คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : %% Second Love รักจี๊ดจ๊าดของยัยสุดเซ่อ%% chapter 1ข้อสอบมหาภัย
บทที่1ข้อสอบมหาภัย
ติ๊ดๆๆ ว้ายตายแล้ว10.30น.แล้ว สายแน่ๆ วันนี้มีสอบด้วยหนังสือ
ไม่ได้อ่านสักเล่มตกแน่ๆ
"แม่ทำไมไม่ปลุกหนูอะ" "ก็แม่ปลุกแล้วเราเคยตื่นรึเปล่าล่ะ"
"เอ้ารีบไปได้แล้ว เดี๋ยวประตูโรงเรียนก็ปิดหรอก" "ค่ะ"
ฉันรีบหยิบขนมปังยัดใส่ปากแล้ววิ่งออกจากบ้านทันทีเพราะถ้าขืนอยู่
ต่อได้เถียงกับเจ๊พนม(ซึ่งมาจากจาพนมเพราะแม่ฉันชอบจาพนม
มากๆ )แม่ฉันก็ได้รับฉายาจากคนทั้งหมู่บ้านว่า ไอตีนเหล็ก
เพราะวีรกรรมที่แม่ฉันเคยสร้างไว้ในอดีตนั้นมีมากมายนับไม่ถ้วน
เรื่องเตะ ต่อยล่ะก็แม่ของฉันน่ะเก่งไม่แพ้ใครเพราะแม่ของฉันเคยเป็น
แชมป์ยูโดและเป็นหัวหน้าแก๊งค์จิ้งจอกดำอีกด้วยไอแก๊งค์จิ้งจอกดำ
นี่ถ้าเป็นเมื่อ40ปีที่แล้วก็ดังพอสมควรเพราะฉะนั้นก็ไม่แปลกที่หลาย
คนจะรู้จักแม่ของฉัน และแล้วฉันก็เดินทางมาถึงโรงเรียนสักที
โรงเรียนของฉันอยู่ในกรุงเทพเป็นโรงเรียนสหศึกษา ชายหญิงรวมกัน
แต่ส่วนใหญ่จะมีแต่หญิงส่วนโรงเรียนที่อยู่ข้างๆโณงเรียนฉันก็เป็น
โรงเรียนสหศึกษาเหมือนกันแต่ส่วนใหญ่จะมีแต่ชายซึ่งเป็นเหตุให้
นักเรียนหญิงของทั้ง2โรงเรียนตบตีกันเรื่องแย่งชิงผู้ชายบ่อยมากฉัน
เองก็เคยไปร่วมนะ(ร่วมเชียร์อ่ะ) "ยัยเปียโนแกจะเฉื่อยอีกนานไหม
แล้วเนี่ยแกมาอะไรตอนนี้เขาสอบกันเสร็จหมดแล้ว"ยัยโบว์เพื่อนซี้
ของฉันแหกปากตะโกนออกมาจากในห้อง "เนี่ยฉันมาเร็วสุดๆแล้ว
นะ"ฉันเป็นพวกไม่ยอมรับความจริงเลยเถียงยัยโบว์กลับไปสงสัยนิสัย
นี้คงติดมาจากเจ๊พนมแน่นอน "เนี่ยนะเร็วของแกแกมาเอาจะพักแล้ว
เนี่ย"ยัยวุ้นเพื่อนสุดเลิฟของฉันอีกคนที่ไม่รู้มาจากไหนก็พูดขึ้น "ก็เมื่อ
วานฉันมัวทำรายงานกลุ่มอยู่เนี่ย ก็ให้พวกแกทำพวกแกก็ดันไม่ทำหรือ
ว่าพวกแกจะไม่เอาคะแนน" "เออ เอาจ๊ะเอา"ยัย2คนนั้นพูดพร้อมกับ
ส่งประกายตาวิบวับมาให้ฉัน ฉันล่ะอยากคลื่นไส้จริงๆเลย "ดี นะที่ฉัน
ทำรายงานมาน่ะ ไม่งั้นพวกแกได้ไข่เป็ดไชต์XXXXXXL แน่"
ฉันพูดออกไปด้วยน้ำเสียงที่ภาคภูมิใจสุดๆ ทั้งๆที่รายงานเล่มนี้ฉันจาง
นายโอมคนข้างบ้าน
ทำให้ก็ตาม แต่ยังไงฉันก็เป็นคนเอาไปเข้าเล่มฉันก็ต้องมีส่วนร่วมด้วย
ล่ะ "แล้วเน่ยแกจะยืนยิ้มอยู่อีกนานไหมเนี่ยแกจะได้ตกวิชายายแก
หนังเหี่ยว ( เป็นฉายาที่ฉันเรียกอาจารย์สอนฟิสิกส์) " "เออใช่ ฉันลืม
ไปเลย แกไปเป็นเพื่อนฉันหน่อยซิ ขืนแกปล่อยให้เพื่อนที่น่ารักๆอย่าง
ฉันไปคนเดียวฉันได้โดนยายแกหนังเหี่ยวฆ่าแน่ๆ" "เออก็ได้ๆ"ฉัน
ต้องอ้อนอยู่นานจนกว่ายัย2คนนั่นจะยอมตกลง และฉันลากยัยโบว์กัย
ยัยวุ้นมาถึงหน้าห้องยายแก่หนังเหี่ยวแล้วพอฉันเปิดประตูเข้าไปก็ได้
ยินเสียงอันน่าสะพึงกลัวของยายแก่นั่นกำลังด่าน้องม.ต้นผู้น่าสงสาร
อยู่ทำให้ฉันยัยโบว์และยัยวุ้นสะอึกไปพร้อมๆกันเมื่อน้องม.ต้นคนนั้น
เดินออกมาพร้อมกับหน้าตาที่ไม้ต้องบรรยายก็รู้ว่ากลัวขนาดไหนและ
ส่งสายตามาให้ฉันประมาณว่า ขอให้พี่โชคดีแคล้วคลาดนะค่ะ แล้วเห
ยิ่อรายต่อไปอย่างฉันก็ค่อยๆเดินเข้าไป โดยที่ยัยเพื่อนทั้ง2นั้นหนีไป
ก่อนแล้วช่างเป็นเพื่อนที่รักฉันเหลือเกินถ้าฉันออกไปได้เมื่อไหร่ฉันจะ
ฆ่ายัย2คนนั่นเป็นอย่างแรกเลยแต่พอฉันหันกลับไปมองภาพข้างหน้า
ใจก็ตกวูบลงไปเพราะไม่รู้จะรอดออกไปได้ไหม
"สะ...สวัส..ดีค่ะ..อาจารย์"คือหนูมาขอสอบน่ะค่ะ ปัง!! เสียงตบโต๊ะ
ของยายแก่หนังเหี่ยวทำเอาฉันตกใจ "นี่เธอมาสอบอะไรเอาตอนนี้ รู้
ไหมว่าเพื่อนของเธอเข้าสอบเสร็จกันตั้ง 2คาบที่แล้วและเวลาของ
ฉันก็มีค่านะจะให้ฉันเอาเวลามาคุมสอบเด็กไม่ตรงเวลาอย่างเทอหรือ
ไง" ยายแก่หนังเหี่ยวตะโคกใส่ฉันเป็นชุด แน่ใจหรอว่าเวลามีค่าน่ะ
ฉันเห็นเอาเวลาไปนั่งตะไบเล็บได้ตั้งนานฉันอยากจะเถียงกับบ้างแต่ก็
ทำไม่ได้เพราะในมือของยายแก่หนังเหี่ยวมีเกรดที่สามารถกำหนด
ชะตาชีวิตของฉันอยู่น่ะซิ ฮือTT_TT ~~คนสวยรับโทรศัพท์ด้วยจ้า~~
ยายแกหนังเหี่ยวหยุดจากการเทศนาฉันชั่วคราวแล้วรีบกดรับโทรศัพท์
ฉันอยากจะรู้ว่าโหลดริงโทนนี้มาได้ยังไงเพราะมันไม่เข้ากับหน้าตา
ของเจ้าของอย่างรุนแรง หลังจากยายแก่หนังเหี่ยวคุยโทรศัพท์เสร็จก็
ยอมให้ฉันสอบ ฉันจึงรีบรับข้อสอบไปนั่งทำและทำหน้าบ่องแบ๊วให้
หน้าเอ็นดูที่สุดเผื่อจะได้คะแนนพิสวาสบ้างแต่ว่าอย่างฉันคงไม่ได้
หรอก พอฉันเปิดข้อสอบออกดูฉันแทบจะบ้าข้อสอบวิชาฟิสิกส์ทำไม
มันยากจังว่ะทั้งที่ฉันเรียนสายฝรั่งเศสแต่ทำไมต้องมาเน้นพวกฟิสิกส์
เคมี ชีววิทยา ด้วยก็ไม่รู้ ระหว่างการทำข้อสอบ ควรจะเรียกว่าการเดา
ข้อสอบมากกว่าฉันก็ได้แต่นั่งภวนาพึ่งศัลยาศาสตร์ขออย่าให้ตก
เพราะก่อนสอบฉันไม่ได้อ่านหนังสือมาเลยแม้แต่หน้าเดียว ขอย้ำแม้
แต่หน้าเดียวก็ไม่ได้แตะ
_____________________________
PS เพิ่งหัดแต่งเป็นเรื่องแรกอะค่ะ เป็นยังไงช่วยติกันด้วยนะค่ะ หากผิดพลากประการใดขออภัยด้วยนะค่ะ
ความคิดเห็น