ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ความสุขของหนู

    ลำดับตอนที่ #1 : อาลิและนกแก้ว

    • อัปเดตล่าสุด 15 ก.ค. 53


    มีเด็กชายคนหนึ่งชื่ออาลิ  อาลิมีความกรุณาต่อนกมาก  วันหนึ่งเขาออกไปเดินเล่นกลางทุ่ง  และเห็นนกตัวหนึ่งใกล้ต้นไม้  เขาไม่เคยเห็นนกที่เหมือนนกตัวนั้น  มันมีสีแดง  สีน้ำเงิน  และสีทอง  มันคือนกแก้ว  มันวิ่งหนีไม่ได้แล้วคนยิงมัน  อาลิจับนกตัวนั้น  เอาไปที่กระท่อมของเขา  เขาให้น้ำมันกิน  ให้อาหารมันกิน

    หลังจากนั้นหลายวัน  นกพูกว่า “ฉันจะไปเดี๋ยวนี้

    เจ้าพูดได้หรือ ?”  อาลิพูด

    จ๊ะ”  นกพูด  “ฉันพูดได้  ฉันเป็นนกแก้ว  ฉันพูดภาษาอังกฤษได้  ฉันเป็นนกแก้วเทวดา  เธอมีความกรุณาต่อฉันเป็นอันมาก  เธอจะพูดอังกฤษ  เข้าไปในป่ากับฉันซิ ฉันจะทำให้เธอพูดอังกฤษ

    ครั้นแล้วนกก็เกาะแขนของอาลิและเข้าไปในป่า

    นกพูดว่า  “จงนั่งใกล้ต้นไม้นี่ และเธอจะหลับ

    อาลิจึงนั่งใกล้ต้นไม้แล้วหลับไป

    หลังจากนั้นสักครู่เขาก็ลืมตาขึ้น  นกก็ไปเสียแล้ว  อาลิได้รู้ว่าเขาสามารถพูดอังกฤษได้เป็นอย่างดี  เขากลับไปบ้านของเขา  และบิดาของเขาพูดว่า  “อาลิ เจ้าพูดอังกฤษได้เป็นอย่างดี ใครทำให้เจ้าพูดอังกฤษอย่างนั้น ?”

    อาลิพูว่า  “ฉันพบนกตัวหนึ่งในป่า  คนยิงมัน  ฉันมีความกรุณาต่อนก  แล้วนกก็ทำให้ฉันพูดอังกฤษในขณะที่ฉันหลับ

    อาลิไปโรงเรียนและครูก็พูดว่า  “อาลิ  เธอพูดอังกฤษได้เป็นอย่างดี  ฉันต้องการให้เด็กผู้ชายทุกคนพูดอังกฤษเหมือนเธอ

    อาลิมีน้องชายคนหนึ่ง  ชื่ออับดุล  อับดุลเป็นเด็กที่เลว  อับดุลพูดว่า  “ฉันต้องการพูดอังกฤษเหมือนอาลิ  ฉันจะหานกตัวนี้

    ดังนั้น  อับดุลจึงเอาปืนกระบอกหนึ่งเข้าไปในป่า  เขาเข้าไปใกล้ป่านั้น  แล้วเขาก็ได้พบนกสีแดง  สีน้ำเงิน  และสีทองตัวหนึ่งเกาะอยู่บนต้นไม้  เขายิงนกตัวนั้น

    นกตัวนั้นตกลงมา  “เธอเป็นน้องชายของอาลิ”  มันพูด  “เธอต้องการอะไร ?”

    อับดุลพูด  “ฉันต้องการพูดภาษาอังกฤษ ฉันต้องการพูดอย่างเจ้าพูด

    และนกพูดว่า  “นั่งใกล้ต้นไม้นี่แล้วเธอจะหลับ  และฉันจะทำให้เธอพูด

    อับดุลจึงนั่งใกล้ต้นไม้  และหลับไป  หลังจากนั้นไม่นานเขาก็ลืมตาขึ้น  นกไปเสียแล้ว  อับดุลจึงกลับบ้าน

    อาลิกับอับดุลไปโรงเรียน  ครูพูดกับอับดุลว่า  “พูดอังกฤษอย่างพี่ชายของเธอได้ไหม ?”

    ได้”  อับดุลพูด  “ผมพูดอังกฤษได้อย่างพี่ชายผม

    ฉันจะฟังเธอพูด”  ครูพูด

    อับดุลจึงตั้งต้นพูด  เขาทำเสียงเหมือนนกแก้วเมื่อมันตกใจ  มันไม่ใช่ภาษาอังกฤษ มันเป็นแต่เพียงเสียงเท่านั้น  มันเป็นเสียงที่ไม่ดีมากๆ  (นกแก้วมิได้พูดว่า  “ฉันจะทำให้เธอพูดเหมือนฉันพูด”  เพราะอับดุลเป็นเด็กเลว)

    เด็กอื่นทุกคนในโรงเรียนเข้าไปในป่า  เพื่อหานก  แต่ไม่เคยพบมันเลย  มันไปเสียแล้ว

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×