คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : บทที่2
ในห้องทานอาหารสุดหรูที่ถูกจับจองโดยแก๊งมาเฟียของเด็กสาว เจ้าของจุกนมแห่งนภากำลังนั่งรอการมาของแฟมิลี่ที่กำลังมีชื่อเสียงในตอนนี้
“ แกมม่าคิดว่าอีกฝ่ายจะเป็นยังไงเหรอ ”
เด็กสาวหันถามผู้ติดตามของตน
“ องค์หญิงน้อยไม่ต้องกลัว หากพวกนั้นคิดเล่นตุกติก พวกเราพร้อมจะปกป้ององค์หญิงด้วยชีวิต ”
“ ฉันน่ะเชื่อใจพวกแกมม่าอยู่แล้ว แต่ได้โปลดอย่าทำอะไรเกินตัวนะคะ ”
“ รับทราบ ”
จากนั้นไม่นาน พนักงานของภัตตคานก็ได้พาแขกร่วมโต๊ะมือค่ำของพวกเขามาถึง
ยูนิ แกมม่า โนซารุและทาซารุต่างตกใจกับบุคคุลที่เดินเข้ามา
ยูนิถึงกับลุกขึ้นยืน พยายามมองอีกฝ่ายอย่างไม่เชื่อสายตา
“ คุณสึนะ ”
ชายหนุ่มหันมองเด็กสาว บอสของจิสโลเนโรแฟมิลี่
“ เราเคยเจอด้วยเหรอครับ ”
ยูนิพูดอะไรไม่ออก ทว่าสายตาของบรรดาผู้ติดตามของอีกฝ่ายที่มองเด็กสาว…
แกมม่า โนซารุ ทาซารุเดินขึ้นมาขวางบอสของตัวเองตามสัญชาตญาณ
“ พวกนาย… / แกมม่า โนซารุ ทาซารุ…”
สองบอสต่างเอ่ยเรียกคนติดตามของตน ทั้งสองต่างลดละ ก่อนจะถอยกลับไปยืนด้านหลังของผู้เป็นนายดั่งเดิม
“ ต้องขอโทษแทนคนขอผมด้วย คุณ… ”
“ ยูนิค่ะ เรียกฉันว่ายูนิ ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ คุณสึนะ ”
“ ครับ.. เราเคยเจอกันด้วยเหรอครับคุณยูนิ ”
“ เรียกยูนิเฉยๆก็ได้ค่ะ ขอโทษนะคะ ฉันจำสลับ… ”
ยูนิพูด
“ งั้นเหรอครับ วันนี้ก็คนที่สองแล้ว ที่เรียกผมว่าสึนะ ทั้งๆที่ผมยังไม่ได้แนะนำตัวเลย พวกคุณกลับรู้ชื่อผม… ”
สึนะทำท่าครุนคิด เพราะเมื่อชาว คุณดีโน่ก็รู้จักเขาเหมือนกัน ทั้งที่เขาจำไม่เห็นได้ว่าเคยเจออีกฝ่ายที่ไหน
“ บอสของเราค่อนข้ามมีชื่อเสียง ไม่แปลกที่ม้าพยศดีโน่ กับเจ้าหญิงยูนิจากจิสโลเนโรแฟมิลี่ จะรู้จักบอสของเรา แต่ไอน้ำเเสียงสนิทสนมแบบนั้น มันช่างขัด… ”
“ อย่าสนใจเลยนะครับ หมอนี่ก็เป็นแบบนี้อยู่แล้ว อิจฉา คนอื่นไปทั่ว นิสัยไม่ดีเลยนะ ”
ชิมะเดินไปปิดปากอเล็กที่จู่ๆพูดบางอย่างออกมา แม้ว่าเด็กหนุ่มพยายามส่งเสียงร้องบอกให้ชิมะปลอยมือ
“ ถ้างั้นเชิญคุณสึนะ.. นั่งค่ะ ”
จากนั้นเมื่อบอสของทั้งสองแก๊งนั่งลง พนักงานของภัตตคานเดินมาเสิร์ฟอาหารแสนหนูและน่ากิน
“ อเล็กเซีย กรุณารักษามารยาทด้วย เป็นสุภาพสตรีไม่ควรปล่อยให้น้ำลายไหล.. ”
“ ก็มันน่ากินนิ อยากกิน อยากกินๆ ชิมะทำไมมีแค่บอสที่ได้กิน ”
เด็กสาวพองแก้มมองชายหนุ่ม
“ ถ้าไม่ว่าอะไร เชิญทุกคนมาร่วมโต๊ะด้วยกันไหมคะ พวกแกมม่าเองก็มาทานด้วยกัน… ”
“ ไม่เป็นไรครับ นี่การฝึกอย่างที่พวกเราพึงกระทำ การร่วมโต๊ะกับเจ้านาย เป็นเรื่องที่ผู้ติดตามอย่างพวกเราไม่ควรทำ โดยเฉพาะงานทางการแบบนี้ ยิ่งไม่สมควรครับ ”
ชิมะพูด
“ ปากทำเป็นพูด แต่ฉันรู้นะวาแกหิว ”
อีวานแซะเพื่อนหนุ่ม
“ แกก็ไม่ต่างอะไรกับฉันนิ ตะกระพอๆกับพวกแฝดตะกระ ”
ชิมะดันแวาน มองเพื่อนผมแดง
“ ยูนิจังทานสิครับ.. ”
สึนะตักเมนูหนึ่งในเด็กสาว ก่อนจะเอะใจ ที่ตัวเองเผลอเรียกอีกฝ่ายอย่างสนิทสนม
“ ขอบคุณนะคะคุณสึนะ ”
แม้ว่าด้านหลังของสึนะจะเกิดศึกระหว่างผู้ติดตาม แต่บอสทั้งสองกลับทานมื้อค่ำอย่างสบายใจ
..
อีกด้านหนึ่ง
ชายหนุ่มเจ้าของผมสีทองในชุดสีขาวบนเรือสินค้าที่กำลังมุงหน้าไปยังท่าเรือในอิตลาลีแห่งหนึ่ง
“ ฉันกลับมาแล้วอิตาลี.. กลับมาแล้วนะ รีบอร์นจัง ”
“ หัวหน้าอีกไปกี่นาทีเรือจะเทียบท่าครับ ”
“ วันนี้ใครมารับฉันบ้าง ”
“ ถ้าหากไม่มีการเปลี่ยนแปลง ก็จะมีบอส คุณชิมะ คุณอีวาน คุณอเล็ก และคุณอเล็กเซียครับ ”
ชายหนุ่มยกยิ้มอยากปลื้มปิติ
“ ทุกคนคงคิดถึงฉันมากสินะ แต่น่าเสียดายที่รีบอร์นจังไม่มาด้วย สงสัยต้องหาเวลาแวะไปหาสักหน่อย ก็นะฉันที่เป็นถึงนักฆ่าอันดับหนึ่งเลยนี่นะ ”
ชายหนุ่มมองจุกหนมสีหม่นของตน หลังจากวันนั้นมันก็กลายเป็นสีนี้ ถ้าเขาฆ่าอีกฝ่ายได้ เขาจะได้กลับไปเป็นทารกที่แข็งกแกร่งที่สุดหรือเปล่านะ
ความคิดเห็น