ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Love is So complicate -:-รักยุ่งๆของยัยป่วน ซ่า บ้าและน่ารัก

    ลำดับตอนที่ #5 : จียองจอมโม้..แกนี่ชอบนำเรื่องน่าอับอายมาสู่กลุ่มของเราจิงๆ

    • อัปเดตล่าสุด 7 เม.ย. 50



    ตอนที่ 5  จียองจอมโม้

         "ไหนๆ ก็ออกมาแล้ว   ฉันหิวมาเลยอ่า...ไปหาอะไรกินกันเถอ^O^"  หัวแดงจอมเพี้ยนพูดอย่างร่าเริง

         "....ฉันไม่มีตัง"

         "อ่า...เรื่องนั้นไม่ต้องห่วงฉันเลี้ยงเธอเอง^^"

          "จริงหรอ >O<  ไปๆกันเถอะ ฉันไม่ได้กินข้าวตั้งแต่เช้าแล้ว"  หัวแดงนายก็เป็นคนดีเหมือนนะเนี่ย เอ้ย ฉันจะไม่เรียกนายว่าหัวแดงแล้ว  แต่ตอไปฉันจะเรียกชื่อนายแทน....อืม  ว่าแต่

    .

    .

         "หัวแดง  นายชื่ออาไรนะ "

    .

    .

         "...-_-''ฉันชื่อ จีวาน  แม่คู้น...ช่วยจำชื่อฉันหน่อยเหอะ  ชื่อฉันมันเพราะกว่าที่เธอเรียกฉันว่าหัวแดงอีกนะ" หัวแดง เอ้ย จีวานงอนแก้มป่องใส่ฉันอย่างน้อยใจ

        "ก้อได้ๆ  จีวานๆๆๆ  ฉันจะท่องชื่อนายก่อนนอนวันครั้งเลย..เอ้า"

        "ไม่เอาอ่ะ...ถ้าเธอเรียกชื่อฉันก่อนนอน   งั้นตอนนอนฉันก็ฝันร้ายหน่ะซิ  ไม่เอา >_<"

        "-_-*….." <-- ซางฮี

        "...^^…"  <-- จีวาน

    .

    .

        "..เออใช่  ฉันจะสงสัยว่าทำไม  นายมาอยู่ร้านเกมคนเดียว  แล้วเพื่อนฉันจียอง นายเอาเธอไปไว้ไหน"

        " เพื่อนเธอคนนั้นหน่ะหรอ  อ๊อย เสียงยัยฉันทำฉันแทบประสาทกิน  ทำไมเพื่อนเธอต้องทำเสียงเล็กอย่างกับนกแสกอย่างนั้นด้วย"  น..นกแสกหรอ ...จีวานนายนี่เข้าใจคิดแหะ  แต่ที่เธอทำอย่างนั้น  ก็เพราะนายเป็นผู้ชายยังไงล่ะ-_-

        "แล้วตอนนี้จียองอยู่ไหน"

        "ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน  ฉันชิ่งหนีออกมา" จีวานพูดพลางกินอาหารที่เพิ่งมาเสริฟตรงหน้าอย่างไม่ใส่ใจ

        "กรำ ...-_-" 

        "แล้วคู่เธอหล่ะ...แดวูทิ้งเธอเหมือนที่ฉันทำใช่มะ"

        "หนอย..อย่าคิดว่าคนอื่นจะเค้าเป็นเหมือนนายเซ่!!"

        "งั้นแดวูอยู่ไหนหล่ะ"

        "เอ่อ....คงยังอยู่ร้านเกมหล่ะมั้ง  ตอนฉันเจอนายเค้ากำลังเล่นเกมปัญญาอ่อนอยู่  แล้วพอเกิดเรื่องขึ้น  ฉันก็เลยลืมเพื่อนนายไปเลย"

        "ฮ่าๆๆ  เธอนี่มันผู้หญิงประเภทไหนเนี่ย  เธอเป็นคนแรกเลยนะเนี่ยที่กล้าทิ้งเค้าหน่ะ"

        "ฉันไม่ได้ทิ้งเค้า...ก็บอกว่าลืมเฉยๆ"

         "......ยอมรับซะเถอะ  เธอกับฉันก็เหมือนกันนั่นแหละ"

         " -*-…."

    Miru  mirumo  deto~   Miru  miru…  เสียงโทรศัพท์ฉันเองอย่างสงสัย

        "...มีอารัย"  พอรู้ว่าเป็นจียอง  ฉันจึงรับสายด้วยสียงเนือยๆ

        "ฉันเอง จียองนะ...ซางฮี ตอนนี้เธออยู่ไหนอ่ะ  ยังอยู่กับแดวูรึเปล่า"

        "เปล่า  ฉันไม่ได้อยู่กับเค้า  ตอนนี้ฉันอยู่ที่ร้านอาหาร  แกหล่ะอยู่ไหน"

        "ฉันหรอ...คิคิ กับต้องอยู่กับจีวานน่ะซิถามได้"  พรืดๆ ฉันพยายามกลั้นหัวเราะไว้ไม่ให้ปลายสายสงสัย  ฮ่าๆ  ยัยนี่โกหกได้หน้าตาเฉยจิงๆ 

        "ตอนนี้เธออยู่กับจีวานหรอ!!"  -_- ถ้าเธออยู่กับจีวานแล้วตัวอะไรนั่งอยู่หน้าฉันหล่ะห๊า!  และพอจีวานได้ยินฉันเอ่ยถึงชื่อของเค้า  หมอนั่นก็รีบมานั่งแนบหูกับโทรศัพท์ของฉันทันที   นายนี่มันช่างมีมารยาทจิง -_-"

        "แล้วจีวานพาเธอไปไหนหล่ะ"

        "อ้อ ..จีวานบอกว่าอยากพาฉันมาซื้อเสื้อผ้าที่ mall น่ะ ฮ่าๆ  เค้าน่ารักมากเลย"  ฉันกับจีวานพอได้ยินต่างก็รีบเอาเล็บจิ๊กมือตัวเองไว้  เพราะกลัวหัวเราะออกมา

        "ดีจัง  ตาแดวูนั่นไม่เห็นทำอะไรให้ฉันเหมือนคู่ของเธอเลย"

        "ฮิๆ แน่นอนหล่ะ"  เสียงหัวเราะอย่างสะใจดังเข้ามา  นังบ้า

        "นี่จียอง  ขอฉันคุยกับจีวานหน่อยซิ" ฮ่าๆ ฉันสะใจกับความฉลาดของตัวเอง  ดูซิว่าเธอจะทำยังไงจียองตัวแสบ

        "............."

        "..จียอง  เธอยังอยู่รึเปล่า"

        "..ออ  อยู่ ...เด่วนะ"

        "หวัดดี  ซางฮี"  ทั้งจีวานและฉันพอได้ยินเสียง  ก็แทบจะหลุดก๊ากออกมา ฉันรีบเอามือไปปิดปากหัวแดงทันที  ส่วนหัวแดงก็รีบเอามือมาปิดปากฉันเหมือนกัน  ฉันก็ไม่เข้าใจว่าทำไมเราไม่เอามือปิดปากตัวเอง -_-''  เพราะเสียงที่เราได้ยินเป็นเสียงของของจียอง เวอร์ชั่นยากูซ่าน่ะซิ ยัยนั่นคงใช้ความพยายามอย่างสูงในการดัดเสียง ซึ่งไม่ได้ใกล้เคียงกับเสียงจีวานเลยสักนิด

        "..ดี  จีวาน  เป็นไงบ้าง  จียองนิสัยดีมั้ย"

        "อื้ม  ดีมากเลย  เธอน่ารักมากเลย  เอ่อ...ซางฮีฉันกับจียองต้องไปสนุกกันต่อ  แค่นี้นะ" เดาได้ว่า  ยัยนั้นคงดัดเสียงต่อไปไม่ไหว

    ปิ๊บ

        "ฮ่าๆๆๆ   เพื่อนเธอนี่เพี้ยนได้ถึงขนาดนี้เลยหรอเนี่ย"  พอฉันวางสายจากจียอง  จีวานก็ระเบิดหัวเราะทันที  ฉันส่งสายตาอำมหิตให้เค้าทันที

        "นี่  นายไม่มีสิทธิ์มาหัวเราะเยาะเพื่อนฉันนะ"  พอจีวานเห็นหน้าตาจิงจังของฉัน  เค้าก็ทำหน้าตกใจและหยุดทันที

        "...เพราะฉันหัวเราะยัยนั่นได้คนเดียว   55555++"

        "5555+"  พอฉันพูดจบเราสองคนก็ระเบิดหัวเราะออกมาพร้อมกันดังสนั่นร้าน  

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×