คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : บทเรียนที่ 9: ในความคิด
เ้าวันที่เียบสบ วันที่หอะเียบอย่าแท้ริ เพราะอะไรหน่ะเหรอ เพราะผมออยู่นเียวในหอไม่ยอมลับบ้าน(ฤหาสน์)ัย พวเสียัลับบ้านไปหมแล้ว (ริๆผม็ไม้ไ้อยาว่าเรียวอุหรอ แ่ถ้าอยู่ับ 2 นนั้นเรียวะโนแล้ลอแล้ว็โวยวายมาให้ผม่วยอ่ะิ) แ่มันเริ่มไม่สบแล้วสิ เพราะผมันไ้ยินเสียะโนัลั่นหน้าหอผมหน่ะสิ ถ้าไม่ใ่ื่อที่ไ้ยินผมะไม่สนใเลย ผมสาบานไ้ แ่ำว่า ‘๊อ’ ที่ไ้ยินนั้นมันหมายหมายถึ ‘ลี เฮ’ มันทำให้ผมสนใึ้นมาทันที ทำไมผมะสนใ ‘เ้า’ ไม่ไ้หล่ะ ผมเห็นเ้ารั้แรผมิว่าเป็นผู้หิ้วย้ำ ัวเล็ หน้า็หวาน วาลมโ มันทำให้ผมสนใมาเลยแหละ ผมะโูนมาเยือนทาหน้า่าแล้ว็เป็นริ ผมเห็นน 2 น้มหน้าุบิบอะไรัน็ไม่อาทราบไ้ ะวาแผนอะไรัอย่าแล้วผม็เห็น 2 นนั้นแยันไปนละทาแล้ว พอีเลยผมอยาหาอะไรทำอยู่ ผมมันว่าหนิ ผมว่าผมามไปแล้ันีว่าแน่นอนว่าผม้อาม ลี เฮ อยู่แล้ว ผมวาหนัสือแล้วเินไปเปิประู้านหน้าอหอ ที่ที่พวนั้นยืนวาแผนันเมื่อี้แล้วเินามหลั ลีเฮ มานานแล้วนะเนี่ย เ้ามีสมาธิสูมาในารสำรวหน้า่าทุๆบานสสัยะูปลวที่อาศัยอยู่ในนั้นมั้ (ไม่เอหรอ็หอผมพึ่สร้า ยัใหม่ๆอยู่เลย) ผมเินเ้าไป ย้ำว่าเินเ้าไปไม่ไ้ย่อเ้าไป นัวะิันอยู่แล้ว ผมนับริ้วรอยบนหน้าอนรหน้านี้ไ้เลย
ลีเฮหน้านายนี่หวานะมั แ่แล้วสมอผม็สั่ารทันที ผมเินเ้าไปับมือเ้า เป็นเหมือนที่ผมิเลย เฮทำหน้าเหวอทันทีที่เห็นผม ผมยิ่รู้สึอยาแล้ มืออผมล้วเ้าไปหยิบมือถือในระเป๋าาเ สีหน้าเฮีลแทบะทันที ผมแล้ไ้ไม่นานนัวเล็รหน้าผม็ยื่น้อเสนอ ผม็อยาแล้่อเลยรับ้อเสนอเ้า เพราะอะไรหน่ะหรอ เพราะมีเหุผลที่ะเอเ้าอีและแล้ปลารหน้าผม น่าสนุว่าูหมีับนหน้าสวยทะเลาะันะอี ผมะไ้มีอะไรทำหลัเลิเรียน พอแล้วีว่าวันนี้ผมพู เอ๊ย!ิมาเยอะแล้ว แ่ริๆ็พูเยอะึ้นริๆแหละ ถ้าผมไม่พูแล้วะแล้ ลี เฮ ไ้ไหล่ะ ริมั๊ย? 555 (เ้าายไปะแล้ว)
>>>>>ิเหรอว่าั้นะลืมหน้านาย<<<<<
ใรรัิบอมเ้ามาเม้นเยอะๆนะ
ิบอมอุส่าห์มีบท ถึไม่ไ้พู็เถอะ
ความคิดเห็น