คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : PART : 4 พี่เจ้าชาย
PART : 4 พี่เจ้าชาย 100%
"หืม อ๊ะ.." ฮือ ว่าแล้วเชียว เพื่อนของพี่เพชรต้องแปลกๆแน่เลย แต่เอ? เมื่อกี้เหมือนเห็นพี่เจ้าชายยังไงไม่รู้ แล้วพี่เจ้าชายจะมาอยู่ตรงนี้ได้ยังไงกันหล่ะ เฮ้อ เราต้องคิดถึงพี่เจ้าชายมากไปแน่ๆ
พอเห็นว่าน้องสาวของเพื่อนตกใจจนต้องหันหน้าหนีก็เหมือนจะประสบความสำเร็จ ความจริงเขาจะอาบน้ำนานแล้ว แต่อยากจะยั่วโมโหไอ้คุณเพื่อนเพชรเล่น เลยรอเวลาสักพัก...
"งั้นรอแปปนึง"ร่างสูงพูดก่อนจะปิดประตูกลับเข้าไป
"คริสเดี๋ยวพี่หาที่ช็อตไฟฟ้าให้อันนึง ถึงมันจะไว้ใจได้แต่กันไว้ดีกว่าแก้"เพชรหันมาคุยกับน้องสาวร่างเล็กที่ยืนอยู่ด้านหลัง
"แกรกๆ"เสียงเปิดประตูดังขึ้นอีกครั้งแต่ครั้งนี้ผู้ที่มาเปิดประตูอยู่ในสภาพที่ดีกว่าเดิม
"พะ..พี่เจ้าชาย"คริสตัลที่มองคนที่ยืนอยู่หน้าประตูด้วยความตกใจ แล้วพึมพัมออกมาเบาๆ
"เออ อยู่ในสภาพนี้ค่อยดีขึ้นมาหน่อย"เพชรพูดบ่นไอ้ตัวสูงที่ออกมาเปิดประตูนิดหน่อย ก่อนที่จะจูงมือน้องสาวเข้าห้องไป
"ว้าว!! ห้องของพี่เพชรสวยจังเลยค่ะ"พอเห็นด้านภายในห้องร่างเล็กที่ตกใจกับผู้ที่เดินมาเปิดประตู กลับลืมซะ
งั้น แล้วตอนนี้ก็กำลังเดินสำรวจห้องที่ตนเองจะมาอยู่ด้วยความตื่นตาตื่นใจ"ห้องครัวใหญ่จัง.."
"หยุดซนก่อนไอ้ตัวเล็ก มานี่มา" ก็ไม่อยากจะขัดน้องสาวหรอก แต่เล่นวิ่งไปเปิดห้องนู้น ปิดห้องนี้เดี๋ยวก็เจ็บตัวอีกยิ่งซุ่มซ่ามอยู่
“เดี๋ยวเราต้องอยู่กับไอ้เวกัสนะ พี่จะมาเยี่ยมบ่อยๆ”
"ฝากตัวด้วยนะคริส.."เวกัสที่มองคริสตัลอย่างเอ็นดู ก็เอามือไปขยี้หัวของคริสตัลเบาๆ
"ค่าาา เช่นกันค่ะ พี่จะ..พี่เวกัส แหะๆ" หญิงสาวร่างเล็กที่เกือบหลุดคำพูดแปลกๆออกมาต้องรีบเปลี่ยนทันควัน
"คริสก็ไปดูห้องก่อนก็ได้นะ เดี๋ยวพี่คุยกับไอ้เวกัสสักหน่อย"
"ค่า พี่ชาย"หญิงยิ้มรับคำก่อนจะเดินไปชมห้องของตน
"อ่ะนี่..."
"อะไรของมึง”
"ข้อตกลงระหว่างเรา" เพชรที่ไล่น้องสาวไปดูห้อง ก็หันกลับมาทำหน้าเครียดใส่เพื่อน
“กูขอบอกไว้ตรงนี้เลยนะ ว่ากูรักน้องสาวของกูคนนี้มาก และกูก็เชื่อใจมึงมากเหมือนกัน กูหวังว่ามึงจะไม่ทำอะไรที่ทำให้น้องสาวกูเสียใจ หรือบาดเจ็บอะไรก็ตาม..ถ้าเกิดอะไรขึ้นมา ถึงจะเป็นเพื่อนกูก็ไม่ไว้หน้าเหมือนกัน”
“หึ นี่มึงหวงน้องมึงขนาดนี้เลยเหรอวะ” ผมว่ามันเป็นโรคแล้วนะ โรคหวงน้อง(ริซึ่ม)
“อ้าว กูมีน้องอยู่คนเดียวนี่หว่า”
“คร้าบบบ ผมจะดูแลน้องสาวของเพื่อนรักอย่างดีเลยครับ แล้วมึงจะไปไหน เห็นบอกว่าจะมาเยี่ยมบ่อยๆ”
“กูจะไปดูบริษัทที่ฮ่องกง สัก 2 อาทิตย์ ยังไงก็ฝากน้องกูด้วยแล้วกัน” ฮ่องกง? บริษัทที่ฮ่องกงงั้นเหรอ ผมว่าผมรู้แล้วล่ะ
“นี่จะไปดูงานหรือจะไปดูแล....”
“หุบปากไปเลยมึง พ่อแม่เค้าฝากไว้กูเลยต้องไปดูซักหน่อย” ท่าทางของคนที่
“หึ มึงไม่ต้องห่วงคริสหรอก น้องมึงก็เหมือนน้องกู”
“เอาหล่ะ คริสตัล พี่ชื่อเวกัสนะ ยินดีที่ได้รู้จัก” ทันทีที่ผู้เป็นพี่ชายขอตัวกลับไป พี่ชายร่างสูงคนใหม่อย่างเวกัสก็เข้ามาคุยกับน้องสาวตัวเล็ก
“ค่ะ พี่เจ้าชาย..”ด้วยความที่ยังสนใจกับที่อยู่ใหม่ทำให้ไม่ได้ใส่ใจกับคำพูดของตน
“หืม?”
“แหะๆ พี่เวกัส”พอรู้ว่าพูดพลาดไป เลยทำได้แค่หันมายิ้มให้ แต่ก็ยังทำให้ร่างสูงอดยิ้มไม่ได้กับท่าทีน่ารักๆของคริสตัล
“หึ..จะเรียกยังไงก็เอาเถอะ นี่ห้องพี่นะ มีอะไรก็มาเรียกได้ตลอด” พูดพลางลูบหัวของหญิงสาวร่างเล็กเบาๆ
“ค่า พี่เจ้าชาย” ร่างเล็กขานรับก่อนจะเดินเข้าห้องไป
ท่าทางเค้าจะได้ชื่อใหม่ซะแล้วสิ....
“ว้าว!!ห้องสวยจังง” พอเข้ามาในห้องได้เท่านั้นแหละก็ต้องตกใจกับห้องที่ตนได้มาพักอาศัย
วอลเปเปอร์สีชมพูอ่อนๆ กับพวกสิ่งของสีหวานๆภายในห้องทำให้คนน่ารักชอบอกชอบใจกับห้องใหม่ ก่อนจะเดินไปจัดข้าวของเครื่องใช้ส่วนตัวให้เรียบร้อย
.............................................................ต่อค่ะ
11.38
“แกรก” เสียงเปิดประตูดังขึ้นอีกครั้ง พร้อมกับหญิงสาวตัวเล็กที่ค่อยๆก้าวออกมาอย่างช้าๆ
“เก็บของเสร็จแล้วเหรอ?”
“ค่ะ เสร็จหมดแล้ว” เวกัสที่นั่งดูทีวีอยู่ที่ห้องนั่งเล่นได้ยินเสียงเปิดประตู พอหันไปก็เจอยัยตัวเล็กยืนเกาะขอบประตูอยู่
“หึ แล้วไปยืนเกาะประตูทำไม มานี่มา ยัยตัวเล็ก”
“ง่ะ คริสชื่อคริสตัลนะ ไม่ใช่ตัวเล็กซะหน่อย” ยัยตัวเล็กเริ่มบ่นออกมา แต่ก็ยอมเดินมานั่งโซฟาข้างๆร่างสูง
“พี่ก็ชื่อเวกัสไม่ใช่พี่เจ้าชายสักหน่อย”
“พี่เจ้าชายยย เสมอกันก็ได้ พี่เจ้าชายเป็นคนที่สองที่ยอมให้เรียกเลยนะ” หญิงสาวที่ยังงอแงเป็นเด็กๆเอ่ยอย่างจำยอม
“คนแรก ..ถ้าให้เดาก็ไอ้เพชร”
“รู้เร็วจัง..” คริสตัลพูดบ่น
“พี่เก่งไง ..เราหิวรึยังเนี่ย”
“นิดหน่อยค่ะ ..” เมื่อเช้าตื่นเต้นอยากเห็นบ้านใหม่ ก็ไม่เคยออกจากบ้านโดยไม่มีพี่ชายเลยสักครั้ง คิดถึงพี่เพชรจัง
“งั้นเดี๋ยวพี่พาไปทัวร์แถวนี้ดีกว่า ป่ะ ..ตัวเล็ก”
“ค่ะ พี่เจ้าชาย ..ไปกินอะไรกันดีน๊า” เสียงทุ้มเอ่ยทักขึ้นพอเห็นว่าน้องสาวตัวเล็กของเขาทำหน้าเหงาๆแล้วเค้าก็รู้สึกไม่ค่อยชอบ น้องสาวของเค้าคนนี้เหมาะกับหน้าตาสดใสน่ารักๆมากกว่า เศร้าซึม
“อยากกินอะไรหล่ะเรา แพ้อะไรรึป่าว”
“อะไรก็ได้ค่ะ แพ้หอยนางรมค่ะ แต่ช่วงนี้ไม่ค่อยได้ทานแล้วนะคะ ครั้งก่อนเผลอทานตัวแดงเลยค่ะ พี่เพชรแทบจะอุ้มคริสไปโรงพยาบาลเลย คิกๆ”
เสียงบทสนทนาของพี่เจ้าชายกับยัยตัวเล็กในรถยนต์คันหรูดังขึ้นเหมือนรู้จักกันมานาน ทั้งๆที่ทั้งสองพึ่งเจอกันเป็นครั้งที่2 เอง...ดีแล้วหล่ะ ถ้ามาเกรงใจใส่กันอยู่ด้วยกันก็รำบากเปล่าๆ
“หึ เราท่าทางจะแพ้หนัก..”
“ไม่ขนาดนั้นสักหน่อย พี่เพชรอ่ะเวอร์เกินไป”
“ถ้าเป็นพี่ๆพี่ก็จะทำเหมือนไอ้เพชรเหมือนกันแหละ น้องสาวที่รักทั้งคน ..อ่ะ ถึงแล้วหล่ะ” ร่างสูงหันมาตอบยิ้มๆก่อนจะหาที่จอดรถหน้าร้านอาหารเล็กๆแห่งหนึ่ง
“ร้านน่ารักจังเลยค่ะ”
“นี่ร้านประจำของพี่เอง อาหารก็อร่อย...”
“แกๆ นั่นพี่เวกัสเจ้าชายมหาลัยรึป่าวอ่ะ”
“เออๆ น่าจะใช่หว่ะแก”
“แล้วนั่นมากับใครหน่ะ แฟนรึป่าว”
“ถ่ายรูปเก็บไว้ดิแก...”
“ไหนๆเอามาดูบ้างดิ”
.....................................
ตอนที 4 แล้ววว
ครบแล้วนะคะ ตอนพี่เจ้าชายก็หมายถึง
สรรพนามที่ใช้เรียกกันอ่ะค่ะ
ขอบคุณทุกคำแนะนำนะคะ สำหรับขนาดตัวอักษรเดี๋ยวหนูจะปรับปรุงใหม่นะคะ
แล้วก็อาจจะอัพช้า หรือมึนๆงงๆไปบ้างก็มาบอกกันด้วยนะคะ
อาจจะมาแก้ไขให้ใหม่นะคะ
ขอบคุณมากเลยค่ะ
ความคิดเห็น