คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : ออกอาการ
Chen @ Seo Hyun
“อโทษนะ่ะ “ พยาบาลสาว สวย เินมาพร้อมอุปร์
“นึว่าใร พยาบาลนสวยนี่เอ”านยอลบอ เินหันมามอบ้า
“เราไปทาน้าว้านอเหอะ
ทานในห้อมันมีลิ่นว่ะ” แบฮยอนบอ
พร้อม้อนเพื่อนๆและลูออาห้อ ในห้อึมีแ่พยาบาลนสวยับเินแ่สอน
“ออนุาเ็ัวนไ้นะะ” อฮยอนนบอ
“เิรับ” เินบอ หน้าเย แ่ในในี่ อยาะฟัพยาบาลรหน้ามาอะหน่อย
แ่้อวาฟอร์มไว้
อฮยอนเริ่มถอเสื้อนไ้อเินออ และเริ่มเ็ัว พอเ็้านบน
อฮยอน็เ็บอ
“อ้าว
ไหนบอเ็ัวไรับ”
“็เ็เสร็แล้วนี่่ะ”
“เ็้านล่า้วยิุ
ผมเหนียวัวนะ” อฮยอนมอ้อน
่อนะถอาเออ
แ่สายาันไป้อับมัรนะิ
“ะมออีนานไหมรับ”
เินแว อฮยอนหน้าแ
สัพั็เริ่มั้สิ เ็ัวเิน่อ พอเ็ไปไ้สัพั
“นีุ่่ะ อย่าหื่น่ะ”อฮยอนบอะเ็ัวให้ แล้วน้ออนไ้เิปึ๋ปั๋ึ้นมา
“เห็นหน้าุพยาบาลมัน็ื่นแล้วรับ”
“หื่นเอ๊ย”
“ถึผมหื่น ผม็หื่นแ่ับุนะ” เินบอ พร้อมเอาหน้าใล้อฮยอน
ื
ื
เสียมือถือออฮยอนัึ้น
“เ็ัวเสร็แล้ว อัวนะ่ะ” อฮยอนบอ ่อนะเอาอออไป
และไปรับโทรศัพท์
.
.
.
.
.
้านอฮยอน
“สวัสีะ พี่แน อ้อ ่ะ ว่า่ะ ไ้ะ เอันืนนี้ะ”
“อฮยอน!!!” พยาบาลอีนวิ่ามมา
“ว่า”
“หมอเลย์เรียพบนะ
เห็นว่ามีเรื่อะุย้วย”
“อืม อบในะ”
“เี๋ยวิ ว่าแ่ นไ้ห้อพิเศษที่เธอพึ่ไปมา
เป็นไบ้า”
“็าหันะ พััเือนนึ็หายแล้ว”
“ไม่ใ่ หมายถึว่า หล่อไหม “
“ไอ้หล่อ ็หล่อนะ แ่หื่นอ่ะ
ไม่ไหวหรอ”
“ระวันะ
เาบอว่าเลียอะไระไ้อย่านั้น “
“ไม่มีทา ันมีเ้าบ่าวในฝันแล้วย่ะ”
“ใร หมอแนนะหรอ”
“ประาศ่ะ พยาบาล อ ู-ฮย็อน
มาพบหมอเลย์ที่ห้อ้วย่ะ ประาศ่ะ พยาบาล อ ู-ฮย็อน
มาพบหมอเลย์ที่ห้อ้วย่ะ “เสียลำโพพยาบาลัึ้น
“ไป่อนนะ” อฮยอนบอ ่อนะวิ่ไปหาเลย์ที่ห้อ
.
.
.
.
.
ห้อเลย์
๊อ
๊อ
“เิ!!” เลย์ส่เสียเ้มออมา
แอ
“ออนุา่ะ
พี่หมอเรียน้อมามีธุระอะไรหรอ่ะ”
“วันนี้อฮยอนไปห้อพิเศษมาแล้วใ่ไหม”
“่ะ”
“ือี้นะ
ทานไ้เา้อารพยาบาลพิเศษไปูแลเาที่บ้านนะ
เพราะเาไม่ยอมรัษาัวที่โรพยาบาล”
“ทำไม่ะ เพราะหมอ็มี
พยาบาล็ูแลเยอะ้วย”
“เาไม่อบบรรยาาศอโรพยาบาลนะ
พี่เลยะให้เราไปูแลเา”
“ทำไม้อเป็นน้อ้วยล่ะ่ะ พี่เลย์
ไม่เอานะ” อฮยอนเปลี่ยนสรรพนามทันที
เธอับเลย์รู้ัันั้แ่เ็ เลย์เลยเหมือนพี่ายนนึอเธอ
“ไม่ไ้ อีอย่าไอ้แบ็อนุาแล้ว”
“ทำไมพี่แบยอม่ายัล่ะ่ะ” อฮยอนถาม้วยวามแปลใ เพราะปิ
แบฮยอนหวเธอะาย แล้วทำไมู่ยอมให้เธอเป็นพยาบาลส่วนัวอนนี้ันนะ
เลย์ยิ้ม(ยอม่ายหรอ ไอ้เินนี่เือบาย ยอม่ายใ่ไหมอฮยอน เลย์นึในใ)
แอ
แบฮยอนเินเ้ามา
“ุยันรู้เรื่อยั” แบฮยอนถาม
“น้อไม่ยอมว่ะ” เลย์บอ
“ฮยอน ไปูแลนไ้นนี้เถอะ “
“ทำไม่ะ นไ้นนี้สำัยัไ “
อฮยอนถาม แบับเลย์เียบ
.
.
.
.
.
ย้อนไป่อนหน้านี้
ห้อพิเศษ
“ูอลับบ้านนะ “ เินบอ
“ทำไมไม่รัษาัวให้หาย่อน” แบฮยอนบอ
“ูไม่อบบรรยาาศโรพยาบาล
พวมึ็รู้ิ” ทุนเียบ
“แ่ไม่มีนูแลที่โน้นนะ” เลย์บอ
“็ให้อฮยอนูแลไ” ทุนเียบ
เินรอูอาารอแบฮยอนที่นิ่
“มึเอาไ” เลย์หันมาหาแบ
“อืม ็ไ้”
“แู่ออย่านึนะ
อย่าให้เธอรู้ว่าูเป็นเพื่อนับพวมึ “
“ทำไมว่ะ”านยอลถาม
“เหอะน่า เี๋ยว็รู้”
.
.
.
.
.
ลับมาปัุบัน
ห้อเลย์
“อเถอะ ให้นอื่นูแลแทนไ้ไหมพี่หมอ”อฮยอนบอเลย์ เลย์ส่ายหน้า
“ทำไมพี่ไม่มาูเาละ พี่ทำให้เาเป็นแบบนี้ิ”อฮยอนหันมาโวยใส่แบ
“็พี่ไม่ใ่พยาบาลนี่ ไปล่ะ เมียาม”
“พี่แบ!!!!” อฮยอนเรียแบฮยอน็ไม่ลับมา
เลย์เลยเินออาห้อเหมือนัน
ความคิดเห็น