คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : ME : 4 100% แล้วจ้า
4
กริ๊ง กริ๊ง
“เข้ามาได้เลย” พี่อนยูเดินมาเปิดประตูให้ฉันกับพี่จง
“สวัสดีฮะพี่อนยู” ฉันหันไปทักทาย
“หวัดดีพี่อน ”
“มานั่งก่อนสิเหลืออีกนิดหน่อยก็เสร็จแล้ว ”
“อ่อ......พี่อนแล้วไอ้มินโฮอะตื้นยัง” พี่จงหันไปถามพี่อนยูที่ตอนนี้กำลังยุ่งๆกับการทำอาหารอยู่ น่ารักจังคนอะไรก็ไม่รู้เก่งรอบด้าน
“รายนั้นอะ ยังไม่ตื้นหรอก ขี้เกียจจะตายไป ปลุกก็ยาก เฮ้ออออ” พี่อนยูถอนหายใจ
“จงไปปลุกมินโฮให้หน่อยพี่ไม่วางอะตอนนี้” พี่อนยูหันไปพูดกับพี่จง
“อ่อ ผมขอไปเดินเล่นข้างนอกก่อน ฮิฮิ” พูดเสร็จพี่จงก็วิ่งออกจากบ้านทันที พี่ใครฝะน่าเกลียดจริงๆ
“0-0” พี่อนยูหันมามองฉันแทน พร้อมกับทำหน้าลำบากใจ
“ทะ แทมหรอฮะพี่อนยู T-T” เห็นพี่จงเคยบอกว่าพี่มินโฮจะโกรธมากถ้ามีใครไปขัดจังหวะเวลานอน
“พี่รบกวนหน่อยนะแทม ฮิฮิ” โธ่เว้ยยยยยย ซวยที่คนสวยจริงๆ ไอ้พี่บ้า
“ค่า” ฉันจำใจเดินขึ้นไปข้างบน เฮ้ยแล้วห้องไหนเป็นห้องพี่มินโฮกันอะ
Special Minho
“ก๊อก ก๊อก ก๊อก เข้าไปแล้วนะฮะ” ใครเข้ามาวะ คนกำลังฝันเพลินๆเลย อารมณ์ แต่ผมก็ยังไม่ได้ลืมตาเพราะยังไงก็ไม่ยอมตื้นหรอกครับเมื่อคืนทำการบ้านกว่าจะเสร็จก่อนปาเข้าไปตีสาม
“พี่มินโฮฮะ ตื้นๆ ได้แล้วนี้ตะวันแยงตาแล้วนะฮะ ” มือเล็กๆเขย่าแขนผมเบาๆ นี้ใครก่อนมาปลุกผมเนี้ย
“ตื้นๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ” เสียงเล็กๆตะโกนอยู่อย่างงั้น เสียงนี้มันคุ้นๆนะ อืมมมมมมมม..............งอ่อแทมหนิ ฮิฮิได้เวลาสนุกแล้วสิ
“เฮ้ยยยยยยยยยยยย” ผมดึงแทมเข้ามากอด ตัวเล็กจังกินอะไรบ้างปะเนี้ย
“ปล่อยยยยยยยยยยยยยยย ...........แทมปล่อยให้ปล่อยไงฮะ” แทมดิ้นไปมาอยู่ในอ้อมกอดของผม ตัวหอมจัง (เริ่มหื่นแล้วนะกบ ) เฮ้ยยยยยย ผมคิดอะไรเนี้ย
“............................” ทำไมเงียบไปล่ะ
“โอ้ยยยยยยยยยยยยยยย ปล่อยเดี๋ยวนี้นะ ยัยทอมเอ้ย” แทมกัดที่แขนผมไม่ยอมปล่อย นี้คนหรือหมาเนี้ย(เห็ดจะแทมเป็นเห็ดต่างหาก)
“.......................” ไม่ปล่อยใช่ไหม ได้ ฮิฮิ (ความคิดชั่วร้ายก็มาถึง ) นี้ต้องเจอของจริงผมจับยัยแทมหันหน้าเข้าหาตัวและก็กำลังแกล้งเข้าไปจูบ ตอนนี้ยัยแทมทำหน้าตลกชะมัดเลยยยยย^^
END
ตอนนี้ไอ้พี่มินโฮจับฉันให้หันหน้าไปเพชิญหน้ากัน โห่ คนอะไรตื้นนอนยังหล่อเลย(นี้มันเป็นเวลามาชมมันเนี้ย )
ตอนนี้หน้าไอ้พี่มันบ้าก็ขยับเข้ามาใกล้ๆฉันขึ้นเรื่อย ไม่นะนี้มันจูบแลกนะเฮ้ย ฉันขยับนี้เรื่อยนี้มันขอบเตียงแล้วนะ
“เฮ้ยยยยยย ระวังยัยแทม” ตอนนี้ฉันกำลังตกจากเตียง โอะไม่เห็นเจ็บเลยแหะ พอฉันลืมตาขึ้นมาสิ่งที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้นเมื่อไอ้พี่มินบ้ามารับฉันไว้พอดี แต่ฉันไม่ยักเห็นหน้าพี่มินโฮเลยนะ แต่รู้สึกถึงสัมผัสอุ่นๆที่ริมฝีปากนุ่มๆของฉันแทน +[]+ หรือว่าไม่จริงงงงงงงงงงง แงๆๆๆๆๆๆทำไงดีเนี้ย ฉันรีบลุกขึ้นและแกล้งปัดฝุ่นแก้เขิน
“-////////-”
“O///////O”
“เออ” พี่มินโฮพูดขึ้น
“พี่อนยูให้ตามไปกินข้าวนะ ” ฉันรีบเดินออกจากห้อง
“เดี๋ยว” พี่มินโฮจับแขนฉันไว้
“...................”
“ขอโทษนะ”
“อืม” บอกได้เลยว่าตอนนี้ฉันต้องหน้าแดงมากๆแน่
ณ โต๊ะอาหารแสนสุข
===============================================================
ตอนนี้ทุกคนก็อยู่บนโต๊ะอาหารเรียบร้อยแล้วรวมทั้งพี่มินโฮด้วย -/////- เขินฮิฮิ
“วันนี้พี่ทำสุดฝีมือเลย ไม่รู้ว่าจะอร่อยรึเปล่านะ ฮิฮิ”
“อร่อยอยู่แล้วพี่อนทำซะอย่าง ต้องอร่อยกว่ายัยแทมทำเป็นล้านเท่า” พี่จงหันหน้ามาพูดกับฉัน
“ฉันทำอร่อยจะตาย ก็แค่คิดค้นสูตรใหม่ๆต่างหากละ” ฉันเถียงขึ้น
หลังจากทานข้าวเสร็จฉันก็คิดว่าพี่อนยูทำอาหารอร่อยจริงๆนั้นแหละและตอนนี้เราทั้งสี่คนกำลังช่วยกันเก็บจานอยู่
“ต้องขอบคุณแทมจริงๆที่ไปตามมินโฮมาให้นะ ^^ ” จู่ๆพี่อนยูก็พูดขึ้นมา ตอนนี้ฉันก็หันไปมองหน้าพี่มินโฮ ที่กำลังก้มหน้าก้มตาล้างจานอยู่ในครัว
“ฮะ ฮิฮิ” ฉันยิ้มแห้งไปให้พี่อนยู
“จงมานี้หน่อยฉันมีอะไรจะพูดกับแก ” พี่มินโฮ จู่ๆก็เดินมาเรียกพี่จงให้ออกไปข้างออก ทำไมต้องทำหน้าเครียดๆด้วยนะ
Special Minho
ผมเรียกจงฮยอนออกมาพูดเรื่องสำคัญ
“มีไรวะมิน” จงหันมาถามหลังจากที่เราเดินออกจากบ้านมาไกลพอสมควร
“ฉันมีอะไรจะบอกวะ”
“แล้วอะไรอะ”
“คือ คือ ฉันชอบแทมิน” ผมตัดสินใจบอกไอ้จงไปตรงๆเพราะผมก็อยากจะบอกไปตั้งนานแล้ว ว่าผมแอบชอบแทมมินตั้งแต่แทมอยู่ ม.ต้น แต่ตอนนั้นผมยังไม่มั่นใจว่ามันจะเป็นความรักรึเปล่า จนไอ้จงเป็นห่วงน้องว่าจะมีใครมาจีบเลยส่งแทมไปเรียนโรงเรียนประจำ ตอนแรกผมก็ค้านว่าเดี๋ยวเราก็ดูแลเอาก็ได้ไม่เห็นต้องส่งไปเรียนเลย(ผมกลัวว่าแทมจะมีแฟนไปซะกว่าหนิครับ) แต่ไอ้จงไม่ยอมท่าเดียวเลยทำให้ผมอดเห็นแทมบ่อยได้เหมือนเมื่อก่อน แต่ตอนนี้แทมกลับมาแล้วทำให้ผมมั่นใจว่า ผมรัก
แทมินมากกว่าเมื่อก่อนซะอีก
“O-O” ตอนนี้ไอ้จงอึ้งไปสามวิ
“ไอ้จง ๆ ฟังอยู่ปะวะ” ผมสะกิดเรียก
“เออออ......ไอ้มินชอบยัยแทมตอนไหนวะ” ไอ้จงหันมาถามผม
“ก็ประมาณห้าปีแล้วมั่งไม่แน่ใจ”
“0-0” ตอนนี้ไอ้จงก็อึ้งรับประทานไปอีกรอบ(จะอึ้งอะไรนักหนาวะ)
“..............”
“เฮ้ยยยยยยย จริงอะ ทำไมฉันไม่รู้วะ” ไอ้จงหันมามองหน้าผม
“ฉันจะโกหกทำไม”
“อืมมมมมมมมมมมม” ไอ้จงทำหน้าครุ่นคิดนิดหน่อย
“ก็ดีนะสิ ฉันสนับสนุนเต็มที่เลยนะ”
“เฮ้ยยย โล่งอกไปที” ผมนึกว่าจะทะเลาะกันซะแล้วทำไมไอ้จงมันยอมง่ายอย่างนี้ฟะ
“โล่งอกอะไรวะ”
“ก็นึกว่าแกจะ......ไม่ยอมนิวะ” ผมหันไปพูดตามความจริง
“ทำไมจะไม่ยอมวะแกเป็นเพื่อนสนิทนะเว้ยก็ดียัยแทมจะได้อยู่ใกล้ตา ฮิฮิ ”
“^^”
“เดี๋ยวฉันช่วยเองแต่แกต้องทำให้ยัยแทมกลับมาเป็นเหมือนเดิมนะเว้ย” ไอ้จงยังดูไม่ออกอีกหรอว่าน้องมันไม่ใช่ทอมขนาดผมยังดูออกเลย ยิ่งตอนทำหน้าเขินยิ่งน่ารัก 0,.0 น่าจับกอดมากมาย
“ได้อยู่แล้วเพื่อนฮิฮิ”
END
มาอัพครบตอนแล้วนะคะ ฮิฮิ
2min & Onkeyjong
ความคิดเห็น