ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : เริ่มเรื่อง
บทที่ 1 เริ่มเรื่อง
ในเมืองๆหนึ่งอันแสนสงบและสวยงามทะเลสีฟ้าใสสาดส่องจากดวงอาทิตย์เบื่องบน
ปราสาทตั้งสูงตะง่านตา ชูหลา  รอบข้างปราสาทนั้นมีสวนหย่อมกุหลาบซึ่งเป็นสถานที่ๆเจ้าชายองค์น้อยวิ่งเล่นกับเสด็จแม่ของเขา
แต่แล้วความไม่คาดคิดที่เต็มไปด้วยความมืดมิดก็มาเยือน
          “ไงเดฟนายไม่ลงไปฝึกขี่ม้ากับพวกเราเหรอ”ฟารอลเรสพูดขึ้น  ฟารอลเรสเขาเป็นเด็กชายอายุประมาณ15 ปีตัวสูง ผิวสีแทนผมสีทองอ่อน นัยน์ตาสีเขียวและเป็นเพื่อนกับเดฟ  เด็กผู้ชายซึ่งอายุรุ่นราวคราวเดียวกัน เขาตัวสูงกว่าฟารอลเรลประมาณสองสามฟุต เดฟเป็นเด็กที่แตกต่างจากคนอื่นเพราะเขาเป็นเจ้าชายที่มักวางอำนาจสงบเยือกเย็นและไม่แสดงอารมณ์อะไรออกมาเพราะเขาถูกสอนมาตั้งแต่เด็ก  เดฟหน้าตาดีเพราะเขามีแก้มสีแดงเรื่อ นัยน์ตาสีเทา  และผิวขาวมาก  คงเนื่องจากวันๆเขาจะนั่งอ่านหนังสือและแทบไม่ได้ออกจากวังเลย
“ไม่หรอกฉันไม่ว่าง”เดฟตอบด้วยเสียงที่วางอำนาจที่เขามักจะทำขณะที่ก้มหน้าก้มตาอ่านหนังสืออย่างจริงจัง
“ฉันเห็นวันๆนายก็เอาแต่หนังอ่านหนังสืออย่างเดียวนายไม่เบื่อบ้างหรือไง  ฉันเห็นแล้วเบื่อแทน”
เขาพูดพร้อมกับดึงหนังสือมาจากมือของเดฟ 
“เอาหนังสือมาน่ะ” เดฟพูดพร้อมกับจะดึงหนังสือกลับ
“ไม่จนกว่านายจะไปขี่ม้ากับฉัน”
“ก็ได้ ”
ทั้งสองเดินออกจากปราสาทเดินผ่านสวนหย่อมและเดินตกไปยังคอกม้าที่มีม้าอยู่เป็นจำนวนมาก
“ไปกันเถอะ”ฟารอลเรสพูดขณะที่เขาและเดฟได้ม้าแล้ว
“นายจะไปไหนฟารอลเรส”
“ไปบ้านฉันสิ”
“สวัสดีจ๊ะเด็กๆ”นางเว็ต แม่ของฟารอลเรสพูดขึ้นเมื่อทั้งสองไปถึง  นางใส่เครื่องประดับเต็มตัว  ครอบครัวของฟารอลเรสร่ำรวยมากเพราะพ่อของเขาเป็นเจ้าของเหมืองแร่ซึ่งรู้จักกันดี
“นายพาฉันมาที่นี้ทำไม”เดฟถามขึ้นด้วยน้ำเสียงที่ยิ่งและวางอำนาจมาก
“ฉันมีอะไรให้นายดู”เขาพูดพร้อมกับเดินตรงไปที่ห้องนอน ของเขา  ห้องนอนของฟารอลเรสนั้นใหญ่โตมาก  เมื่อเดฟเข้าไปถึงห้องนอนของฟารอลเรสแล้ว    ฟารอลเรสก็โยนหนังสือสีทองเล่มหนาไว้บนโต๊ะข้างเตียง หนังสือนั้นดูท่าจะเก่ามาก
“วิธีการใช้เวทรีควอส” เดฟอ่านจากปกหนังสือนั้น  แล้วเปิดดูหน้าข้างในแต่ในหนังสือกับมีแต่หน้ากระดาษว่างเปล่าไม่มีตัวหนังสือเลย
“นายเอามันมาจากไหน”เขาพูดต่อขณะดูหนังสือ
“ในห้องเก็บของน่ะ  แล้วนายพอจะรู้อะไรเกี่ยวกับหนังสือเล่มนี้บ้างไหม”
เดฟพยักหน้าเบาๆ  แล้วก็ชักคทาจากกระเป๋ากางเกงขึ้นมาพร้อมกับพึมพำท่องบท  แล้วตัวหนังสือก็โพล่ขึ้นมาจากกระดาษที่ว่างเปล่านั้น
“มันเป็นหนังสือสอนเวทรีควอสที่หาได้ยากในปัจจุบันมีไม่กี่คนที่ใช้เวทนี้เป็นโดยเฉพาะผู้ที่ถูกสอนมาและที่ไม่กี่คนนักที่อ่านตัวหนังสือพวกนี้ออก พลังของมันมีอำนาจมาก”
“ดึกแล้วนะจ๊ะเด็กๆ”นางเว็ตตะโกนถาม
เจ้าชายเดฟเดินออกจากห้องของฟารอลเรสพร้อมกับหนังสือ  “นายจะไปไหน”  ฟารอลเรสถามขึ้นขณะเห็นเดฟเดินออกจากห้องไป
“ก็กลับบ้านน่ะสิ  ฉันขอยืมหนังสือนี้นะ”
“ฉันให้นายเลยก็แล้วกัน”ฟารอลเรสพูด
เจ้าชายเดฟขี่ม้าไปจนถึงปราสาทพร้อมกับหนังสือที่อยู่ในมือ
แล้วเดินตรงดิ่งเข้าพระราชวัง
“จะไปไหนเดฟ  ”พระราชาพูดขึ้น
“พ่อมีอะไรจะปรึกษากับเจ้าหน่อยนะ”
“เรื่องอะไรเหรอครับ”  เขายังคงท่าทีที่สงบ
“พ่อจะส่งเจ้าไปเรียนนอกพระราชวัง”
“ตามน้ำพระทัย  แล้วเมื่อไหร่ครับ”
“พรุ่งนี้” แล้วเจ้าชายเดฟก็พยักหน้า
แสงแดดยามเช้าสาดส่องเข้ามาในห้องบรรทมของเจ้าชายเดฟจนเจ้าชายต้องตื่นขึ้นมาในเช้าวันใหม่
ในเมืองๆหนึ่งอันแสนสงบและสวยงามทะเลสีฟ้าใสสาดส่องจากดวงอาทิตย์เบื่องบน
ปราสาทตั้งสูงตะง่านตา ชูหลา  รอบข้างปราสาทนั้นมีสวนหย่อมกุหลาบซึ่งเป็นสถานที่ๆเจ้าชายองค์น้อยวิ่งเล่นกับเสด็จแม่ของเขา
แต่แล้วความไม่คาดคิดที่เต็มไปด้วยความมืดมิดก็มาเยือน
          “ไงเดฟนายไม่ลงไปฝึกขี่ม้ากับพวกเราเหรอ”ฟารอลเรสพูดขึ้น  ฟารอลเรสเขาเป็นเด็กชายอายุประมาณ15 ปีตัวสูง ผิวสีแทนผมสีทองอ่อน นัยน์ตาสีเขียวและเป็นเพื่อนกับเดฟ  เด็กผู้ชายซึ่งอายุรุ่นราวคราวเดียวกัน เขาตัวสูงกว่าฟารอลเรลประมาณสองสามฟุต เดฟเป็นเด็กที่แตกต่างจากคนอื่นเพราะเขาเป็นเจ้าชายที่มักวางอำนาจสงบเยือกเย็นและไม่แสดงอารมณ์อะไรออกมาเพราะเขาถูกสอนมาตั้งแต่เด็ก  เดฟหน้าตาดีเพราะเขามีแก้มสีแดงเรื่อ นัยน์ตาสีเทา  และผิวขาวมาก  คงเนื่องจากวันๆเขาจะนั่งอ่านหนังสือและแทบไม่ได้ออกจากวังเลย
“ไม่หรอกฉันไม่ว่าง”เดฟตอบด้วยเสียงที่วางอำนาจที่เขามักจะทำขณะที่ก้มหน้าก้มตาอ่านหนังสืออย่างจริงจัง
“ฉันเห็นวันๆนายก็เอาแต่หนังอ่านหนังสืออย่างเดียวนายไม่เบื่อบ้างหรือไง  ฉันเห็นแล้วเบื่อแทน”
เขาพูดพร้อมกับดึงหนังสือมาจากมือของเดฟ 
“เอาหนังสือมาน่ะ” เดฟพูดพร้อมกับจะดึงหนังสือกลับ
“ไม่จนกว่านายจะไปขี่ม้ากับฉัน”
“ก็ได้ ”
ทั้งสองเดินออกจากปราสาทเดินผ่านสวนหย่อมและเดินตกไปยังคอกม้าที่มีม้าอยู่เป็นจำนวนมาก
“ไปกันเถอะ”ฟารอลเรสพูดขณะที่เขาและเดฟได้ม้าแล้ว
“นายจะไปไหนฟารอลเรส”
“ไปบ้านฉันสิ”
“สวัสดีจ๊ะเด็กๆ”นางเว็ต แม่ของฟารอลเรสพูดขึ้นเมื่อทั้งสองไปถึง  นางใส่เครื่องประดับเต็มตัว  ครอบครัวของฟารอลเรสร่ำรวยมากเพราะพ่อของเขาเป็นเจ้าของเหมืองแร่ซึ่งรู้จักกันดี
“นายพาฉันมาที่นี้ทำไม”เดฟถามขึ้นด้วยน้ำเสียงที่ยิ่งและวางอำนาจมาก
“ฉันมีอะไรให้นายดู”เขาพูดพร้อมกับเดินตรงไปที่ห้องนอน ของเขา  ห้องนอนของฟารอลเรสนั้นใหญ่โตมาก  เมื่อเดฟเข้าไปถึงห้องนอนของฟารอลเรสแล้ว    ฟารอลเรสก็โยนหนังสือสีทองเล่มหนาไว้บนโต๊ะข้างเตียง หนังสือนั้นดูท่าจะเก่ามาก
“วิธีการใช้เวทรีควอส” เดฟอ่านจากปกหนังสือนั้น  แล้วเปิดดูหน้าข้างในแต่ในหนังสือกับมีแต่หน้ากระดาษว่างเปล่าไม่มีตัวหนังสือเลย
“นายเอามันมาจากไหน”เขาพูดต่อขณะดูหนังสือ
“ในห้องเก็บของน่ะ  แล้วนายพอจะรู้อะไรเกี่ยวกับหนังสือเล่มนี้บ้างไหม”
เดฟพยักหน้าเบาๆ  แล้วก็ชักคทาจากกระเป๋ากางเกงขึ้นมาพร้อมกับพึมพำท่องบท  แล้วตัวหนังสือก็โพล่ขึ้นมาจากกระดาษที่ว่างเปล่านั้น
“มันเป็นหนังสือสอนเวทรีควอสที่หาได้ยากในปัจจุบันมีไม่กี่คนที่ใช้เวทนี้เป็นโดยเฉพาะผู้ที่ถูกสอนมาและที่ไม่กี่คนนักที่อ่านตัวหนังสือพวกนี้ออก พลังของมันมีอำนาจมาก”
“ดึกแล้วนะจ๊ะเด็กๆ”นางเว็ตตะโกนถาม
เจ้าชายเดฟเดินออกจากห้องของฟารอลเรสพร้อมกับหนังสือ  “นายจะไปไหน”  ฟารอลเรสถามขึ้นขณะเห็นเดฟเดินออกจากห้องไป
“ก็กลับบ้านน่ะสิ  ฉันขอยืมหนังสือนี้นะ”
“ฉันให้นายเลยก็แล้วกัน”ฟารอลเรสพูด
เจ้าชายเดฟขี่ม้าไปจนถึงปราสาทพร้อมกับหนังสือที่อยู่ในมือ
แล้วเดินตรงดิ่งเข้าพระราชวัง
“จะไปไหนเดฟ  ”พระราชาพูดขึ้น
“พ่อมีอะไรจะปรึกษากับเจ้าหน่อยนะ”
“เรื่องอะไรเหรอครับ”  เขายังคงท่าทีที่สงบ
“พ่อจะส่งเจ้าไปเรียนนอกพระราชวัง”
“ตามน้ำพระทัย  แล้วเมื่อไหร่ครับ”
“พรุ่งนี้” แล้วเจ้าชายเดฟก็พยักหน้า
แสงแดดยามเช้าสาดส่องเข้ามาในห้องบรรทมของเจ้าชายเดฟจนเจ้าชายต้องตื่นขึ้นมาในเช้าวันใหม่
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น