สาวลูกครึ่งสุดเฮี้ยว กับ นายสุดเซี้ยว & เพลล์บอย

ลำดับตอนที่ #9 : หนุ่มหล่อ (อีกแล้วครับท่าน)

9


หนุ่มหล่อ  (อีกแล้วครับท่าน)

"อ้าว…เธอรู้จักอีกแล้วเหรอ ?/?"  นายแซ็คถามฉันพร้อมกับทำหน้าเอ๋อ…


 "ลีซองแทแกรู้จักผู้หญิงน่ารักอย่างนี้แล้วไม่คิดบอกกันเลยน้าาา"  แซคเอ่ยพร้อมกับทำหน้างอน  อ๋อ…นายของเล่นชื่อลีซองแทนี่เอง ..


 "ฉันไม่ชอบผู้หญิง!! >~< ได้โปรด….เอาออกไปเถอะ"  ซองแทพูดพร้อมสายหน้า
 !!!วูบ……..ฉะ..ฉันรู้สึก เสียวๆตูดจัง  ><  


 "เอ๊ะ!!เอ๋?/? เธอใส่กระโปรงขาดๆอยู่ไม่ใช่เหรอ ?/?"  นายแซ็คหันมาถามฉันหน้าตาตื่น


 "อะ…ใช่!!! อ๊าย!!! ห้องน้ำอยู่ไหนน่ะ >///<"


 นายแซ็คกับแทฟุนรีบชี้ไปทางขวาของฉัน


 "ขอบคุณนะ"  ฉันรีบหยิบกางเกงของแซ็คแล้ววิ่งไปยังห้องน้ำทันที

 "กางเกงตัวเบ้อเริ่มเลยอ้ะ!!แต่ก็ใส่ได้นะ"  ฉันออกมาจากห้องน้ำด้วยอาการเก้ๆกังๆ   แล้วมองตรงกระโปรงตัวที่ฉันถอดออกมาแล้ว  มันขาดเป็นทาง
ยาวน่าเกลียดมากเลยล่ะ ><



 ฉันรีบเดินมายังที่ๆ 3 คนนั่นนั่งอยู่  


 "คือกระโปรงมันขาดน่ะ  ^๐^  แหะๆ"  ฉันพูดพลางโชว์กระโปรงให้
แทฟุนดู  


 "อะ…ขาดเหรอ   ขาด…"  แทฟุนพูดในขณะที่หน้าเริ่มแดง


 แซ็คมองหน้าแทฟุนแล้วก็หันกลับมาโดยที่หน้าแดงบ้าง


 "แล้วเธอไม่กลับบ้านเหรอ ?/?"  แทฟุนถามฉันด้วยหน้าที่แดงระเรื่อ


 "กลับบ้านเหรอ  ก็บ้านฉันอยู่ที่อินชอนนี่นาจะกลับยังไงล่ะ"


 "อินชอน ?/?  ก็ที่นี่ไงอินชอน"  แทฟุนพูดอย่างงงๆ


 "เฮ้ย!!!!แทฟุน   แกบอกเธอทำไมวะ!!"  แซ็ครีบอุดปากแทฟุนไว้


 "ที่นี่คืออินชอนเหรอ ?/?"  ฉันหันไปมองหน้าของทั้งสาม


 แทฟุน หรือ หนุ่มหน้าใสพยักหน้าอย่างแรง


 ลีซองแท หรือ หนุ่มพรมจรรย์ก็พยักหน้าหงึกๆ
 แต่แซ็คกลับส่ายหน้า









 "อย่าไปเชื่อพวกนั้นนะ  พวกมันโกหกเก่งจะตาย  เชื่อฉันเถอะ  ฉันนี่แหละที่เป็นคนดี  อย่าไปเชื่อพวกนั้นนะ (>< ) ( ><) (>< ) ( ><)"  แซ็คพูดพลางสายหน้า


 "ที่นี่!!!คืออินชอน"  แทฟุนหันมาพูดกับฉันพลางส่งสายตาอำมหิตไปให้แซ็ค



 "ที่นี่คืออินชอนเหรอ ?/? แซ็ค~"  ฉันถามแซ็คด้วยน้ำเสียงที่ฟังแล้วสยองขวัญ~~~~


 "ช..ชะ…ใช่  >.<v"  แซ็คเริ่มเหงื่อตก


 "เหอๆๆๆๆ"  แทฟุนกับฉันมองหน้ากันก่อนจะช่วยกันบีบคอนายลามก   แต่…..เอ๋ ?/?  รู้สึกว่าพวกเราจะสนิทกันเร็วเกินเหตุนะ


 "แอ่กๆ พอแล้ว T<T  ฉันกำลังจะตายยยยย.."  แซ็คร้องอย่างโหยหวน   ฉันกับแทฟุนจึงค่อยๆหยุดความอำมหิตในการบีบคอลง


 "อือ..คือว่า ฉันยังไม่รู้ชื่อของพวกนายซักเท่าไร  แนะนำตัวหน่อยดิ"


 "อะแฮ่มๆ…ผมชื่อ ควอน แซ็ค เป็นพระเอกคร้าบ……"


 "เหอะ  พระเอก"  แทฟุนมองค้อนแซ็คอย่างเอือมระอา


 "ชื่อแปลกจัง  คนอะไรชื่อ ควอน  แซ็ค"


 "มันก็เป็นลูกครึ่งเหมือนกัน  แต่เป็นลูกครึ่งเกาหลี-ฝรั่งน่ะ ^^"


 "มิน่าล่ะ  ผมเป็นสีทอง"


 "อืม..ผมชื่อ  ซอแทฟุน เป็นเพื่อนที่สนิทที่สุดของไอ้คิมซอง"  คราวนี้แทฟุนแนะนำตัวเองบ้าง


 "ซอแทฟุนเหรอ  ชื่อหล่อจัง ^-^"


 "^///^  แหะๆ"


 "ไม่เห็นชมเค้าบ้างเลยง่ะ  โกรธแล้ว"  แซ็คทำหน้างอนก่อนจะเลื้อยไปหลบหลังซองแท 


 "ซองแทแกแนะนำตัวหน่อยดิ"


 "--_--  แกก็รู้อยู่แล้วนี่ ว่าฉันชื่ออะไร"


 ซองแทพูดจบก็เบือนหน้าหนีทันที


 "ช่างมันเถอะ  มันเป็นโรคกลัวผู้หญิงน่ะ ^-^v"


 "กลัว ?/? ผู้หญิง ?/?"


 "มันน่ะกลัวผู้หญิงทุกคน ยกเว้นคนเดียวคือ..แม่มันเอง"


 "คือ…แปลกดีนะ"


 "แล้วเธอไม่คิดจะกลับบ้านเหรอ ?"


 "กลับสิ"


 "มา  ฉันไปส่ง"  แทฟุนพูดพร้อมลุกขึ้น


 "คะ..คือว่า  ฉันไม่รู้ว่าบ้านตัวเองอยู่ไหนอ้ะ"


 "แล้วรู้รึเปล่าว่าอยู่ซอยอะไร"


 "แหะๆ ^.,^"


 "เหอะๆ ไม่รู้ล่ะสิ"


 "รู้แต่ว่าใกล้ๆบ้านมันมีโรงแรมใหญ่ๆน่ะ ><"


 "โรงแรม…ใหญ่ๆ ?/?"


 "ที่เมืองอินชอนเนี่ยมีโรงแรมหรูๆใหญ่ๆแค่ที่เดียวเองนะ"  แซ็คเอ่ยขึ้น


 "แล้วมันอยู่ที่ไหนล่ะ"  ฉันรีบถามทันที


 "ก็ที่นี่แหละ"  แทฟุนตอบแทนนายลามก พลางชี้ลงไปที่พื้นห้อง


 "งั้นบ้านฉันก็อยู่แถวๆนี้ล่ะสิ ^^"


 "งั้นไปเร็ว ไปหาบ้านของเธอกัน ^--^"  แทฟุนรีบดึงมือฉันแล้ววิ่งไปที่ประตูห้อง


 "แกร๊ก…"  เสียงนี้ไม่ใช่เสียงของแทฟุนที่กำลังเปิดประตูออกไป…..  แต่มันเป็นเสียงของใครซักคนที่กำลังเปิดประตูเข้ามาต่างหาก


 "ฮะ..เฮ้ย!!! ไอ้คิมซอง"  แทฟุนมองหน้าคนคนนั้นที่เปิดประตูเข้ามาด้วยใบหน้าตกใจ


 "หวะ..หวัดดีคิมซอง"  แซ็คกับซองแทที่นั่งอยู่ข้างหลังฉันกับแทฟุนพูดขึ้นพร้อมกัน
 "….." 


แต่ว่าคิมซองไม่ได้สนใจอะไรเลย  เอาแต่มองฉันกับแทฟุนสลับกันไปมา
ด้วยสายตาที่แสนเย็นชา



 "นายจับมือเธอทำไมน่ะ"  


 "ก็…ก็แค่จะรีบๆพาเธอกลับบ้าน"  


 "เอามานี่  ฉันจะพาเธอไปส่ง"  คิมซองพูดพร้อมกระชากมือฉันมาจับไว้


 "เฮ้!!คิมซอง  แกรู้จักบ้านเธอแล้วเหรอ"


 "อย่ารู้….ให้มากนัก"


 คิมซองพูดตัดบทด้วยน้ำเสียงเย็นชา  ก่อนที่จะกระชากแขนฉันออกไปจากห้องนั้น
 "โอ๊ย!!เจ็บนะ" 




ฮือๆ….T^T… แขนอันสวยงามของฉัน   ต้องมาเสื่อมเสียแก่มือของผู้ชายหล่อๆหรือไงนะ  TtoTT


"….."

"เจ็บนะ"

"อ๊ะ!!ขอโทษ"

นายนี่ความรู้สึกช้าจัง  =_=^


"พวกนายเป็นเพื่อนสนิทกันไม่ใช่เหรอ ?  ทำแบบนั้นดีแล้วรึไง"


"ยัยงั่งเอ๊ย!!"  คิมซองพูดพลางทุบหัวฉัน


"เจ็บนะ"


"เหอๆ เจ็บเพราะรักล่ะสิ"


"บ้า!!"

"หึๆ ไปเที่ยวกันก่อนมั๊ย"


"มืดแล้วนะ  ยังจะไปเที่ยวอีกเหรอ ?/?"


"เหอะน่า"

"พรุ่งนี้ก็แล้วกัน"

"ก็ได้" 



แล้วนายคิมซองก็พาฉันมาส่งถึงบ้านโดยสวัสดิภาพ  แปลกจังเลย….ทุกทีเขาต้องกวนตีนฉันหรือไม่ก็พาไปที่ๆอะไรพรรค์นั้นนี่นา…..


"กลับมาแล้วค่า ^0^"


"นี่ลูกทำไมกลับช้านัก   มานี่ซิ" 


พ่อเรียกฉันไปนั่งคุยกันในห้องนั่งเล่น


"วากะจังลูกโตแล้วนะหัดรู้จักใช้เวลาให้เป็นประโยชน์ซะบ้างสิ"


 "ค่า"


 "แล้วก็เรื่องเรียนน่ะ  พ่อจัดการให้แล้วนะ  ไว้วันพรุ่งนี้ก็ไปเรียนเลยละกัน"


 "ห..หะ..หา!!!ให้หนูเข้าไปเรียนกลางเทอมเนี่ยนะ"


 "อืม.. พ่อไปติดต่อกับครูมาแล้วล่ะ  โรงเรียนนี้ชุดนักเรียนสวยนะ ^-^"


   "พะ..พ่อ  T0T"

 "แล้วก็โรงเรียนนี้มีดาราดังเรียนอยู่ด้วยนะลูก ><"


 "พ่อคะ T^T"


 "อุปกรณ์การเรียนทุกอย่างอยู่บนห้องของลูกแล้ว  ^^  พ่อหวังว่าลูกคงจะสนิทกับดาราได้นะ เพราะลูกก็หน้าตาดีเหมือนกัน"


 "พ…..พะ…..พ่อ TTOTT"


 แล้วพ่อที่แสนขี้ลืมก็เดินจากไปโดยที่ปล่อยให้ลูกหมาตาดำๆอย่างฉันนั่งอึ้ง และเสียใจต่อไป…….


 "อะไรกัน!!!! อยู่ๆก็ให้ย้ายมาเกาหลี  อยู่ๆก็ให้ไปเรียน  ฮึ้ย!! ฉันไม่ใช่ตุ๊กตานะ  >).(<"  ฉันเดินบ่นพ่อขณะเดินขึ้นไปยังห้องนอนของตัวเอง






++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++



  ฝากตอนต่อไปด้วยงับ   >__<

>////<

อย่าลืมเม้นท์กันด้วยน้า...