คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #12 : คู่หมั้น...คู่ห(ม)าย 12 - 100%
หึก....TT^TT ปลุกแบบละมุนๆหน่อยได้มั้ย?ทำไมต้องเอาเท้ามาสะกิดมาร์ค ต้วนด้วย?
ความอ่อนหวานละมุนละไมแบบที่เคะในฟิคชั่นทั่วไปควรจะมีมึงหัดไปเรียนรู้ไว้มั่ง อิเด็กเชี่ย
ใครมันเป็นตัวต้นคิดให้กูได้มาหมั้นกะอิเชี่ยแบมแบมวะ
พ่อรู้จะโดดถีบหน้าหงายเลยแม่ง
"ลุกสิวะสัส มึงจะนอนกระพริบตาปริบๆมองหน้าหาพ่อง? กูรู้นะว่าตัวเองหล่อ มึงไม่ต้องจ้องกูมากนักก็ได้ เชี่ยเอ้ย...."
รีบตวัดตัวออกจากกองหมอนและผ้าห่มที่กองเป็นหย่อมเล็กๆตรงพื้นห้องด้วยความอดสูใจ คืออ่านไม่ผิดกันหรอกครัช
คือกูเนี่ย เจ้าของห้อง....
แต่โดนถีบให้มานอนบนพื้นห้องเนี่ย มันใช่เหรอวะ?
แล้วอิเด็กแบมนี่มันคิดว่ามันเป็นใคร?
ผัวกูหรอม?
"ชาติก่อนกูไปทำกรรมไรไว้วะ ชาตินี้ถึงมีเมียอย่างมึง งานบ้านงานเรือนก็เหี้ย นิสัยก็ถ่อย ตอนเมาก็เรื้อน โอ๊ยยยย กูจะบ้า...."
อ้าปากค้างมองอิเด็กใจทรามที่เดินว่อนทั่วห้องเพื่อใช้ไม้ขนไก่ปัดๆไปตามเฟอร์นิเจอร์ต่างๆ แคะหูข้างซ้าย ย้ายกลับไปข้างขวารัวๆอีกครั้งและหวังว่าตัวเองคงฟังอะไรผิดไป
นั่นไง.....
มันกล้าคิดได้ยังไงวะ ว่าน้ำหน้าอย่างมันจะเป็นผัวกูได้...
สงสัยมาร์คต้วนคงต้องระบุสถานะแบบชัดเจนให้อิเด็กนี่ซะละ
เห็นมาร์คไม่กล้ามีปากมีเสียงแล้วชักจะเอาใหญ่ เดี๋ยวใครจะหาว่าเขาอ่ะ.....
เป็นคนกลัวเมีย....
ปัญหาคือหนทางในการจับอิเด็กแบมแบมมาระบุสถานะนี่มันงานหิน งานโหด งานยาก
แล้วมาร์ค ต้วน ชายหนุ่มที่มีดีแค่หล่อรวย ทั้งชีวิตสิ่งๆดีๆและฉลาดๆที่เคยทำนี่นับได้แค่ไม่กี่อย่าง ซึ่งถ้าพูดออกมาแล้วคงจะรู้สึกอับอายขายหน้ามากเพราะแม่งไม่ได้มีประโยชน์อะไรเลย แล้วกู
จะเอาอะไรไปสู้กับเซียนมวยไทยที่รอบรู้การต่อสู้มามากมายหลากหลายกระบวนท่าแบบมันวะ?
แค่เข้าหาทีนี่ไม่โดนถีบหน้าหงายออกมาเลยเหรอวะ?
แบบนี้ต้องมีตัวช่วยป่ะ? เรื่องจัญไรๆแบบนี้จะขอให้ใครช่วยได้บ้างวะ
แล้วในมโนภาพก็ปรากฎภาพเพื่อนสนิทที่มีขนาดฟันหน้าใหญ่โตมโหฬารเหมาะแก่การไปประกอบอาชีพเป็นเกษตรกร...
ไอ้เชี่ยเจบี
เออ เรื่อจัญไรๆแบบนี้นี่ลืมมันไปได้อย่างไร.....
แอบหยิบมือถือคู่ใจเแล้วเดินย่องเข้าไปในห้องน้ำเงียบๆ ไม่กล้าแม้แต่จะโทรคุยกับเพื่อนรักเพราะกลัวอิเด็กข้างนอกที่กำลังบ่นหงุงหงิงนั่นจะได้ยินแล้วพังประตูเข้ามาเตะเขา...
นี่ก็ไม่ได้กลัวนะ สาบาน!!
แค่เป็นคนที่รู้รักษาตัวรอดเป็นยอดคนแค่นั้นเองอ้ะ ไม่มีอะไรมากไปกว่านั้นแน่นอน....
นิ้วมือสวยเลื่อสไลด์เปิดโปรแกรมแชทสีเขียวขึ้นก่อนจะจัดการทักทายไปวลีไพเราะๆเหมาะแก่การนำไปคุยกับเพื่อนสนิทเป็นที่สุด
m93พ่อทุกสถาบัน : ไอ้เงิง มอนิ่งงงงงงง
read
เพราะฟันคือมงกุฎของปาก : มอนิ่งแสสสสสส
m93พ่อทุกสถาบัน : มีเรื่องกลุ้มใจ อยากปรึกษาว่ะ
read
เพราะฟันคือมงกุฎของปาก : แล้วไง อยากให้ช่วย?
m93พ่อทุกสถาบัน : มึงต้องช่วยกูน๊า บีน๊า
read
เพราะฟันคือมงกุฎของปาก : เออๆ เรื่องไรล่ะ ให้ไวนะ เดี๋ยวเมียตื่น
m93พ่อทุกสถาบัน : แต่ก่อนอื่นกูขอถามหน่อย มึงทำไงถึงได้กับไอ้จินยองวะ?
read
เพราะฟันคือมงกุฎของปาก : ก็ไม่ทำไงอ่ะ ชวนมันแดกเหล้า พอเมา กูก็จับเด้าเลย
อื้อหืออออ จัญไรว่ะไอ้บี หลงคิดว่าแม่งเป็นคนดีมาตั้งเนิ่นนาน....
มิน่าล่ะ ก็เคยคิดอยู่นะ ว่าคนแบบแม่งจะเอาปัญญาจากไหนมาจัดการจินยองได้ถ้าไม่ใช้วิธีนี้
m93พ่อทุกสถาบัน :จัญไรว่ะ แล้วพอจินยองมันได้สติล่ะ มึงไม่โดนต่อยหน้าแหกเลยเหรอ?
read
เพราะฟันคือมงกุฎของปาก : ก็ไม่นะ ตอนนั้นมันก็คงสมยอมหน่อยๆแหละ กูว่านะ หุหุ
m93พ่อทุกสถาบัน :เออ แค่นี้แหละ ตอนเย็นพาจินยองมาแดกเหล้าห้องกูด้วยนะ ขอบใจมาก
read
เพราะฟันคือมงกุฎของปาก : เอ้า อะไรของมึงนิ ไหนว่าจะปรึกษา? เออๆ เดี๋ยวตอนเย็นจะเข้าไปหาก็แล้วกัน
มาร์คละสายตาจากหน้าจอมือถือก่อนที่จะยกยิ่้มมุมปากอย่างพออกพอใจกับแผนการณ์ที่คิดได้สดๆร้อนๆ
มอมเหล้าแล้วจับกด......
หึหึ รับรองอิแบมมันไม่รอดแน่
ฮั๊ววว ฮ่า ฮ่า ฮ่า ทำไมกูถึงฉลาดสัสๆแบบนี้เนี่ย แม่งภูมิใจในความจัญไรของตัวเองจุงเบยยย
"อิสัสมาร์ค มึงเข้าไปแดกขี้ในห้องน้ำเหรอห้ะ มึงรีบๆออกมาช่วยกูถูห้องนะอิเชี่ย อย่าคิดจะโดดงานถ้าไม่อยากแดกตีนแทนแดกข้าว"
"คร้าบบบบ"
ตะโกนกลับด้วยน้ำเสียงแค้นเคือง(?) เฮอะ คืนนี้แหละ มึงต้องเสร็จกู มึงจะมากดขี่ข่มเหง ทำร้ายหัวใจดวงน้อยๆของกูไม่ได้อีกต่อไป มึงจะต้องเกรงอกเกรงใจกู ต้องกราบตีนบูชากูรัวๆก่อนนอน 555555 แค่คิดกูก็มีความสุขจนตัวแทบจะลอยติดฝาเพดานห้องน้ำเเล้วว่ะแม่ง
ณ เวลานี้ อะไรๆก็มาหยุดมโนภาพอันจัญไรของมาร์คไม่อยู่แล้วจริงๆ
..........................................
"เป็นไง หายเจ็บยัง?"
"หะ หายแล้วครับ"
แจ็คสันตอบด้วยเสียงอ่อยๆและนอบน้อมเป็นที่สุด ขณะกระโผลกกระเผลกมาจนถึงห้องครัวหลังจากได้กลิ่นอาหารหอมๆที่โชยออกมาจนถึงห้องนอนของเขา ร่างสั้นๆค่อยๆทิ้งตัวลงนั่งบนเก้าอี้ก่อนจะมองคนผมทองที่กำลังคนหม้ออะไรบางอย่างที่กำลังเดือดปุดๆส่งกลิ่นหอม
"เอ่อ...ทำอะไรอ่ะ ให้ช่วยมั้ย?"
ปกติไม่ได้ดูดีมีสติแบบนี้ แต่แจ็คสันก็เกรงใจเจ้าของแรงเตะอัดไข่อันแสนหฤโหดคนนี้เหลือกำลัง โหดไม่โหด ตอนนี้ไอ้ยูคยอมยังลุกไม่ขึ้นอ่ะ คิดดูเอาเองเหอะครับ....
เป็นมนุษย์เพศผู้ที่รองจากพ่อแล้วแจ็คสันรู้สึกเกรงใจที่สุดอ่ะ บอกเลย....
"ต้มซุปอ่ะ แล้วไม่ต้องมาช่วยหรอก เกะกะ นั่งอยู่เฉยๆเหอะ"
ยองแจสะบัดเสียงอย่างนึกรำคาญก่อนจะหันไปสนใจซุปหม้อโตตรงหน้าอีกครั้ง ก็ไม่ได้อยากมาทำอะไรแบบนี้นักหรอก
แต่แค่รู้สึกไม่ดีหน่อยๆที่จะมาทำร้ายเจ้าพวกนี้แล้วจะเดินลอยชายจากไปแบบสวยๆเหมือนในละคร
คือแจแจเป็นคนดีไงทุกคน แค่รู้สึกสงสารไอ้สองคนพี่น้องนี่นิดๆ(นิดเดียวนะ แค่นิดเดียว!)
ก็นั่นแหละ ให้พวกไข่พิการนี่มาดูแลกันเองก็ยังไงอยู่ เกิดพากันเดินสะดุดนั่นนี่ล้มลงหัวร้างข้างแตกไปแจแจก็แลดูเหมือนนางร้าย....
ถุยเหอะยองแจ สีข้างถลอกหมดละ ประเด็นจริงๆที่ไม่ยอมกลับบ้านแต่กลับมายืนทำกับข้าวในห้องครัวชาวบ้านเค้าเนี่ย...
พอสังเกตดีๆ ไอ้สองพี่น้องหื่นกามนี่มันก็หล่อดีอ่ะ....
ตอนนี้พี่แจบอมคนเงิงงามนั่นหน้าตาเป็นไงแจแจจำไม่ได้แล้วครัช.....
"อืม....กูไปได้เหรอวะ? เออๆ ตอนเย็นจะไปหา เอาไอ้คยอมไปด้วยได้ใช่ม้ะ? โอเคๆ เจอกัน"
มองคนร่างสั้นที่เพิ่งยกมือถือออกจากหูก่อนจะขมวดคิ้ว ถ้าให้เดา คงไม่พ้นมีคนชวนออกแรด ขณะที่กำลังคิดเพลินๆ มือถือเครื่องงามในกระเป๋ากางเกงก็สั่นดุ๊กดิ๊ดเรียกสติที่กำลังล่องลอยของยองแจให้กลับเข้าร่างได้เป็นอย่างดี
"ไอ้แบมมันโทรมาทำไมวะ?"
พึมพำกับตัวเองเบาๆขณะกดสไลด์หน้าจอรับสายเพื่อนรัก
"แตงงงงงงงง"
"แตงพ่องงงง บอกว่าให้เรียกว่าแจแจ ละโทรมามีไร?"
"แดกเหล้ากันๆ"
"ห้ะ? ไม่อ่ะ กูไม่แดกเหล้ากับมึงแน่"
เบ้หน้าอย่างสยดสยอง คือเผื่อใครไม่รู้ก็ขอให้รู้ไว้เลยนะครัช ว่าอิเชี่ยแบมเนี่ย....
แม่งคอทองแดงยังน้อยไป อย่างแม่งต้องคอเพชรนู่นแหละ แดกเหล้าอย่างกะน้ำเปล่า
แดกเชี่ยเป็นกล่องๆไม่เคยเมา แถมยิ่งแดกมากยิ่งเชี่ยมาก แรงควายสุดๆ
ประสบการณ์การได้แดกเหล้ากับอิเชี่ยนี่ไม่น่าพิสมัยจริงๆเว้ย
"มาเหอะแตง งานนี้เมียกูเป็นเจ้าภาพ แดกฟรีตลอดงาน มันจะชวนเพื่อนมันมาด้วยนะ รับรองมึงได้มาหลีหนุ่มด้วย ถ้าพลาดมึงจะเสียใจ"
ดะ เดี๋ยวนะ พี่มาร์คก็ไปด้วยหรอม?
เพื่อนพี่มาร์คด้วยหรอม?
"เออๆ ตอนเย็นเจอกัน เดี๋ยวกูจะหิ้วของโปรดมึงเข้าไปให้ด้วย"
อิอิ พี่มาร์คจ๋าาาาาาาาาา
ถึงจะกลายเป็นเมียเพื่อน แต่ได้นั่งกินเหล้ากะพี่เค้านี่มันก็ไม่ได้หาโอกาสแบบนี้ได้ง่ายๆนะเว้ย
แล้วเผื่อแจแจอาจจะมีโอกาสได้เต้าะเพื่อนพี่มาร์คมาเก็บไว้ในคอลเลคชั่นด้วย หุหุ
“เอ้า เชี่ยยยยยยย”
“เชียส์ป่ะวะพี่มาร์ค?”
“เออนั่นแหละ เชียสสสสสสสส”
อื้อหืมมมม
นี่ฝอยน้ำลายหรือสายยางดับไฟของนักผจญเพลิง
อิเหี้ย หน้ากูเน่าหมดแล้วมั้ง
น้ำลายมึงพุ่งมาเต็มหน้ากูละตอนนี้ไอ้พี่มาร์ค
ถ้าไม่ติดว่าแม่งเป็นเมีย(?)ไอ้แบมนี่แจแจตบละนะ
ตบจูบอ่ะ 5555555
“น้องแตงงงง แดกเหล้ากัลลล”
“แดกอยู่ครับพี่มาร์ค”
แต่พอเห็นสภาพละกูอ่อนใจตบจูบแม่งไม่ลงละ -*-
“น้องแบมมมม เมื่อไหร่น้องแบมจะเมาอ้ะ รีบๆเมาดิ รีบๆมาววววว”
“หึ้ยยย ไม่กวนดิเมีย ผัวจะเปิดขวดที่ห้า อย่าเพิ่งกวนนะ นอนแทะกระดูกเล่นไปก่อน เคป้ะ?”
“ไม่ใช่หมานะ อ้ะ เอาขวดนี้ป่าว พ่อน้องมาร์คส่งมาให้จากเมกา ของแพงนะเนี่ย เหล้านอกเลยน๊า สนป้าวววววว”
“เมียน่ารักมากกกกก”
เอ่อะ........
“ไม่อยากเป็นเมีย ขอเป็นผัวได้มั้ย?”
“เมาแล้วหลับเหอะเมีย ถ้าไม่อยากแดกตีนแทนเหล้าก็เงียบๆไว้นะครับ อื้อหือ งานดี กลมกล่อมมากอ่ะเมีย เหล้าเหี้ยไรเนี่ย ภาษาไรไม่รู้อ่านไม่ออก แต่แดกอร่อยช่างแม่งงงง...”
ก็มองสองผัวเมียนั่นมันพร่ำเพ้อกันไปก่อนจะขมวดคิ้วใส่ไอ้คนข้างๆที่หัวเราะคิกๆคักๆเหมือนแม่งไปแดกปุ้นมาแทนแดกเหล้า
“โหย ไม่ไหวๆ แดกนิดเดียวก็เมาละอ่อมึง อ่อนว่ะ อิมาร์คคนอ่อน ฮิฮิ”
มึงก็ไม่ได้ต่างอะไรจากอิพี่มาร์คหรอกไอ้แจ็คสัน
หัวเราะอย่างกับคนเสียสตินี่คือไร มึงเมาบ้องใช่มั้ย ตอบ???
ยองแจชักสีหน้าอย่างเซ็งๆเมื่อเห็นคนในวงเหล้าที่เป็นคนคุ้นเคย คุ้นหน้าคุ้นตากันทั้งนั้น หมดอารมณ์ฟิน หมดอารมณ์จะกรี้ด มดลูกฝ่อแล้วด้วยตอนนี้ เข้าใจป่ะ? ไหนวะไอ้แบม เพื่อนพี่มาร์คที่มึงคุยนักคุยหนาว่าเด็ด แล้วชวนให้กูมาอ่อยเนี่ย....
แม่งหันซ้ายก็เจอไอ้สั้น หันขวาก็เจอไอ้เด็กยูคยอม
ตรงหน้าก็มีคู่แจบอม&จินยองสองผัวเมียที่นั่งกรึ้บกันอยู่เงียบๆแบบไม่สนโลกนี้ โลกหน้า หรือโลกไหนๆ
ทำปานประหนึ่งราวกับมึงอยู่กันเพียงสองคนบนเทือกเขาแอลป์
อิเหี้ยกูหมั่นไส้แรง อิจฉาแรงด้วย
ขอให้ฟันหน้ามึงเฉาะแก้วเหล้าแหก อิพี่แจบอม #โสดแล้วพาล
แล้วก็มีอิพี่มาร์คที่นั่งเอนไปเอนมาข้างๆไอ้แบมที่ซดเหล้าโฮกๆเหมือนตายอดตายยากนั่นแหละ
ถ้านับรวมตัวเอง ก็ 7 คนถ้วนๆ
คนกันเองทั้งนั้นนนนนน
“ทำไมน้องยองแจทำหน้างั้นล่ะครับ ไม่หนุกหรอ ฮิฮิ”
“หนุกมากเลยครับ หนุกเหี้ยๆ”
แทบจะยกนิ้วกลางใส่ไอ้คนตัวสั้นที่เริ่มไถลหัวลงต่ำเรื่อยๆ ก่อนที่หัวทุยๆจะตกแหมะเต็มตัก จะผลักก็ไม่ได้เพราะกับแกล้มก็วางเต็มพื้นอยู่ตรงหน้าขืนผลักแม่งสิ เม็ดมะม่วงหิมพานต์ของโปรดไอ้เชี่ยแบมคงจะฟุ้งกระจายกลายเป็นโกโก้ครั้นช์แน่ๆ
ยกแก้วเหล้าที่ผสมจนเจือจางขึ้นจิบแกล้มกับต๊อกที่เริ่มเย็นอย่างช้าๆ แอบเหลือบมองไอ้ยูคยอมที่ยังคงนั่งซัดเหล้าอย่างชิวๆไม่มีร่องรอยความเมาให้เห็น
สาบาน 3 นิ้ว ว่าแก้วไอ้เปรตนี่มันเหล้าเพียวๆไม่มีโซดาหรือน้ำแข็งหรือเชี่ยไรเลยนะ
ละเห็นแม่งเปิดขวดที่ 4 แล้วนะ
ไอ้แบม....มึงเจอคู่แข่งละ
ก้มลงมองไอ้คนตัวสั้นที่ตอนนี้หลับไปแล้วเป็นที่เรียบร้อยก่อนจะถอนหายใจ พยายามไม่จิบเหล้ามากเพราะรู้หน้าที่ตัวเองดีว่าคงต้องคอยเก็บซากไอ้แบมที่มันคงจะเมาเรื้อนคนสุดท้ายของงานนั่นแหละ
“กินนี่มั้ย อร่อยนะ”
“หืม ไรอ่ะ?”
มองแก้วเครื่องดื่มสีสวยแปลกที่ไอ้เปรตข้างๆส่งให้ก่อนจะยกขึ้นกระดกรวดเดียวจนหมดอย่างไม่ได้สงสัยอะไร
อิเชี่ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
“มึงงงงง ไอ้เหี้ยยยยย แสบคอ”
น้ำตาปริ่มขอบตาจนแทบจะไหล เมื่อเจอของดีกรีแรงที่ไม่ผ่านการเจือปน กลิ่นเหม็นที่ตามมาติดๆจนฉุนจมูก ลิ้นที่เริ่มชา และตาที่เริ่มเบลอ
เฮ้ยมึง เมาเร็วไปป่าววะ?
“อึ น้ำ น้ามมมม คยอมมมม จะอาวววน้ำ อึ้ก”
โห นี่เสียงกูหรือเสียงลูกหมาอยากแดกนม???
“โห แรงกว่าที่คิดเน้าะ”
“เด็ดว่ะเฮีย ไปหามาจากไหนเนี่ย?”
กูว่ามึงหลับไปแล้วนะแจ็คสัน
แล้วใครนั่งอยู่ข้างๆกูวะ?
แล้วแจ็คสันที่หนุนตักกูหายไปไหน???
สงสัยจะเมาละมั้งแจแจเอ้ย
“ละไอ้มาร์คเพื่อนเฮียเงิงนั่นมันเมาจริงหรือหลอก?”
“หลอกดิ”
“แม่งจัญไรเน้าะ”
“อย่าด่าตัวเองดิคยอมมี่”
“อยากโดนกูกดจริงๆใช่มั้ยเฮีย?”
“ขอโทษครับพี่ยูคยอม”
และโลกทั้งใบของยองแจก็ดับมืดลงพร้อมกับเสียงสุดท้าย....
“ขอค่าทำไข่ระบมหน่อยเหอะ”
.
.
.
โลกเริ่มเอียงๆ และพี่แบมรู้สึกว่าร้อนๆแปลกๆคือมัน ร้อนอ่ะ ร้อนไปหมดทั้งตัวเลยทีเดียว
เอ้ะยังไง?
คอนโดเมียพี่แบมมันก็แอร์เย็นฉ่ำมากนะ แล้วทำไมยังร้อนอยู่วะ?
“งื้ออออ ร้อนนนนน”
พึมพำเสียงอ้อแอ้ก่อนจะฝืนเปิดเปลือกตาที่แสนหนักอึ้งขึ้นอย่างยากลำบาก
งืออออ ที่ไหนวะ? แต่เพดานห้องคุ้นๆ
เพดานห้องเมียพี่แบมนี่นา???
“เฮ้ย....”
อุทานเสียงเบาเมื่อเห็นเงาของคนที่นั่งเปลือยท่อนบนอยู่ตรงปลายเตียง จะไม่ตกใจไรมากถ้าพี่แบมจะไม่ถูกจับถ่างขาซะกว้างอ้าซ่า 180 องศาแบบนี้ และคนที่กำลังนั่งจับเขาแหกขาอยู่ตอนนี้นี่ก็ไม่ใช่ใคร....
เฮ้ย อย่าบอกนะ.......
“ไอ้มาร์ค....”
“ว่าใครครับเมีย” ^-^
เมียพ่องงงงงงงงงง
มาต่อ 50% แบบสั้นกุดเพราะเราจะยกฉากอะไรก็ไม่รู้นั่นไปไว้ตอนหน้า 55555
ตอนแรกเค้าว่าจะมาวันที่ 1 เดือนหน้าแหละ แต่คิดดีๆมาเดือนนี้ก็ได้ว่ะ แต่แบบมีไรจะบอกนะคะ
คือเรื่องนี้อาจจะไม่ยาวนะ คงไม่ถึง 23 ตอนอ่ะค่ะ
ต้องขอบคุณทุกๆคนมากๆเลยนะคะที่ติดตามและเข้าใจเค้าที่มาอัพช้า
รักทุกคนนะคะ จะพยายามมาให้เร็วค่ะ
ความคิดเห็น