คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : ง้อเด็ก
ตอนที่ 8 ง้อเด็ก
แบมแบมกระพริบตาปริบๆเมื่อรู้สึกถึงแสงแดดยามเช้าที่สาดส่องเข้ามากระทบตา เด็กน้อยงัวเงียลุกขึ้นก่อนจะสูดจมูกฟุดฟิดเมื่อได้กลิ่นอาหารหอมๆที่ลอยมาตามลม
สงสัยมาร์คฮยองคงจะทำอาหารเช้าแน่ๆเลย
แบมแบมขยี้ตาเบาๆก่อนจะลุกขึ้นเดินช้าๆเพื่อตรงไปยังห้องครัว ใบหน้าหวานเอียงคอมองสิ่งที่มาร์คฮยองทำอย่างสงสัยก่อนที่จะสะกิดถามเบาๆ
“มาร์คฮยองกำลังทำอะไรอยู่น่ะฮะ?”
“ก็คาวต่มไง อาหารเช้าที่คนไทยเขาชอบกิน อันนี้ ใช่มั้ย”
เอ่อ....ข้าวต้มป่าวพี่?
“เค้าเรียกว่าข้าวต้มฮะ แล้วนี่ฮยองใส่กิมจิลงไปทำไมอ่ะ”
“ก็ในนี้เค้าบอกให้ใส่ผักลงไปด้วยเพื่อคุณค่าทางสารอาหาร”
มาร์คยื่นไอโฟนที่มีหน้าค้นหาคำว่า “อาหารเช้าคนไทย”ไว้ ให้แบมแบมดูก่อนจะหันกลับไปมองหม้อข้าวต้มของตัวเองอีกครั้งอย่างไม่เข้าใจ
ทำไมมันถึงไม่เป็นสีขาวเหมือนในรูปอ่ะ?
มาร์คงงนะครับเนี่ย
“เดี๋ยวแบมทำเอง ฮยองไปนั่งรอเหอะ”
แบมแบมพูดขณะที่กลั้นยิ้ม ตากลมมองข้าวต้มกิมจิในหม้อที่เดือดปุดๆอีกครั้งก่อนจะแอบขำในใจ
ทำไมมาร์คฮยองถึงน่ารักแบบนี้เนี่ย
แบบนี้ใครไม่รักไม่หลงมาร์คฮยองก็บ้าแล้ว
“ไม่เอา ฮยองอยากลองทำดู แบมนั่นแหละไปนั่งรอที่เก้าอี้นู่นไป”
“ฮยองลองชิมดูรึยังล่ะ?”
มาร์คส่ายหน้าเบาๆก่อนจะก้มลงมองข้าวต้มสีน้ำตาลที่อยู่ในหม้อก่อนจะปิดเตาแล้วถอนหายใจออกมาอย่างเซ็งๆ
“แบบนี้คงกินไม่ได้แล้วแหละ เดี๋ยวฮยองพาไปหารัยกินก็แล้วกันนะ”
“งื้อ ไหนขอชิมหน่อย”
แบมแบมคว้าช้อนคันยาวที่วางอยู่บนโต๊ะมาตักข้าวต้มในหม้อมาคำใหญ่ ปากอิ่มห่อแล้วเป่าลมใส่เบาๆก่อนจะลองชิมดู
เฮ้ย...............
อร่อยผิดกับหน้าตาอ่ะ
แบมแบมจ้วงช้อนตักลงไปอีกครั้ง และอีกครั้งก่อนจะหันมายิ้มให้กับมาร์คฮยองที่ยังยืนอึ้งอยู่
“อร่อยแล้ว แบมจะกินนี่แหละ”
“อร่อยแน่นะ?”
“อื้ม ไม่โม้ฮยองหรอกน่า”
แบมแบมยิ้มจนตาหยีก่อนจะเดินไปคว้าถ้วยใบเขื่องที่วางเรียงอยู่ไม่ไกลมาสองใบ มือบางคว้าทัพพีมาตักข้าวต้มใส่ถ้วยทั้งสองก่อนจะนั่งลง
“กินกันเถอะฮะ”
มาร์คนั่งลงตรงข้ามเด็กน้อยก่อนจะถอนหายใจออกมาเบาๆเมื่อเห็นคนตรงหน้าไม่มีทีท่าว่าจะโกรธหรืองอนเขาเหมือนที่เขาแอบกลัวไว้
ก็เมื่อคืนเขาดันหมั่นเขี้ยวที่เห็นเจ้าเด็กหลงนี่นอนหลับอุตุซะน่ารักอยู่ข้างๆอย่างสบายใจเฉิบ
มีแต่เขาเนี่ยแหละที่นอนกระสับกระส่ายไปมาเพราะทำตัวไม่ถูกอยู่บนเตียง -*-
“กินเสร็จแล้วเดี๋ยวฮยองต้องไปทำธุระนิดหน่อย แบมแน่ใจนะว่าจะไม่ให้ฮยองพาไปไหน?”
“อยากไปกับฮยองด้วยอ่ะ ไปด้วยได้ม๊า”
แบมแบมพยายามอ้อนมาร์คฮยองก่อนที่ชายหนุ่มผมแดงจะส่ายหัวเบาๆด้วยใบหน้าจริงจัง
“ธุระสำคัญ แบมยังเด็ก ไม่เหมาะหรอก เดี๋ยวฮยองจะเอาเงินไว้ให้แบมหาอะไรกินแถวนี้นะ”
“ฮะ” (- -) (_ _) (- -)
“อย่าเดินไปไหนไกลๆคนเดียวรู้มั้ย เดี๋ยวหลงทางอีก”
“ฮะ” (- -) (_ _) (- -)
“ถ้าเจอคนแปลกหน้าที่ดูท่าทางไม่น่าไว้ใจ แบมก็อย่าเข้าใกล้นะ”
“ฮะ”
“ถ้าจะให้ดีอยู่แต่ในห้องดีกว่า แล้วใช้โทรศัพท์ตรงห้องนั่งเล่นโทรสั่งอาหารเอาก็ได้”
“โห ฮยองอ้ะ กะจะไม่ให้แบมไปไหนบ้างรึไง”
แบมแบมบ่นกระปอดกระแปดแต่ก็แอบดีใจอยู่เงียบๆเมื่อเห็นท่าทางเป็นห่วงเป็นใยที่ฮยองใจดีมอบให้
ก็มาร์คฮยองเป็นคนดีแบบนี้เนี่ยสิ แบมแบมถึงได้หลงรักฮยองคนนี้มานานตั้งหลายปี คิค -///-
.............................................
มาร์คหยิบแก้วบรั่นดีทรงสวยลงมาจากบาร์ก่อนจะหยิบเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ในเครือวอร์กเกอร์ขึ้นมาด้วยท่วงท่าของมือชั้นครู ชายหนุ่มหยิบน้ำแข้งก้อนโตทรงสี่เหลี่ยมหนึ่งก้อนวางลงบนแก้วก่อนจะรินเครื่องดื่มสีอำพันช้าๆพอประมาณ มือหนาหยิบแก้วทรงสวยมาเขย่าเบาๆพอให้เครื่องดื่มผสมกับอุณหภูมิน้ำแข็ง ก่อนจะวางแก้วเครื่องดื่มให้ลูกค้าหนุ่มเบื้องหน้าที่มาร่ำสุราที่คลับตั้งแต่เช้า
“กรีนเลเบิ้ลที่คุณสั่งครับ”
มาร์คพูดด้วยน้ำเสียงสุภาพก่อนจะหันกลับมามองหญิงสาววัยทำงานอีกคนที่นั่งอยู่ไม่ไกลซึ่งกำลังกวักมือเรียกเขาอยู่
“มีอะไรให้รับใช้ครับ?”
“เธอสนใจจะไปสนุกกับฉันมั้ย”
มาร์คมองหญิงสาวเบื้องหน้าด้วยแววตาเฉยชา การที่เขาทำงานในที่แบบนี้จึงไม่ค่อยแปลกเท่าไหร่ที่มีลูกค้าที่เข้าหาเขาด้วยเรื่องอย่างว่า …
แต่เขาเกลียดเรื่องแบบนี้ที่สุด ถึงเขาจะเจ้าชู้แค่ไหนแต่ก็ไม่ต้องมาหาความเพลิดเพลินกับแขกเลยสักที
เพราะเขาก็มีตัวเลือกอีกมากมายที่รอเขาอยู่ (อ้าวเฮ้ยอิพี่ อย่าเพิ่งมาแสดงความชั่วตอนนี้นะเว้ย 0o0)
“ผมทำงานที่นี่ก็สนุกพออยู่แล้ว ถ้าคุณไม่ต้องการรับเครื่องดื่ม ผมขอตัวก่อนละกัน”
“อย่าเพิ่ง งั้นเอามาร์ตินี่มาให้ฉันแก้วนึงก็แล้วกัน”
มาร์คมองท่าทีลนลานของแขกสาวตรงหน้าก่อนจะเดินส่ายหน้าเข้าไปในบาร์ชายหนุ่มหยิบขวดจินกับขวดดราย เวอมูท ออกมาจากหลังบาร์ มือหนาเทส่วนผสมทั้งสองลงในกระบอกเชกเกอร์ก่อนจะหย่อนน้ำแข็งลงไปราว 3-4 ก้อน มือหนาจัดการปิดปากกระบอกและออกแรงเขย่าอย่างเป็นจังหวะ
เฮ้อ เมื่อไหร่ไอ้หวังมันจะมาผลัดเวรกับเขาสักทีเนี่ย
อยากกลับไปเช็คที่ห้องจริงๆว่าเจ้าเด็กหลงจะยังอยู่ในห้องตามที่เขาสั่งรึเปล่า
..............................................
แบมแบมเดินเตร่ตรงสวนสาธารณะแห่งหนึ่งซึ่งอยู่คนละมุมเมืองของคอนโดมาร์คฮยองเลยทีเดียว
เอาน่า มาร์คฮยองไม่รู้หรอกว่าเขาแอบหนีเที่ยว
เขามาแป๊บเดียว เดี๋ยวก็กลับแล้ว โหะๆ (ดื้อจริงๆแบมเอ้ย เด้ะจับตีก้นเลย -*-)
แบมแบมคิดอย่างเจ้าเล่ห์ ใบหน้าหวานฉีกยิ้มอย่างสดใสขณะที่สูดอากาศภายในสวนที่แสนจะร่มรื่นแห่งนี้อย่างคิดถึง
จะว่าคิดถึงก็คงจะเว่อร์ไป
เพราะเขาก็มาวิ่งออกกำลังกายแถวนี้เกือบทุกวัน
แบมแบมเดินช้าๆก่อนจะทรุดนั่งลงกับเก้าอี้ในสวนสาธารณะ ตากลมเหลือบมองไปรอบสวนสวยก่อนจะมองเห็นผู้ชายท่าทางแปลกๆ 2 คนที่เหมือนจะจ้องมาที่เขาอยู่ตลอดเวลา
คิดว่าหลบอยู่ตรงเสาไฟแล้วเขาจะไม่เห็นรึไง -*-
แบมแบมแกล้งทำเป็นไม่สนใจก่อนที่จะพยายามคิดอย่างสงสัย เขาก็ไม่ได้ไปทำอะไรให้ใครนี่หว่า ทำไมจู่ๆถึงมีคนมาสะกดรอยตามเขาได้...
อย่าบอกนะว่า....
นี่คือสิ่งที่พี่นิชคุณเคยเตือนเขาเอาไว้?
มาต่อแบบสั้นๆก่อนจะแอบชะแว้บหนีไปกบดาน (กระทืบมันทิ้ง)
คือไรต์ไม่ชอบเครื่องดื่มแอลกอฮอล์เลยนะจริงๆ (ใครถามแก?)
แต่พออ่านๆช่วงมาร์คชงเหล้าแล้วก็งงเหมือนกัน
ทำไมตรูวอธิบายละเอียดจังวะ เหอะๆๆๆ
แต่ก็นั่นแหละ ฉากหน้าอาจจะมีเรื่องระทึกเกิดขึ้นแน่ๆ (ระทึกแน่เหรอ)
ตามนั้นแหละค่ะ ขอบคุณที่ติดตามนะคะทุกคน
รักรีดเท่าฝา เอ้ย ฟ้า จุ๊ฟม๊วฟฟฟฟ ^ ^
CRY .q
ความคิดเห็น