ไฮสคูลป่วน คุณหนูตัวร้าย กับนายเพอร์เฟค

ลำดับตอนที่ #4 : จดหมายสารภาพ กับ วินคนเดิมๆ วิ้ว!!! ดีจายๆ

คาบเช้า ผ่านไปอย่างช้าๆ   มีบ้างที่ชั้นเหล่ไปมองวิน  แล้ววินก็หันมามองพอดี  ทำให้ชั้นรีบหลบสายตาวินอย่างเร็ว
พอหมดคาบชั้นกับโมและเกลก็ไปกินข้าวกลางวันส่วนที่เหลือมันบอกว่าไม่หิว  พอกินเสร็จแล้วก็มานั่งรวมกลุ่มกันหลังห้อง   โมกับเกลก็คุยกันแบบน้ำไหลไฟดับไม่มีใครยอมใคร รู้มั๊ยมันคุยเรื่องอะไรกัน โฮะๆๆ ^o^  เฉลยก็ได้  ไอ้โมมันเริ่มเปิดหัวข้อสนทนาครั้งนี้ว่า…..
เกล แกคิดว่า แดเนียลมีสิวรึป่าว โหย!!!  คุยกันแบบมีสาระสุดๆ -.-///แล้วไอ้แชนพยามลากชั้นมาที่หน้าห้อง



"แกเซงเรื่องไอ้วินใช่มั๊ย  เค้ก"  


ฉึก  แทงใจชะมัด


" อืม  แล้วแกรู้ได้ไง" ชั้นพูดก่อนจะเหลือบไปมองวิน ที่กำลังถือกระดาษแผ่นเล็กๆพลิกไปมาอยูหลังห้อง




"ก็ปกติ หมอนั่นดีใจจะตายที่เห็นเธอ  แต่วันนี้มันเป็นบ้าอะไรก็ไม่รู้  ถามอะไรก็ไม่พูด เอาแต่เงียบ"




"เค้ก พี่โชฝากมาให้เธอ" วินที่เดินมาอยู่ข้างหลังชั้นตั้งแต่เมื่อไรก็ไม่รู้พูดก่อนจะเอากระดาษที่เค้าถือเมื่อกี้ยื่นให้ชั้น  แล้ววินก็เดินไปเลย



"ไหนเอากระดาษตัวปัญหามาดูหน่อยส" ไอ้แชนพูดก่อนจะหยิบกะดาษในมือชั้นไป 



"เฮ้ๆ  ชั้นยังไม่ได้ให้แกเลยนะไอ้แชน"  ไอ้บ้า ชั้นพยามแย่งกระดษจากไอ้แชน แต่ก็ไม่สำเร็จ มันสูงเกินไปอ่ะ

น้องเค้ก พี่ชอบน้องเค้กมานานแล้วนะ เมื่อไหร่จะยอมคบกับพี่สักทีล่ะครับ  แล้วไอ้แชนมันก็เริ่มอ่านออกเสียงออกมา ส่งผลให้ไอ้เกลกับยัยโมหยุดกันมองชั้นทันที โอ๊ยแชน ไอ้เพื่อนบ้า




"เฮ้ย  ไอ้เค้ก  รายนี้คือใคร"  ไอ้โมถามพร้อมด้วยสายตาที่อยากรู้จากไอ้เกล  อย่ากินหัวชั้นนะ



"พี่โช"  ชั้นตอบด้วยน้ำเสียงราบเรียบ  แล้วอาศัยตอนที่ไอ้แชนเผลอ แย่งกระดาษคืนมาได้สำเร็จ



"พี่โช  ที่น่ารักๆใช่ป่ะ" ไอ้เกลถามแล้วทำท่าทางเพ้อๆ  



"อืม" ชั้นตอบเบาๆ ก่อนจะขยำกระดาษแล้วปาลงในถังขยะอย่างชำนาญ



"แล้วแกจะตอบพี่เค้าว่าไงล่ะ"  ไอ้แชนถามขึ้นมา เหอะ อยากรู้ไปหมดเลยนะไอ้เพื่อนบ้า..



"ชั้นไม่ได้ชอบพี่โช  แล้วชั้นก็ยังไม่อยากคบใครด้วย ชั้น... ชั้นยังไม่ลืมมิกส"์



"แกยังไม่ลืมไอ้มิกส์อีกหรอ ชั้นว่าแกลืมๆ มันไปเถอะ มันทิ้งแกไปแล้วแกควรจะเปิดใจใหม่ได้แล้ว  ชั้นว่าพี่โชน่ารักออกนะ  หล่อก็หล่อ" โมพูดพลางเอามือตบบ่าชั้นเบาๆ



" ชั้นไม่อยากจะคบกับคนที่หล่อๆแล้ว  ชั้นว่าคนแบบนี้มันไม่จริงใจ "




"คนหล่อๆ นิสัยไม่ป็นแบบนี้ทุกคนหรอกนะ เชื่อชั้นสิ เค้ก"

=.= ชั้นควรจะเชื่อมันดีมั๊ยเนี่ย

เอาเถอะจะลองเชื่อมันดู สักครั้ง






จากนั้นชั้นก็โดนอาจารย์มิรินเรียกไปสั่งงานในหน้าที่รองประธานนักเรียน  ตอนเย็นให้ชั้นเดินตรวจโรงเรียน แล้วก็ตรวจห้องน้ำ แถมจัดการเรื่องขยะ แหมๆ เห็นมั๊ย  งานดีๆทั้งนั้นเลย




"อ้าววิน นายยังไม่เข้าห้องอีกหรอ"  



"อืม แล้วเธอล่ะ ทำไมยังไม่เข้าเรียนอีก"  วินที่นั่งอยู่ที่เก้าอี้นั่งเล่นเงยหน้าขึ้นมาตอบเบาๆ



"ก็อาจารย์ มิริน เรียกมาสั่งงานน่ะ แล้วนี่ว่าจะเข้าเรียนแล้ว ไปพร้อมกันมั๊ย "  

แล้วเราสองคนก็เดินไปด้วยกัน  กรี๊ดดดดดดดดด  ได้พูดกับวินแล้วดีใจจัง ถึงจะหน่อยเดียวก็เถอะ



"เมื่อเช้าขอโทษนะ  หงุดหงิดไปหน่อยน่ะ"



"ไม่เป็นไรหรอก"



"แล้วนี่เธอจะตอบพี่โชว่าไงล่ะ"



"หืม ชั้นไม่ได้ชอบเค้านี่ แล้วนายรู้ได้ไง  นายแอบอ่านจดหมายของชั้นงั้นหรอ"



"ก็ใช่น่ะสิ  ช่วยไม่ได้นะ นี่แน่ะ"  วินพูดก่อนจะเอามือมาดึงผมชั้นเบาๆ  




"นี่นายแกล้งชั้นหรอ"  ชั้นวิ่งไล่ตีวิน  เค้ากลับมาเป็นวินคนเดิมแล้ว ชั้นดีใจจังเลย