My Girl....In Heaven

ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ

วันนั้นผมยังจำมันได้ดี มันหวนคืนกลับมาหาผมอีก
....................

"โอ๊ย!อยู่ดีไม่ว่าดีหาเรื่องให้ตัวเองอยู่เรื่อย แกนี่ ดูสิ๊ "
" เจ้าของมันไม่ดูแลแกเลยน้ะเนี่ย " ฉันบ่นพึมพำถึงเจ้าของของมันที่ไม่รู้อยู่ที่ไหน 
" ดุมันไปได้ มันเป็นหมา อีกอย่างมันไม่ได้เป็นไรมากสักหน่อย "
"มันถูกรถชนเนี่ยน้ะะ นายะบ้า "นายะใจดำำที่สุดเลย 
"...."ไม่มีเสียงตอบรับใดๆทั้งสิ้น
หลับอีกแล้วน้ะนายะนี่ จริงๆเลย ฉันมองหน้าของนายะไปเพลินๆมันทำให้นึกถึงใครบางคนหน้าของเขาเหมือนกันจริงๆ
  
  วันนี้เป็นวันหยุดสุดสัปดาห์ ซึ่่งนายะก็หยุดงานพอดีเรามักจะมาเที่ยวที่สวนสาธารณะด้วยกันเป็นประจำ
ที่นี่เป็นที่ที่มีอากาศดีที่สุดเท่าที่เจอมาเลยแหละ  ตอนนี้ฉันย้ายโรงเรียนมาเรียนที่เดียวกับนายะ 
สาเหตุที่ต้องย้ายเพราะว่าเพื่อนไม่คบด้วยแต่นายะบอกว่าฉันเข้ากับพวกเขาไม่ได้มากกว่า
 ซึ่งนายะเป็นเพื่อนสนิทของฉันเพียงคนเดียว และ เขาจะคอยเข้าข้างฉันเสมอ ไม่ว่าเรื่องใดก็ตาม 

"น่าเสียดายน้ะ โคยะคุงไม่ได้มาด้วยกัน" เป็นความจำที่ไม่อาจลบเลือนไปจากใจได้
"เธอยังไม่ลืมมันใช่มั้ย" นายะยิ้มเปรยๆให้ฉันด้วยความอ่อนโยน

ฉันพยักหน้าเป็นเชิงตอบรับแทนที่จะพูดตอบกลับ 
"นายยังไม่หลับหนิ?"ฉันต้องเปลี่ยนเรื่องพูดเพราะไม่อยากให้นายะดูว่าฉันอ่อนแอ
"อืม"
"ขอโทษน้ะนายะที่ท......." ในที่สุดน้ำตาก็ไม่สามารถกลั้นอยู่
"ไม่เป็นไรไม่ใช่ความผิดเธออย่าร้องไห้เลยคนดี"

รอยยิ้มที่นายะยิ้มให้เต็มไปด้วยความเศร้าที่ฉันไม่สามารถทำให้หายไปได้จากตัวเขาได้ ขอโทษขอโทษจริงๆ
"สักวันฉันจะลืมให้ได้น้ะนายยะ"เป็นรอบที่พันแล้วที่ฉันเผลอพูดถึงคนที่ไม่สามารถหวนกลับคืนมาได้นั้นก็หมายถึง
ฉันยังไม่สามารถรับใครเข้ามาแทนโคยะคุงได้
 
"กลับกันเถอะ"นายะพูดด้วยน้ำเสียงเรียบๆ
 "อืมไปกัน" ขอบคุณที่ชวนกลับ ตอนนี้จิตใจอ่อนแอเกินไป ไม่อยากรับรู้สิ่งใดอีกต่อไปแล้ว