันมีแก๊งนามว่า lin and friend_monkey  หุหุมันเปงนามที่เพื่อนสุดเลิฟตั้งให้ฉันว่ามันเปงฉายาที่แปลกที่สุดในโลกประมาณว่าเรา2ตัวเอ้ยม่ายช่ายคน เปงลิง *-*แต่รู้สึกว่าคนแต่งจะตั้งใจให้เปงแบบนี้มากกว่า*-*
  "แม่ค้าไปแล้วน้าค้า.."
   "ว่าแต่เมื่อกี้เสียงอะรัยโครมคราม"
  "ไม่มีอะรัยหรอกค่ะแค่ฝัน"
   "ฝันอะไรถึงได้เสียงดังโครมคราม"
  "อ้อฝันเห็นงูค่ะเลยตกเตียง  ว่าแต่วันนี้มีอะรัยกินบ้างคะ"
  "ลูกคนนี้ตะกละจริงๆ วันนี้มีแซนวิชลูก"
  "ว้าสายแล้วค่ะ......ไปแล้วนะค้า"ว่าแล้วฉันก็หยิบแซนวิชเข้าปากแล้ววิ่งขึ้นรถคันหรูไปโรงเรียน
  "ลุงชุบคะวันนี้ลินกลับช้านะคะ"ฉันบอกคนขับรถที่ชื่อลุงชุบ
  "ครับคุณหนู"ลุงชุบตอบกลับมาอย่างคนอัธยาศัยดี
  ณ โรงเรียนST.Angil
 ~ขอให้นักเรียนทุกคนเข้าประชุมด้วย~
(เรื่องราวจะเปงอย่างไรต่อไปพบกันหน้า2)