คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : ไม่มีสิทธิ์
Chen @ Seo Hyun
“บ้าริ
เลิิถึาบ้านั่นะที ฮยอน เธอมีพี่ายอยู่แล้วนะ”
อฮยอนบอับัวเอ ่อนะหลับไป
.
.
.
.
.
โรพยาบาลเลย์
อฮยอน็มาทำานามปิ
แ่ไม่ปิเห็นะเป็นนไ้พิเศษอเธอนั่นเอ
“นีุ่ะ
อยู่เยๆไ้ไหม แล้วสบไอ้นั่น้วย”อฮยอนบอ ะเ็ัวนไ้อย่าเิน
และน้อายเา็ปึ๋ปั๋อี
“็ผมบอแล้วไรับ
ว่าเห็นหน้าุ น้อผมมัน็ลุทันที”
เินบอพร้อมส่สายาแพรวพราวให้อฮยอน เธอหน้าแ ่อนะรีบออาห้อไป
“เสร็แล้ว
อัว่อนนะะ” อฮยอนเินสวนับ ไ
“อ้าว
ไรับพยาบาลสุสวย”ไบอพร้อมส่ยิ้มให้
“มาเยี่ยมเาหรอะ”
“เาั้นหรอ “
“่ะ มีอะไรหรอะ”
ไยัไม่ทันะอบ
แบฮยอน็เินเ้ามาพอี
“อ้าว มีเรื่อไรัน
แล้วเราะไปไหน ทำไมไมู่พะ นไ้ห่ะ” แบฮยอนบออฮยอน
และเือบหลุปาไป
“็เ็ัวแล้วไ่ะ
แ่ถ้าพี่ไม่พอใเนี่ย ะเ็เอ็ไ้นะะ อัว่อน”
อฮยอนำลัเินออไป
“เี๋ยวรับ” เินเรียไว้
“่ะ”
“ุรู้เรื่อทีุ่้อไปูแลผมที่บ้านแล้วใ่ไหม
“
“่ะ”
“ุไม่้อห่วนะ
ผม้าุ ผมมีเินเือนใหุ้แน่”
“อบุ่ะ
อัว่อนนะะ” อฮยอนบอ่อนะเปิประูออไป
“แล้วแะลับวันไหนว่ะ”ไถาม
“ยัไม่รู้เลย “
“ว่าแ่
ให้น้อันเ็ัวเลยหรอ แล้ว”แบฮยอนเียบไป เินพยัหน้าให้แทนำอบ
แบฮยอน็พยัหน้าให้เป็นเิอนุา
“เิน
ูฝาีวิน้อูให้มึแล้วนะ มึวรูแลโอาสนี้ และรัษามันให้ี
วันไหนที่มึทำให้น้อูเสียใวันนั้นะเป็นวันายอมึและมึไม่มีโอาสเห็นหน้าน้อูอี”
“อืม ูรัมาั้หลายปี
ูไม่ปล่อยโอาสไป่ายๆหรอ” แบฮยอนพยัหน้าให้
.
.
.
.
.
เที่ย
พยาบาล็เอาอาหารมาเสิร์ฟ
แ่้วยที่เินไม่อบอาหารโรพยาบาล ึริ่เรีย
“มีอะไรให้่วย่ะ” เินะั ่อนะหันมาหาเ้าอเสีย ึ่ไม่ใ่นที่เาเรียหา
“พยาบาลอฮยอนไปไหนรับ”
“อ้อ
ฮยอนไปทานเาับหมอแน่ะ”
“หมอแน??” เินทำหน้าสสัย
“ือ
หมอแนเยเป็นหมอที่นี้่ะ แ่ไ้ทุนไปเรียน่อ
หมอ็เลยไปเรียน่อ่าประเทศและทำานที่โน้น้วย เมื่อ่อนหมอแนับฮยอนสนิทันมา่ะ
นมีแ่นลุ้นใหู้่นี้ลเอยันสัที อนนี้ะสมหวัทุนแล้วล่ะ่ะ
พอหมอแนลับมาปุ๊บ็โทรหาฮยอนปั๊บ น่าอิาัเลยนะ่ะ ว่าแ่ะรับอะไระ
เห็นริ่เรีย”
“อนนี้ไม่มีอะไรแล้วรับ”
“่ะ ั้นอัว่อนนะะ”
“รับ” แล้วพยาบาล็เินออไป เินไ้แ่นั่เียบ และไม่ทานอาหารเลย
.
.
.
.
.
บ่ายโม
“แหม
อบุพี่แนมานะะ สำหรับอาหารมื้อนี้ ฮยอนยัุไม่หายเลย 555”
“ฮยอน
เิเรื่อให่แล้ว” พยาบาลอีนวิ่หน้าาื่นมา
“มีอะไระ”
“็นไ้ห้อพิเศษเธอนะ
หนีไปแล้วนะิ” พอรู้เรื่ออฮยอน็วิ่ไปที่ประูทาอออโรพยาบาลทันที
“นีุ่หยุนะ!!” อฮยอนะโน เินหันมามอ ่อนะเ้าไปนั่ที่รถ
“ันบอให้หยุไ”
อฮยอนวิ่ไปวาหน้ารถ
เอี๊ย
“ทำบ้าอะไรอเธอ หา
เป็นอะไรึ้นมาะว่ายัไ”
เินลมาว่านร่าเล็
“็ไม่เป็นไรแล้วไ
ุนั่นแหละ ะหนีไปไหน าุยัไม่หายีเลยนะ”
“เรื่ออผม อย่ามายุ่”
“ไม่ให้ยุ่ไ้ไ
ุเป็นนไ้อันนะ” อฮยอนหวัะพูให้เินอารม์เย็นล
แ่ลับเพิ่มให้โมโหมาว่าเิม
“หึ พยาบาลหรอ พยาบาลที่ออไปทาน้าวสวีับแฟน
แล้วปล่อยให้นไ้ หิวายอ่นะ นอย่าเธอไม่สมวรที่ะเป็นพยาบาลเลย”
เพี๊ยะ
ฝ่ามือบาฟาที่แ้มหนาอย่าแร
“ุไม่มีสิทธิ์ะว่าันแบบนี้
ไม่ว่าุะเป็นใร ุ็ไม่มีสิทธิ์”
อฮยอนบอ่อนะวิ่ออไป เินมอาม
่อนะึ้นรถอัวเอไป
ความคิดเห็น