ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ผมโดนหลอก(มาโมรุ)
เรื่องนี้เป็นเรื่องแต่งอย่าคิดมาก
.....................................................
โอ๊ยมันอะไรกันหนักหนา ที่คนอย่างเขา "มาโมรุ" ต้องถูกกักบริเวณอยู่ในค่ายส่งเสริมวิชาการ ที่กฎระเบียบยังกะค่ายทหาร ที่มีแต่พวกซังกะบ๊วยแบบนี้ ไม่นะ!พระเจ้าช่วยลูกช้างด้วย
ย้อนไปเมื่อสามชั่วโมงก่อน
ในรถ
"เอ...แปลกนะฮะ วันนี้ พ่อแม่นึกยังถึงได้พาผมออกมาเที่ยวทะเลได้"
"ก็เพราะเราไม่ได้เที่ยวด้วยกันมานานแล้วนิเนอะ แม่"
"ใช่จ๊ะ เราอยากให้ลูกผ่อนคลายบ้าง"
"ผมก็ไม่ได้เครียดอะไรนี่ฮะ แต่พ่อกับแม่เป็นอะไรฮะดูหน้าซีดๆ"
"เปล่าจ๊ะๆ"
'เขามองหน้าพ่อแม่อย่างไม่เข้าใจ ปกติมักเหนื่อยหน่ายกับพฤติกรรมของเขา ที่ถูกทำโทษอยู่เป็นประจำ แต่วันนี้เป็นอะไรถึงนึกใจดีขึ้นมาได้ พาเขามาเที่ยว แต่ช่างเถอะ อีกหลายชั่วโมงนี่เนอะ กว่าจะถึง นอนดีกว่า'
ขณะที่พลิกตัวนอน เขาก็ได้ยินเสียงถอนหายใจเบาๆ ก่อนที่จะหลับไปอย่างรวดเร็ว
ย้อนกลับไปสิบนาทีก่อน
"ถึงแล้วจ๊ะมาโมรุ ขนกระเป๋าลงเร็วลูก"
เขางัวเงียลึกขึ้น ก่อนขนกระเป๋าลงจากรถ
"โอ้!ทะเลที่แสนใฝ่ฝั......"
แต่ดูเหมือนจะเป็นฝันค้างนะ
"อะไรนี่...นี่มันอะไรกัน"
ทะเลที่เป็นสีครามดูจะเป็นทะเลเขียวในชั่วพริบตา
"ทะเลอะไรทำไมมีกำแพงสูงอย่างนี้"
ประตูกำแพงบานใหญ่ก็เปิดออก พร้อมกับชายคนหนึ่งก้าวออกมา
"ขอต้อนรับคุณโดจิยะ มาโมรุ สู่รั่วของค่ายส่งเสริมวิชาการมาคุที่มีชื่อเสียง ยินดีต้อนรับ แต๊น แตน แต้นนนนนน" พร้อมเสียงซาวด์แทร็กประกอบ
"พ่อๆๆๆๆๆๆๆๆ" เขาจับไหล่พ่อเขย่าจนหัวสั่นหัวคลอน"นี่มันทะเลตรงไหน นี่มันค่ายพวกบ้าทั้งนั้น"
พ่อใช้วิชาที่ร่ำเรียนสบัดตัวออกจากการเกาะกุมของลูกชายอย่างรวดเร็ว
"ช่วยฝากดูแลลูกชายด้วยนะคะ/ครับ"
พ่อกับแม่พูดพร้อมกันแล้วขี่รถจากไปอย่างรวดเร็ว
"ม่ายยยยยยยยยย"เขาร้องเสียงลั่น พร้อมเตรียมวิ่งตามไป
"จับตัวไว้อย่าให้หนีไปได้" สิ้นเสียงสั่ง ชายประมาณสิบคนก็มารุมทึ้งแบกเขา เข้าไป พร้อมกับปิดประตูล็อคปิดกั้นอิสระภาพเขาไว้อย่างแน่นหนา
.....................................................,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น