คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : LEE SEUNGMI
 CUTE ?  ลองเกิดมาเป็นฉันมั้ยล่ะจะได้รำคาญเสียงกรี๊ด บ้างเอามั้ยล่ะหะ!! |   |
ผีมันก็ดีเเต่กรี๊ดกับแหกปากล่ะวะ
“ โว๊ยย!! รำคาญโว๊ย!! ”
บท :: กรรณรับเสียงร้องทุกข์
ชื่อ - สกุล :: อี ซังมี | LEE SEUNGMI
ชื่อเล่น :: ซังมี | SEUNGMI [ถ้าจะน่ารักหน่อยก็ มีมี่(?) หรือ ซังหมี(? ) ]
ความหมาย :: ซัง - มี = ความพอใจ , ชมเชย , สรรเสริญ #มันเป็นเพียงเเค่ชื่ออยากได้สนใจว่านิสัยจะดีเหมือนชื่อ ---
[เเถม] อี คือนามสกุลในเกาหลีซึ่งมันจะไม่มีความหมายอะไรทั้งสิ้นเเละในเกาหลีมีนามสกุลซ้ำกันเยอะมากเชื่อว่าถ้าเจอคนมีคนนามสกุลเดียวกันคือพี่น้องที่พลัดพากจากกันในสมัยก่อน (ทำไมเราเขียนเเปลกๆ--)
อายุ :: 23
สัญชาติ :: เกาหลี
รูปร่างลักษณะ ::
อี ซังมีเป็นหญิงสาวร่างสูงโปร่งราวกับนางเเบบในนิตยสาร เธอคือผู้เป็นเจ้าของเรือนผมสีขาวบริสุทธิราวกับหิมะในฤดูหนาวเเต่เรือนผมสีบริสุทธินั้นถูกตัดซอยสั้นราวกับเด็กผู้ชายคนนึงทรงผมของเธอไม่ค่อยได้เป็นทรงเท่านั้นเพราะสาวเจ้าไม่ได้มานั่งเซ็ตเท่าไหร่เพียงเเค่หวีผมเเล้วสะบัดหัวไปมาสองสามที่เธอก็สามารถออกจากบ้านเเล้ว หน้าม้าที่หนาพอเหมาะถูกตัดมาตั้งเเต่เด็กน้อยเเละมักถูกตัดขึ้นทุกครั้งเมื่อมันยาวจะถึงดวงตาสีฟ้าใสที่เหมือนกับอัญมณีเม็ดงามเม็ดนึงที่เป็นประกายน่าดึงดูดหางตาที่ถูกยกเเละเชิดขึ้นเล็กน้อยทำให้เธอดูเป็นคนที่หยิ่งทรนงบวกกับดวงตาสีฟ้าที่มักจะเเฝงความระเเวงตลอดเวลายิ่งทำให้เธอดูเหมือนคนที่หยิ่งทรนงมากขึ้นไปอีก ใบหน้าเรียวสวยของเธอกลับมีความติดหล่อเล็กน้อยอย่างน่าประหลาด จมูกโด่งรั้นเชิดขึ้นเล็กน้อยได้รูปรับกับริมฝีปากบางสีพีชตามธรรมชาติ คิ้วโค้งโก่งเป็นเหมือนกับลูกศรของธนูได้รูปสมกับคำที่บอกว่าคิ้วคือมงกุฎของหน้า พวงเเก้มที่เป็นสีแดงจางๆเกิดจากเส้นเลือดฝาดที่เเผ่อยู่บริเวณพวงแก้มนุ่ม ซังมีเธอมีผิวพรรณที่ขาวสุภาพดีเเบบสาวเกาหลีทั้งเนียนละเอียดไร้ร่องรอยแผลเป็นสาวเจ้ามักจะมีกลิ่นสบู่อ่อนเเผ่อยู่รอบๆตัวเนื่องจากเป็นคนที่ค่อนข้างรักสะอาดพอตัวเเต่กลับไปใช่คนดูเเลตัวเอง รูปร่างอันน่าอิจฉาของเธอมันดูดีไปหมดืุกส่วนยกเว้นส่วนอกที่ผู้หญิงทุกคนต้องมีเเต่เธอมีนะถึงมันจะน้อยนิดก็เถอะ--- ช่วงขาที่เรียวยาวเเละช่วงตัวที่เหมาะสมภือว่าเป็นสัดส่วนทองคำที่เเท้ทรูเเต่ภายเนื้อผ้าที่ถูกปกปิดทุกวันบริเวณหน้าท้องเเบนรอบทุกสักเป็นรูปคำว่า ‘ Say my name ’ ที่หน้าท้องข้างขวาเเถวสะโพกกลมกลึงเเละบริเวณข้อมือด้านซ้ายสักเป็นเหมือนกับไม้เลื้อยตรงข้อมือพอดี(ซนจังลูกสักซะ---) ที่ใบหูเธอก็เจาะหูด้านซ้ายสองเเละด้านขวาสามเธอมักจะใส่ต่างหูรูปสี่เหลี่ยมหรือสามเหลี่ยมมากกว่าอย่างอื่น เธอมีความสูงที่มากกว่ามาตรฐานผู้หญิงเกาหลีคือ 173เเละน้ำหนักที่อาจจะดูผอมไปนิดสำหรับส่วนสูงคือ 51 เเต่ไม่ได้มีแต่ชายหนุ่มที่จะเหลียวหลังกลับไปมองความงดงามของสาวเจ้าเเต่ก็มีหญิงสาวจำนวนไม่น้อยที่ต้องหันมามองเธอเหมือนกันเพราะใบหน้าเเละรูปร่างที่เหมือนกับหนุ่มหน้าสวยคนหนึ่ง
ลักษณะนิสัย ::
อี ซังมีคือชื่อเสียงเรียงนามของเธอหญิงสาวผู้ห้าวจนเเมนเกินชายบางคนเธอเป็นคนที่ปากร้ายเเละปากห-ามากคนนึงความเกรงอกเกรงใจเรื่องฝีปากไม่มีกับเธอเถียงคำไม่ตกฟากไม่สนหน้าใครทั้งสิ้นเธอถือว่า ‘เเล้วไงไม่ใช่พ่อเเม่ฉันหนิ' ไม่ถือตัวไม่ว่าจะเป็นชายหรือหญิงไม่ได้รักงวนสงวนตัวเหมือนผู้หญิงทั่วไปถึงที่เกาหลีจะซีเรียสกับเรื่องการเเตะเนื้อต้องตัวกันของชายหนุ่มเเละหญิงสาวที่ไม่ได้สนิทสนมกันเเต่เธอกลับเเหกความเคร่งเรื่องการเเตะเนื้อต้องตัวกันเธอเลือกที่จะถึงเนื้อถึงตัวคนที่ไม่ได้สนิทมากกับการที่เธอจะเดินไปเกาะไหล่กอดคอสำหรับเธอเป็นเรื่องปกติมากถึงมันจะทำให้ผู้หลักผู้ใหญ่ที่น่าเคารพมองเธอไม่ดีก็ตาม ชอบที่จะเป็นตัวของตัวเองซังมีไม่เคยที่จะใส่หน้ากากเข้าหาคนอื่นเธอจะก้าวเดินไปกับนิสัยที่เเท้จริงของเธอตั้งเเต่แรกเห็นคุณไม่ต้องห่วงว่าอี ซังมีจะเผยธาตุเเท้ออกมาเมื่อไหร่เพราะมันถูกเปิดเผยตั้งเเต่ที่คุณรู้จักเธอเเล้ว เธอเป็นคนที่หัวร้อนง่ายสายเกมมิ่งหล่อนยอมเสียเงินเพื่อซื้อคอมเเรงๆมากเล่นเกมโดยเฉพาะเเละดันชอบเล่นเกมเเนวสงครามยิงปืนที่ผู้ชายส่วนมากจะชื่นชอบที่จะเล่นกัน เป็นคนที่ง่ายๆชอบอยู่บ้านนอนเล่นเกมอยู่บ้านคือสวรรค์เสื้อยืดกับกางเกงวอมท์เเละรองเท้าเเตะคือชุดที่เธอใส่ทำทุกอย่างตั้งเเต่ซื้อข้าวซื้อของนอนเล่นเกมยันอาบน้ำให้หมาพอพูดถึงหมาเธอเป็นทาสหมาที่เเท้จริงรองจากทาสเกมยอมเป็นบ่าวที่คุกเข่าคลานเข่ารับใช้ทุกเมื่อ หมาทำให้คนติดบ้านเเบบเธอยอมพาออกไปเดินเล่นได้ ลุกออกจากที่นอนได้ ขยับตัวทำอย่างอื่นได้ ซังมีเป็นคนที่เกลียดการใส่กระโปรงเป็นที่สุดของพลุงพลังอะไรยิ่งน่ารำคาญเพราะเธอเป็นคนที่ขี้รำคาญมากเลยทีเดียว
เธอไม่ใช่คนจู้จี้จุกจิกเเละไม่ชอบให้ใครมากบ่นให้ฟังด้วย ไร้ความเป็นกุลสตรีซังมีเป็นผู้หญิงที่ไม่มีความสามารถในการเย็บปักถักร้อยเเม้เเต่ซักนิดเดียวทั้งชีวิตเธอไม่เคยทำอาหารอะไรเลยนอกจากข้าวเวฟหรือมาม่าซังมีถือคติว่า ‘กินเพื่ออยู่ไม่ได้อยู่เพื่อกิน’ ไม่ใช่ผู้หญิงนุ่มนิ่มที่โดนอะไรก็เจ็บซังมีเป็นหญิงสาวสายอึดลุยน้ำลุยอะไรก็ไม่หวั่นเเต่กลับเป็นคนที่รักสะอาดเละเเล้วก็ต้องสะอาดถึงจะสะอาดเเต่ก็ไม่ใช่คนที่มีระเบียบเธอเเค่รักสะอาดเเค่ร่างกายตัวเองส่วนอย่างอื่นโยนๆทิ้งไว้เเถวนั้นเเหละ มือหนักตีนหนักเเรงช้างยังเรียกพี่เรื่องใช่เเรงขอให้เรียกเธอเเต่ก็เก่งเเค่เรื่องใช้เเรงสมองเธอช้ามากๆหัวไม่ดีหรือเรียกง่ายว่าโง่โดยเฉพาะเรื่องคำนวนเจ้าหล่อนพร้อมที่จะทำหน้าเอ๋อทันทีที่เห็นตัวเลข ไม่ถูกกับเด็กขี้งอเเงเท่าไหร่เพราะเดิมทีเธอเป็นเด็กขี้รำคาญอยู่เเล้วพอมาเจอเด็กขี้เเงทีเธอก็ปวดหัวเหมือนกันนะแต่ซังมีก็ไม่ได้เกลียดเด็กเเต่อย่างใดออกจะรักด้วยซ้ำ ซังมีเป็นคนที่หลับง่ายหัวถึงหมอนก็หลับเเล้วเเต่จะหลับไม่ได้ถ้าไม่ได้เสียบหูฟังฟังเพลงเสียงดังๆจนเสียงออกที่หลับไม่ได้ก็เพราะเสียงกรี๊ดเสียงพูดที่ผ่านรูหูของเธอเข้ามาจนหูฟังเป็นหนึ่งสิ่งที่เธอเปย์ตังทั้งหมดให้ เธอมีนิสัยเสียบางอย่างคือเป็นผู้หญิงหยาบๆไม่ใช่ผู้หญิงอ่อนโยนใครพูดเรื่องอะไรไม่เข้าหูสาวเจ้าจะซัดจนล้มเลยไม่สนด้วยจะเป็นใครมากจากไหนปากหมาๆก็พร้อมจะพ่นคำหยาบออกมาไม่หยั่ง
รักความยุติธรรมเธอไม่ค่อยเกี่ยงใครไปมาเเต่จะขออาสาไปเองซะส่วนมากเเละเป็นคนที่ชอบเเสดงความเข้มเเข็งออกมามากกว่าความอ่อนเเอเธอเลยเป็นคนที่ดูไม่ค่อยสนใจอะไรใครเเค่เธอเเสดงออกไม่เก่งเท่านั้นเธอเป็นคนที่ร้องไห้ยากเเละไม่ค่อยแสดงออกว่าเป็นห่วงคนอื่นอยู่เท่านั้นเพราะในใจเธอเเอบกลัวอะไรบางอย่างในใจซังมีจะโดนเกลียดบ่อยๆเพราะปากที่พูดไม่เคยคิดทำให้คนอื่นเสียความรู้สึกไปมากมายหญิงสาวเลยคุ้นชินกับการอยู่เเบบคนเดียว ซังมีก็เป็นผู้หญิงทั่วไปที่จะร่าเริงเเละเข้าหาง่ายเเต่จะโดนออกห่างเพราะปากหมาๆของเธอ เป็นคนที่เปิดเผยทุกอย่างเฉพาะกับคนที่เธอสนิทด้วยเท่านั้นคนอื่นเธอจะเก็บความลับจนมิดเป็นคนที่รักษาสัญญาทุกอย่างที่เคยสัญญาไว้เเละเธอก็เป็นคนที่ซันเดเระตัวเเม่อีกต่างห่างเพราะเธอไม่เคยมีเเฟนเเละไม่มีใครมาเเอบชอบเธอส่วนมากจะชอบรูปร่างหน้าตาของเธอมากว่านิสัยจริงเธอเเต่ซังมีก็ไม่ได้โหยหายความรักเธอคนค่อนข้างจะชินชากับชีวิตปัจจุบัน ซังมีเป็นผู้หญิงขี้เบื่อว่างไม่ได้ต้องหาอะไรทำตลอดหรือไม่ก็นอนข้ามวันไปเลยเธอเป็นพวกที่เหมือนกับฮิคิโคโมริ(พวกติดบ้าน)เเต่ก็ไม่ได้เข้าขั้นหนัก เธอเป็นพวกคอเเข็งเเละดื่มพวกแอลกอฮอล์เก่งมากในระดับนึงเเค่จะดื่มบ่อยด้วยเเต่เธอก็ไม่ได้ดื่มเหล้าเธอดื่มแต่เบียร์เท่านั้นอย่างอื่นไม่ค่อยถูกคอเท่าไหร่ เป็นคนที่เสียงดังโดยธรรมชาติเเม้จะไม่ได้ตะโกนโวยวายเสียงเธอก็ดังอยู่ดพูดดีก็เหมือนตะคอก(เราเองเเหละ--)เป็นคนที่เสมอต้นเสมอปลายเเละบางทีก็ไม่ค่อยเข้าใจหัวอกผู้หญิงด้วยกันเพราะเรื่องผู้หญิงมันเข้าใจยากมากสำหรับเธอ(ทั้งๆที่เป็นผู้หญิง)เป็นพวกที่ใจร้อนเหมือนกับไฟไม่ชอบอะไรที่อืดอาดชักช้าชอบความรวดเร็วเเละทันท่วงที ซังมีเป็นผู้หญิงที่ดื้อด้านเเละโผงผางไม่ระวังตัวที่สำคัญไม่เเคร์สื่อ
ประวัติ ::
ยามยังเอ๊าะๆ
อี ซังมี เกิดมาในครอบครัวธรรมดาเเต่คนในครอบครัวมีเธอที่ต่างอยู่คนเดียวคือเธอมีสัมผัสพิเศษเมื่อก่อนเธอกลัวมากๆทั้งเสียงกรี๊ดกรีดร้องด้วยความเจ็บปวดเสียงโหยหวนอันน่ากลัวจนร้องไห้ตลอดทุกวันทางครอบครัวเธอเริ่มกังวลมากขึ้นจึงพาเธอไปหาจิตเเพทย์เเต่ทางเเพทย์ก็บอกมาว่าไม่ได้ปัญหาทางจิตอะไรเเม้เเต่น้อย พออยู่ไปเรื่อยๆนับวันก็เริ่มชินเเละเริ่มหาอะไรมาอุดหูไว้อย่างหูฟังเเละจะฟังเพลงจนเสียงออกเพราะงั้นเสียงมันจะเข้า(...) ตอนเด็กๆเธอจะดูเหมือนคนบ้าเพราะอยู่ดีๆก็โวยวายขึ้นมาเช่น
" จะโวยวายอะไรกันนักกันหนาเจ้าผีไร้หลักเเหล่ง "
ทำให้เธอไม่มีเพื่อนเลยตอนมอต้นเลยคิดเริ่มปรับตัวเองไม่ให้โวยวายมากขึ้นในตอนนั้นเธอก็ใช่ความอดทนมากเลยทีเดียวพอขึ้นมอปลายเธอก็มีกลุ่มเพื่อนกับเขาบ้าง( ปรบมือสิครับรอใย ) เเต่อินางก็ยังไม่มีเเฟน...(คนชอบมีรึป่าวก็ยังไม่รู้) ตลอดมาเธอก็มักจะเอาหูฟังอุดหูไว้ตลอดเวลาที่ว่างเธอใช้ชีวิตไปเรื่อยๆจนจบมหาลัย
ชีวิตหลังเรียนจบ
หลังจากที่ซะังมีเรียนจบหล่อนก็ได้เเต่นอนหางานในอินเตอร์เน็ตไปวันๆ พอได้งานงานก็ไม่ใช่งานประจำเป็นงานพาสทามเพียงเท่านั้นส่วนมากจะเป็นพนักงานร้านสะดวกซื้อเสียมากกว่าการที่จะทำงานในร้านอาหารเธอใช้ชีวิตเเบบเดิมไปประมาณครึ่งปีทางบ้านเห็นเเบบนั้นก็เรียกให้เธอมาคุยกัน
.
.
ภายในห้องรับเเขกของบ้านตระกูลอี มีคนให้ครอบครัวจำนวนห้าคนอยู่กันพร้อมหน้าพร้อมตา...เเต่คงไม่ใช่เรื่องดีเท่าไหร่ ผู้เป็นพ่อของบ้านเป็นคนเริ่มเปิดประเด็ดที่จะคุยกัน
" ซังมีอ่า.....ลูกจบมาได้เกือบครึ่งปีเเล้วนะหางานได้รึยัง " ชายหนุ่มวัยกลางคนใบหน้าที่ดูใจดียิ้มออกมาให้กับลูกสาวคนโตริ้วรอยที่มีตามอายุวัยปรากฏขึ้นมาใบหน้าของผู้เป็นพ่อ อี ซังมี หญิงสาวผมขาวกระจ่างเม้มปากเข้าหากันก่อนจะส่ายหัวเบาเป็นการตอบคำถาม
" พ่อก็รู้หนิว่างานที่เกาหลีสมัยนี้หายากจะตายเเถมคนสมัยนี้เขาเอาเเต่คนเรียนดีทั้งนั้น " พี่คนโตของบ้านพูดออกไปด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่งตามปกติดวงตาสีฟ้าใสยังจับจ้องไปที่จอทีวีที่กำลังเล่นการเเสดงของไอดอลชื่อดังต่างๆอย่างไปลดละเมื่อเห็นหญิงสาวเอาเเต่จ้องที่จอทีวีเเบบนั้นน้องชายสองคนก็ได้เเต่นั่งตัวเกรงเล็กน้อยพลางมาหน้ากันไป
เสียงถอนหายใจของผู้เป็นพ่อถอนออกมาอย่างเหนี่อยใจ
" ลูกก็รู้หนิว่าพ่อดูเเลหนูตลอดไม่ได้ "
" หนูก็ไม่ได้ให้พ่อดูแลหนูตลอดหนิ "
" พี่.... "
" อี ซังมี... "
เป็นอีกครั้งที่ปากอันไม่รักดีพูดออกไปอย่างไม่คิด น้องชายคนกลางนี้นั่งอยู่อยากเอ๋ยพูดห้ามให้ระวังเรื่องคำพูดเเต่ก็ดันพูดออกไปเต็มเสียงไม่ได้ ผู้เป็นพ่อเริ่มขึ้นเสียงขึ้นหญิงสาวมองไปที่ชายวัยกลางคนที่กำลังโมโหเธออยู่
" พ่อรู้เหรอว่าหนูโดนที่พาสทามไล่ออก " ซังมีพูดเสียงเเผ่วก่อนที่ผู้เป็นพ่อจะพยักหน้าเมื่อเห็นเเบบนั้นหญิงสาวก็ลุกออกไปจากบ้าน " ไม่ต้องตามมาเดี๋ยวกลับ......... " หญิงสาวพูดดักทางน้องชายสองคนที่เตรียมลุกตามเธอไป
" ซังมี... " ผู้เป็นแม่มองไปที่ประตูที่ลูกคนโตเปิดค้างไว้ตอนออกไป
.
.
ควันสีเทาโปร่งเเสงถูกบ่อยออกมาจากปากสีหวานธรรมชาติร่างโปร่งของเธอนั่งลงไปที่ม้านั่งของสวนสาธารณะ เสียงถอนหายใจถูกปล่อยออกมาจนนับครั้งไม่ได้ที่หูยังมีหูฟังตัวโปรดเพลงถูกเปิดจนทะลุออกมาจากหูฟังสีขาว ก่อนที่จะถูกดึงออกข้างนึงด้วยฝีมือเพื่อนสนิทของเธอ
" สูบอีกเเล้วเหรอ "
เธอเพียงเเค่พยักหน้ามือหนาตบลงมาที่เเผ่นหลังบางของหญิงสาวสองสามที สายตาที่ดูเคืองมองไปที่เจ้าของเเรงตบเมื่อครู่ใบหน้าของชายหนุ่มถูกรอยยิ้มที่เป็นเอกลักษณ์ประดับ
" เเล้วเรียกมามีอะไรอ่ะ "
" ช่วยหางานหน่อย "
" ว่าเเล้ว "
ชายหนุ่มเลิกคิ้วก่อนจะหยิบแผ่นกระดาษในกระเป๋ากางเกงยีนท์ของตนมาให้หญิงสาวเพื่อนสนิทที่เอาเเต่นั่งถอนหายใจ ดวงตาสีฟ้าใสมองไปที่เเผ่นกระดาษ
" พี่ที่ทำงานเอามาให้อ่ะเธอพูดญี่ปุ่นได้หนิลองไปทำดูดิ "
มือเรียวรับแผ่นกระดาษมองดูก่อนจะนั่งอ่านเเล้วมองไปที่หน้าของเพื่อนเเล้วตบไหล่กว้างเสียเต็มเเรงด้วยรอยยิ้มกรุบกริบเล่นเอาชายหนุ่มซี๊ดปากด้วยความเจ็บ
" ให้มันได้เเบบนี้สิเพื่อน! "
หญิงสาวรีบวิ่งไปที่บ้านโดยไม่ลืมโยนซองบุหรี่กับไฟเเช็กให้เพื่อนสนิทการจะขยี้บุหรี่ด้วยเท้า
" เเรงเหลือเกินจริงยัยนี้.... "
.
.
.
.
" พ่อแม่หนูจะไปทำงานที่ญี่ปุ่นนะ "
หญิงสาวพูดไปเเล้วเห็นของลงกระเป๋าอย่างลวกๆ จนคนเป็นพ่อเป็นแม่ยืนงงที่ยืนงงอยู่ขมวดคิ้วเป็นปมทันที
" จองตั๋วอะไรเรียบร้อยไม่ต้องห่วงหนูใช้เงินหนูนี้แหละ "
เธอเดินไปเดินมาในห้องเพื่อเก็บของน้องชายทั่งสองก็เดินเข้ามานอนกลิ้งบนเตียงเพื่อกวนพี่สาวคนโต
" ย่าห์!! อย่ากวนดิเห้ย "
พูดเเล้วใช้เท้าเขียน้องตัวดีทั่งสองด้วยความหมั่นใส้ก่อนจะเก็บของต่อ
" พี่พูดญี่ปุ่นได้หรอ "
" พูดไม่ได้จะไปรึไงห่ะโง่ปะเนี่ย "
คำพูดหมาๆถูกปล่อยออกมาจากปากอีกครั้ง
.
วันรุ่งขึ้น
.
" ดูแลตัวเองด้วยนะลูก " หญิงสาววัยกลางคนบอกกับลูกสาวด้วยความเป็นห่วง
" ครับผม " เสียงนุ่มของซังมีพูดขึ้นด้วยก่อนจะถูกเเม่กอดด้วยความรักเเต่คนถูกกอดก็ได้เเต่ทำตัวเองให้ดูตัวเล็ก
เมื่อได้ยินเสียงประชาสัมพันธ์ว่าให้เข้าเกตเธอก็โค้งตัวให้พ่อกับเเม่เเละตีที่เเขนน้องรักทั้งสองด้วยความหมั่นใส้เเล้วรีบวิ่งเข้าเกตทันที
.
.
เมื่อถึงญี่ปุ่น
.
.
" ฮัลโหลเจแปน!!! "
สิ่งที่ชอบ ::
- หูฟัง เพราะสามารถทำให้เธอหลุดจากเสียงร่ำไห้อันน่ารำคาญของผีได้
- หมา ไม่มีเหตุผลอะไรพิเศษเพียงเพราะชอบ.........
- เพลงที่มีจังหวะบีทหนักๆ เพราะมันฟังจนชินหูเเล้ว----
- เบียร์ มันเป็นสิ่งที่เธอดื่มจนติดไปเสียเเล้ว
สิ่งที่ไม่ชอบ / เกลียด ::
- เสียงกรี๊ด มันน่ารำคาญ
- การรอ มันขี้เกียจเฉยๆ-----
- เน็ตช้า เกมส์มันวาร์ปคนวาร์ปยิงไม่โดน-----
สิ่งที่กลัว / แพ้ ::
- เเพ้อาหารทะเล จะมีอาหารผื่นขึ้นตามตัว
- กลัวแมว เธอไม่ค่อยชอบสายตาเเมวเท่าไหร่เจอมีหวังเธอได้ออกห่างไปไกลเเน่
ลักษณะการพูด :: ซังมี มีเสียงที่ค่อนข้างนุ่มเเต่ก็ยังมีติดขึ้นจมูกอยู่บ้างเเต่เพราะเสียงขึ้นจมูกทำให้เธอมีเสียงที่ดัง
การเรียกแทน
ซังมีมักจะเรียกเเทนตัวเองว่า ฉัน เสียเป็นส่วนใหญ่เเละเเทนคนอื่นว่า นาย เธอ หากมีอายุมากกว่าเธอมากๆก็จะเรียกว่า คุณ หรือ พี่ ถ้าสนิทเเล้ว หางเสียงกับตอนที่อยู่กับครอบครัวจะไม่ค่อยมีเท่าไหร่ส่วนมากจะพูด ครับผม เเต่ถ้าคุยกับพวกผีวิญญาณเธอจะเรียกพวกนั้นว่า แก มากกว่า
ตัวอย่าง
" ฉัน อี ซังมี น่ะมีอะไร? "
" อืม รู้เเล้วล่ะ "
" เจ้าเด็กพวกนี้หนิเดี๋ยวเถอะ "
" เอาเเต่ทำตัวเเบบนี้ก็ไม่มีคนที่จะช่วยแกตลอดหรอก "
" น่ารำคาญเอาเเต่กรี๊ดอยู่ได้เจ้าผีไร้หลักเเหล่ง "
" เลิกพูดเเล้วลุกขึ้นมาได้เเล้ว "
" เห็นฉันซักผ้าอยู่รึไงห่ะถามได้เล่นเกมส์ไง "
เพิ่มเติม ::
- ซังมี มีเพื่อนสนิทเป็นผู้ชายชื่อว่า บยอน แทยัง
- ซังมีเลือดกรุ๊ป o
- ซังมีเกิดวันที่ 27/5/19XX
- ซังมีสูบบุหรี่เฉพาะตอนที่เครียดมากๆ
- ซังมีเป็นพี่คนโตของบ้าน
- ซังมี มีน้องชายสองคนคนกลางชื่อ ชื่อ อี จีซอง และคนเล็ก อี ซองอุน
อี จีซอง อี ซองอุน
TALK TO AYA
สวีดัด-- สวัสดีค่ะ! ไรท์มีชื่อว่าอายะนะคะ ฮิ้งค์~♡(?) ดาร์ลิ้งที่น่ารัก(?)มีนามว่าอะไรเอ่ย?
:: เเม่อิบาสคนเดิมเพิ่มเติมจะติ่งวงใหม่
อา~ เบื่อหน้าเค้าหรือยังอ่ะตะเอง(?)
:: เลาว์ควรเป็นคนถามตะเองนะเธอว์เบื่อเรายัง
คิดยังไงถืงมาสมัครเรื่องนี้และบทนี้เหรอตัว?
:: เพราะรักนำพามาก--- เพราะเราจะปั่นเจ๊เดลร่างสองขึ้นมาอีกครั้ง
แล้วถ้าลูกสาวของดาร์ลิ้งไม่ติดจะสาปแช่ง ทำคุณไสยมนต์ดำใส่ไรท์ไหม?
:: #หลังโรงเรียนได้นะตะเอง-----
แอบเชียร์ให้ลูกสาวคู่กับใครเอ่ย?
:: นุ้งไม่รู้นุ้งคิดออกแต่ป๋าซัส
อ๋า~ ขอฟังนิยามเด็ดที่มีให้ลูกสาวตัวเองหน่อยจิ
:: สามีแห่งชาติ--
ขอให้โชคดีนะดาร์ลิ้ง~ อย่าไปนอกใจใครมีเค้าคนเดียวก็พอนะ-- ฮิ้งค์~♡(?)
:: เราไม่ได้นอกใจตะเองหรอก/วิ๊งค์ใส่
ความคิดเห็น