คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #51 : จบกับเซฮุน
เรท15+
“เมื่อคืนผมไม่ได้วันนี้ผมต้องได้นะครับ พี่ไม่ต้องกลัวครับ ใจเย็นๆและเชื่อใจผม” เซฮุนพูดในขณะที่เขากับเธอนอนหันหน้าให้กันใกล้ๆ
เซฮุนไม่ใช่เด็กที่เดินตามหลังผู้ใหญ่อีกต่อไปแล้ว เขาโตมากและเขากลายเป็นชายหนุ่มที่พึ่งพาได้แล้วด้วย ที่สำคัญเขาควบคุมร่างแยกของเขาให้มันแยกเวลาที่อยากจะแยกและให้มันรวมร่างได้ในเวลาที่อยากจะรวม ดังนั้นเขาจึงเป็นเซฮุนที่มีนิสัยและบุคลิกแค่คนเดียวไม่ใช่สอง สีหน้าที่ดูทะเล้นของเขาอาจจะยังอยู่ก็จริงแต่เวลาเขาคิดและแก้ปัญหาเรื่องต่างๆความเป็นเด็กของเขาแทบจะไม่หลุดออกมาให้เห็นเลย...
เขาโตเป็นหนุ่มทั้งความคิดและร่างกาย เขาอยู่ในร่างของผู้ใหญ่แล้ว...
วันนี้เป็นวันที่สองที่เขาและเธอย้ายออกมาจากปราสาท
เมื่อคืนพวกเขาแค่นอนกอดกันเพราะเหนื่อยจากการเดินทางและการย้ายบ้าน...ถึงแม้ว่าเซฮุนจะพร้อมมากตั้งแต่ยังไม่ย้ายออกจากปราสาทแต่พอเซมีห้ามเขา เขาก็ไม่ทำ...เขารักเธอและไม่อยากจะขัดใจเธอ...
แต่ว่าคืนนี้ ดูท่าทางเธอจะหลีกเลี่ยงยากซะแล้ว...วันนี้ก็ไม่ได้ทำอะไรที่มันหนักมากด้วย พวกเขาแค่ออกไปซื้อของที่จำเป็นในบ้านมาใช้เท่านั้น...
เซมีมองตาเซฮุน...มันไม่ใช่สายตาของคนจะฉวยโอกาสหรือต้องการบางอย่างในตัวเธออย่างที่ผู้ชายเขาอยากจะได้กัน แต่มันสายตาของคนเฝ้ารอ รอคอยและอดทนจนกว่าเธอจะยอมเป็นของเขา... และยังมีแววตาของคนที่จริงใจและจริงจังพร้อมจะรับผิดชอบทุกๆอย่างที่เขาทำ...
ถึงอย่างนั้นเธอก็ยังหวั่นๆ... เธอลดตาลงและไม่ยอมตอบอะไรเขา...
เซฮุนจุมพิตที่หน้าผากเธอเบาๆ...ก่อนจะค่อยๆคลานขึ้นไปคร่อมตัวเธออย่างนุ่มนวลและเบาที่สุด
“ผมรักพี่นะ พี่ไม่ต้องกลัวอะไรทั้งนั้น...” เขาบอกเธอและจับหน้าเธอให้หันมามองตาเขา “แต่ถ้าพี่ยังไม่พร้อม ผมก็รอได้ครับ...นานแค่ไหนก็ได้” เขาโกหก...เขารอไม่ได้แล้ว ถ้าเธอปฏิเสธเขาคืนนี้สงสัยเขาคงต้องออกไปวิ่งจ๊อกกิ้งสิบกิโลแล้วละ
“นายรอมานานแล้ว” เซมีตอบและน้ำตาคลอเล็กน้อย “ฉันรู้ว่านายรักฉัน...นายสื่อออกมาให้ฉันรู้หลายครั้งและตั้งนานแล้วด้วย...” เธอเริ่มหายใจแรงด้วยความตื่นเต้นและหวาดกลัว “เพราะงั้น...ฉัน...ฉันว่าฉันโอเค”
เซฮุนยิ้มให้เธอก่อนจะลงไปจูบอย่างแผ่วเบาเพื่อทำให้อารมณ์กลัวของเธอลดลง เธอนอนนิ่งและเกร็งจนแทบไม่ขยับไปไหนเลย เซฮุนยกแขนเธอขึ้นมาพาดคอเขาไว้
“พี่กอดผมและเชื่อใจผมนะ พี่ไม่ต้องห่วง...ผมจะไม่รุนแรงกับพี่แน่นอน” เขาบอกก่อนจะจูบเธออีกครั้ง และเป็นจูบที่หนักขึ้นเล็กน้อย จูบเพื่อเข้าสู่ขั้นตอนต่อไป เซมีกอดคอเขาแน่นขึ้นและพยายามรับความร้อนรุ่มที่เซฮุนส่งมาให้เรื่อยๆ เธอหายใจแรงขึ้นหนักขึ้นจนหน้าอกขยับขึ้นลงอย่างแรง เซฮุนค่อยๆคลายริมฝีปากออกก่อนจะลงไปลิ้มรสกับซอกคออันหอมหวานของเธอ
เขาหยุดไม่ได้แล้ว ถึงเธอจะขอให้เขาหยุด...เขาอาจจะทำเป็นไม่ได้ยินเธอ มือของเซฮุนลูบไล้ไปทั่วขาอ่อนของเธอและนั่นก็ทำให้เธอหุบขาตัวเองแน่นและหายใจแรงขึ้นไปอีก เซฮุนหัวเราะเมื่อเธอพยายามเบือนขาเนียนนุ่มของตัวเองให้พ้นมือของเขา เซฮุนขึ้นไปจูบเธออีกครั้งมือเขาเลื่อนมาข้างบนและปลดเสื้อเธอออกช้าๆ เซมีเผลอคลายกอดจากเขาและหันไปจับมือเขาข้างที่กำลังปลดกระดุมอยู่ เซฮุนยิ้มคนเดียวอีกครั้ง “พี่อยู่นิ่งๆสิครับ อย่าขัดขืนผมสิ...แบบนี้ยิ่งทำให้ผมคลั่งนะ...”
เธอค่อยๆลากมือตัวเองออกไปและหงายมันลงเตียง เธอมองตาเขาและน้ำตาเธอคลอ เขายิ้มให้กำลังใจเธอก่อนจะลงไปจูบต้นคอและไล่ลงไปที่เนินอกในขณะที่มือเขาปลดเสื้อเธอออกอย่างรวดเร็ว
ปลดเสื้อออกแล้ว...เขาก็สอดมือเข้าไปใต้ร่างของเธอและปลดตะคอชั้นในต่อ
เขาถอดชั้นในเธอออกระหว่างที่ลิ้มรสเนินอกของเธอยู่ แต่เมื่อท่อนบนถูกปลดเปลื้องออกไปจนหมด ความเขินอายก็เข้ามาทันที เธอยกมือขึ้นมาไขว้กันที่หน้าอกตัวเองแน่น เซฮุนต้องละหน้าตัวเองออกจากเนินอกหวานทันทีเพราะเขาลิ้มรสไม่สะดวกมือเธอบังอยู่... เขายิ้มและกระซิบให้เธอ “อย่าขดสิครับ...ไม่ต้องเกร็งไม่ต้องกลัวปล่อยให้มันเป็นไปตามธรรมชาติ นะครับพี่” เขาพยายามแกะมือเธออกเบาๆ “ไม่ต้องอายครับ...ทุกส่วนในร่างกายของพี่ผมมองว่ามันสวยงามหมด...” เขาแกะมือเธอไม่ออก “พี่ครับ...พี่กอดตัวเองแน่นแบบนี้...ผมคงต้อง” เขาออกแรงดึงเล็กน้อยและมันเริ่มขยับ “พี่ครับ ได้โปรด...ไม่ต้องอาย..พี่ครับผมรักพี่นะ” ในที่สุดเซฮุนก็ขึงแขนเธอออกไปจนได้ เธอหลับตาปี๋ด้วยความอายและหลบหน้าเขา ใจเซฮุนยิ่งเต้นแรงขึ้นไปอีก เซฮุนถอดเสื้อตัวเองออกทันที เขากำลังจะเริ่มของจริง...
“พี่ครับ พี่กอดผมไว้สิ...กอดผมแล้วเรียกชื่อผม”
เธอค่อยๆลากมือสั่นๆของเธอไปคล้องคอเขาไว้ เซฮุนยิ้มพอใจก่อนจะลงไปจูบเธอและเริ่มขั้นตอนต่อไป...
ต่อไป...
ต่อไป...
และ ต่อไป...
เธอร้องเสียงหวานออกมาหลายต่อหลายครั้งและนั่งก็ยิ่งทำให้เซฮุนเกือบสติขาดผึ่งด้วยความหลงใหล
“เซฮุน...เซฮุน” เธอหอบ “ฉัน...ฉันกลัว...เซฮุนฉัน..ฉันต้องการนาย...”
“พี่ครับ...พี่หุบขาอีกแล้ว” เขาเองก็หายใจแรง “พี่ผมพร้อมแล้ว...พี่อย่าทำให้ผมต้อง...ต้องใช้กำลังสิครับ” เขาพยามกางขาเธอออกเบาๆ... “พี่ครับ...เปิดสิ...พี่ผมไม่ไหวแล้ว ได้โปรด”
“เซฮุน...ฉันกลัว” เธอสู้แรงเซฮุนอยู่ “แต่...แต่ฉันต้องการนาย...เซฮุน ฉันต้องการนาย”
“ผมก็ต้องการพี่” เขาใช้แรงมากขึ้นอีก “พี่ไม่ต้องกลัว...ผมไม่ทิ้งพี่แน่นอนพี่เชื่อใจผมนะ...พี่ครับ ได้โปรด..ผมไม่ไหวแล้ว” ในที่สุดเขาก็กางขาเรียวของเธอสำเร็จ เธอหายใจหอบแรงและน้ำตาซึมออกมา
“เซฮุน...เบา...เบาๆนะ”
“พี่กอดผม...พี่ระบายใส่หลังผมนะครับ...ผมจะไม่ทำให้พี่เจ็บแน่นอน ผมสัญญา...ผมรักพี่นะ”
“อื้อ...”
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
หลายวันต่อมา...
เธอกับเซฮุนนั่งดูรายการทีวีอยู่ด้วยกันโดยที่ตัวของเธอพิงไหล่และอกกว้างของเขาอย่างสบายใจ เซฮุนตัดสินใจวางกาแฟในมือลงบนโต๊ะก่อนจะโอบกอดรอบเอวของคนรัก
“รายการอะไรก็ไม่รู้” เขาว่า “น่าเบื่อจะตาย...เราไปทำอย่างอื่นที่มันสนุกกว่านี้ดีมั้ย?”
“ไม่” เธอตอบชัดเจน “วันนี้ฉันจะไม่ยอมให้นายทำอะไรทั้งนั้น...ฉันจะนอน...นอนเฉยๆ”
“ทำไมอ่ะ” เซฮุนอ้อนเขาเกยคางตัวเองไว้บนไหล่บางของเธอ “เบื่อผมแล้วหรอ...ใจร้าย”
“ใจร้ายบ้าอะไร” เธอทำเสียงดุ “ก็ดูนายสิ! เล่นขอฉันทุกคืนเลย! ฉันขอซักคืนที่นอนกันเฉยๆนี่ใจร้ายหรอ?”
เขาหัวเราะ “ก็ผมรักพี่นี่นา...ผมรักพี่อยากได้พี่อีกอ่ะ”
“ได้แล้วไม่ใช่หรอไง”
“ก็อยากได้อีก”
“จะบ้าหรอ” เธอหันไปดุเขา “ครั้งแรกของฉันนายก็ได้ไปนานแล้ว...ไม่เข้าใจว่าจะต้องการอะไรมากมายขนาดนั้น ไม่เบื่อบ้างหรือยังไงไม่อยากนอนกอดกันเฉยๆแล้วหลับไปพร้อมๆกันบ้างเลยหรือยังไง? มัวแต่ขอฉันอยู่ได้ทุกคืน...”
“แต่พี่ก็ให้ผมทุกครั้งนี่” เขาโต้กลับซะเธอหน้าแดง “ผมบอกพี่ตรงๆเลยละกันนะ...ผม...ผมไม่เคยรู้ว่ามาก่อนว่าร่างของพี่จะน่ากินมากขนาดนั้น ยิ่งเวลาพี่ร้องเสียงหลงออกมายิ่งทำให้ผมอยากจะต่อรอบสอง...รอบสาม หรือ รอบสี่... ทุกครั้งที่ผมมีอะไรกับพี่เหมือนผมได้ย้อนกลับไปตอนเรามีอะไรกันครั้งแรก...มันเหมือนความรู้สึกตอนนั้นยังไม่หายไปไหน ผมตื่นเต้นและแทบจะคลั่งทุกครั้ง..” เขาฉวยโอกาสหอมแก้มเธอ “แก้มพี่ผมก็ไม่เบื่อ เหมือนผมยังไม่เคยได้หอมมาก่อนเลยด้วยซ้ำ”
“พูดอะไรออกมาไม่อายปากนะเซฮุน”
“ไม่อาย...จะอายทำไมเราก็เห็นกันไปไหนต่อไหนแล้ว” เขาหัวเราะ “ถ้าผู้ชายคนนั้นไม่ใช่ผม...ผมคงอิจฉาเขาจนต้องตามไปฆ่าตัดตอนเลยก็ได้...พี่น่ะสุดยอดเลยรู้ป่าว...เป็นภรรยาชั้นดีเลยละ”
“บ้า!” เธอปัดตัวเขาออกไป “ภรรยาชั้นดีหมายความว่าไงยะ!”
“ก็...แบบนั้นแบบนั้นไง...แบบที่สามีต้องการอ่ะ” เขาเขยิบไปหาเธอและพยายามกอดอีกครั้ง “แบบที่ลูกต้องการด้วย” เขาเข้าไปกอดเธอจนได้ “พี่ครับ...เรามีลูกกันนะผมพร้อมแล้ว”
“นายก็พร้อมกับไอเรื่องแบบนั้นตลอดแหละ!” เธอรู้ทัน “ทำไมนายถึงเป็นคนแบบนี้นะเซฮุน”
“แบบไหนครับ?”
“แบบไหนอีกละ”
“แบบไหนก็บอกมาสิครับ”
“ก็แบบนี้ไง...แบบที่ขอทุกคืนน่ะ”
“ก็พี่น่าฟัดทุกคืนเลยนี่นา...แล้วที่ผมเป็นแบบนี้ พี่รักผมมั้ยละ...รักมั้ย?”
“ไม่บอก”
“ไม่บอกผมจับพี่ปล้ำนะ”
“รัก! รักสิรัก”
“ว้า...อดเลยเรา” เขาหัวเราะก่อนจะโน้มตัวไปจูบเธอด้วยความรักจากนั้นพวกเขาสองคนก็ดูรายการทีวีต่อจนจบ...
และคืนนั้นเซฮุนก็ต้องออกไปวิ่งจ๊อกกิ้งรอบเมืองจนได้...
ความคิดเห็น