คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : วันที่ 4 เขาคือใคร
เสียงเคาะประตูบ้านดังขึ้น สารีบวิ่งไปเปิดประตูเพื่อว่าจะได้พบกับเพื่อนสนิทที่ไม่ได้เจอมากว่า 3 เดือน สำหรับคนอื่น 3 เดือนมันนิดเดียว แต่สำหรับเธอ 3 เดือนที่ต้องจากเพื่อนคนนี้ไปมันช่างทรมานเหลือเกิน เธอยังจำได้ดีว่า ครั้งสุดท้านที่เธอเจอพิราวรรณ เธอคนนั้นร่างอ้วน ผมสั้นหยิกๆ ผมสีออกม่วงๆ แต่ตอนนี้ไม่รู้จะเป็นอย่างไรบ้าง เพราะพิราวรรณเป็นคนที่ชอบเปลี่ยนทรงผมบ่อยมาก
สา เปิดประตูพบว่ามีชายคนหนึ่ง ผมสีดำ ตาสีออกฟ้าอ่อน ใส่เสื้อยืดสีดำ หน้าดีดูดี ไม่อ้วนไม่ผอม
“เออ............คือผมมาหาเพื่อนครับ” ชายนั้นพูดขึ้น
“ใครค่ะ” สาถามกลับไป
“เขาชื่อ วีรวิทย์ ครับ”
“พอดีเขาไปทำงานค่ะ ฉันอยู่บ้านคนเดียวค่ะ” สาตอบก่อนที่จะพูดว่า “ถ้ายังไงเข้ามาในบ้านก่อนไหมค่ะ”
“ไม่เป็นไรครับ ผมแค่แวะมาเท่านั้น เออ.......คุณคือน้องสาวของวิทย์ช่ไหมครับ” ชายคนนั้นถามขึ้น
“เปล่าค่ะ ฉันสาเป็นภรรยาของวิทย์ค่ะ”
“พะ.......พะ.......ภรรยาเหรอครับ”
“ค่ะ เป็นภรรยาของวิทย์ค่ะ ตกใจอะไรค่ะ”
“ผมแค่ตกใจที่วิทย์ มีภรรยาที่สวยอย่างคุณนะครับ” ชายคนนั้นกล่าวก่อนจะเดินถอยหลังไปนิดหนึ่งแล้วบอกลากับสา “ลาก่อนครับ แล้วผมจะมาหาวิทย์วันหลังน่ะครับ และถ้ายังไงอย่าบอกเขาน่ะครับว่าผมมาหา”
สายังคงงงๆกับคำลาของชายคนนั้น แต่สาไม่คิดอะไรได้นาน ก็เห็นหญิงคนหนึ่งหน้าตาคุ้นๆ เธอเลยทักไปว่า “สวัสดี พิราวรรณนั้น ใช่เธอรึเปล่า”
หญิงคนนั้นเหงยหน้ามองสา เพราะผมของเธอถูกทำให้เหมือนมากองเพื่อปิดข้างหน้า “เธอเหรอ สา”
“ใช่แล้ว ฉันอริสาไง” เธอเดินเข้าไปกอดกับพิราวรรณ แต่ก็มีอุปสรรคตรงที่ผมของพิราวรรณเกะกะมากเหลือเกิน
“เธอสบายดีน่ะ”
“สบายดีจ๊ะ พิราวรรณ ไปเราเข้าบ้านกันก่อน” สาชวนพิราวรรณ
.....................................................................................................................
ขณะที่ทั้งสองกำลังจิบนำชาอยู่ พิราวรรณจึงทักสาว่า “ดูเธอสวยขึ้นนะ มีน้ำมีนวลมาเก่าตั้งเยอะ”
“อะไรกัน เป็นไปได้ไง เธอสิสวยกว่าฉันอีก แล้วไปททรงใหม่ด้วย ทรงอะไรเนี่ย สวยมากเลย” สาแกล้งทำเป็นชม
“ผมฉันเหรอ ก็ทรงแดจังกึมไงย่ะ ไม่เคยดูล่ะสิท่า พอดีฉันอ่านหนังสือเจอว่าร้านข้างบ้านเธออ่ะทำทรงนี้ได้แล้วมาทำดู”
“แล้วเป็นไงล่ะ ชอบไหม”
พิราวรรณเปลี่ยนสีหน้าทันที “ชอบอะไรล่ะ ช่างทำผมอ่ะ ทำไปทำมา ไม่รู้ไปออกทรงอะไรแล้ว”
สาถึงกับหัวเราะ แม้แต่พิราวรรณก็อดขำตัวเองไม่ได้
“ว่าแต่เธอเถอะ แต่งงานแล้วอย่าหักโหมล่ะ” พิราวรรณบอกกับสา
“อะไรของเธอล่ะ”
“อย่างแกล้งกันเลย พวกแต่งงานใหม่น่ะ เรียกว่าข้างใหม่ ปลามัน แต่ยังไงขอเตือนไว้ก่อนน่ะ ว่ายั้งๆกันบ้าง อย่าเหมือนฉันล่ะของฉันแต่งงานไป 3 คืนแรกน่ะแทบไม่ได้นอนเลยล่ะ” พิราวรรณเล่าให้สาฟัง แล้วทั้งสองก็นั้งหัวเราะ
“แล้วเธอล่ะ 3 คืน ไปกันกี่รอบแล้ว ของฉันนะ 3 คืนปาเข้าไปเกือบ 10 รอบแนะ”
“ของฉันเหรอ พิราวรรณ เออ...............เออ..........” สาอึ้งไปพักหนึ่ง
แต่พิราวรรณก็แทรกว่า “อย่าบอกว่าพึ่ง 1 ครั้งล่ะ ฉันว่ามันจะเกินไปหน่อนน่ะ”
“จริงน่ะ เธอฉันกะเขาแค่ 1 ครั้งเอง” สาหน้าแดงไป นั่งเงียบไม่พูดอะไร
“อะไรของเธอยายสา 3 คืนพึ่ง 1 ครั้ง” พิราวรรณมองหน้าสา “อกแม่เจ้าจะแตก เป็นไปได้ไง”
“ฉันไม่รู้เหมือนกัน อาจเพราะว่าเราทั้งสองคนไม่พร้อมก็ได้”
“อืม ฉันก็ว่างั้น” พิราวรรณดูนาฬิกาแล้วบอกสาว่า “ฉันไปแล้วน่ะ ไว้จะมาเยี่ยมใหม่ล่ะกัน”
“จ้า พิราวรรณ โชคดีน่ะ”
แล้วสาก็เดินไปเก็บข้าวของบนโต๊ะ ก่อนจะไปอาบน้ำ ซึ่งสาได้ยินเหมือนมีคนเปิดประตูห้องน้ำเข้ามา สาตกใจมากจึงตะโกนถาม
“ใคร บอกมาน่ะ ว่าใคร”
“ผมเองวิทย์ พอดีเรียกแล้วคุณไม่ตอบ ยังไงก็อาบน้ำต่อไปเถอะ เดี๋ยวผมอาบต่อ” แล้ววิทย์ก็เดินออกจากห้องน้ำไป
ความคิดเห็น