คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : บทที่ 5 100%
บทที่ 5 ARRIVAL
04:00 สนามบินนามิโมริ
ในที่สุดวันนี้ก็มาถึงวันที่พวกเราจะออกเดินทางไปยังอิตาลี เพื่อไปเที่ยว(?) กับเพื่อน ๆ ทั้งสิบสามคน และเพื่อเป้าหมายในการค้นหาตัวคนส่งบัตรเชิญคนนั้นของผมอีกด้วย ตอนนี้ผมกับฮายาโตะอยู่ที่สนามบินนามิโมริเพื่อจะออกเดินทางไปยังอิตาลีกับเพื่อนคนอื่น ๆ เพราะผู้พิทักษ์คนอื่น ๆ รีบอร์น และเลโอนาร์ด เคลเลอร์กลับไปยังอิตาลีก่อนแล้ว เนื่องจากเมื่อวานนี้เราได้รับรายงานจากสายข่าวว่ามีเกลือเป็นหนอนและมีปัญหาในพื้นที่ของวองโกเล่ผมจึงให้ทุกคนกลับไปก่อนเพื่อจัดการปัญหาที่เกิดขึ้น
“รุ่นที่สิบครับคนของผมส่งข้อมูลของเลโอนาร์ดกลับมาแล้วครับ” เจ้าตัวกล่าวพร้อมยื่นแล็ปท็อปเครื่องหรูที่มีข้อมูลของเลโอนาร์ด เคลเลอร์ให้กับผม
“ข้อมูลนี่…”
"เฮ้ ไงเจ้าห่วยสึนะมาไวจริง ๆ เลยนะแก" แต่ก่อนที่ผมจะพูดจนจบประโยคก็เสียงทุ้มดังขึ้นเมื่อเห็นผม
“อืม” ก็ผมไม่รู้จะตอบว่าอะไรนี่นาและนั่นเหมือนจะทำให้คนถามอารมณ์เสีย
เฮ้ย คนเขาทักแกตอบแค่นี้เนี่ยนะ เป็นแค่เจ้าห่วยแท้ ๆ” ยาบุกิ เรียว ลูกชายกลุ่มการค้ายาบุกิ เอ่ยขึ้นห้วน ๆ หืมแต่ยาบุกิอีกคนยังไม่มาแหะ
“นี่แกคิดว่าตัวเองเป็นใครทำไม รุ่น...เอ้ย สึนะ ถึงจะตอบแกแบบนั้นไม่ได้”
อ่า ดูเหมือนคนสวยของผมจะโกรธแล้วสิ
“น่า ๆ ฮายาโตะไม่เป็นไรหรอก ฉันมาไวเพราะต้องมารอพวกนายไงอย่าลืมสิว่าตั๋วเครื่องบินอยู่กับฉัน” ผมกระซิบบอกร่างเล็กก่อนที่เจ้าตัวจะปรี๊ดแตกไปมากกว่านี้ ก่อนจะหันไปตอบยาบุกิ
“เออ ๆ” ยาบุกิตอบกลับด้วยน้ำเสียงที่ค่อนข้างรำคาญเล็กน้อย และนั่นก็เรียกสายตามองแรงจากฮายาโตะได้เป็นอย่างดี แต่ยังดีที่เจ้าตัวไม่ทำอะไรไปมากกว่ามองแรงแต่คงแอบจดไว้เพื่อคิดบัญชีทีหลังแล้วล่ะ
หลังจากนั้นทุกอย่างก็ตกอยู่ในความเงียบ และทุกคนก็ทยอยกันมาจนเกือบครบทั้งฟูจิวาระ มิกิ ซาโอโตมิ ซายูริ ยาบุกิ ชินอิจิ และคนอื่น ๆ ซึ่งดูเหมือนจะมากันครบแล้ว แต่เหมือนจะขาดไปห้าคนแหะ
“แล้วพวกมิโดริ , ยามาดะ , ทานากะ , ซาโต้ แล้วก็อิโต้ไม่มาเหรอ”
“อ๋อพอดีว่าพวกนั้นมาไม่ได้น่ะเห็นว่ามีงานด่วนเข้ามาแทรกน่ะ” มิกิตอบ
“อ้อ โอเคงั้นก็แสดงว่าทุกคนมากันครบแล้วใช่มั้ย ไปกันเถอะ”
“อ้าว แล้วยามาโมโตะกับอาจารย์รีโบยามะล่ะไม่มาเหรอ” ในขณะที่ผมกำลังจะไปเช็คอินเพื่อนคนหนึ่งเหมือนจะชื่อซายูริล่ะมั้งถามขึ้นเมื่อไม่เห็นยามาโมโตะ และดูเหมือนคนอื่น ๆ ก็สงสัยเหมือนกัน
“อ่า คือว่ายามาโมโตะกับรีบอ…เอ้ย อาจารย์รีโบยามะไปก่อนแล้วน่ะเพราะซื้อตั๋วคนละเที่ยวกับพวกเราน่ะ” เปิดโหมดวิชาแถ 101 คนสอนก็ไม่ใช่ใครที่ไหนเจ้ารีบอร์นนั่นแหละ
“หาไหงงั้น ไหนบอกเป็นตั๋วจากเจ้านายของแกไม่ใช่หรือไง” ยาบุกิยังจำได้อีกนะ
“เอ่อ พอดีฉันเป็นคนจองเองนั่นแหละแต่จองผิดเวลาอ่ะ”
“สมกับเป็นเจ้าห่วยสึนะ”
“นึกแล้วเชียว”
“จริง เมื่อไหร่แกจะเลิกห่วยเนี่ย” ผมได้แต่ยิ้มแหย ๆ พร้อมกำหมัดในใจ
“พวกเราไปเช็คอินกันเถอะ” ผมตัดบทพร้อมกับเดินจูงฮายาโตะที่ดูเหมือนจะโมโหเพราะคำพูดพวกนั้นออกมาก่อนที่เจ้าตัวจะระเบิดลง
“รุ่นที่สิบไม่น่าลากผมออกมาเลยครับ” คนตัวเล็กบ่นงุ้งงิ้ง ๆ อย่างขัดใจเมื่อโดนผมลากออกมา
“ฉันเข้าใจความรู้สึกของฮายาโตะนะ แต่ไม่เป็นไรหรอกฉันทนได้ อย่าลืมสิว่าเรามีเป้าหมายอะไร”
“ผมรู้แต่มันก็อดเจ็บใจไม่ได้นี่ครับ เพราะรุ่นที่สิบไม่ได้เป็นแบบที่เจ้าพวกนั้นว่าซะหน่อย”
“อื้ม ฉันเข้าใจแล้ว ว่าแต่ทำไมฮายาโตะกลับมาเรียกฉันว่ารุ่นที่สิบอีกแล้วล่ะ” คนตัวเล็กดูเลิ่กลั่กเล็กน้อยเมื่อผมเปลี่ยนหัวข้อมาเป็นเรื่องการเรียกชื่อผม
“ก็ผมยังไม่ชินนี่นา อ่ะ เราไปกันเถอะครับเดี๋ยวเจ้าพวกนั้นรอนาน” อ่า เดินหนีไปซะแล้ว
หลังจากเช็คอินและเตรียมการต่าง ๆ เรียบร้อยแล้วก็ถึงเวลาที่คณะเดินทางจากนามิโมริไปเที่ยวยังอิตาลีก็ได้ฤกษ์ออกเดินทางกันสักที การไปอิตาลีครั้งนี้ผมสั่งให้ทำการจองตั๋วเครื่องบินแบบเหมาทั้งลำ จริง ๆ ผมก็อยากเอาเครื่องบินส่วนตัวของ วองโกเล่มาใช้อยู่หรอกนะแต่สิ่งที่จะตามมาก็คือคำถามของทุกคนแน่ ๆ ผมเลยตัดปัญหาเหมาลำเพื่อการเดินทางครั้งนี้แทน
“ว้าวว ไม่มีใครเลยอ่ะ มีแต่พวกเราเหรอ”
“เหมือนเหมาเครื่องบินทั้งลำเลย” ก็เหมาน่ะสิ
“นี่เจ้าห่วยทำไมไม่มีคนอื่นเลยล่ะ”
“ไม่รู้สิคนไปเที่ยวอิตาลีน้อยล่ะมั้ง”
“เหอ เป็นไปได้ด้วยเรอะ”
“อื้ม ช่วงนี้ไม่ใช่ช่วง High season ด้วยน่ะคนเลยไม่ค่อยเยอะ” จะเชื่อมั้ยนะ
“เห เป็นอย่างนั้นเองเหรอ” เมื่อได้รับคำตอบพวกเพื่อน ๆ จึงไม่ได้สนใจอะไรผมอีก พร้อมกันกับเสียงแจ้งเตือนในการออกเดินทางไปยังอิตาลีดังขึ้นทุกคนจึงกลับเข้าที่นั่งของตัวเอง
.
.
.
อิตาลี : Fiumicino Airport (FCO)
เครื่องบินสีขาวลำใหญ่ลงจอด ที่ Fiumicino Airport (FCO) ซึ่งเป็นท่าอากาศยานที่ใหญ่ที่สุดในอิตาลีและอยู่ในเมืองหลวงอย่างโรม มีสถานที่ท่องเที่ยว สถาปัตยกรรมที่งดงามและมีมาอย่างยาวนานมากมาย ทั้งโคลอสเซียม มหาวิหารแพนธีออน และที่อื่น ๆ อีกหลายที่
ตอนนี้เราทุกคนออกจากเกตมารอรถอยู่หน้าสนามบินกันแล้วครับ ทุกคนดูตื่นเต้นที่มาถึงอิตาลีกัน “นี่เราจะไปพักที่ไหนน่ะ ถ้าเป็นโรงแรมถูก ๆ ฉันไม่พักด้วยหรอกนะ” เสียงของยาบุกิ ชินอิจิถามขึ้น
“ใช่ ๆ ถ้าแบบนั้นฉันไม่อยู่หรอกนะ” เสียงของยาบุกิ เรียวเสริมขึ้น ไอ้แฝดนี่นิ่
“ไม่ต้องห่วงฉันจองโรงแรมที่ดีไว้แล้วล่ะ”
“ก็หวังว่าจะไม่แย่นะ”
“รถมาแล้วไปกันเถอะ” ผมตัดบทพร้อมเดินนำไปที่รถมินิบัสคันหรูที่ปรับแต่งเพื่อผมโดยเฉพาะทั้งกระจกกันกระสุน ทั้งเบาะนั่งที่นุ่มสบาย อีกทั้งยังสามารถสั่งการด้วยระบบคอมพิวเตอร์ได้อีกต่างหาก
“โหหห รถสวยนี่นาสึนะ”
“อื้ม ของเจ้านายน่ะฉันยืมมา”
“เจ้านายแกนี่ใจดีจริง ๆ ”
“ใช่ ๆ ว่าแต่เจ้านายของแกทำธุรกิจอะไรอ่ะทำไมมีเงินเยอะจัง”
“นั่นสิตั๋วจากญี่ปุ่นมาอิตาลีก็ไม่ใช่ถูก ๆ "
“พวกแกจะสงสัยอะไรกันนักหนาเนี่ย” ร่างเล็กแหวขึ้นเมื่อทุกคนเริ่มยิงคำถามมาที่ผมอยู่เนือง ๆ
“เอ้า ก็พวกฉันสงสัยนี่นา” สงสัยน่ะได้แต่อย่าเยอะ คิดคำตอบไม่ทัน!!!
“เจ้านายฉันทำเกี่ยวกับธุรกิจจำพวกโรงแรมน่ะ ฉันก็ทำงานเป็นผู้จัดการอยู่ที่นั่น”
“โอ้ เจ้าห่วยห้องเราเป็นถึงผู้จัดการแน่ะ”
“ไม่น่าเชื่อ”
“อื้ม พอดีรีโบยามะแนะนำฉันน่ะเลยได้ทำงานนี้ ”
“เห งั้นเหรอเนี่ย”
“ดีจังเลยนะ”
“นี่พวกแกจะยืนคุยกันอีกนานมั้ยไปขึ้นรถได้แล้ว” เมื่อได้ยินน้ำเสียงหงุดหงิดของฮายาโตะทุกคนก็เลิกสนใจผมและเดินยกกระเป๋าเรียงแถวขึ้นรถอย่างว่าง่าย สงสัยพวกนี้คงจะติดภาพจำฮายาโตะตอนสมัยเรียนแน่ ๆ เลยไม่ค่อยกล้าต่อล้อต่อเถียงกับฮายาโตะเท่าไหร่
“รุ่น…เอ่อ สึนะครับเมื่อกี้เจ้ายามาโมโตะติดต่อมาครับว่าเหมือนทางวาเรียก็จะเกิดปัญหาขึ้นครับ”
“วาเรียน่ะหรือ”
“ครับ เห็นบอกว่าเจ้าฉลามบาดเจ็บเพราะข้อมูลในการทำภารกิจรั่วครับ”
“แล้วอาการเป็นยังไงบ้าง”
“พ้นขีดอันตรายแล้ว ยังไม่รู้สึกตัวครับ” ขืนเป็นแบบนี้ต่อไปแซนซัสได้คลั่งแน่
“อืม เดี๋ยวกลับไปที่โรงแรมฉันจะติดต่อทางวาเรียเองอีกที”
“ครับ”
“ไปกันเถอะพวกนั้นคงบ่นกันแล้ว” เมื่อคนขึ้นมาครบแล้วรถจึงเคลื่อนตัวออกจากสนามบินมุ่งหน้าไปยังโรงแรมในเครือของวองโกเล่ เฮ้อ รู้สึกไม่ดีเลยแหะมาถึงอิตาลีปุ๊บก็ได้รับข่าวที่ไม่ดีเอาซะเลยปั๊บคงได้แต่หวังว่าเรื่องทั้งหมดต่อจากนี้จะไม่บานปลายจนเกินไป
.
.
.
tbc
Talk
ครบแล้วค่าา ขอให้สนุกกับการอ่านนะคะถ้ามีตรงไหนรู้สึกติดขัดบอกเราได้นะคะ
ปล.วันนี้เราเพิ่งสร้างแอคทวิตชื่อแอค @Titaniannn ใครที่เล่นทวิตก็มาพูดคุยกันได้นะคะ
ความคิดเห็น