ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Character garden.

    ลำดับตอนที่ #7 : The boy who cry เมื่อผมกลายเป็นหนุ่มน้อยเวทมนตร์ [เปิดรับสมัครตัวละคร]

    • อัปเดตล่าสุด 11 ต.ค. 61


    Angelito ~ Tiny Icon (Alternative Version) by Burucheri Demon Niko ~ Tiny Icon by Burucheri
    หมวดนี้คือปีศาจ ใช่ครับปีศาจชนิดที่เอะอะเอะอะก็สนแต่จะยึดครองโลกกับสร้างปัญหานั่นแหละครับ มีไว้ให้หนุ่มน้อยเวทมนตร์ของเรากระทืบครับหลักๆ แต่บอกก่อนว่าหมวดนี้ไม่ได้กิ๊กก๊อกเป็นพริตตี้เคียวนะครับ ฆ่าจริงกัดจริงนะครับ555
    หมวดนี้เป็นหมวดเดียวที่ผมอนุญาติให้เป็นครึ่งคนครึ่งสัตว์และมีลักษณะผิดมนุษย์ได้นะครับ



    "น่ารำคาญ!"
    ชื่อ Ethan อีธาน

    เพศ ชาย (รุก) - สนใจ ชาย,หญิง

    ส่วนสูง/น้ำหนัก 195 เซนติเมตร/ 79 กิโลกรัม

    งานอดิเรก ฝึกฝนความสามารถ,อ่านหนังสือ

    ความสามารถพิเศษ แรงเยอะมาก,ประสาทสัมผัสว่องไวกว่ามนุษย์หลายเท่า เช่นมองเห็น ดมกลิ่น เเละรับรู้ถึงสิ่งมีชีวิตได้ในระยะ100กิโลเมตร,ร่างกายฟื้นฟูบาดแผลเองได้ แต่ไม่ไวนัก

    เวทมนตร์พิเศษ ควบคุมสายลม-สร้างพายุตามขนาดที่ต้องการ ทำให้คมเเล้วพุ่งไปบาดอะไรก็ได้ให้ขาด
       ข้อดีคือควบคุมลมได้ทุกอย่างตามต้องการ ใช้ฆ่าศัตรูเป็นหมู่ๆได้ ใช้รบกวนได้ด้วย
       ข้อเสียคือยิ่งใช้นานๆจะยิ่งทำให้รู้สึกปวดหัวมากขึ้นเรื่อยๆ ต้องมีการหยุดบ้าง

    นิสัย ขี้โวยวาย ขี้หงุดหงิด แค่เเดดร้อนนิดหน่อยก็เริ่มขมวดคิ้ว หน้ายุ่งเเล้ว ถ้าร้อนมากๆแบบเเดดประเทศไทยยามบ่ายเดือนเมษายนยิ่งทำให้หงุดหงิดหนักเข้าไปอีก เข้าขั้นทำลายข้าวของ เเต่ไม่ใช่ข้าวของใหญ่อะไรนัก เช่นเเค่ก้อนหิมหรือต้นไม้เท่านั้น
       ชอบทำหน้านิ่วคิ้วขมวดเหมือนหงุดหงิดตลอดเวลา นั่นเพราะประสาทสัมผัสที่ดีเกินเหตุ เลยทำให้รำคาญไปบ้าง เวลาพูดถ้าพูดแบบปรกติเเล้วยังไม่ตอบรับหรือทำเป็นไม่รู้เรื่องก็จะตะคอกเสียงดังทันที 
       มักจะชอบโวยวาย หรือไม่ก็บ่นอุบอิบไปหมดทุกเรื่อง 
       เเม้จะดูเหมือนพวกไร้สมอง(?)แต่เขาก็เป็นคนฉลาด เอาตัวรอดเก่ง เเละวางแผนได้ดีเยี่ยมเช่นกัน ลึกๆเเล้วเป็นคนใจดีอยู่บ้าง แต่ไม่เคยแสดงออกมา ที่แสดงออกมามีเเต่การทำลายเเละทำให้คนอื่ยๆเดือดร้อนเอาตัวรอดเท่านั้น

    ประวัติ ตั้งเเต่เกิดมาเขาก็จำได้ว่าถูกทิ้งไว้ในป่ามืดๆ มีเเต่สัตว์ร้ายที่หมายจะเอาชีวิตเขา ตอนนั้นเขาอายุได้เเค่10ขวบ ก็ต้องพยายามเอาตัวรอดด้วยตัวเองให้ได้ เเม้จะเหงา เเม้จะกลัว เเม้จะคิดถึงพ่อแม่มากเเค่ไหนเเต่ก็ไม่มีใครมาหาเขาอีกเลย นั่นเป็นคำตอบว่าเขาถุกทิ้งจริงๆเเล้ว
       เขาใช้ชีวิตอยู่ในป่าเเละพยายามหาทางออกจนเริ่มโต ไม่ว่าจะเจอแมลงชนิดไหนหรือเจออะไรก็จำเป็นต้องกินประทังชีวิตไปก่อน เมื่อเขาโตขึ้นเเละหาทางออกมาได้ในที่สุด เขาค่อนข้างรังเกียจพวกคนรอบข้างพอสมควร ไม่ว่าจะเมืองไหนๆ และเขาก็มุ่งหวังอยากทำให้พวกนั้นรู้ซึ้งถึงความลำบากเเละยากจะเอาชีวิตรอดบ้าง

    จุดอ่อน เสียง-เสียงที่แหลมสูงมากๆหรือเสียงระดับคลื่นความถี่ที่สูงมากๆ

    สิ่งที่ชอบ ท้องฟ้าตอนกลางคืน,เลือด (ทั้งคนเเละสัตว์ เฮียแกกินได้นะ),การสร้างความวุ่นวาย(?)ให้คนอื่น

    สิ่งที่ไม่ชอบ ยิ้ม(?)(เพราะเฮียแกชอบทำหน้านิ่วคิ้วขมวดบ่อยกว่า ไม่ชอบยิ้มให้ใครเห็น),แสงแดด(ร้อนเเละน่ารำคาญ...),การรออะไรนานๆ(เฮียจะหงุดหงิด),ผัก(ไม่ชอบเป็นการส่วนตัว....)

    กลัว การมีความสัมพันธ์กับใครมากๆเเล้วถูกทิ้งอีกครั้ง (แบบพ่อแม่ที่ทิ้งเขาไว้ในป่า)

    มีอะไรอยากบอกไรท์ไหม "เจิมปีศาจหล่อๆมาอีกสักคนครับ ปีศาจที่มาในแนวเมะเยอะจริงๆ ถถถ ไม่รู้ว่าจะไปย่ำยีใครหรือถูกใครย่ำยีนะ 5555"


    Divider by GraphicaElegance
         
    Z y c l o n
       
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×