เกมนี้ ลิขิตรัก

บทนำ

เมื่อ 4 ปีก่อน

แม่คะ ให้หนูไปอยู่หอเถอะนะคะ หนูโตแล้วหนูกำลังจะเข้ามหาวิทยาลัย หนูสอบติดแพทย์อย่างที่แม่ต้องการแล้ว ต่อจากนี้หนูขอได้ไหมคะแม่ ขอให้หนูมีอิสระบ้าง ที่ผ่านมาหนูแทบนับครั้งได้เลยนะคะว่าจะออกจากบ้านแต่ละครั้งต้องขอล่วงหน้านานเป็นเดือนขนาดไหน ชิชานาถหรือชีเน่นิสิตแพทย์คนใหม่ของมหาวิทยาลัยชื่อดังกล่าวกับมารดา

ก็แม่ไม่อยากให้แกทำตัวเหลวไหล แกน่ะไว้ใจคนอื่นง่ายจะตายไป อยู่บ้านนี่แหละดีที่สุดแล้วภานุชนาถมาราของเธอกล่าว

ชีเน่ไม่อยากมานั่งตื่นตั้งแต่ตี5ไปรอรถหรอกนะคะแม่ ถ้าไปพักที่หอมหาวิทยาลัยอย่างน้อยก็ได้นอนอีกสองสามชั่วโมง อีกอย่างชีเน่ก็ไม่พักอยู่ที่นั่นคนเดียว โฟร์ก็พักอยู่ข้างห้องชีเน่นะคะ

แล้วสรุปว่าแกจะไปให้ได้เลยใช่ไหม ก็ได้ ถ้าแกไปแล้ว เกิดอะไรขึ้นมาแม่จะถือว่าแม่เตือนแกแล้ว ไปอยู่ที่อื่นห้ามทำตัวเหลวไหลเด็ดขาด แล้วก็อย่าพาโฟร์ไปเสียคนล่ะ ภานุชนาถกำลังกล่าวถึงอัญนิลหรือโฟร์หลานสาวของตนที่มีอายุเท่ากับชีเน่

ค่ะแม่รับทราบที่สุด งั้นตอนนี้ชีเน่ขอไปเก็บเสื้อผ้าและของใช้ก่อนนะคะ"
(ขอโทษนะคะแม่ จริงๆแล้วนั่นไม่ใช่เหตุผลหลักหรอกค่ะที่ชีเน่ต้องไป แต่สิ่งที่ชีเน่กำลังจะทำต่อไปนี้ต่างหากละคะ ที่มันซับซ้อนเกินกว่าใครจะเข้าใจได้) ชีเน่พึมพัมในใจต่อไปนี้คงถึงเวลาของการเอาคืนบางแล้วสินะ     
 

                                    
                              ชยุ  กฤษณพงค์ (ยู)
 พี่ชายที่รักน้องสาวสุดใจ จนทำผิดเพราะความหูเบาของตนเองจนเกือบทำร้ายอนาคตของผู้หญิงคนหนึ่งที่เคยดีกับตน เพราะการรักน้องที่ผิดวิธี

                 
                        ชิชานาถ  อภิรงคกุลโยธา(ชีเน่)
คำว่า รักแท้ ไม่มีในสารบบของเธอ เอาคืนเท่านั้นที่ทำให้เธอได้รู้สึกว่าชีวิตนี้ไม่ได้โหดร้าย


                         

                                          ชายุ  กฤษณพงค์ ( ยูริ)
ความเป็นที่หนึ่งเท่านั้นที่จะทำให้เธอ เหนือกว่าทุกคนได้ แม้จะต้องแลกมาด้วยความตกต่ำชีวิตของคนคนหนึ่งแต่ถ้าเพื่อที่หนึ่งละก็ เธอสามารถกระทำได้อย่างเลือดเย็น

                                 
                                                 อัญนิล    ตรีนรนาถ (โฟร์)
บางทีคนที่เราเกลียดจนไม่อยากเจอหน้า โลกกลมๆใบนี้ก็ช่างเล่นตลกให้ได้มาเจอกัน(นางเอกเรื่องต่อไปของไรท์เตอร์ค่ะ)
                                 

                                                   ติรเทพ  กลเกียรติ๊ทรัพย์ (ติน)
ฉันพยายามตั้งใจลืมเธอแล้วนะโฟร์ แต่เธอกลับเข้ามาในชีวิตฉันเอง และเธอก็จะไม่มีวันออกไปจากชีวิตฉันได้อีกเหมือนกัน