ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : - ขอแค่คุณคนเดียว [OnKey]
Story: ขอแค่นายคนเดียวนะ
Character: Onkey ft. 2min, Bling
Writer: nomjuedz
ณ บ้านพักชายนี่...
13 ธ.ค. 2010...
“คีย์~” เสียงของอนยูดังขึ้นมาจากห้องนอนทำให้คีย์ที่อยู่ในห้องครัวชะเง้อหน้าออกมา
“อะไรครับพี่อนยู” คีย์ถามพลางผัดข้าวผัดกิมจิต่อ
“วันพรุ่งนี้ไปเที่ยวกันมั้ยครับ”
“พี่อนยูพาคีย์โดดงานบ่อยแล้วนะ” คีย์พูดพลางมองหน้าอนยูที่คราวที่แล้วตัวเองจะไปถ่ายแบบนิตยาสาร Y แล้วอนยูให้แทมินไปแทน (ไปอ่านใน Photo 2 Love ได้นะคะ ขอโฆษณาหน่อย)
“คราวที่แล้วพี่ทนไม่ได้นี่นา ไอ้จุนซูมันเป็นเพลยบอยจะตาย” อนยูพูดแล้วกอดคีย์จากทางด้านหลัง
“พรุ่งนี้หรอครับ” คีย์ถามแล้วพลงคิดในใจ
“ใช่ๆๆ” อนยูพูดเสียงกระดี้กระด้า
“เอ... พรุ่งนี้มีงานโฆษณานี่นา คงเป็นวันอื่นแหละครับ” คีย์พูดแล้วเดินไปหน้าอนยู
“เดี๋ยวอีกสองวันคีย์จะพาไปนะครับ” คีย์พูดแล้วหอมแก้มอนยูก่อนจะออกไปวางอาหารให้ทุกคนกิน
ส่วนอนยูที่ยืนอึ้งสักพักก็ทำหน้าเศร้าเพราะแท้จริงแล้ว...วันพรุ่งนี้เป็นวันเกิดอนยูนั้นเอง
ในคืนนั้น...
“ออมม่าครับ พรุ่งนี้วันเกิดโอปาไม่ใช่หรอครับ” แทมินถามหลังจากที่ทุกคนรวมตัวอยู่ในห้องนั่งเล่น(อนยูไปอาบน้ำ)
“ท่าทางออมม่าคงมีเรื่องเซอร์ไพรละสิ” เป็ดจงพูดแล้วมองหน้าของคีย์
“จะเอายังไงคีย์ พวกฉันจะได้ช่วย” มินโฮพูดแล้วจับมือแทมินเป็นสัญญาณว่าให้ทำงานด้วยกันกับแทมิน
“ก็พรุ่งนี้ฉันว่าจะจัดปาร์ตี้ พวกนายโทรไปแคนเซิลงานให้หมดแต่บอกว่าของอนยูให้ถ่ายโฆษณาแค่ถึงช่วงเย็น ตอนค่ำจะได้จัดงาน”
“โห~ แผนล้ำเลิศครับออมม่า” แทมินพูดแล้วก็ยิ้มให้
“เอาละพรุ่งนี้แบ่งงานนะ จงฮยอนนาย......” คีย์เริ่มสั่งงานให้ทุกคนจนกระทั่งอนยูเดินออกมาจากห้องน้ำ ทุกคนก็เข้าโหมดแบบปกติคือ แทมินกับมินโฮนั่งอ่านหนังสือด้วยกันโดยมีจงฮยอนเป็นตัวป่วน
“พี่อนยู” คีย์พูดแล้วเดินไปหาอนยูที่ทำหน้านิ่งจากการที่คีย์ (แกล้ง) ลืมวันเกิด
“พี่อนยูโกรธคีย์หรอ วันที่ 15 คีย์จะพาไปนะ”
อนยูคิดในใจว่าอย่างน้อยๆคีย์ก็ยังพาไปเที่ยวละนะ
“ก็ได้ พาพี่ไปจริงๆนะ”
“สัญญาครับ” คีย์พูดแล้วชูนิ้วก้อยเป็นสัญญาอนยูเลยเกี่ยวก้อยให้แทนคำตอบรับ
วันรุ่งขึ้น
14 ธ.ค. 2010
“พี่ไปทำงานก่อนละกันเจอกันตอนเย็นนะ” อนยูพูดแล้วเดินไปหอมแก้มคีย์ทำให้คีย์หน้าแดง
“ครับ เดี๋ยวผมไปรับ” คีย์พูดแล้วเดินไปส่งที่รถก่อนจะโบกมือให้อนยูที่ออกรถไปแล้ว
“ออมม่าครับ เริ่มงานเลยมั้ยครับ” แทมินพูดแล้วเดินออกมากับมินโฮที่จับมือออกมา (แกจะแต๋อั๋งน้องไปไหนไอ้ชเว)
“พี่มินโฮไม่ต้องจับมือแทมินก็ได้นะครับ” แทมินพูดแล้วแก้มแดงทำให้มินโฮจับมือแน่นขึ้น
“ไม่ได้หรอก พี่หวงนะ”
“เฮ้ยไอ้พวกนี้ จะไปซื้อของมั้ย” จงฮยอนพูดขึ้นพร้อมเดินมาอยู่ข้างๆคีย์
“เอาละอย่าลืม มินโฮกับแทมินไปซื้ออุปกรณ์ทำงานปาร์ตี้สินะ ส่วนจงฮยอนไปซื้อของทำอาหาร แต่ใครจะซื้อของขวัญวันเกิดมาก็ไม่ได้ว่าอะไร”
“แหงอยู่แล้วคร้าบ~” ทุกคนพูดพร้อมกันแล้วก็เดินไปที่รถก่อนจะออกไป
สงสัยละสิว่าคิมคีย์ทำอะไรให้อนยู
ฮ่าๆๆ อย่างคิมคีย์ก็ต้องทำอาหารกับเค้กให้อนยูนะสิ ถึงให้คนอื่นออกไปซื้อของอันอื่นให้
*********************************************************************
ทางด้านอนยู...
“ไม่น่าเชื่อว่าคิบอมจะลืมวันเกิดนายได้นะจินกิ” เสียงของซีวอนดังขึ้นมาทำให้อนยูเครียดใหญ่
“ฉันก็ไม่อยากเชื่อวะ” อนยูพูดแล้วจิบกาแฟขึ้นมา
“เอาน่าๆ อาจจะมีเซอร์ไพรอะไรก็ได้นะ” ดงเฮพูดแล้วมานั่งข้างๆ
“ไม่มีคนฉลองก็มาฉลองกับพวกเราก็ได้นะคะ” เสียงหวานๆของแทยอนดังขึ้นทำให้ไปสำนักงานดับลงก่อนจะมีสัยงเพลง...
Happy Birth Day to you
Happy Birth Day to you
Happy Birth Day Happy Birth Day
Happy Birth Day to you
สิ้นเสียงทุกคนก็ร้องเฮออกมาทำให้เห็นเค้กที่แทยอนถือออกมา
“สุขสันต์วันเกิดนะ” แทยอนพูดแล้วเดินเอาเค้กไปให้อนยูเป่า
“เป่าสิ อธิฐานด้วยนะ” แทยอนพูดแล้วยื่นเค้กไปหน้าอนยู
อนยูคิดอย่างเดียวในใจว่า
‘ขอแค่นายคนเดียวนะที่จัดงานวันเกิดให้ คีย์...’
คิดจบอนยูก็เป่าเค้กทำให้ทุกคนปรบมืออีกรอบ
“อนยูฉันมีเรื่องจะคุยด้วย” แทยอนพดแล้วลากอนยูออกไปท่ามกลางเสียงโห่ร้องของทุกคนมีแค่สองคนที่ทำให้ต่างไม่รับบุญใส่
‘ไอ้อนยูมีแฟนเป็นคิบอมไม่ใช่หรอ?’ ดงเฮกับซีวอนคิดในใจ
******************************************************
ทางด้านคีย์...
“ไอ้คีย์ แต่งเสร็จหมดแล้วนะ” จงฮยอนร้องออกมาหลังจากไปต่อไฟให้ห้องเป็นสีรุ้งสวยงาม
“ของขวัญก็จัดหมดแล้วเนี่ย เอาไงต่อ” มินโฮพูดแล้วเดินไปข้างๆ แทมินที่กำลังทำลูกบอลฉลอง
“พี่มินโฮกับพี่จงฮยอนมาช่วยเขียกระดาษอวยพรหน่อยสิฮะ ผมเหนื่อยนะ” แทมินพูดแล้วก้มหน้าไปเขียนกระดาษอวยพรต่อ มินโฮจึงมานั่งช่วยเขียน
“อาหารเสร็จแล้ว จงฮยอนมาช่วยยกหน่อย ใกล้ถึงเวลาแล้วนะ”คีย์เรียกจงฮยอนแล้วตัวเองเดินไปดูเค้กช๊อกโกแลตรูปหัวใจขนาดใหญ่ที่ตัวเองทำไว้
“เอาละ ฉันไปตามพี่อนยูเอง แทมินลูกดูแลตัวเองด้วยนะ” คีย์พูดแล้วหันไปมองแทมินที่พยักหน้าให้
ที่ให้ดูแลตัวเองนะ.... เอาให้พ้นจากการลวนลามของมินโฮละกัน
ณ SM Ent.
“ซีวอน อนยูอยู่ไหนหรอ” คีย์พูดแล้วมองหาอนยู
“ด้านโน้นนะ” ซีวอนชี้ไปทางที่แทยอนลากอนยูไป
************************************************************
ทางด้านอนยู (อีกรอบ)
“แทยอนมีอะไรหรอ?” อนยูถามพลางมองหน้าคนที่ลากตัวเองมา
“คือ... เป็นแฟนกับแทยอนได้มั้ย” แทยอนถามพลางมองหน้าอนยู
“คงไม่ได้หรอกเพราะเรามีคนที่ชอบอยู่แล้วนะ” อนยูพูดพลางนึกถึงหน้าคีย์สุดที่รัก
“แต่แทยอนรักอนยูนะ” พูดจบแทยอนก็เข้าไปจูบอนยูทันที ทำให้ร่างใหญ่ตกใจ
“พี่อนยู.......” คีย์มองด้วยความตกใจที่เห็นภาพแทยอนกำลังจูบกับอนยูอยู่
“คีย์........” อนยูพูดแล้วผลักแทยอนออก
จากนั้นคีย์รีบวิ่งออกมาจากตรงนั้นทันทีอนยูรีบเดินไปหาคีย์ที่กำลังวิ่งไปที่รถ
“คีย์ คีย์ คีย์” อนยูพูดแล้วพยายามวิ่งจับมือคีย์
“ตามมาทำไมละ ไปหาแทยอนสิ” คีย์พูดแล้วไล่อนยูไป
“แต่คนที่พี่รักคือคีย์นี่!” นยูตะโกนออกไปทำให้คีย์หยุดวิ่งแล้วหันหลังไปมองอนยู
“ฮะ?” คีย์มองหน้าอนยูที่พูดคำนั้นออกมา
“คนที่พี่รอคือคีย์คนเดียวนะ”
“....” คีย์มองหน้าอนยูด้วยความอาย
“ถ้าตอนนี้พี่ขอคนที่อยู่ข้างๆพี่ได้ พี่ขอแค่นายคนเดียวแหละ... คีย์” อนยูพูดแล้วก้มลงไปจูบคีย์ที่ยืนตกใจอยู่ รสชาติจูบที่อ่อนโยนทำให้ทั้งสองคนนิ่งไปสักพัก
“พี่อนยู...” คีย์มองหน้าอนยูที่แดงก่อนพูดออกมาเบาๆ
“หือ?” อนยูพูดพลางมองหน้าคีย์ที่กำลังแดง
“กลับบ้านกันนะ...” คีย์พูดแล้วลากอนยูตามตัวเองออกไป
***************************************************************
ณ บ้านพักชายนี่...
“พร้อมแล้วนะครับ” คีย์ถามพลางปิดตาอนยูที่ยืนอยู่หน้าบ้าน
“ครับ”
“สาม... สอง... หนึ่ง...”
แอ๊ด~
บุ~
“สุขสันต์วันเกิด~”ทุกคนพูดออกมาพร้อมกันทำให้อนยูตกใจ แล้วอนยูมองไปรอบห้องเห็นลูกบอลฉลองที่แตกออกมีกระดาษสีโปรยปรายสวยงามในนั้นมีกระดาษอวยพรที่ทุกคนเขียนให้
“เฮ้ย!” อนยูตกใจ คิดว่าทุกคนลืมแล้วทำไมถึงมีงานที่สวยขนาดนี้
“ฮ่าๆๆ พี่คิดว่าทุกคนลืมวันเกิดพี่หรอครับ” แทมินถามพลางยกกล่องของวัญมาให้
ที่กล่องเขียนเอาไว้ว่า
‘Happy Birth Day Oppa :)’
“ขอบคุณมากตัวเล็ก” อนยูพูดแล้วมองของขวัญในอ้อมกอดตัวเอง
“เฮ้ยพี่อนยู เอ้านี่” มินโฮพูดแล้วยื่นกล่องของขวัญให้
ที่กล่องเขียนเอาไว่ว่า
‘สุขสันต์วันเกิดครับพี่อนยู
ขอให้รักคิมคีย์ไปนานๆ~
Minho’
“ขอบคุณมากๆ มินโฮ” อนยูพูดแล้วเกาหัวเบาๆ ด้วยความอาย
“พี่อนยู รับนี่ไปคร้าบ~” จงฮยอนพูดแล้วเอาของขวัญให้อนยู
ที่กล่องเขียนเอาไว้ว่า
‘Happy Birth Day My Bro’
BlingBling~‘
“ขอบคุณมากๆ ไอ้เป็ด” จงฮยอนพูดแล้ววางของขวัญทุกอย่างไว้บนโต๊ะ
“พี่อนยู~” เสียงของคีย์ทำให้อนยูมองไปทางนั้นก่อนจะเห็นกล่องของขวัญขนาดใหญ่ที่คีย์ถือมา
“สุขสันต์วันเกิดครับ” คีย์พูดแล้วยื่นกล่องของขวัญให้ด้วยใบหน้าที่แดงก่ำ
ที่กล่องเขียนเอาไว้ว่า
‘สุขสันต์วันเกิดครับพี่อนยู
ผมรักพี่มากนะครับ
Key’
กล่องนี้คงทำให้อนยูยิ้มแก้มปริ
“เป่าเค้กกันนะครับ” คีย์พูดแล้วหรี่แสงไฟให้อ่อนลงก่อนจะบรรเลงเพลงฉลองวันเกิดให้
Happy Birth Day to you
Happy Birth Day to you
Happy Birth Day Happy Birth Day
Happy Birth Day to you
“ขอบคุณมากนะทุกคน”อนยูพูดแล้วมองหน้าคีย์ (ปากบอกว่าทุกคนแล้วมองหน้าคีย์ทำไม?)
เค้กที่คีย์ทำเป็นรูปใบหน้าของเหล่าชายนี่ทั้งหมดแล้วตรงกลางเขียนว่า ‘SHINee World :) ‘
“เฮ้ยตามแผน” มินโฮพูดขึ้นทำให้จงฮยอน แทมินและมินโฮลุกออกไปจากตรงนั้น ทำให้เหลือแค่อนยูกับคีย์ไว้ตรงนั้น
“เอ่อ...”
“เอ่อ...”
“คีย์” อนยูเรียกทำให้คีย์เงยหน้าขึ้นมา
“ครับ”
“พี่รักคีย์นะ”
“ผมก้รักพี่อนยูนะครับ”
บรรยากาศช่างหน้าอิจฉาจริงๆ
The end.
***********************************************************
แถมนิดๆ หน่อยๆ
(2min)
“พี่มินโฮวันเกิดผมพี่จะทำอย่างนี้บ้างมั้ย” แทมินถามพลางมองหน้ามินโฮที่เนียนแอบโอบแทมินอยู่
“พี่จะทำให้มากกว่านี้อีกละ” มินโฮพูดแล้วก้มไปหอมแก้มน้องทันที
“จริงหรอครับ”
“เฮ้ยๆๆ พวกแกเห็นหัวฉันหน่อยได้มั้ย มดไต่จนมันจะเป็นเบาหวานหมดแล้วนะเว้ย” เป็ดจงพูดขึ้นมาทำให้มินโฮออกอาการเซ็ง
“แกไม่มีอย่างนี้สิ ถึงอิจฉาอ่ะ” มินโฮพูดพร้อมกับมองหน้าจงฮยอนอย่างเอาเรื่อง
“เดี๋ยวฉันก็มี ฮ่าๆๆ” มินโฮมองหน้าจงอย่าไม่เชื่อแล้วหันไปมองหน้าแทมินเหมือนจะบอกว่า
‘เราไปต่อกันที่ห้องก็ได้ ฮ่าๆๆ’
จะมีจริงหรอเป็ดน้อย?.............
The End.
*******************************************************************************
จบไปอีกเรื่องหลังจากแต่งเรื่อง Photo 2 Love ไปนะคะ
สนุกกันมั้ยเอ่ย? เรื่องนี้คงจะดีกว่าเรื่องเก่า (มั้ง) นะคะ
และรอเรื่องต่อไปละกันนะคะ
ใครอ่านก็เม้นมาบ้างว่ามันสนุกหรือเปล่านะ จะได้ไปปรับให้มันสนุกมากขึ้นหรืออยากได้แนวไหนประมาณนี้
ขอบคุณที่อ่านนะคะ
nomjuedz :)
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น