ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [Fic] Shot~*~Super Junior~*~Shot

    ลำดับตอนที่ #1 : Stop! Love is money [Super Junior]

    • อัปเดตล่าสุด 6 มี.ค. 50


     


    "พี่ฮีชอลๆ ตื่นได้แล้วฮะ"  เสียงห้าวบ่นรำคาญที่ต้องมาปลุกคนสวยของบ้านให้ตื่นจากภวังค์ ก่อนที่เจ้าตัวจะโดนกระชากลงไปกับเตียงนุ่มๆและคนสวยก็ขึ้นมานั่งคร่อมร่างของเค้า

     

    "นายดูดีๆนี่ก็หล่อนะเนี่ย" ฮีชอลพูดเสียงยั่ว ก่อนจะเอามือเรียวขาวไปลูบไล้ที่ใบหน้าของร่างสูงที่นอนอยู่กับเตียงใต้ร่างของคนสวย  ริมฝีปากสีชมูใสอมยิ้มด้วยความน่ารักของตนเล็กน้อย ก่อนจะเปลี่ยนมาเป็นยิ้มแสยะแทน  ทำเอาคยูฮยอน หนุ่มน้อยผู้โชคร้ายที่เค้ามีเวรปลุกคนสวยทุกวันหน้าสีเผือด และตัวก็เริ่มสั่นเหมือนอยู่ในขั้วโลกเหนืออะไรปานนั้น

     

    แกร๊ก!


    เสียงประตูดังขึ้นเป็นครั้งแรกของบ้าน ก่อนสายตาสองคู่จะหันไปพน้อมกันที่ประตูเมื่อมีร่างของคน 3 - 4 คนเดินมาภายในห้อง และต้องชะหงัก เมื่อเห็นคนสองคนคร่อมกันอยู่บนเตียง


    คนนึงใส่กางเกงชุดนอนสีชมพูบานเย็นลายดอกไม้นั่งคร่อมกับหนุ่มน้อยของวงที่ใส่แค่เสื้อก้ามและกางเกง 3 ส่วนหนึ่งกลิ้งเกลือกกันอยู่บนเตียง


    "นายคิดเหมือนชั้นมั้ย B1"


    "ชั้นก็คิดอย่างนั้นเหมือนกันB2" สองคู่รักหน้าใหม่ของบ้านสบตากันปิ๊งปั๊ง ก่อนจะสูดหายใจเข้าลึกๆและนับ 1 2 3 ก้าวเท้าออกไปพร้อมกัน ก่อนที่เรียวอุคจะตะโกนลั่นอีกครั้ง


    "อย่าเล่นกันแรงนะครับ!!พี่ฮีชอล"  สิ้นเสียงร่างของเรียวและเยวองคู่รักหน้าใหม่ก็หายลับทันที  เลยเหลือกับพ่อลีดเดอร์น่าสวยและตาหมีผู้เป็น(ทาส)สุดที่รัก


    "ลีทึก เราไปกันเหะ ปล่อยลูกๆเค้าเล่นกันเอง" พ่อหมีพูดทันทีเมื่อตัวเองก้เรียบเรียงสถานการณ์ไม่ถูก ก่อนจะลากแม่หมีออกไปทันที แต่แม่หมีก็ไม่ลืมหน้าลีดเดอร์ของวงหรอกนะ

     

    "อย่าเล่นกันหนักนะลูกแม่! เดี๋ยวพรุ่งนี้ลุกไปทำงานกันมั่ยไหว" สิ้นเสียง ร่างของทั้งสองก็หายไปอีกครั้งและประตูก็ปิดลง


    "หึหึ มาเล่นกันต่อดีกงว่ามั้ย" คนสวยพูดก่อนจะเอาเล็บจิกและกระชกเสื้อก้ามของคยูฮยอนให้มันขาดและขว้างไปไว้ที่ปลายเตียง ตามด้วยมือเรียวอีกข้างที่ลูบไล้ไปทั่วเนินอกหนาของร่างหนาที่นอนตัวสั่น


    แกร๊ก!


    แต่เมื่อเวลาผ่านไปไม่ถึง 2 ถึง 3 นาที ประตูของเปิดขึ้นเป็นครั้งที่สองของวัน ก่อนจะตามด้วยเสียงโหยหวนของน้องไก่ที่วิ่งและพุ่งตัวอกจากประตู


    "พวกนายไม่รอชั้นมั่งเลยน๊า!!!!!!!"  สิ้นเสียง ร่างของหนุ่มแร๊พประจำบ้านก็หยุดชะงักเมื่อภาพบาดตานั่นประจักษ์ตรงหน้า


     

    เสื้อผ้าของคนที่โดนทับกระจัดกระจายเกลื่อนกลาด และคนสวยที่นั่งคร่อมและไม่ได้ใส่เสื้อ มือของคนสวยที่ลูบไล้ไปทั่วบริเวณของลำตัว  ใบหน้าแสยะยิ้มสุดแสนจะโหดร้าย

     


    ลิงน้อยตัวสั่นหงึกหงึก ก่อนจะก้าวเท้าไปด้านหลังสองก้าว ก่อนจะเอามือจับกรประตู

     


    "ต้องให้ชั้นปิดประตู + ลงกรให้ด้วยมั้ย"  ลิงน้อยูดพรางจับกรประตุแน่น

     


    "เออ"  คนสวยตอบกลับทันที  แต่หนูน้อยตยูฮยอนยังคงส่วยหน้าพึ่บๆพร้อกมับตัวสั่นหงึกๆไปด้วย

     

    "ขอโทษที่ชั้นมารบกวนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน!!!!!!!!!!!!!!" สิ้นเสียงประตูห้องก็ปิดพร้อมลงกรทันที ก่อนคนสวยจะหันมายิ้มแสยะให้คยูฮยอนอีกครั้ง

     

    " พี่ฮีชอล อย่าทำผมเลยนะ ผมมีซองมินที่ต้องดูแลอีกนะฮะ ถ้าซองมินรู้ว่าผมทำอย่างงี้ซองมินต้องบอกเลิกกับผมแน่เลยนะพี่นะ" คยูฮยอนพูดอ้อนวอนก่อนจะยกมือขึ้นไหว้แนบอกของฮีชอล  แต่คนสวยกับยิ้มกล้วงมากขึ้น(แต่เป็นยิ้มที่แสยะ)  และเอามือเชยค้างของคยูยอนขึ้นมา


    " งั้น... "


    "..."


    "เอามาก่อน 2500 วอน แล้วพรุ่งนี้ตอนเช้านายก็เอามาให้ชั้นอีก 50 ดอลล่าร์ โอเค!?" คนสวยลุกขึ้นยื่นแล้วล้วงลงไปที่กระเป๋ากางเกงของคยูฮยอนทันที เพื่อหยิบสิ่งที่เจ๊แกอยากได้มากๆในตอนนี้


    "หา??" คยูฮยอนทำหน้างงๆก่อนจะยันตัวเองขึ้นนั่งบนเตียงและจ้องหน้าเจ๊ไม่วางตา


    "หรือว่าจะให้ชั้นปล้ำนายฮะ เจ้าหนู" เจีทำเสียงยั่วอีกครั้งก่อนจะยิ้มแสยะอกมาเมื่อเห็นท่าทางของคยูฮยอนเด็กของเจ๊

     

    "อ่า อืมๆ 50ดอลล่าร์ก็ได้ พรุ่งนี้ผมเอามาให้" คยูฮยอนตอบตกลงอย่างง่ายดาย เมื่อเค้าเห็นว่างานนี้ไม่รอดเรื่องเงินหรอกกับเจ๊เค้าเนี่ย  และคยูฮยอนก็พูดเสริมอีกครั้ง เมื่อเห็นท่าทางเจ๊เค้ายอากได้มากๆ


    "แต่ว่านะ..."


    "ไร"


    "ถ้าพี่ฮีชอลกล้าไปจูบปากของพี่ฮันกยองต่อหน้าทุกคนในบ้านผมจะเพิ่มให้พี่อีก20%โอเคปะ ไม่โอเคพี่ก็..."


    "OK" ไม่ทันที่คยูฮยอนจะพูดจบเจ๊เค้าก็ดขวางตกลงทันที แสดงได้เลยว่าเค้าเห็นแก่ตังมากกว่าชื่อเสียงตัวเอง


    "งั้นตามผมลงมานี่สิ" คยูฮยอนพูดก่อนจะกวักมือเรียกให้เจีเค้าเดินตามลงมาถึงห้องนั่งเล่น

     

    .....ห้องนั่งเล่น....

     

    "พี่ๆฮะ!! ผมมีไรจะมาโชว์แหละ"  คยูฮยอนพูดพรางยิ้มหวานและหันไปหาฮีชอลที่เดินลงมา  ซึ่งเรียกความสนใจแก่ทุกคนในบ้านเป็นอย่างดี


    "เอ่อ โชว์การแสดงความรักของพวกนายหรอ คยูฮยอน" ยอกแจพูดทันที เมื่อนึกถึงภาพตอนนั้นได้  แต่คยูฮยอนกลับสายหัวและชี้ไปที่ฮันกยองซึ่งนั่งกินขนมอยู่กับซองมินและเยซอง

     

    "เปล่า! คนที่จะโชว์คือพี่ฮีชอลกับพี่ฮันกยองต่างหาก"  สิ้นเสียง ทุกคนส่งสายตาไปที่ฮันกยองทันที และฮันกยองไม่ได้รู้เรื่องอะไรได้แต่ทำหน้างงๆก่อนจะโดนฮีชอลกระชากออกจากเก้าอี้

     

    "หา??แสดงไร เกี่ยวไรกับชั้น โชว์อะไรน่ะฮีชอล อุ๊บ!"  สิ้นเสียงของฮันกยอง ริมฝีปากชมูบางใสประกบทับที่ริมฝีปากของหมีแพนด้าที่ยังคงยืนงงๆอยู่ทันที ก่อนเจ้าตัวจะยืนนิ่งและเอามือไปสัมผัสที่ใบหน้าของฮีชอลและผละจูบออก   ทุกคนในบ้านต่างอึ้งไปตามๆกัน ขนาดคนที่ไม่ค่อยจะสนใจเรื่องชาวบ้านอย่างคิบอมและชินดงก็ต้องตาค้าง

     

    "ฮีชอล" ฮันกยองพูดด้วยเสียงหล่อๆ ก่อนคนสวยจะสบสายตาของเค้าหนึ่งครั้และก้มหน้านิ่งก่อนจะหันไปหาคยูฮยอน และแบมือทันที

     


                   "คยูฮยอน!  เงิน 50ดอลล่าร์ พร้อมกับดอกเบี้ยอีก 20% เอามาเลย ชั้นทำแล้วไง"

    สิ้นเสียง ทุกคนต่างชะงักทันที เหมือนๆกับฮันกยองด้วยที่ยังค้างไม่เลิก แต่คนที่ตั้งสติได้เร็วกว่าใครคือเยวองและเรียวอุค ที่หันไปสนใจทีวีต่อเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นทั้งนั้น ทั้งที่หน้าตาของทั้งสองยังคงซีดเผือด

     


    "หา!!??" ฮันกยองตะโกนลั่นทันที เมื่อฮีชอลเล่าเรื่องทั้งหมดให้ฟังพรางนับเงินในมือไปด้วย แต่คนอื่นที่หันมานั่งจ้องไปได้เกิดอาการตกใจแต่แค่นิ่งอึ้งไปนิดๆเท่านั้นเอง


    "ก้อย่างที่บอก ก็ชั้นอยากได้ตังอะ" คนสวยพูดอย่างคุณนาย ก่อนจะหันไปยิ้มให้ฮันกยอง


    "นายอยากได้ก็มาขอที่ชั้นก้ได้" ฮันกยองพูดทันที เมื่อเห็นคนรักของตนทำอะไรไม่รุ้ลงไป


    "อ่าหรอ งั้นเอามาอีก20ดอลล่าร์สิ ที่รัก" ฮีชอลูดก่อนจะแบมือของตังแก่ฮันกยอง แต่เจ้าตัวก็ไม่วายที่จะหยิบให้หรอกนะ ไอ้ 20ดอลล่าร์อะ สำหรับฮันกยองมันยังน้ยไปด้วยซ้ำ  เห็นรั่วๆงี้ก็เถอะ จริงๆแล้วรวยมากเลยนะ

     

    "หา!! นายมีก็ไม่บอกชั้นฮันกยอง ให้ชั้นไปไถเด็กทำไม!!" ฮีชอลร้องลั่น เมื่อเค้าเริ่มเกิดอาการฉุนกึก เจ้าแพนด้าบ้า! แกมีตังไมไม่บอกวะ!!??


    "ก็นายไม่ได้ขอ" ฮันกยองตอบอย่างกวนๆ ก่อนจะทำท่าไม่สนใจแล้วหันไปยิ้มให้เยซองที่หันมามอง


    "เชอะ!!" สิ้นเสียง คนสวยก็เดินสะบัดหน้าขึ้นห้องนอนทันที ทำให้คนในบ้างต่างหันไปมองแบบอึ้งๆว่า 


       

       แพนด้าผู้เค้าสามารถกำหราบ นางมารได้!!!

     

    "ไม่ตามไปง้อหรอ" ซองมินพูดขึ้น ในขณะที่เค้าเอาหัวไปหนุนตักของแพนด้า


    "ไม่ต้องหรอก เอาเป้นแค่ว่าบทเรียนของฮีชอลครั้งนี้นายอย่าทำตามละกันซองมิน ในฐานะที่นายเป็นน้องชายชั้น" ฮันกยองพูดพร้อมเอามือลูบผมของซองมินอีกครั้ง ก่อนที่ซองมินจะหันไปหาคยูฮยอน


    "งั้นคยูฮยอนก็เป็นน้องเคยของพี่อะดิพี่ฮันกฮยอง"  สิ้นเสียง คนทั้งบ้านก็ปล่อยกร๊ากออกมาทนที แต่ว่า คยูอยอนนี่ดิ จากคนที่ไม่อายใครกลับหน้าแดงก่ำกะอีแค่สายตาของซองมินเท่านั้น

    และตั้งแต่ บ้านเอสเจซึ่งเป็นคอนโดส่วนตัวก็กลับมาสงบสุขอีกครั้ง(ด้วยฝีมือของแพนด้าภูเขา)

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×