คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : LESSON : 8 จูบพิสูจน์สิ >> ตาเซนรุกบ้าง
[Keng:Part]
“เนนนนนนน วันนี้มา้าั พี่รอั้นาน” ผมรีบเินไปหาเนทันทีที่เนมาถึ
“วันหลั็ไม่้อรอสิ” อ่าว วันนี้เนเป็นอะไรเนี่ย
“เอ่อ วันนี้เนเป็นอะไรรึป่าวรับ ?”
“ป่าว เนไปเรียน่อนนะ สายแล้ว” เนพูแล้ววิ่ไปเลย อ่าววว ผมมารอเนั้นานนะเนี่ย แล้ววันนี้เนเป็นอะไรไปหว่า แ เนที่รัอผมมมมม เอะ ไปเรียน็ไ้ ฮือออออ
พอถึเที่ยปุ๊บ ผม็รีบเินไปที่ึที่เนเรียนทันที เมื่อาบเ้าผมเรียนอะไรไม่รู้เรื่อเลยันิ ็ไม่มีำลัในี่หว่า นี่ไห้อเน ผมะโหน้าเ้าไปู็พบนอยู่สอสามน แ่ไม่เห็นเนแฮะ แเนที่รัผมไปไหนนนน
“เอ่อ พี่เ่ ะแพทย์รึปล่าวะ ?” มีผู้หินนึในห้อเินมาถามผม
“รับๆ”
“แล้วพี่มาทำอะไรที่นี่หรอะ ?”
“ผมมาามหานนนึน่ะรับ” เอ่อ ะให้ผมบอว่ามาามหาแฟน็ยัไๆอยู่แฮะ เ๋วเ้าถามว่าเป็นใรแล้วะยุ่ไปให่
“นนนึ เอ...เพื่อน หรือว่า แฟน ล่ะะ” ผู้หินนั้นทำเสียแอ๊บแบ๊ว ให้ท่าผมมา มันะทำให้ผมมีอารม์นะ ถ้าเป็นเนทำ แ่นี่ ะนีรับๆ ไม่ใ่เน = =’’
“อะ...เอ่อ...”
“แล้ว หาเอมั้ยะ ถ้าเอไปิน้าว้วยัน่อน็ไ้นะะ” แหมมมม ะวนผมิน้าวแบบเนียนๆเลยนะ ไม่ไปหรอ โห่ยย ผมยอมไปล้าส้วมีว่าๆ
“เอ่อ...ไม่เป็นไรีว่ารับ” ผมปิเสธอย่านิ่มๆ
“อ้าว ทำไมล่ะะ ถ้าวันนี้ไม่พร้อมไม่เป็นไร เอาไว้วันหลั็ไ้่ะ” ผู้หินนี้ทำท่าเ็ี่ไปพูไป ไม่เมื่อยรึไวะเนี่ย ผมล่ะเมื่อยแทน
“ั้น อัว่อนนะะ” ไปเถอะรับ ไม่้อลา็ไ้ ไม่ถือ = = นี่ผมมาเสียเวลาอะไรเนี่ย ผม้อามหาเนสิ
แ่อยู่ีๆ ผู้หินนั้น็เ้ามาหอมแ้มผมแล้วส่สายาปิ๊ๆมา เอ่อ ผมอึ้รับ ทำอะไรไม่ถู
ปั !!
เสียหนัสือระทบโ๊ะอย่าแรทำให้ผมมอไปามเสียนั้น เฮ้ยยย เนนนน มาเมื่อไหร่เนี่ย แล้วเนะเห็นอนที่ผู้หินนั้นหอมแ้มผมรึป่าว เย๊ยยยยยยยยยย
“เนนนนนนนนนน”
เนมอผมอย่าเย็นาแล้วเินผ่านผมไปเยๆเหมือนผมไม่มีัวน อย่าบอนะว่า เนมาทันเห็นน่ะ โว้วววว ั้นาน็ไม่มา แสว่า้อมาอนที่หอมพอีแน่ๆ ในนิยายอบเป็นอย่านี้เสมอ (และนี่็เป็นนิยาย = =’’)
ผมรีบเินามเนไป เฮ้ยยย เนอยู่นั่นๆ
“เนนนนน เนรอพี่้วยยยยย” ผมะโน แ่เน็ไม่มีทีท่าว่าะหยุเิน แ แล้วันเินเร็วะ้วย เนรอผม้วยร้าบบบบบบ
“เนนนน น นน” ผมเรียเนอยู่อย่านั้น แล้วพยายาม้ามายาวๆเพื่อะไ้ามเนทัน เน้ออนผมแน่ๆเลย
“เย่ ับไ้แล้ววววววววว” ในที่สุผม็ามเนทัน เห้ออ เหนื่อยะมัเลย ผมอเนา้วนหนัอย่าแน่นเพราะลัวว่าเนะหนีไปอี
วับ! เนหันมามอผม้วยสายา้อนๆ
“เนะรีบเินไปไหนล่ะรับ พี่เินามมันเหนื่อยน๊า” ผมพูแล้วเอาหน้าไปใล้ๆเน
“แล้วะเินามทำไมล่ะ ถ้ามันเหนื่อยนั” เฮ้ยยยย นี่เนอนผมริๆหรอเนี่ย
“เนเป็นอะไรเนี่ย อนพี่หรอ”
“อน ? ป่าวนิ เนะไปอนพี่เ่เรื่ออะไรล่ะ ็แ่ผู้หิมาหอมแ้มพี่เ่็แ่นั้นเอ ทำไมเน้ออน” เอ่อ นี่ไม่ไ้เรียอนแน่หรอเน
“ไม่ไ้อนหรอออออ”
“ป่าวววววว”
“ั้นพิสูน์หน่อยสิ”
“พิสูน์ ? ทำไม้อพิสูน์้วย ไม่ไ้อน็ือไม่ไ้อน” เนพูแล้วสะบัหน้าไปอีทา ผมเลยเอาหน้าผมามไป
“เอ้า ไม่ไ้อน็พิสูน์สิหรือเนไม่ล้า”
“ท้าหรอ ? เออ พิสูน์ไรว่ามาเนล้าอยู่แล้ว”
“ูบพี่สิ”
“....” เนเียบไปัพั นี่อย่าบอนะว่าอนผมเพิ่มอีอ่ะ เย๊ยยยยยย ไม่นะๆ
“เนรับบ ลว่าอนพี่รึปล่าว” ผมพูพร้อมหมุนร่าเนให้มาปะทะหน้าับผม ผมมอาเนึ่ผมอ่านาเนอนนี้ไม่ออันิว่าเนิอะไรอยู่
“เน พี่อโทษนะถ้าพี่ทำให้เนอน ่อไป...อุ๊บบ !” ผมยัพูไม่ทันบเน็ประบูบโยที่ผมไม่ทันั้ัว นี่เนเป็นอะไรไปเนี่ย เนไม่เยูบผม่อนเลยัรั้ แ่ทำไม อื้มมมม....
แ่มัน็ใ่ไ้แฮะ ลิ้นเนเริ่มสอแทรเ้าโพรปาผมอย่ายั่วยวน ึ่ผม้อระับอารม์และปิิริยาอผมไว้เพื่อูว่าเนะรุผมยัไ่อไป
“อื้มมม มม ม...” ผมราออมาาลำอ ผมรู้สึีเหลือเิน ถ้าไม่ิว่านี่เป็นมหาลัย ผมทำไปแล้ว ็ใรมันะอใไหว เนเล่นยั่วผมะนานี้ ผมทนไม่ไหวนลิ้นผม้อพันเี่ยวเล่นับเนอย่าสนุสนาน นานๆทีะมีโอาสแบบนี้ ผมไม่อยาปล่อยให้มันผ่านไป
อยู่ีๆมือเนที่ไล้หลัผมอยู่ีๆ็สอเ้ามาใ้เสื้อนัศึษาอผม เฮ้ยยย นี่เนะรุมาไปแล้วนะ ผมยอมไม่ไ้ๆ หน้าที่นี้มัน้อเป็นอผมๆๆ แ่มือเรียวอเนลูไล้หน้าท้ออผมอย่านิ่มๆทำเอาผมเสียววาบทำอะไรไม่ถูเลยทีเียว เนลูบไล้หน้าท้อนผมเลิ้ม มือเน่อยๆไล้ึ้นมาอย่าเบาๆ ผมแทบไม่รู้สึ้วย้ำว่ามือเนอยู่รไหนแล้วอนนี้
“อื้อออ...อ่ะ” เนไล้มาถึยออแล้วเล่นับมันอย่าสนุสนาน ผมำลัะแพ้หน้าที่นี้ให้เนหรอเนี่ย ไม่ๆๆ ไม่ยอมมมมม ผมะไม่ยอมบพร่อในหน้าที่เ็า
ว่าแล้วผมที่ำลัใ้ปาูบับเนอย่าูื่ม เลื่อนมาุไร้ที่ออเนแล้วพรมูบทั่วอและทำสัลัษ์ไว้หลายำแหน่ แ่พอผมทำอย่านั้นแทนที่เนะเลิ้มไปับผม เนยิ่รุผมไปว่าเิม มือที่เล่นุนอยู่ไ้เสื้อผมอนนี้ไล้ลมานถึอบาเแล้วล้วมันเ้าไป้าใน
“อ๊ะ! เนนนน อย่าเล่นอย่านี้สิ”
“ไม่เป็นไรหรอพี่ เรา็อยู่ในสวนหลัมหาลัย ไม่มีนหรอ” เนพูบ็่อยๆันหลัผมนไปิับ้นไม้ มือเนที่อยู่ในาเผมอนนี้เริ่มลูบไล้ไปทีุ่อ่อนอผมอย่าเบามือ
“อ๊ะ ะ..เนน อ่า” ผมยอมรับเลยว่าอนนี้สิผมัไม่อยู่ับเนื้อับัวแล้วสิ ผมไม่เยนึเลยว่าอยู่ในหน้าที่นี้มัน็เสียวีเหมือนันแฮะ แ่เสียวแบบนี้ผมไม่อบเลย มัน้อัเ็บอารม์ที่ำลั
เอ่อล้นออมา ึ่มันยาเหลือเิน อ่าาาา....
“อ่ะ อ่า เนน อ่าา...” เนใ้มือลูบไล้ึ้นลอย่าเป็นัหวะ ึ่มันทำให้ผมเิอารม์อย่ามา เนนนน พี่ไม่ไหวแล้วน๊า
“อ่าว ปายัว่าอยู่นี่” เนพูบ็ประบูบผมอย่าเร่าร้อนทันที มืออเนลูบไล้ส่วนอ่อนอผมที่ส่วนปลายอย่าสนุ พอัหวะผมเผลอเน็รูึ้นอย่าแรและรวเร็ว นั่นทำให้ผมทรุไปับพื้นทันที
____________________________________________________________
อัพรบแล้ววววววว อบอัพให้เ่เนแรๆลอเลย ไม่เ้าใัวเอ = =''
แ่ยัไ อ่านแล้ว็เม้น้วยเ้อ อยาไู้่ไหน อารัย ยัไ รีเวสมาๆ ัให้ๆ 5555555
ใรถามถึ NC น่าะเป็นอน่อไปนะๆๆๆ อิอิ
ความคิดเห็น