คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ME : 2
“คีย์ ฉันว่าเราไปเล่นรถไฟเหาะกันเถอะนะ” ฉันอย่างเล่นมานานแล้วด้วยสิ ครั้งนี้ต้องเล่นให้ได้
“ฉัน ว่าเราไปเล่นอย่างอื่นเถอะนะ ฉันกลัวความสูงอะ” จริงด้วยสิคีย์กลัวความสูง ลืมไปเลยเร
“งั้นคีย์รอ ฉันตรงนี้ก่อนนะ เดี๋ยวฉันขอเล่นแป๊ปเดี๋ยวนะ”
“อืม”
“พี่จง ฝากคีย์ด้วยนะ”
“จะเล่นคนเดียวหรอ แทม”
“ฮะ” ก็ไม่มีคนมาเล่นเป็นเพื่อนนี้น่า
“ให้ไอ้มินไปเล่นด้วยแล้วกัน เดี๋ยวพี่ดูแลคีย์ให้เอง” ก็ดีเหมือนกัน
“ตามมาสิพี่มินโฮ”
Special jonghyun
“คีย์ อยากกินน้ำรึเปล่าเดี๋ยวพี่ไปซื้อให้ ” ผมถามเพื่อทำลายบรรยากาศที่แสนจะอึดอัด
“ไม่ ดีกว่าค่ะ เดี๋ยวแทมก็ลงมาแล้ว” คีย์หันมามองหน้าผม
“อืม //////”
“ทำไมพี่ ต้องหน้าแดงด้วยหรอคะ ร้อนหรอ แต่คีย์คิดว่าวันนี้อากาศหนาวนะคะ”
“พี่เป็นคนขี้ร้อนแหละ ^^” ผมหน้าแดงหรอเนี้ย ก็คีย์เล่นจ้องหน้าผมขนาดนี้ใครโดนมองก็ต้องหน้าแดงเป็นธรรมดา เพราะคีย์สวยขนาดนี้ นี้น่า
“คีย์ แทมเวลาอยู่โรงเรียนเป็นยังไงบ้างหรอ” ผมต้องเก็บข้อมูลไว้ ฮิฮิ
“แทมหรอคะ ........ แทมเป็นคนน่ารักมากๆค่ะ แล้วแทมก็เป็นนักร้องของ รร. ด้วยนะค่ะ สาวๆติดมาตามๆกันเลยคะ อ่อแล้วแทมก็ได้รางวัลสาวเท่สุดฮอตของ รร. ด้วยนะคะ ^^” แทมมันสาวๆชอบขนเดนี้เลยหรอเนี้ย มันต้องเป็นทอมแน่ๆเลย
“แล้ว แทมเป็นทะทะ”
“คุยอะไรกันหรอ คีย์” ยัยแทมมาแล้วหรอเนี้ย อดรู้เลยเรา
End
“คุยอะไรกันหรอ คีย์” ฉันถามคีย์เพราะเห็นพี่จงต้องหน้าตั้งตาถามมาก
“อ่อ พี่จงเค้าถามนะว่าแทมที่ รร. เป็นไงบ้างจ๊ะ” ถามทำไมนะ
“พี่จง” ฉันกำลังหันไปถามพี่จง
“ป่าวก็แค่อยากรู้เฉยๆน่า”
“งั้นก็แล้วไป ”
“คีย์ เราไปเล่นกันต่อเถอะ ปล่อยให้พี่จงกับพี่มินโฮพักผ่อนบ้างแก่แล้ว ฮิฮิ ”
“แล้วเราจะเล่นอะไรกันดีล่ะ แทม”
เวลา 16.00 น
“สาวๆกลับบ้านได้แล้ว” เสียงพี่จงเรียกฉัน
“ค่ะ/ฮะ” ฉันกับคีย์ประสานเสียงกัน
“วันนี้สนุกจังเลยนะแทม ฉันไม่ได้เล่นอย่างนี้มานานแล้ว”
“ช่าย สนุกมากเลย” วันนี้ฉันได้เล่นเครื่องเล่นมากมายแต่ที่สนุกที่สุดก็รถไฟเหาะเนี้ยแหละ แต่เสียดายคีย์ไม่ได้เล่นด้วย แต่เล่นกับพี่มินโฮก็ดี สนุกไปอีกแบบ ฉันได้เล่นตั้งหลายรอบเลยด้วย
“คีย์ วันนี้นอนบ้านแทมมั้ย เห็นคีย์มีอะไรจะเล่าด้วยนิ ” ฉันหันไปถามคีย์
“อืม ฉันก็อยากนอนกับแทมเหมือนกัน ทุกทีเราก็นอนด้วยกันนี้เนอะ ^^ เดี๋ยวคีย์โทรหาแม่แป๊ปนึงนะ”
“จ้า” คีย์ก็ลองโทรไปขอแม่ทันที
“เย้ๆๆๆๆๆแทมแม่อนุญาตด้วยแหละ ฮิฮิ” ว่าแล้วแม่คีย์ต้องอนุญาต เพราะแม่คีย์ใจดีจะตายไป
ณ บ้านแสนอบอุ่นของฉัน
“เย้ๆๆๆ มาถึงบ้านซักที วันนี้เหนื่อยจังเลยนะ” ฉันวิ่งไปนอนที่โซฟาทันที แล้วคีย์ก็เดินตามฉันมาอย่างช้าๆเหมือนกลัวบ้านันจะพังยังงั้นแหละ
“คีย์เดินมานั่งเร็วๆสิ บ้านฉันไม่พังหรอนะ”
“จ๊ะ ^^”
“พี่จงมีอะไรกินมั่งอะ ฉันหิวแล้วอะ”
“น้อยๆหน่อยยัยแทม รอกว่าสิ กลับมาบ้านก็จะกินเลยหรอ” ก็คนมันหิวนี้น่า
“แล้วพี่มินโฮยังไม่กลับบ้านหรอ ” ฉันหันไปมอลพี่มินโฮที่ฉันอยู่ที่โซฟา
“ก็วันนี้ พี่อนยูเค้าจะเลี้ยงข้าว นี้น่าก็ต้องมีมินโฮด้วยสิ”
“พี่อนยูหรอ ว้าวไม่ได้เจอกันต้องนาน” คิดถึงพี่อนยูจังเลย^^
“ใครคือพี่อนยูหรอ ” คีย์กระซิบถามฉันเบาๆ
“อ่อ เป็นพี่ชายของพี่มินโฮนะ หล่อมากกกกกกเลย ตอนเด็กพี่อนยูชอบซื้อของเล่นมาฝากฉันบ่อยๆด้วย”
ผ่านไป 10 นาที
“กริ๊ง กริ๊ง” เสียงกริ๊งหน้าบ้านดังขึ้นฉันรีบวิ่งไปหน้าประตูทันที เพราะต้องเป็นพี่อนยู
“พี่อนยยยยยยยยยยยยู จำฉันได้ไหม” พอประตูเปิดออกมาก็ทำให้เห็นหน้าผู้ที่มาเยือน เป็นผู้ชายตัวสูงผิวขาวจัด ตาตี่กว่าพี่มินโฮ จมูกโด่งป็นสันสวย ปากเป็นรูปกระจับสวยอมชมพู นี่แหละพี่อนยู
“ใครหรอ ฉันไม่รู้จัก” หน้าแตกเลยเรา ไม่จริงพี่อนยูจำเราไม่ได้หรอเนี้ย
“ล้อเล่น น่าแทม พี่จำได้อยู่แล้วว่าน้องพี่หน้าตาน่ารักนี้น่า”
“เย้ๆๆๆๆๆ” ฉันกระโดดกอดพี่อนยูทันที
“น้อยๆหน่อยยัยแทม ที่พี่แท้ๆไม่เห็นทำยังนี้เลย –V-” พี่จงทำท่างอนใส่
“ก็ไม่ได้เจอพี่อนยูมานานแล้วนี้ คิดถึงจะตาย”
“พี่อนมาเดี๋ยวผมช่วยถือ” พี่มินโฮเดินมาตอนไหนไม่รู้ มาช่วยพี่อนยูถือของ
“อ่อ พี่อนยู นี้เพื่อนฉันเองคีย์” ฉันดึงตัวคีย์ที่ตอนนี้กำลังหน้าแดงมาก
“โอะ เธอคนที่โดนลวนลามวันนั้นนิ เป็นเพื่อนของแทมหรอเนี้ย”
“หรือว่าพี่อนยูเป็นคนที่ช่วยคีย์ไว้” คราวนี้ฉันหันไปถามคีย์
“จ้า แล้วก็ยินดีรู้จักด้วยนะคะ” ฉันรู้แล้วล่ะว่าทำไมคีย์ถึงหน้าแดง
“คีย์ ฉันว่าคืนนี้เราต้องคุยกันแล้วล่ะ ^^ ฮิฮิ ” สนุกแน่ๆคืนนี้ และแล้วก็ได้เวลาทานอาหารซักทีฉันหิวจะแย่อยู่แล้ว
“พี่มินโฮ ชอบกินไก่ตุ๋มโสมหรอ ” ฉันหันไปถามพี่มินโฮ
“อืม”
“ชอบเหมือนฉันเลยนะ ฮิฮิ” ตอนนี้พี่จงมั่วแต่ถามคีย์อยู่ได้ คีย์ก็เอาแต่มองหน้าพี่อนยู ส่วนพี่อนยูก็คุยกับพี่จงฮยอนและคีย์ ฉันเลยต้องคุยกับพี่มินโฮแค่สองคน
ตอนนี้สั้นไปหน่อยนะ ฮิฮิ
เม้นๆๆๆๆๆๆๆ ด้วย
ความคิดเห็น