ไฮสคูลป่วน คุณหนูตัวร้าย กับนายเพอร์เฟค

ลำดับตอนที่ #1 : วางแผน ส่งไอ้แมลงสาบไปเกิดใหม่ซะ ชิ้วๆ

Charpter 1 วางแผน

ก๊อกๆๆ  “แพนเค้ก แกนอนรึยัง เปิดประตูให้ชั้นหน่อย”
 โถ่เว้ย!  ไอ้พี่ฟานบ้า คนจะนอน  ถ้าเปิดก็โง่อ่ะดิ ชั้นพยามเก็บเสียงชนิดที่เรียกว่า  เงียบขนาดมดตดได้ยินอ่ะ  
อี๋//!!! เหม็นตดมด คิกๆ   ^.^  ( แกจะเวอร์ไปและ แพนเค้ก )



“ชั้นรู้นะว่าแกยังไม่นอน  ถ้าแกไม่ยอมเปิด ชั้นจะถีบประตูพังเดี๋ยวนี้แหละ”  ย๊าก.........!!!



เฮ้ยๆ  ประตูห้องชั้น  ไม่น้า...... ชั้นรีบกระเด้งลงจากเตียงทันที  ก็เมื่อคราวก่อนอ่ะ  พี่เฟรมพี่ชายคนโตไม่ยอมกลับบ้าน  พอกลับมาก็เอาแต่อยู่ในห้อง  พี่ฟานไปเรียก  แต่พี่เฟรมไม่ยอมเปิด  พี่ฟานแกพังประตูเลยอ่ะ โหดสุดๆ  =.=”
พี่เฟรมก็เลยไม่มีประตูห้องนอนจนถึงปัจจุบัน   เพราะพี่ฟานสั่งห้ามใครซ่อม  อิอิ



เสียงย๊าก....ของพี่ฟานดังขึ้นเรื่อยๆ  ไม่นะชั้นยังอยากมีประตูห้องอยู่  



“พี่ฟาน  มีรัยกับเค้กอ่ะ   นี่มันห้าทุ่มแล้วนะ คนจะนอน ฮ้าว...-o-‘’ ”



“ชั้นมีเรื่องจะคุยกับแก แพนเค้ก”



“พรุ่งนี้เช้าได้ป่ะพี่   เค้กขอนอนก่อนง่ะ  ฮ้าว........”  ชั้นไม่รีรอ รีบกระโดดขึ้นเตียงอย่างว่องไว  เอาผ้าห่มมาคลุมตัว แล้วหลับตาลงทันที  



“ตื่นขึ้นมานะไอ้น้องบ้า  หนอย..ไม่ยอมตื่นหรอ   แกเสร็จแน่ๆ”



“ก๊าก..ๆๆ  โอ๊ย  ก๊าก ๆ  พี่ฟาน  ตี่นก็ได้  แหม แค่นี้ต้องจี้เอวกันด้วย”



“ก็พูดดีแกไม่ตื่นนี่”   เอ๊ะ..  เมื่อกี้พี่ชั้นบอกว่า ปลุกชั้นดี มันเป็นความจริงหรอคะ ลองกลับไปอ่านใหม่สิ  เห็นมั๊ย มันไม่เป็นความจริง...............


“ตกลงพี่ฟานมีอะไรกับเค้กอ่ะเนี่ย”



“ก็ตอนแรก ที่พ่อ  กันแม่บอกว่าจะไปทำงานที่อังกฤษน่ะ  มันก็ดีอยู่หรอก  แต่ว่าพ่อดันส่งไอ้พวกหน้าแมลงสาบมาดูแลพวกเราสามคนอ่ะ”



“ใครกันอ่ะพี่ฟาน ที่หน้าแมลงสาบ”  O_o…?

“ก็สมุนของพ่อไง  ไอ้พวกที่แต่งสูทดำๆ  พกปืนด้วย  แล้วที่สำคัญมันไว้หนวดเหมือนแมลงสาบอ่ะ  ยี๋...”
“ ก๊ากๆ พี่ชั้นเห็นบอดี้การ์ดของพ่อเป็นแมลงสาบไปแล้วอ่ะ   ก๊าก.... ”



“แกคิดดูนะเว้ย!!!  ไอ้แพนเค้ก  วันนี้ พวกแมลงสาบไปช่วยชั้นถือของที่ห้างอ่ะ   มันทำคนในห้างงี้แตกตื่นกันใหญ่”



“อ้าว!!  แล้วเค้าตกใจอะไรกันอ่ะ”  


“ก็ตอนที่เดินเลือกของอยู่อ่ะ  มีพวกวัยรุ่นยิ้มให้ชั้น  ไอ้พวกแมลงสาบดันชักปืนออกมาเฉยเลย  แกรู้มั๊ยเค้ก  ไอ้พวกวัยรุ่น  เผ่นกันแบบไม่คิดชีวิตเลยอ่ะ  ส่วนคนที่เดินอยู่อ่ะ  หมอบกันใหญ่  ชั้นงี้อยากจะเอาหน้ามุดกับพื้นห้างอ่ะ   ”

เด่นดีนะพี่ฟาน อิอิ 

“ แล้วพี่จะให้เค้กทำไงล่ะ    แล้วพี่ลองปรึกษาพี่เฟรมยังอ่ะ ”



“ เออ ดีแล้วที่แกถามถึง ชั้นลืมไปเลยนะเนี่ย  ป่านนี้ไปมุดอยู่ที่ไหนก็ไม่รู้  ยังไม่กลับบ้านเลย

พรุ่งชั้นจัดการแน่Q ”



เฮือก....  พี่เฟรมขา..  เค้กขอโต้ด.. u_u///



“พี่ฟานพรุ่งนี้  รอพี่เฟรมมาแล้วเราค่อยคิดได้มั๊ย  วันนี้ขอนอนก่อนนะ  ง่วงจริงๆ ฮ้าว...OoO”



“เออ  พรุ่งนี้ก็ได้  แต่พรุ่งนี้แกขึ้น ม.สี่ ชั้น ม. ห้า  ไอ้พี่เฟรมม.หก  มันวันเปิดเทอมม.ปลายโรงเรียนเรานี่   แล้วพรุ่งนี้แกคิดว่าไอ้แมลงสาบมันจะไม่ตามไปส่งเราที่โรงเรียนรึไง”


“ เออ  จริงด้วยสิ ”  ชั้นรีบกระเด้งลุกนั่งบนเตียงทันที


“นี่ ถ้ารอไอ้พี่เฟรมกลับมาช่วย ก็คงไม่ทันหรอก  เอางี้ คราวก่อนยาถ่ายที่ชั้นไว้แกล้งอาจารย์โรคจิตยังเหลืออยู่  พรุ่งนี้จะเอาให้มันกินก็แล้วกัน  เค้ก แกลองคิดดูสิ พรุ่งนี้มีศึกชิงห้องน้ำแหงๆ  ฮาๆๆ”
เวรกรรมพี่สาวชั้ี่นเอายาถ่ายไปแกล้งครูเอิง



“ได้ยินว่า  ครูเอิงเค้าเป็นครูฝ่ายปกครองไม่ใช่หรอ    แล้วพี่ฟานได้เป็นประธานนักเรียนได้ไงอ่ะ”  




“ ก็ไอ้บลูเพื่อนสนิทชั้นอ่ะ มันปรึกษากับเพื่อนในห้อง  รวมหัวกันถีบส่งชั้นเป็นประธานนักเรียน  คิดแล้วมันหน้าโมโห  แกคิดดูสิ ชั้นกับเจ้เอิงเอิงเอย ที่แสนจะโรคจิตเป็นอริตอนม.สี่อ่ะ อุตส่าห์ดีใจที่ขึ้นม.ห้าแล้วแกจะได้ไม่ยุ่งกะชั้น  แต่ไอ้บลูมันแกล้งชั้นจนได้ ระวังเถอะ เค้กแกขึ้นม.สี่แล้ว  เจอเจ้เอิงเอิงเอยแน่ๆ หุหุ”   พี่ฟานพูดก่อนจะยิ้มแบบเจ้าเล่ห์  ชิ ไอ้พี่ฟานบ้ามาขู่กันได้



“เอาตามที่พี่บอกแล้วกัน ชั้นนอนก่อนนะ”  คร่อก....zzZ
“เฮ้ย!!!  เค้กชั้นนอนด้วยดิ”   คร่อก........... zzZ