คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : ลำดับตอนที่ 11
Register
ข้อมูลด้านรูปร่างลักษณะ
รูป :: 
รูปร่างลักษณะ :: ตอนเป็นมนุษย์ – หญิงสาวเจ้าของใบหน้าจิ้มลิ้มแบบปากนิดจมูกหน่อยเหมือนเด็กน้อย ผู้ครอบครองเรือนผมสีน้ำตาลเข้มเหลือบดำแบบดาร์กช็อกโกแล็ตที่ยาวสลวยลงมาจรดเอวคอดกิ่ว ตัดกันกับดวงตากลมโตที่มีนัยน์ตาสีประหลาดอย่างสีเงินยวงได้อย่างไม่ขัดตา พวงแก้มใสที่ขึ้นสีส้มจางๆรับกับผิวขาวราวหิมะและริมฝีปากบางสีพีชอ่อนๆได้เป็นอย่างดี
ตอนเป็นแวมไพร์ – ผมของเธอจะเปลี่ยนจากสีดาร์กช็อกโกแล็ตมาเป็นสีน้ำตาลอ่อนและความยาวจะเพิ่มขึ้น จากที่เคยยาวอยู่ตรงเอวก็จะยาวลงมาจรดต้นขาเล็กเรียวทั้งสองข้าง และดวงตาจะเปลี่ยนจากสีเงินยวงมาเป็นสีน้ำเงินเข้มเหมือนน้ำในมหาสมุทรค่ะ และแน่นอนว่าตาเธอมีแสงเรืองๆออกมาเหมือนแวมไพร์ทั่วไปด้วยนะ!
ส่วนสูง :: 160 เซนติเมตร
น้ำหนัก :: 47 กิโลกรัม
ข้อมูลทั่วไป
ชื่อ :: ไดอาน่า วิลมาริส (Diana Vilmaris)
ชื่อเล่น :: ไดอา, เดียน่า
ความหมาย :: เทพีแห่งดวงจันทร์ผู้มาเพื่อปกป้องท้องทะเล
อายุ :: 18
ประวัติ :: หญิงสาวจากตระกูลขุนนางที่ครอบครองอำนาจของเมืองท่าและการส่งออกทางทะเล เธอมีพี่ชายอยู่หนึ่งคนสนิทกันมาก พ่อแม่ก็ให้ความสำคัญกับครอบครัว เอาเป็นว่าครอบครัวสงบสุขแล้วกัน! แต่พอถึงวันเกิดครบรอบ 17 ปีของเธอครอบครัวได้พาออกทะเลเป็นครั้งแรกเพื่อเป็นของขวัญวันเกิด แต่เกิดพายุจนเรือเกือบอับปางพ่อกับแม่หนีไม่ทันเพราะติดอยู่ที่ใต้ท้องเรือขณะลงไปตรวจสอบความผิดพลาด เหลือแค่เธอกับพี่ชายเท่านั้นที่อยู่ด้านบนแต่ก็โชคร้ายที่เกลียวคลื่นพัดพี่ชายเธอหายลงทะเลไป ขณะที่เธอกำลังกรีดร้องก็มีชายลึกลับคนหนึ่งมาปรากฏตัวและยื่นข้อเสนอให้เธอเซ็นสัญญาเพื่อเป็นข้อแลกเปลี่ยนในการช่วยเหลือ แต่ขณะที่เธอกำลังเซ็นสัญญาห้องเครื่องใต้ท้องเรือก็เกิดระเบิดขึ้นมาซะก่อนทำให้การเซ็นสัญญาไม่สมบูรณ์และข้อแลกเปลี่ยนที่เธอขอก็ไม่ส่งผล เธอมารู้สึกตัวอีกทีก็อยู่บนชายหาดแล้วและท่ามกลางท้องทะเลนั้นไม่ปรากฏสิ่งใดเลยแม้กระทั่งซากเรือ ไม่มีอะไรเหลือเลย...แม้กระทั่งความทรงจำเรื่องครอบครัว!!
ลักษณะนิสัย :: ไดอาน่า วิลมาริส...สาวแวมไพร์ที่มีสองบุคลิกที่แตกต่างกันอย่างสุดขั้วเหมือนมีสองคนในร่างเดียว(?)มีเอกลักษณ์คือ ใบหน้าอันเรียบเฉยราวกับไม่สนใจความเป็นไปของสิ่งรอบตัว แน่นอนว่าแค่ใบหน้าจ้า...หากลองรวบรวมความกล้ามาจ้องตาเธอแล้วล่ะก็จะเห็นประกายแววตาของเด็กๆไหวระริกอยู่ในนัยน์ตาสีเงินนี้แทบจะตลอดเวลาJ ใจอ่อนกับสัตว์ตัวเล็กๆ เช่น แมว หรือหมาน้อย เป็นต้น....เวลาปกติ(?)เธอมักจะทำท่าทางเย็นชาและเงียบงันเสมอหากจะให้เธอพูดประโยคยาวๆซักประโยคนึงเนี่ยไปคอบนั่งนับปลาในแม่น้ำยังง่ายกว่าอีก!! แต่ที่ทำท่าทางแบบนี้ขึ้นมาเพราะเธอใช้มันเป็นเกราะป้องกันตัวจากคนแปลกหน้าต่างหากล่ะ! จริงๆแล้วเธอเป็นแวมไพร์ที่ร่าเริงมากเลยนะ(?)หากรู้จักเธอจริงๆจนเธอเปิดใจยอมรับแล้วน่ะ รับรองได้เลยว่าคุณจะต้องเห็นท่าทางน่ารักๆจนแทบจะอดใจไม่ไหวจากเธอเป็นแน่!! แต่ว่าถ้าอยากให้เธอแสดงท่าทางแบ๊วๆน่ารักๆให้ดูล่ะก็คุณแค่เอาของที่เธอชอบมาล่อแล้วพูดเกลี้ยกล่อมเล็กๆน้อยๆก็ได้เห็นแล้วล่ะ! อันนี้สำคัญมากเลยค่ะเธอมีอาวุธชีวภาพที่แข็งแกร่งอย่าบอกใครคือ แต่น แต๊นน น้ำตานั่นเอง!! เวลาไม่พอใจแต่ทำอะไรไม่ได้หรือเวลาเหงาๆก็มักจะน้ำตาคลออยู่เรื่อยไป และอย่างที่ได้บอกไป ณ ตอนแรกนะคะว่าเธอสร้างเกราะของความเย็นชามาป้องกันตัวเองเลยไม่ค่อยจะมีใครคบซักเท่าไหร่นัก ดังนั้น เวลาที่เธอเจอสิ่งแปลกๆหรือสัตว์ที่ไม่เคยเห็น(พวกขนมข้างทาง, งานเทศกาล, น้ำตก, นกยูง(?), กวาง ฯลฯ)ก็พลอยตาเป็นประกายวิบวับเหมือนเด็กเจอของเล่นถูกใจอยู่ทุกครั้งไป แต่ก็ชอบทำฟอร์มเป็นไม่สนใจ...อย่าเผลอทิ้งเธอไว้คนเดียวในช่วงนี้เด็ดขาดเชียวนะ ไม่งั้นคุณคงต้องตามจ่ายค่าเสียหายอย่างไม่จบไม่สิ้นเป็นแน่!! เห็นหน้านิ่งๆอย่างนี้แต่เวลาอยู่คนเดียวมือซนอย่าบอกใครเชียวล่ะ!! หัวแข็ง หัวดื้อด้วยล่ะ… แต่เป็นพวกดื้อเงียบ ยอมรับการเปลี่ยนแปลงได้ยาก... แต่ก็จะไม่โวยวายออกมา เธอจะทำเพียงแค่แสดงท่าทีไม่พอใจนิดๆหน่อยๆเท่านั้น เป็นคนรักศักดิ์ศรีมากไม่ยอมถูกใครมารังแกหรือว่าร้ายง่ายๆไม่ว่าจะเป็นกับตัวเธอเองหรือคนที่เธอให้ความสำคัญ และใส่ใจความรู้สึกของคนอื่นๆเอามากเลยนะ...แถมยังเป็นคนที่รักษาสัญญาสุดฤทธิ์หากเธอได้เอ่ยคำว่าสัญญากับใครไปแล้วล่ะก็ต่อให้ถึงตายเธอก็จะทำให้สำเร็จ
ชอบ – 1.ป๊อกกี้ (?), ตุ๊กตาหมี, แมว ตาจะเป็นประกายวิบวับมากและท่าทางจะลั้นลาสุดๆ 2.ดำน้ำ, อยู่ใต้น้ำ ก็มันเย็นดีนี่นาแถมยังเงียบสุดๆด้วยแถมยังได้คิดถึงอะไรหลายๆอย่าง
เกลียด – 1.กลิ่นคาวเลือด นางบอกว่าถึงมันจะอร่อยเลิศแต่กลิ่นคาวมาก ยกเว้น เลือดของเขาคนนั้นอ่ะนะ 2.การโดนแหย่มากๆ เพราะนางจะระเบิดอารมณ์ใส่ถ้าโชคดีอาจเจอเวอร์ชั่นแบ๊ว กระเง้ากระงอดน่ารัก หากโชคร้ายอาจโดนแยกเขี้ยวใส่จนหลอนไปหลายวันก็เป็นได้
กลัว – 1.แมงมุม, ฟ้าผ่า นางจะกรี๊ดค่ะแถมหลุดมาดเย็นชาจนเป็นเหมือเด็กน้อยที่โดนแกล้ง นั่งน้ำตาคลอ 2.การโดนเมินค่ะ นางจะซึน’ฉันอยู่คนเดียวได้น่า!’ แต่พอผ่านไปซักพักนางจะเริ่มหลุดแล้วนั่งน้ำตาคลอค่ะ
แพ้ – ท่าทางเหงาหงอยของคนที่สนิท เห็นแล้วอดไม่ได้ที่จะไปถามไถ่และเป็นจะห่วงมาก หากสาเหตุมาจากตัวนางด้วยยิ่งแล้วใหญ่นางจะรู้สึกผิดมากๆเลยล่ะ
อาวุธที่ตัวเองถนัด :: ธนูหรือไม่ก็หน้าไม้
ความสามารถพิเศษหรือพลังพิเศษ: ควบคุมการเวลา (หยุดเวลา&ท่องเวลา)
เพิ่มเติม :: น้ำตาคืออาวุธชีวภาพที่ดีที่สุดของเธอค่ะ
ข้อมูลเรื่องคู่
ชื่อของคู่ :: ยามาโมโตะ ทาเคชิ
เรียกคู่ว่า :: เจ้านักเวทย์!(ตอนเจอกันแรกๆ+ตอนโกรธมาก), ยามาโมโตะ ทาเคชิ(โหมดเย็นชา), ยามาโมโตะ (โหมดปกติ(?)) , ทาเคจัง(โหมดร่าเริงลั้นลา+อ้อน), ทาเคชิ(ตอนเป็นห่วงหรือต้องการง้อ)
คู่เรียกว่า :: สาวแวมไพร์(ตอนเจอกันแรกๆ),เดียน่า(ตอนปกติ), ไดอาน่า(ตอนโกรธ+เป็นห่วง), เดียจัง(ตอนต้องการแหย่), ไดอา(ตอนรู้สึกผิด)
คิดอย่างไรกับคู่ของตัวเอง :: นักเวทย์ผู้มีเลือดกลิ่นหอมเย้ายวนใจ บุคคลที่แตกต่างจากคนอื่นที่เคยเจอ บางทีหมอนี่อาจจะมีอะไรบางอย่างซ่อนอยู่ก็เป็นได้ และ...เอ่อ...ฉันชอบรอยยิ้มของหมอนั่น(เสียงเบา)
Interview Your Ori
(ยามค่ำคืนหนึ่ง)
“ สวัสดีค่ะ คุณชื่ออะไรหรอค่ะ?”เด็กสาวดวงตาสีแดงวาววับถามขึ้นเมื่อหญิงสาวเดินผ่านและหยุดมองเธอ
- ไดอาจ้องหน้าเด็กสาวตรงหน้าซักพักจึงนึกขึ้นได้ว่าการจ้องคนอื่นเป็นการเสียมารยาทมากจึงเอ่ยตอบไปแต่ก็ยังคงท่าทีเย็นชาและเงียบสงบไว้เพื่อเป็นการป้องกันตัวว่า”สวัสดีสาวน้อย...ขอโทษด้วยที่จ้องเธอเสียขนาดนั้น ฉันชื่อไดอาน่า...ไดอาน่า วิลมาริส”
“ ว้าว ชื่อเพราะจังเลยนะค่ะ คุณมาทำอะไรที่นี่หรอ”
- เมื่อได้ยินเด็กสาวตรงหน้าพูดด้วยท่าทีที่เป็นมิตรและน้ำเสียงสดใสเธอจึงสลัดคราบ(?)สาวเย็นชาออกแล้วตอบกลับไปด้วยน้ำเสียงโทนเดียวกันจนเด็กสาวถึงกลับขมวดคิ้วด้วยความแปลกใจ”จริงๆเหรอ! ชื่อฉันเพราะจริงๆเหรอ เธอคงไม่ได้แกล้งชมหรอกนะ! คิกคิก อืม...ฉันมาที่นี่เพราะจะมาหาของกินน่ะ!!^__^”
“ อย่างนั้นหรอค่ะ ดวงตาของคุณสวยจังเลยนะค่ะ มันสีแดงวาววับเหมือนแวมไพร์เลย” เด็กสาวพูดพร้อมจับจ้องไปที่แววตาของหญิงสาวตรงหน้า
- ไดอาชะงักเล็กน้อยกับคำว่าแวมไพร์ รอยยิ้มบนใบหน้าของเธอก็ค่อยๆจางลง ท่าทีก็กลับมาเย็นชาก่อนจะตอบเด็กสาวไปเพื่อไม่ให้เป็นพิรุธว่า”ขอบคุณที่ชมแล้วกัน...แต่ว่าเธอเข้าใจถูกแล้วล่ะฉันเป็นแวมไพร์”
“ เอ๋? คุณเป็นแวมไพร์หรอค่ะ น่ากลัวจังเลย ”เด็กสาวพูดพร้อมทำหน้าหวาดกลัว
- ไดอาขมวดคิ้วเล็กน้อยแล้วถามเด็กสาวกลับไปโดยไม่สนใจท่าทีหวาดกลัวของร่างตรงหน้าแม้แต่น้อยว่า”ขอโทษนะ แต่ตาของเธอก็สีเดียวกับฉัน แต่ก็เอาเถอะ! ฉันไม่ดูดเลือดเธอหรอกนะ ถือซะว่าเป็นของขวัญสำหรับการทำความรู้จักเพื่อนใน’เผ่าพันธุ์เดียวกัน’ก็แล้วกัน ฮึ”//เอามือกอดอกแล้วทำแก้มป่องนิดๆ
“ งั้นหรอค่ะ งั้นหนูขอตัวก่อนนะค่ะ หวังว่าคงได้เจอกัน”เด็กสาวบอกแค่นั้นก่อนจะเดินจากไป
- ไดอามองหน้าเด็กสาวอีกครั้งแล้วกล่าวลาเบาๆ”เราต้องได้เจอกันอีกแน่นอน ตราบใดที่เธอยังต้องการเลือดและตราบที่เธอยังต้องล่า”เมื่อจบประโยคนี้เธอสังเกตเห็นว่าเจ้าของแผ่นหลังเล็กๆที่เริ่มไกลออกไปนั้นชะงักเล็กน้อยแต่นั่นก็ไม่ใช่เรื่องของเธอนี่ สิ่งที่สำคัญในตอนนี้คือการล่าต่างหาก
Interview You
ดีค่ะ ชื่อไรเอ่ย?
- มินมินค่ะ ชื่ออาจจะประหลาดแต่มันคือชื่อจริงๆนะเออ
คิดยังไงถึงพาลูกสาวที่น่ารักของคุณมาที่นี่
- เราสนใจเจ้ายามะจอมเนียน
เรื่องใบสมัครทางเราไม่เรื่องมากไปใช่มั๊ย
- ไม่ค่ะ เราคิดว่าเราเคยเจอยาวกว่านี้อ่ะ-0-
หากลูกสาวคุณติดอาจจะมีการเปลี่ยนแปลงอะไรนิดหน่อย ทำใจได้มั๊ย
- ได้ค่ะ ไม่มีปัญหาอะไรเบยย
แล้วถ้าหากว่าลูกสาวไม่ติดคุณจะทำยังไง
- คงจะมารับกลับล่ะค่ะ แต่ก็ยังตามอ่านน้าา เดี๋ยวจิ้นให้คนที่ติดเป็นลูกสาวเราก็ได้ ฮา...
แอดfav.แล้วใช่มั๊ยคะ
- เรียบร้อยค่ะ(>__<)b
งั้นก็ขอให้โชคดีนะคะขอบคุณที่ร่วมสมัครนะค่ะ^^
- ค่ะ ขอบคุณที่เปิดรับเหมือนกันเน้อ
ความคิดเห็น