[Girl Next Door] พี่สาวหน้าโหดที่ชอบอยู่เงียบ ๆ ข้างห้องผม

ผมชื่อหนึ่ง ผมเป็นผู้ชายสูงร้อยเจ็ดสิบเซ็น มีใบหน้าขาวผ่องพร้อมผมมันขลับดกดำสุขภาพดีหลังจากใช้แพนทีนหมักอยู่ทุกคืน ผมชอบอาศัยในห้องคนเดียวเงียบ ๆ และเมื่อตอนที่ผมเปิดประตูออกไปทำงาน ผมมักเจอพี่สาวคนหนึ่ง เธอก้มหน้านิ่งยืนตัวลืบอยู่หลังประตู

เราบังเอิญเจอทุกครั้ง ที่ผมไปทำงาน

จะว่าไงดีละ เธอมักจะมีสีหน้าเคร่งขรึมเป็นประจำ ผมยิ้มให้ เธอไม่ยิ้มตอบแถมดูเหมือนจะเขม่นผมกลับซะงั้น

ตัวผมเลยต้องลี้ขจรจากเธอมา

และใครจะไปรู้ว่า

วันหนึ่งมีของมาส่งให้เธอหน้าห้อง แต่กลับไม่มีใครอยู่ผมเลยต้องออกมารับแทน

"แต่มันต้องจ่ายเงินค่าส่งด้วยนะพี่" เด็กส่งของบอก ผมยิ้มกลับ

"เดี่ยวผมจ่ายให้"

"ทั้งหมด189ครับ"

"นี่ครับ" ผมยื่นเงินออกมาอย่างไม่ลังเล พร้อมกันนั้นผู้หญิงร่างสูงโปร่งก็เดินมาถึงห้องพอดี เธอหน้าเหวอไปพักใหญ่ ผมจึงรีบผงกหัวให้ก่อนยื่นกล่องพัสดุใบใหญ่ให้เธอแทน

"ผมชอบคุณครับ"

อึ้ง เราทั้งสองคนอึ้งไปในทันที

ไม่ใช่แค่เธอที่อึ้ง ผมก็อึ้ง

ไอ้หนึ่งปากเอ็งเป็นไรหว่ะเนี้ย เผลอหลุดปากออกไปอย่างนั้นได้ยังไง

ผมแยกยิ้มให้เธออย่างยากลำบาก

เอาละกู หน้าเจื่อนเลย

เธอไม่พูดอะไรก่อนควักของในกระเป๋าและยื่นให้ผม

"คุณเอาไปเลย 200 ขอบคุณค่ะ"

ผมยืนอึ้ง รับเงินเธอมาอย่าง งง ๆ ละยืนสตั้นอยู่หน้าห้องอย่างนั้นไปสิบวิ

เธออยู่ห้อง 405 ส่วนผมนั้นอยู่ 406.....!!

**[เพลงประกอบนิยาย ฟังสบาย ๆ น่าร้าก] ของพริสเซิล ** ชื่อเพลง ต้องชอบแค่ไหน

** นิยายเรื่องนี้ ถูกสร้างขึ้นมาเมื่อพบว่าไรต์กำลังอยู่ในช่วงเบื่อ ๆ 

*** ไม่รู้ว่าเขียนกี่ตอนจบ และอาจจะไม่ได้อัพบ่อยเท่าที่ต้องการ ฉะนั้นอย่าตกใจถ้าไรต์หายไปดื้อ ๆ  แต่กำหนดไว้แล้วว่าเป็นวันจันทร์กับวันศุกร์ 

**** กราบขอบพระคุณผู้อ่านทุกท่านที่แวะเวียนเข้ามาดู ไรต์ขอขอบคุณมากจริง ๆ 

***คำเตือน นิยายเรื่องเกิดมาจากจินตนาการของผู้เขียนเพียงเท่านั้น โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านให้รอบคอบและปลอดภัย ด้วยรักและยาดม