คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : ++ นางมารร้าย!!! ++
6
นางมารร้าย!!!
"!!!เอาล่ะ!!!" อืมมม
ฉันจะหาทางแกล้งนายยังไงดีน้าาาาา
..
ว่าแล้วฉันก็เริ่มคิด คิด คิด คิดๆๆๆๆๆๆ
"!!แต่เอาเถอะ!!ค่อยคิดวันหลังละกัน
.ตอนนี้
..นอนต่อดีกว่า ^-^"
ฉันล้มตัวลงนอนบนเตียงอันแสนนุ่ม
.แล้วก็เอาผ้าห่มอันแสนอุ่นมาคลุมตัว
.
"เฮลโล่ โย่ๆ มีคนโทร.มา คิมวากะ คิมวากะ รับด้วย รับด้วย โย่ๆ"
T^T ฮือ
.มันมาอีกแล้ว ขอเถอะนะ อย่าเลย อย่าโทร.มาเลย T^T
แล้วฉันก็ต้องลุกขึ้นจากเตียงมารับโทรศัพท์อีกครั้งนึง
..
"TT^TT นะ..นาย..ได้โปรดอย่าจองเวรกันเลยนะ ฉันขอล่ะ"
"อะไรยะหล่อน!!~ ฉันไปทำอะไรให้เธอกัน ฮะ!!"
!!!O0O!!! ส..สะ..เสียงผู้หญิง
.. หวังว่าคิมซองคงไม่ใช่คนพูดนะ
>0<*
"เอ่อ
.คุณเป็นใครกันคะ"
"!!อะไรกัน!!ฉันต่างหากที่ต้องถามเธอ เธอเป็นใครกันยะ ?/?"
"ฉันถามก่อนนะ คุณเป็นใครกันคะ"
"หึ ฉันน่ะหรอ?/? ก็ต้องแฟนคิมซองน่ะสิ"
"เอ๋ ?/? เอ่อ
ขอโทษนะคะคุณคงเข้าใจอะไรผิดอยู่แน่ๆ คือว่า
คุณไม่ใช่แฟนเขาหรอกค่ะ เพราะฉันนี่แหละที่เป็นแฟนเขาเองค่ะ ^0^ โฮะๆๆๆ"
นี่!!! ฉันทำอะไรลงไปเนี่ย ?/? >~<
"เธอว่าอะไรนะ!!!!!!!"
"ฉันคือแฟนสาวสุดสวยคนล่าสุดของเขาน่ะค่ะ คิกๆ"
"อะไรกัน!!! ฉันไม่เคยรู้มาก่อนเลยนะว่าเขามีคนอื่นอีก"
โธ่
.ช่างเป็นผู้หญิงที่ซื่อบื้อเสียจริง --_--*
"นี่คุณคงไม่ทราบสินะคะว่าเขามีคนที่คบอยู่อีก 99 คน"
"!!ต๊ายตาย!! ยัยหน้าหม้อ!!!!!!! อย่ามาว่าฮานคิมซองของฉันนะ!!"
แหยะ!! ยัยทุเรศ คนเขาเตือนแล้วไม่ฟังก็เอาเถอะ!
"งั้นแค่นี้นะคะ"
ฉันรู้สึกเกลียดยัยผู้หญิงคนนี้เข้าไส้จริงๆ >0< ได้โปรดรีบดับไปซะทีเถอะ
"กรี๊ด!!!!!!!!!!!!!!!!!" อะไรกัน อยู่ๆยัยนี่ก็กรี๊ด อะไรของยัยนี่นะ --_--^
"โอ๊ย!!! แสบแก้วหูจริงๆ ยัยปากกระโถน!!~"
ฉันตะโกนด่าออกไป
"กรี๊ด!!!!เธอว่าฉันว่าอะไรนะ!!"
"เหอะ ยัยปากกระโถนในไหปลาร้าแห้ง"
"กรี๊ด!!!!!!!!!!!"
--__--^ ฉันรีบกดดับโทรศัพท์ และปิดเครื่องทันที
และเมื่อฉันกำลังจะล้มตัวลงนอน
"!!!!!เฮ้!! ยัยงั่ง ลงมาเซ่ มัวทำอะไรอยู่อย่าอืดอาดนัก" เสียงคิมซองดังมาจากข้างล่างหน้าบ้านฉัน ซึ่งมันก็เป็นมารผจญอีกตามเคย TT-TT
"เออๆ เดี๋ยวๆขออาบน้ำก่อน"
ฉันตะโกนออกไปทางหน้าต่าง หวังว่าเสียงของฉันคงดังพอที่เขาจะ
ได้ยินนะ --_--^
อืมมมม
--_--* เอ
.แต่ว่ายัยปากกระโถนในไหปลาร้ามันไปเอามือถือมาจากไหนนะ เบอร์เดียวกับคิมซองเป๊ะ!เลย แต่ฉันว่า
มันคงจะเป็นมือถือของคิมซองเองนั่นแหละ แล้วมันไปเอามาได้ยังไงกัน ?/? อือ
เดี๋ยวฉันค่อยถามละกัน.
..5 นาทีผ่านไป
..
ฉันอาบน้ำ และ แปรงฟันเสร็จแล้ว ก็เดินไปเดินมาโดยที่ยังไม่ได้ใส่เสื้อผ้า
อึ๋ย
.แต่ฉันนุ่งผ้าเช็ดตัวอยู่นะ ฮ่าๆ แต่มันก็ยังเซ็กซี่อยู่ดีนั่นแหละ
..
ฉันเดินไปหาชุดที่จะใส่ไปเที่ยวกับหมอนั่น แต่หาอยู่ 3 นาทีเข้าไปแล้ว ก็ไม่รู้อยู่ดีนั่นแหละว่าจะใส่ชุดอะไรไป
.
เดี๋ยวก็เปลือยไปซะเลยนี่ --__--^
แต่ถ้าทำอย่างนั้น
.หมอนั่นต้องชอบแน่ๆ ^^
งั้นฉันเปลือยไปดีกว่า
..
แต่ว่า
..มันผิดกฎหมายอ้ะ
ถ้าไม่มีกฎหมายก็ดีนะสิ
..
ฉันจะได้เดินเปลือยรอบโลกได้ เย้ๆ!! ^0^
งั้นถ้าไม่มีกฎหมาย
..
คนอื่นก็จะเดินเปลือยกันทั้งโลก!!!
เย้ๆ!!~ งั้นก็ดีน่ะสิ ฉันจะได้มีเพื่อนเดินเปลือยกันเยอะๆ ^^
อ๊าย!!!~ >-<* คิดอะไรนะเรา!!~
ใช่แล้ว!!~ ต้องหาชุด ชุด ชุด ชุด ชุดๆๆๆๆ
และแน่นอน!!! ว่า
..!!ต้องห้ามเปลือยไป!!
ว่าแล้วฉันก็เริ่มบรรจงหาชุดอีกครั้ง
..
"อืม
.ใส่ชุดว่ายน้ำไปเที่ยว ใส่ชุดสายเดี่ยว- เกาะอก ใส่ชุดสีดำซกมก ใส่ชุดสกปรกไปเที่ยว เย้!!~"
ฉันหาชุดไปเที่ยวด้วยความอืดอาด และ ยืดยาด
.. แต่แล้วก็พบมัน!!!!
มันเป็นชุดผ่าหลังไปถึงตูด ส่วนคอเสื้อก็ปูดโพนออกมาไปถึงหลัง มีกะละมังครอบหัวอยู่จังๆ มีเสียงดัง ดำขลิบ และบิดวาว !! โอ้เย!!~ มันเป็นกลอนที่ดีมาก สงสัยต้องเอาไปสงวนลิขสิทธิ์ซะแล้ว ^^
อ๊าย!! คิดอะไรอีกเนี่ยเรา ?/? ใช่แล้ว!!!~ ชุด ชุด ต้องหาชุด!!
"เฮ้ย!!~ ยัยงั่ง เธอยังนอนอยู่รึเปล่าเนี่ย ?/? ทำไมถึงอืดอาดนัก!!"
เสียงนายห่านคิมซองตะโกนมาจากหน้าบ้าน
"นายเข้ามารอในบ้านฉันก่อนสิ แต่ต้องขออนุญาตไอ้น้องบ้าของฉัน
ก่อนนะ"
"เร็วๆด้วยละกันยัยงั่ง"
"เดี๋ยวก่อนสิ ฉันเลือกชุดอยู่นะ"
"เออ เร็วๆด้วยละกัน"
ว่าแล้วฉันก็เริ่มบรรจงหาชุดต่อ เอาล่ะคราวนี้ฉันจะไม่เล่นแล้ว ต้องหาชุด หาชุด ชุดๆๆๆๆๆๆๆ
"อะฮ้า!! เจอแล้ว"
T^T ในที่สุด สวรรค์ก็เข้าข้างเรา เจอแล้ว!!!~ ชุดที่สวยที่สุดในโลก
"มันเป็นชุดที่สวยจริงๆ ฮือๆๆ T^T ใช่แล้ว!! ฉันจะใส่มัน!!"
8 นาทีผ่านไป
.
"ว้าว!!!น่ารักจัง" นายห่านคิมซองทำตาโต
"วันนี้พี่น่ารักเป็นพิเศษนะเนี่ย" ไอ้ฮายาเตะก็พลอยเป็นไปกับเขาด้วย
"เห็นมั๊ยว่าผมมีพี่ที่สวยขนาดไหน" ฮายาเตะหันไปคุยเบ่งกับคิมซอง
ช่างเป็นน้องที่นิสัยดีที่สุดในโลกเลยล่ะ T^T
"ฮายาเตะ แล้วพ่อกับแม่ล่ะ" ฉันหันไปถามฮายาเตะ
"ไปวิ่งจ๊อกกิ้งกันตั้งแต่ช้าวแล้ว"
"อืมมม"
"งั่งจัง เราไปเที่ยวกันเถอะ ^^"
"อะ..อะ..เออ"
"บ๊ายบายฮะพี่คิมซอง"
"อืมม
บาย"
ทำไมพวกผู้ชายนี่จะสนิทกันไวดีจัง --_--^
หลังจากนั้นฉันกับคิมซองก็เดินออกจากบ้านด้วยกัน
"อืมมม ใช่!!~ ฉันมีเรื่องต้องถามนาย"
"อือ ว่ามา"
"มือถือนายมีกี่เครื่อง"
"7 เครื่อง"
"มีเบอร์ 01-5555555 รึเปล่า"
"อือ มี"
"แล้วมือถืออันนั้นอยู่ไหน"
"ตอนนี้อยู่ที่บ้าน ฝากน้องไว้"
เอาล่ะสิ ตายแล้ว มันเริ่มกลายเป็นเรื่องเป็นราวแล้ว
"น้องผู้หญิง หรือ ผู้ชาย"
ฉันเริ่มถามอีกครั้ง
"ผู้หญิง แต่ที่จริงเค้าไม่ใช่น้องอ่ะนะ เป็นญาติหนิทๆกันต่างหาก ^^ ทำไมเหรอ ?/?"
"
.."
เหอะๆ มันชักจะไปกันใหญ่แล้ว --_--^
"นี่นายแนะนำน้องให้ฉันรู้จักหน่อยสิ"
"อ๋อ อยากรู้จักเองเหรอ"
"เอ่อ คืออยากจะสนิทๆกันไว้น่ะ แหะๆ ^-^"
"น้องเค้าชื่อ ฮาน ซินยองน่ะ"
"อายุล่ะ"
"อายุ 11 กำลังน่ารักเลย ^^"
สิบเอ็ด เหอะ
ยัยเด็กแก่แดดเอ๋ย!!?/? หวงพี่ชายเหลือเกินนะ --_--^
"!!!!!พี่คะ !!!!!! พี่!!!!!"
มีเสียงเล็กแหลมดังมาจากข้างหลัง ฉันรู้สึกสังหรณ์ใจไม่ดีเลยล่ะ
"อ้าวว
ซินยอง มาทำไมเหรอ ?/?"
"วันนี้พี่ต้องไปเที่ยวกับหนูนะคะ"
"อืม ไม่ได้หรอก วันนี้พี่ต้องไปเที่ยวกับพี่สาวสุดสวยคนนี้" คิมซองพูดพลางชี้มาที่ฉัน
"พี่คะ!!! พี่เห็นยัยนี่ ดีกว่าเด็กน่ารักแบบหนูเหรอคะ"
"คือว่า
ไม่ได้จริงๆ พี่ต้องไปเที่ยวกับเขา พี่สัญญาไว้แล้ว"
"กับยัยงั่งหน้าตาดูไม่ได้อย่างนี้เหรอคะ"
"ขอโทษนะคิมซอง นี่น่ะเหรอ ?/? น้องสาวที่น่ารักของนาย"
ฉันถามคิมซอง ด้วยแววตาเหยียดหยาม
"ก็แน่น่ะสิยะ ฉันนี่แหละน้องสุดเลิฟของคุณพี่คิมซอง"
ยัยปากกระโถนในไหปลาร้าแห้งพูดพร้อมมองฉันด้วยสายตาบอกว่าน่าสมเพช เชอะ! ฉันไม่กลัวเธอหรอกย่ะ >.>* ยัยนางมารร้าย..
......................................................................................................
=_____=
รู้สึกว่าตอนนี้คงไม่สนุกซักเท่าไหร่...
เอาเถอะ.... คอมเม้นท์บ้างก็ดีนะ
สำหรับคนที่จะเอาเรื่องที่ตัวเองแต่งมาฝาก...
ข้าน้อยจะพยายามไปอ่านให้
ถ้ามีเวลานะ -O-
เพราะปิดเทอมต้องเรียนพิเศษเยอะแยะ
( ถ้าไม่ฝากก็ดีน่ะ )
..................................................+++
รักทุกคนที่อ่านค่ะ
บาย (^O^)/
ปล. ติดตามตอนหน้าด้วยเด้อ !
ความคิดเห็น