คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : ME : 3 (แก้คำผิดแล้วนะ ^^)
หลังจากพี่มินโฮกับพี่อนยูกลับไปแล้ว ฉันก็เดินไปช่วยคีย์ล้างจานที่ในครัวจนเสร็จ เฮ้ออออออ เสร็จซักที เราจะได้ถามคีย์จริงๆซะที
“คีย์ ปะไปคุยกันบนห้องดีกว่าเนอะ” ฉันดึงคีย์ให้ไปข้างบน ซึ่งคีย์ก็คุยกับพี่จงอยู่
“งั้นคีย์ไปกับแทมินก่อนนะคะ ^^” คีย์เลยขอตัวมา ทำให้พี่จงหันหน้ามาค้อนฉันทันที
แบร์.......ฉันหันไปแลบลิ้นใส่พี่จง เชอะยังไงคีย์ก็ต้องเชื่อฉันอยู่แล้ว
ณ ห้องสุดน่ารักของแทมิน
พอเดินเข้ามาในห้องฉันก็ลากคีย์ไปนั่งบนเตียงเพื่อจะถามคำถามกับคีย์ คีย์เหมือนรู้ว่าฉันคิดอะไรอยู่เลยพูดออกมาว่า
“เดี๋ยวฉันไปอาบน้ำก่อนนะ แล้วจะตอบคำถามของแทมทุกข้อเลย” คีย์หันมายิ้มแล้วแก้มก็ขึ้นสีแดงจางๆขึ้นมา
“จ๊ะ แม่สาวรักสะอาด ฉันมันซกมกหนิ” ฉันตะโกนเข้าไปในห้องน้ำ เฮ้ออออออไม่มีอะไรทำเลยงั้นอ่านฟิดนิยายดีกว่าเรา (ฉันไม่ได้โรคจิตนะที่อ่านฟิดชายชายอะ ก็มันสนุกหนินา ยิ่งฟิด 2min ยิ่งชอบ ฮิฮิ)
30 นาทีผ่านไป
“แทม แทม ตื้นไปอาบน้ำได้แล้ว ตื้นเดี๋ยวนี้เลยนะ”
“............”
“แทม ถ้าแทมไม่ตื้นคีย์ไม่ตอบคำถามแล้วด้วยนะ” ฉันรีบเด้งตัวขึ้นมาตามคำพูดของคีย์ทันที
“โอเค โอเค ฉันตื้นแล้ว” ฉันหันไปพูดกับคีย์ที่ทำแก้มป่องใส่
“ไปเลยยัยแทมซกมก” คีย์ตะโกนไล่หลังฉันมา รีบอาบน้ำดีกว่าเราจะได้ถามคีย์ให้หมดเปลือกเลย
10 นาทีผ่านไป
“อ้าว พี่จงมาอยู่ในห้องแทมทำไม ไปนอนได้แล้ว และทำอะไรคีย์ปะเนี้ย” ฉันบ่นยาวเป็นชุดจนพี่จงทนไม่ไหว
“ยัยแทม พี่มานิดมาหน่อยทำเป็นบ่นไปได้ แกยังเคยเดินแก้ผ้าไปเล่นห้องพี่เลย 555 ”
“ไอ้พี่จง นั้นมันตอนแทมอยู่ประถมนะ ชิ ออกไปเลย ไปไป๊เลย” ฉันไล่ให้พี่จงออกไปจากห้องซักทีวันนี้จะคุยกับคีย์รู้เรื่องไหนเนี้ย
“ไปก็ได้......คีย์จ้าพี่ไปก่อนนะ” แล้วพี่จงก็วิ่งออกจากห้องไป
“คีย์ พี่จงมาคุยอะไรหรอ” ฉันหันไปถามคีย์
“อ่อ พี่จงเค้ามาถามว่าแทมตอนอยู่โรงเรียนเป็นยังไงบ้างนะ ไม่มีอะไรหรอก”
“อืม” ทำไมไม่มาถามฉันดีๆล่ะ ทำไมต้องถามคีย์ด้วยมันน่าสงสัยยยยยยย
“...............” คีย์กำลังกระดกน้ำดื่มอยู่
“คีย์ แทมอยากรู้ว่าคีย์ชอบพี่อนยูรึเปล่า” ฉันหันไปถามคีย์แต่สิ่งที่ได้กับมาคือ........น้ำในปากที่คีย์เพิ่งกินไปเมื่อกี้
“แทม คีย์ขอโทษนะ” คีย์รีบไปยิ่งผ้ามาเช็ดหน้าให้ฉันทันที
“..............” ผ้านี้มัน มัน
“คียยยยยยยย์ นี้มันผ้าขี้ริ้วนะ มาเช็ดหน้าแทมทำไม”
“โทษที ฮิฮิ” คีย์หันมายิ้มแห้งๆให้กับฉัน
“เดี๋ยวแทมไปล้างหน้าแป๊ปนึง.....ถ้าพรุ้งนี้หน้าแทมเป็นสิวแทมจะโทษคีย์จริงๆนะ”
“จ้า”
พอฉันเดินออกมาจากห้องน้ำก็เห็นคีย์ทำหน้าหงอยๆ มันทำให้ฉันรู้สึกผิดทันที่เฮ้อออออออ
“คีย์.....ที่แทมพูดไปแทมล้อเล่น แทมไม่โกรธคีย์หรอ”
“จริงหรอ ดีใจจังเลยคีย์นั่งเครียดตั้งนานอะนึกว่าแทมจะโกรธ”
“แทมไม่โกรธคีย์หรอนะ ฮิฮิ” พอเห็นว่าคีย์หายหงอยแล้ว เราก็ได้เวลามาคุยกันซักทีนะ เพื่อนเอยยยยยยยยยย
“ตกลงคีย์ชอบพี่อนยูใช่มั้ย” ตอนนี้หน้าคีย์ขึ้นสีนิดๆใครมาเห็นเข้าต้องตกหลุมรักแน่นอน
“อืม” คีย์ตอบเบาๆเหมือนพูดกับอากาศมากกว่า
“อะไรนะ ไม่ได้ยิน” ฉันหันไปถามคีย์ ที่จริงก็ได้ยินหรอนะแต่อยากแกล้งคีย์ด้วย
“อืม ชะชะ....ชอบ” คีย์ตอนนี้หน้าแดงเป็นลูกตำลึงแล้วเนี้ย
“ก็แค่เนี้ย ฮิฮิ” ฉันหันไปกอดคีย์ที่ตอนนี้ทำอะไรไม่ถูกเลยตีหมอนไม่หยุด
“แล้วคีย์ชอบพี่อนยูตอนไหนหรอ”
“อืมมมมม.....ก็ตอนที่พี่อนยูมาช่วยฉันจากการโดนลวนลามนะสิ”
“.............”
“ตอนนั้นพี่อนยูเหมือนพระเอกขี่ม้าขาวมาช่วยคีย์เอาไว้เลย” ฉันตั้งใจฟังที่คีย์พูดทุกคำการที่คีย์พูดว่าชอบ ก็แบบว่าชอบจริงๆเพราะคีย์เป็นคนจริงใจและตรงไปตรงมา
“แทม แทม ฟังคีย์อยู่รึเปล่า” คีย์เอามือมาโบกไปมาตรงหน้าของฉัน
“อืม ฟังอยู่”
“คีย์ก็เล่าไปหมดแล้วนะ แทมมีอะไรจะถามอีกไหม” คีย์หันมาถามฉัน ตอนนี้คีย์หน้าดูมีความสุขมากๆที่ได้พูดถึงพี่อนยูที่คีย์แอบชอบ(ชอบเร็วจังเลยนะเพื่อน ดูฉันสิกับพี่มินยังไปไม่ถึงไหนเลย)
“คีย์อยากให้แทมช่วยเรื่องพี่อนยูไหมล่ะ” ฉันตัดสินใจถามคีย์ไป
“อืมมมมมมมมม^^ จ้า ” คีย์ยิ้มออกมาอย่างน่าเอ็นดู
“งั้นเดี๋ยวแทมเล่าเรื่องเกี่ยวกับพี่อนยูให้ฟังก่อนแล้วกัน เพราะแทมว่าคีย์ก็ต้องอยากรู้” คีย์พยักหน้าทันที
“งั้นเริ่มกันที่พี่อนยูเป็นแชมป์เทควันโดสาย.................................. และอีกมากมาย”
ตอนนี้คีย์หลับไปแล้วกว่าจะเล่าเรื่องพี่อนยูจบก็ปาเข้าไปเทียงคืนแล้วนะ ที่ฉันตกลงช่วยคีย์ก็เพราะเห็นว่าคีย์ชอบพี่อนยูจริงๆ และพี่อนยูก็เป็นคนดีคนหนึ่งเลยแหละ ฉันถึงอยากให้สองคนนี้เป็นแฟนกัน
เช้าวันใหม่สดใสแบบสุดๆ
วันนี้คีย์ต้องรีบกลับบ้านด่วนเพราะต้องไปทำธุระกับแม่ที่แทกู (บ้านเกิดของคีย์) ฉันกับพี่จงเลยไปส่งคีย์ที่บ้านตอนเช้าตรู ^^
“พี่จง พี่จง ” ฉันหันไปเรียกพี่ชายสุดหล่อของฉัน
“อะไร เรียกเบาๆก็ได้อยู่ใกล้แค่นี้เอง”
“ก็แทมเรียกพี่ตั้งหลายรอบแล้วนะ เหม่ออะไรอยู่ได้” ฉันหันไปสวนกลับ
“มีอะไรล่ะ”
“จะถามว่าจะกินข้าวนอกบ้านหรือ....จะให้แทมทำให้กิน ”
“....................” พี่จงกลืนน้ำลายดังเฮือกสงสัยจะหิวมาก
“หะหะ ให้ไปกินนอกบ้านดีกว่าพี่กลัวท้องเสีย ฮิฮิ” พี่จงหันมายิ้มแหย่ๆให้ฉัน
“ท้องไม่ห็นเสียเลย อร่อยจะตายไป” ฉันพูดอย่างมั่นใจ
“..................^”
“งั้นเราไปกินข้าวที่บ้านมินโฮดีกว่า สองคนนั้นทำอาหารอร่อยนะ” ฉันพยักหน้าเห็นเพราะขี้เกียจทำด้วย(มั่นใจสุดๆว่าตัวเองทำอร่อย)
“อืม ไปสิ ขับเร็วๆด้วยแทมหิว”
“นี้แกเป็นพี่ฉันหรือน้องฉันกันแน่เนี้ย” พี่จงหันมาบ่นใส่ฉัน
“แทมก็เป็นน้อง จะให้แทมเป็นพี่ก็ได้แต่แทมไม่ได้หน้าแก่เหมือนพี่จงซะด้วยสิ ฮิฮิ”ฉันหัวเหราะออกมาในชัยชนะของตัวเอง
“เออออออออ” พี่พูดจบก็หันไปขับรถต่อทันที
ในที่สุดก็มาถึงบ้านพี่อนยูจนได้ตอนนี้ก็เวลา เก้าโมงเช้าแล้วก็น่าจะตื้นกันแล้วด้วยและพี่จงก็โทรไปบอกพี่อนยูแล้วด้วยว่าเราสองคนจะไปกินข้าวด้วยกัน
มาอัพแล้วค่ะ เพิ่มแต่งเสร็จร้อนๆเลย
ไม่รู้ว่าคีย์จะคู่กับอนหรือจงอะ ต้องแต่งไปเรื่อยๆ
คีย์จง
หรือ
อนคีย์
ให้ทายกัน ฮิฮิ
ความคิดเห็น