คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : PART : 3 ย้าย
09.03
“เธอคือคนที่ฉันตามหา มาแสนนาน...” เสียงริงโทนดังขึ้นภายในห้องโทนมืด ที่มีแสงสว่างลอดผ่านม่านสีฟ้าน้ำเงินเข้ามา เหมือนบอกให้เจ้าของห้องร่างสูงรู้ว่าตอนนี้ได้เวลาตื่นแล้ว แต่สิ่งที่ทำให้เจ้าของห้องสะดุ้งตื่นขึ้นมาจริงๆนั่นก็คือ เสียงโทรศัพท์ของเขาเอง
“ฮัลโหล เวกัสครับ...” เสียงงัวเงียที่รับโทรศัพท์ทำให้ปลายสายตอบกลับมาดังลั่น
“นี่คุณมึงครับ ยังไม่ตื่นหรือครับ กระผมบอกคุณมึงรึยังว่าวันนี้กระผมจะพาน้องไปหา...”
“เชี่ยแล้วไง ไอ้ห่าเพชรทำไมพึ่งโทรมาปลุกกูหะ” พอได้ยินเสียงเพื่อนสนิทตอบออกมานั้นก็ทำให้เวกัสที่กำลังทำท่าเหมือนอยากนอนต่อต้องตื่นเต็มตาขึ้นมาทันที
เมื่อวานก่อนจะกลับถึงคอนโดของเขากับไอ้เพชร ที่ช่วงนี้มันกลับไปอยู่บ้านเพราะได้ข่าวว่ามีคนมาจีบน้องสาวมันถึงบ้าน ผมว่าบางทีมันก็หวงน้องสาวเกินไปมั้งนะ มันโทรมาหาผมบอกว่าน้องสาวมันจะมาอยู่ที่คอนโดนี้ซักเดือนสองเดือน เพราะจะมาเรียนทำขนมกับพี่ที่รู้จักกันซึ่งมาตั้งร้านขนมอยู่แถวนี้ ไอ้เพชรมันก็ อุตส่าย้ำแล้วย้ำอีกว่าตอนที่มันมาถึง ที่นี่ต้องสะอาดเรียบร้อยพร้อมจะต้อนรับน้องสาวมัน ผมบอกแล้วว่าบางทีมันก็หวงน้องสาวมันเกินไป
“มันใช่หน้าที่กูรึป่าววะ ที่ต้องโทรมาปลุกมึงน่ะ”
“โอเคๆ ครับ ไอ้คุณพี่ชาย เดี๋ยวกระผมจะรีบไปเตรียมตัวต้อนรับอย่างดีเลย” ร่างสูงที่ใส่เพียงบ็อกเซอร์ตัวเดียวเริ่มเดินไปเดินมารอบๆห้องนอนของตนอย่างไม่รู้จะทำอะไรก่อนดี ก่อนที่จะมาหยุดอยู่ตรงหน้ากระจกสำหรับแต่งตัว
กูนี่น๊า หล่อจริงๆเลย นี่ผมไม่ได้หลงตัวเองนะ ผมพูดไปตามสิ่งทีเห็นบนกระจก...หึ
“ดีมาก..แล้วเจอกัน ติ๊ด” ปลายสายพูดแล้วตัดสายออกไปทันที
“มันใช่หน้าที่กูมั๊ยเนี่ยที่ต้องมาทำความสะอาด” ร่างสูงบ่นเบาๆใส่โทรศัพท์ แล้วเดินออกไปนอกห้องก่อนจะถอนหายใจเฮือกใหญ่กับสภาพที่เค้าเห็น
ปกติผมเป็นคนรักษาความสะอาดนะ ผมจ้างให้แม่บ้านที่สนิทกันและไว้ใจได้มาทำเป็นบางวันซึ่งช่วงนี้ไม่ค่อยได้มาทำเพราะเขาป่วย ผมก็ซ้อมบาสหนัก ทำให้ภาพที่ผมเห็นคือห้องนั่งเล่นทั้งห้องตอนนี้เต็มไปด้วยเสื้อผ้าและถุงขนม....
“สรุปคือกูต้องทำใช่ไหมเนี่ย...อ๊ากกกกก”
...........................................................ต่อค่ะ
"จะไปแล้วเหรอลูก"เสียงสวยๆของคุณแม่ลูกสองเอ่ยก่อนจะดึงตัวลูกสาวคนเล็กมากอดเบาๆ
"ค่ะแม่ หนูไปแค่สามสัปดาห์เอง เดี๋ยวก็กลับค่ะ ถือว่าเป็นการฝึกอยู่คนเดียวบ้างไงค่ะ" หญิงสาวร่างเล็กกอดตอบและเดินไปยกกระเป๋าเดินมาหาพี่ชาย
"อึ๊บ..."
"แค่ยกกระเป๋ายังไม่รอดจะอยู่ได้จริงรึป่าวเนี่ย" เสียงของพี่ชายที่รู้สึกสงสารแขนเล็กๆของน้องสาว ที่เดินมาช่วยยกกระเป๋าให้เอ่ยบ่นขึ้นเบาๆทำเอาพวกแม่บ้านแถวนั้นอมยิ้มกับความน่ารักของพี่น้องคู่นี้
"พี่เพชรอ่ะ... งั้นหนูไปแล้วค่ะพ่อแม่"
ยังไม่ทันไรคนตัวเล็กก็หันไปทำปากจู๋แบบงอนๆใส่พี่ชายที่ขึ้นไปนั่งเป็นสารถีเรียบร้อยแล้ว ก่อนจะหันไปกอดพ่อแม่อีกทีแล้วขึ้นรถออกไป
"ดีนะที่เรายังรู้จักคนที่ไว้ใจได้อย่างเวกัส"
"ห้องที่เราจะไปพักพี่อยู่ร่วมกับเพื่อนพี่คนนึง แล้วพี่ก็ให้มันอยู่เป็นเพื่อนคริสด้วย"พอลงจากรถได้ยัยตัวเล็กก็กระโดดโลดเต้นด้วยความดีใจทำให้คนเป็นพี่ต้องเดินจูงมือแล้วถือกระเป๋าให้ด้วยกลัวว่าน้องสาวจะไปวิ่งชนอะไรจนหัวล้างข้างแตกได้
"ใครเหรอค่ะ เป็นผู้หญิงหรือผู้ชาย"
"ผู้ชายแต่ไอ้นี่มันไว้ใจได้ ไม่ต้องกลัว"
"คริสไม่ได้กลัวหรอกค่ะ แค่คิดว่าถ้าเป็นผู้หญิงคงไม่ใช่แค่เพื่อนหรอกม้างงง"พอเห็นว่าพี่ชายคงคิดว่าตนเองไม่อยากอยู่กับเพื่อนของพี่ชายเลยเอ่ยสิ่งที่ตนเองคิดออกมา
"...หึ ยังหรอก"พูดตอบน้องสาวเบาๆและเดินไปที่ห้อง
"อะไรของพี่เพชรกัน"
"ก็อกๆ ก็อกๆ" ตอนนี้ฉันกับพี่เพชรก็มาอยู่หน้าห้องแล้วล่ะ แต่ที่นี่ดีชะมัดเลยห่างจากร้านพี่แซมมี่นิดเดียวเอง เดินไปยังได้เลยนะเนี่ย อยากรู้จังเพื่อนของพี่เพชรจะเป็นคนยังไงกันนะ คงจะแปลกๆเหมือนพี่เพชรละมั้ง
"แกรก.."โอ๊ะ โอ ประตูเปิดแล้วล่ะ
เพชรที่กำลังจะเปิดปากด่าไอ้เพื่อนเวรที่ออกมาเปิดประตูช้าต้องเปลี่ยนคำด่า เพราะเห็นว่าเพื่อนของตนที่ออกมาเปิดประตูนั้นอยู่ในสภาพนุ่งผ้าเช็ดตัวผืนเดียวปากคาบแปลงสีฟัน
"ไอ้เหี้ยเวกัส มึงออกมารับกูกับน้องกูสภาพนี้อ่ะนะ"เสียงตะโกนด่าหยาบๆของเพชร ทำเอาคริสตัลที่กำลังมองบรรยากาศข้างนอกต้องหันกลับมามอง
.........................................................................................
สวัสดีค่ะ มาอีกแล้วววว ตอนที่ 3 ย้ายค่ะ
ครบแล้วค่าา มาอ่านกันเยอะๆน๊าา
อ่านกันแล้วช่วยแนะนำด้วยนะคะ ดีหรือไม่ดียังไง
หรือจะให้แก้อะไรตรงไหนก็บอกกันได้เลยนะคะ
ขอบคุณมากค่าาา
ความคิดเห็น