นิยาย Dek-D
พบกับประสบการณ์อ่านที่ดียิ่งขึ้น
แบบไม่มีโฆษณา ที่แอปนิยาย Dek-D
แบบไม่มีโฆษณา ที่แอปนิยาย Dek-D
ดวงใจธนา
“เธอคิดว่าจะหนีชั้นพ้นงั้นหรอ ไม่มีทางหรอก” ธนาใช้สองมือดึงมีนเข้ามาใกล้ จนริมฝีปากแนบชิดไปที่ต้นคอหญิงสาว ทำให้มีนขนลุกซู่ ตัวสั่นเทา
ผู้เข้าชมรวม
127
ผู้เข้าชมเดือนนี้
3
ผู้เข้าชมรวม
127
หมวด : รักอื่น ๆ
อัปเดตล่าสุด : 11 ก.ค. 65 / 15:47 น.
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ข้อมูลเบื้องต้น
“ทำไมเราต้องรู้สึกหัวใจเต้นแรงเมื่อเจอยัยนั่นด้วย” ธนา ลูกชายคนเดียวของคุณโสภากับคุณดิรก ในวัย 38 ปี เจ้าของสวนส้มที่ใหญ่ที่สุดในภาคเหนือ แถมยังเป็นเจ้าของธุรกิจ โรงแรม อีก 2 แห่ง หลังจากคุณดิรก บิดาได้ประสพอุบัติเหตุเสียชีวิต เมื่อสองปีก่อน ธนา ก็เป็นผู้ดูแลกิจการแทนผู้เป็นพ่อ
แสงไฟสลัวที่สาดส่องออกมายังนอกระเบียง บ้านไม้ทรงไทยประยุกต์ หลังไม่ใหญ่นัก อยู่ท่ามกลางสวนส้ม บริเวณหลังบ้าน มีลำธารน้ำเล็กๆ ไหลผ่าน ทำให้ได้ยินเสียงน้ำไหลพร้อมทั้งเสียงสัตว์เล็กๆน้อยๆ ร้องกล่อมให้หลับนอนในยามค่ำคืน ธนายังคงนั่งคิดถึงเรื่องเมื่อตอนบ่าย หญิงสาว ร่างโปร่ง สูงราวๆ 165 ผิวขาว ดวงตากลมโต คิ้วดำเข้ม ผมดำยาวสยายถึงกลางแผ่นหลัง ที่เผอิญเดินมาชนเข้ากับเขา กลางตลาด และเขาก็รับตัวเธอเข้ามากอดไว้ทันก่อนที่จะลมลง ธนาได้แต่จ้องมองใบหน้าสวยของหญิงสาว พร้อมกับหัวใจที่เต้นแรงไม่เป็นจังหวะ นี่เป็นครั้งแรกที่ธนามีความรู้สึกแบบนี้จนเขาต้องกลับมานั่งคิดทบทวนถึงสาเหตุ
“มีน” เธอเป็นสาวออฟฟิศ ทำงานในบริษัทแห่งหนึ่ง ในตำแหน่งพนักงานบัญชี วันนี้ก็เป็นอีกวันที่เธอมักออกมาเดินเล่น พักผ่อนสมองหลังจากลุยงานหนักมาทั้งอาทิตย์ เธอเป็นคนไม่ค่อยมีเพื่อน มีเพื่อนสนิทแค่ไม่กี่คน จึงมักไปไหนมาไหนคนเดียวเสมอ แต่ทว่า วันนี้ แดดแรงเป็นพิเศษ ทำให้เธอหน้ามืด เพราะไม่ได้ทานข้าวมื้อกลางวัน เพราะต้องเครียงานให้จบก่อนวันหยุด ทำให้เกิดหน้ามืด แล้วเดินไปชนเข้ากับธนา ดีที่ธนา ชายหนุ่มโอบตัวเธอไว้ทัน ไม่อย่างนั้น คงล้มลงพื้นไม่เป็นท่า
เธอขอโทษขอโพย ธนาเป็นการใหญ่ ที่เดินชนเขา แต่กระนั้น ชายหนุ่มก็ยังจ้องหน้า นิ่ง เงียบ มีนขยับตัวออกจากอ้อมแขนของชายหนุ่ม ทำให้ธนาถึงกับสะดุ้งและปล่อยให้มีนเป็นอิสระ
“เดินยังไง ไม่เห็นคนหรอ” พูดไปแล้ว ก็นึกโมโหตัวเอง “พูดบ้าอะไรวะ”
“ขอโทษด้วยนะคะ พอดีดิชั้นหน้ามืดน่ะค่ะ ขอโทษจริงๆค่ะ” จบคำ หญิงสาวก็เดินจากไปอย่างเร็ว ด้วยสายตาที่มองมาทางเขาอย่างไม่พอใจ “อะไรกันแค่นี้ก็ต้องต่อว่ากันด้วย” หญิงสาวคิดในใจ
เนื้อเรื่อง
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
อนที่ 1
“ุหนู ยัไม่นอนอีหรอะ ึแล้ว พรุ่นี้้อไปประุมที่โรแรมไม่ใ่หรอะ” ป้านุ่ม ผูู้แลธนาั้แ่เ็ เินมาเือนเมื่อเห็นว่าึมาแล้ว ทำให้ายหนุ่มหลุออาภวั์ เาหันมายิ้มให้ับป้านุ่มอย่าอ่อนโยน “้าบบบ ป้านุ่ม ผมำลัะไปนอนอยู่นี่ละรับ” ธนาลุเินมาใล้ป้านุ่ม และโอบออย่ารัใร่
ในห้อประุม ธนา ธนาภัทร ผู้เป็นประธานบริษัท ล่าวทัทายบอร์ผู้บริหาร พร้อมล่าวเริ่มประุม มาลี เลาสาวสวย อย่วยเหลือ ประสานานอย่าะมัเม้น หลัประุมเสร็ธนา็เินออไป้านอพร้อม นัย
นัย ผู้ถือหุ้น และเป็นเพื่อนสนิท ที่โมา้วยันับธนา รอบรัวนัย ทำธุริหลายอย่า รวมไปถึมีสวนส้มิับบ้านอธนาอี้วย ทั้สอนถือว่า เป็นหนุ่มหล่อ เป็นที่หมายปออสาวๆ แ่ทว่า ทั้นัยและธนา ็ยัไม่มีนรู้ใทัู้่ นัยะออเพลย์บอย เ้าเล่ห์ และะล่อนหน่อยๆ
“ั้นว่าแวะที่นี่ละัน หิวะมั” นัยเลี้ยวรถเ้าร้านอาหารแห่หนึ่ บรรยาาศรอบๆ ูเป็นธรรมาิ บริเวร้านอาหาร ประับ้วย้นไม้ เล็ให่ ไม้พรร ่าๆ ทั้สอ้าวลารถและเินไปนั่โ๊ะ ัเป็นุ้ม ูเป็นส่วนัว นัยัารสั่อาหาร ธนา นั่ื่มน้ำรอ มอไปรอบๆร้านพลันิมว่าร้านนี้ บรรยาาศีริ แ่สายา็ไปสะุอยู่ับเบื้อหลัอผู้หินหนึ่ ผมำเ้ม ยาวมาถึลาหลั ทำให้หวลิถึ เธอนนั้น
“มีน” แ้ว เินเ้ามาในร้าน พร้อมร้อเรียหิสาวเสียั นทำให้ทั้ธนา และนัยหันไปมอ
นัย้อมอมีนอ้าปา้า ทำาเ้าู้ “ทำไมเธอสวยั” ธนาหันมามอพร้อมับรู้สึอารมส์ุ่นมัวเมื่อไ้ยินนัยพู “็ั้นๆ” พูพลาหยิบเมนูึ้นมาา แ่สายายัแอบมอหิสาวสอนโ๊ะถัไปไม่ห่า เมื่อทานอาหารเสร็มีนและแ้วเพื่อนสนิท ็ลุเินลับ แ่ทาเินออาร้านนั้น ้อเินผ่านโ๊ะอธนา และนัย เมื่อธนาเห็นหิสาวเินมานใล้ถึโ๊ะที่ัวเอนั่ ็พลันลุึ้นทันที ทำให้มีนเินนหน้าออธนาเ้าอย่าั ้วยหล่อนไม่ไ้สนใทา้าหน้าสัเท่าไหร่เพราะมัวแ่หัวเราะ ยิ้มร่าอยู่ับแ้ว “อุ๊ย !!! อโทษ่ะ “
“อีแล้ว !! เธออีแล้ว นี่เธอในั้น สอรั้แล้วนะ “ ธนาพูพลาอมยิ้มมุมปาอย่ามีนัย
มีนรีบผลัมือธนาที่ำลัับไหล่เธออยู่อออย่าแร บ่บอไ้ว่าเธอไม่พอใ
“ันอโทษ่ะ ันไม่ไ้ั้ใ และไม่ไ้ใะเินนุ แล้วอีอย่า ัน็เินมาามทา แุ่่อหาที่ลุึ้นมาโยไม่ไู้ หรือว่าุใลุึ้นมา ให้ันนันแน่ะ “
พูบ มีน็ สะบัหน้าเินไปอย่าเร็ว ทิ้ให้ธนายืนหน้านิ่ว “นี่เธอ!!!!”
นัยมวิ้วยืนมอหนุ่มสาวอย่า ๆ
“เฮ้ย ธนา นายรู้ัสาวสวยนนั้น้วยหรอวะ”
“อื่มมม ็ไม่เิอ่ะ หล่อนเินมานั้น รั้นี้รั้ที่ 2 ละ” ธนาอบไปอย่าอารม์ุ่นๆ
“เธอน่ารัะมัเลยว่ะ นายว่ามั้ย “ นัยมอแววาเพื่อนสนิท ็พอะเาออ ว่าเพื่อนเาำลัอยู่ในอาาร รัแรพบ เลยใพูยั่วให้แน่ใว่านนั้นิไม่ผิ
“็ั้นๆ “ ธนายันั่นิ่ ทำหน้าบอบุไม่รับ ้วยรู้สึไม่สบอารม์ ที่หิสาวไม่ไ้ทำท่าสนใ หรือ อ่อนให้เาเหมือนผู้หินอื่นๆ ที่แ่เห็นเา ็ทำท่าทำทาเ้อเิน ยิ้มน้อย ยิ้มให่ อยาะเ้ามาพูุยเสวนาับเาอยู่ลอ เมื่อมีนไม่ไ้เป็นอย่าหิสาวนอื่นๆ มันทำให้ธนาเอรู้สึเสียหน้ายัไอบล
“อบในะแ้ว ที่มาพบั้นไ้วันนี้ เธอไม่่อยมีเวลาเลย เราเลยไม่่อยไ้เอัน “ ่อนลรถ หิสาวับแนเพื่อนเบาๆ ยิ้มสวยมีวามสุ
“่วนี้านเบาลแล้ว หลัานี้ ็ะมีเวลามาเมาส์ับเธอไ้บ่อยๆ อย่าบ่นลำานละัน ยัยมีน”
สอสาวหัวเราะร่าพร้อมันอย่ามีวามสุ มีนยืนโบมือให้เพื่อนที่ำลัับรถออไป พร้อมับยิ้มหวานไม่หุบ
มีนเป็นพนัานบัีบริษัทแห่หนึ่ เธอเ่าอพาทเม้นอยู่นเียวใล้ๆับบริษัทที่ทำาน เพราะบ้านอเธออยู่นอเมือ มีนเป็นลูสาวนเล็อที่บ้าน เธอมีพี่าย 1 น อยู่บ้านใล้ับพ่อแม่อเธอ มีนึไม่่อยเป็นห่วพ่อับแม่เท่าไหร่ เพราะมีพี่ายับพี่สะใภ้อยูแล พอเรียนบ เธอเลยอยาหาประสบาร์ให้ับัวเอ ึมาหาทำานบริษัท
“อิาบ้า !! มาหาว่าเราั้ใเินน นบ้า หลัวเอ พูาไม่เ้าหูะเลย อย่าให้ไ้เออีเลย สาธุ “ มีนพึมพำๆ พลาเ็ผมที่เปีย หลัาพึ่อาบน้ำเสร็
ผลงานอื่นๆ ของ พี่ช่อม่วง ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ พี่ช่อม่วง
กำลังโหลด...
ความคิดเห็น