ลำดับตอนที่ #6
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : ตอนที่: 5
-BaekHyun-
"กริ๊ดดดด!!"
ผลัก!
ตุ้บ!
"โอ๊ย!"เสียงกริ๊ดนั้นเป็นเสียงของยัยแทยอน แต่เสียงร้องโอ๊ยคือเสียงผมเอง
"ไอบ้าโรคจิต! นายคิดจะลักหลับฉันหรือไง"แทยอนโวยวาย พร้อมปาผ้าห่มตุ๊กตา หรืออะไรก็ได้ที่เธอสามารถปาได้ ปาเข้ามาหาผม
"เดียวดิ! ฉันทำอะไรแล้วเธอมาถีบฉันทำไม-_-^"ผมพูดพร้อมลูบก้นตัวเอง ใช่! ยัยนั้นถีบผมตกเตียง ช่างเป็นผู้หญิงท ี่ไม่มีความเป็นกุลสตรีเอาซะเลย
"นาย! ฉันไม่รู้หรอกว่านายเกิดบ้าอะไรขึ้นมา แต่ตอนฉันตื่นมานายก็นอนกอดฉันอยู่! มันหมายความว่าไงฮ่ะ!!!"
"จะบ้าหรอ! ถึงฉันเกิดเป็นบ้าขึ้นมา ฉันคงฆ่าเธอแทนที่จะปล้ำเธอแล้ว!"
"มีอะไรจะพูดอีกไหม!"
"หมดแล้ว-_-!"ผมตอบกลับไปพร้อมเตรียมจะลกขึ้น แต่แทยอนเดินลงมาหาผม แล้วกดผมนั้งลง
"แต่ฉันมี-_-!"
"ว่ามา"ผมจอมนั้งลงและยอมทนฟัง สิ่งที่แทยอนกำลังบ่น
"คำถามข้อแรก...นายขึ้นมานอนบนเตียงฉันทำไม-_-"
"ไม่รู้-_- อาจเป็นเพราะว่าแอร์ห้องเธอมันหนาว และเธอก็ไม่ยอมโยนผ้าห่มมาให้ฉัน ฉันก็เลยขึ้นไปนอนด้วย เพราะฉันเป็นพวกขาดความอบอุ่น"
"ข้อแรกนายเอาหมอนฉันไปก่อน ข้อสองฉันไม่มีหมอนต้องใช้ผ้าห่มนาย มาทำเป็นหมอนไปก่อน"
"ฉันมีคำถาม...ทำไมเธอไม่ใช้ตุ๊กตา"
"ตุ๊กตาฉันไว้กอด-_-"
"ช่างเหอะ-_- ไม่มีข้อสองใช่ไหม"
"มี!"
"ว่ามา-__-"น่าเบื่อจริงๆ ผมเพิ่งตื่นนอนนะ คนปกติเขาต้องไปอาบน้ำสิหรือไม่ก็นอนต่อ นี้อะไร-_- เหมือนกำลังสอบสวนผู้ต้องหางั้นละ
"ทำไมนนายต้องกอดฉัน-_-//"
"ฉันติดหมอนข้างนะ พอไม่มีฉันก็ต้องหาไรมาแทน แล้วพอดีเธอใกล้สุด ก็เลย...."
"พอ! หยุด! หมดคำถาม อาบน้ำเปลี่ยนเสื้อ แล้วกลับบ้านของตัวเองไป-_-!"
แทยอนสะบัดมือไล่ผม ก่อนจะเดินหายไปในห้องน้ำ จากการเดาเธอต้องไปอาบน้ำแน่ๆ ผมลุกขึ้นก่อนจะเดินสำรวจในห้องนี้ไปทั่ว ก่อนจะไปสะดุดตากับรูปรูปหนึ่ง มันถูกใส่กรอบไว้อย่างหรู และดูเหมือนว่ารูปนี้จะนานมาแล้ว แต่มันก็ดูไม่เก่าไม่มีแม้แต่ฝุ่น แสดงให้เห็นว่าเจ้าของรูปน ี้ต้องค่อยหยิบรูปนี้มาดูบ่อยๆ หรือไม่ก็ค่อยดูแลมันอย่างดี
"ทำไรอ่ะ-_-"เสียงแทยอนดังมาจากข้างหลังผม ทำเอาผมรีบกลับหลังหันแทบไม่ทัน
"เปล่าๆ แค่กำลังจะลงไปข้างล่างนะ^^;"ผมยิ้มแหะๆไปให้แทยอน ก่อนที่ยัยนั้นจะมองผมด้วยแววตาจับผิด
"ประหลาดคน ลงไปข้างล่างไป...ทางที่ดี กลับบ้านไปเลยจะดีกว่า-_-"
"อย่าเพิ่งไล่กันสิ ฉันยังออกแบบใบปลิวไม่เสร็จเลย"
"งั้นก็รีบทำให้เสร็จวันนี้ ลงไปข้างล่างก่อนไป ฉันจะเปลี่ยนเสื้อผ้า"
ผมพยักหน้า ก่อนจะเดินออกมาจากห้อง
เมื่อกี้หัวใจผมแทบวายตาย ก็แทยอนเล่นใส่แค่ผ้าขนหนู ตัวกระจิ๋วออกมา แถมยังเดินมาใกล้ผมอีก ผมก็เป็นผู้ชายคนหนึง จะให้ไม่ใจเต้นก็คงเป็นไปไม่ได้หรอก ไม่อยากจะบอกหรอกนะว่า อกยัยนั้นดูยังไงก็แค่คัพเอเท่านั้น-_-
"อ้าว! แบค ตื่นแล้วหรอลูก"แม่ของแทยอน ที่กำลังนั้งกินกาแฟอยู่หันมาหาผม
"ครับ^^"
"มานั้งนี้สิ แม่มีอะไรจะคุยด้วย"แม่แทยอนกวักมือเรียกผม ทำให้ผมต้องรีบเดินไปนั้งข้างๆ
"มีอะไรหรือเปล่าครับ"
"ลูกกับแทยอนคบกัน ตอนไหนหรอจ๊ะ"คำถามนี้ทำเอาผมแทบช็อค
"เอ่อ..เราเป็นเพื่อนกันนะครับ^^;"
"แล้วหนูชอบแทยอนหรือเปล่าจ๊ะ"เป็นคำถามที่น่าช็อค เหมือนกับคำถามแรก
"คือ...เราเป็นแค่เพื่อนกันจริงๆครับ"
"ถ้าพวกหนูคบกัน แม่ก็คงจะดีใจ"แม่แทยอนพูดไป พลางจิบกาแฟไป ดูท่าทางต่างจากเมื่อวานลิบลับ วันนี้ดูสุขุมใจดี แต่เมื่อกลับดูเอ่อ...สดใสร่าเริง ผิดปรกติ-_-
"ทำไมหรอครับ"
"แทยอนเคยมีอดีตที่น่าเศร้ามาก่อน ตั้งแต่นั้นแทยอนก็ไม่มีแฟนมาตลอด"
"อ่อครับ"ผมพูดได้เพียงเท่านี้ เพราะเหตุนี้ ทำให้แทยอนถึงได้ไม่ชอบผู้ชายสินะ
"คุยอะไรกันค่ะ-_-+"แทยอนเดินเช็ดผมลงมาข้างล่าง แม่แทยอนหันมาขยิบตาให้ผม ก่อนจะหันหน้ากลับไป
"เปล่าจ๊ะ แม่แค่ถามอะไรเขานิดหน่อย"
"ถามไรค่ะ"
"ก็ถามว่าลูกเป็นไงตอนอยู่โรงเรียนนะ"
"แม่จะอยากรู้ไปทำไมเนี้ย แต่ช่างเหอะ-_-"แทยอนพูดเซ็งๆ ก่อนจะลงมานั้งแทรกกลาง ระหว่างผมกับแม่แทยอน
"ฉันนั้งอยู่นะ-_-"
"บ้านก็บ้านฉัน โซฟาก็ของฉัน แม่ก็แม่ฉัน ฉันจะทำอะไรก็ไม่ผิด"
"ก็แล้วแต่เธอละกัน"ผมพูดก่อนจะขยับตัว ให้แทยอนนั้งได้สะดวก
"ดีมาก! เช้านี้มีอะไรกินค่ะ"แทยอนหันไปหาแม่ของเธอ
"ข้าวต้มจ๊ะ มีของแบคฮยอนด้วยนะ"แม่แทยอน ชี้ไปที่โต๊ะ แทยอนพยักหน้าก่อนจะลุกขึ้น เช่นเดียวกับผม
"นายตามมาทำไม-_-"แทยอนหันหน้ามาคุยกับผม
"เธอจะไปไหนละ"
"ไปกินข้าว"
"ฉันก็เหมือนกัน-_-"
"เออๆ"แทยอนทำหน้าเซ็ง ก่อนจะเดินนำผมไป หลังจากกินข้าวเสร็จ ผมและแทยอนก็ขึ้นมาบนห้อง เพื่อออกแบบใบปลิว ส่วนยัยนั้นก็กำลังหาร้านส่งเค้ก
"แทยอน แบบนี้โอเคไหม"หลังจากออกแบบเสร็จ ผมก็ยืนแบบไปให้ยัยนั้นดู เธอทำหน้าไม่ค่อยพอใจ ก่อนจะพูดออกมา
"ไม่อ่ะ มันดูเป็นระเบียบไป เอาให้กระจัดกระจายหน่อย-_-"แทยอนหันมาบอก ก่อนจะหันหน้ากลับไป
"เรื่องมาก!"ผมบ่นก่อนจะ หยิบกระดาษแผ่นใหม่ขึ้นมา
10 นาทีผ่านไป
"ไปห้างกัน!"แทยอนที่กำลังนั้งเล่นคอมอยู่ หันมาบอกผมทำเอาดินสอ ที่ผมเขียนอยู่หล่นออกจากมือ
"ห้างไหน ไปทำไม"ผมถาม ส่วนแทยอนก็เดินลงมานั้งข้างๆผม
"ห้างX ฉันจะไปซื้อของนิดหน่อย"
"อย่าบอกนะ! ว่าเธอจะให้ฉันช่วยถือของ"
"ก็ประมาณนั้นละ ไปช่วยฉันถือของหน่อย ฉันถือคนเดียวไม่ไหว"
"ต้องมีขอแลกเปลี่ยนนะ"
"อะไรละ-_-^"
"ยังคิดไม่ออก เดียวค่อยว่ากันอีกที"
"อืมๆ นายลงไปข้างล่างเลยละกัน เดียวฉันเปลี่ยนเสื้อก่อน"
ผมกำลังลงไปข้างล่าง แน่เพราะคำพูดของแทยอน ทำให้ผมก้มหน้ามองเสื้อผ้าตัวเอง กางเกงฟุตบอล เสื้อลายพระจันทร์ตัวใหญ่โครง เอิ่ม...ที่จริงของเสื้อผ้าพวกนี้ เป็นของพ่อแทยอนนะ ยัยนั้นเอามาให้ผมยืมใส่ แต่ให้ตายยังไงผมก็ไม่มีทางใส่ชุดนี้เด็ดขาด
"เดียวก่อน! เธอจะไม่ให้ฉันเปลี่ยนเสื้อหน่อยหรอ"ผมหันไปพูดกับแทยอน ทำเอายัยนั้นหันมา พร้อมกับทำหน้ากลั้นหัวเราะ
"อุ้บส์! ฉันว่าจะแกล้งนายสักหน่อย ฮ่าๆๆ ตามมาๆ แม่น่าจะเก็บเสื้อผ้าของพ่อ ตอนพ่อหนุ่มๆไว้อยู่นะ"
แทยอนเดินนำผมออกไป ส่วนผมก็เดินตามยัยนั้นไป ด้วยใบหน้าบูดบึ่ง คิดดูสิ! ยัยนั้นพยายามจะแกล้งผมนะ ถ้าผมไม่นึกขึ้นได้คงขายขี้หน้า คนในห้างไปแล้วละ
"อ่ะนี้! นี้เสื้อ ส่วนนี้กางเกง"แทยอนยื่นกางเกงยีนส์ และเสื้อเชิ้ตสีกาแฟมาให้ผม
"ขอบใจ"ผมพูดก่อนจะถอดเสื้อตัวเดิมออก
"เฮ้ย!! นายทำอะไรเนี้ย!"แทยอนรีบโบกมือห้ามผมทันที
"เปลี่ยนเสื้อไง"
"แต่ฉันยังยืนหัวโด่อยู่ตรงนี้!"
"แล้วทำไมเธอไม่ออกไปละ-_-"
"เออๆ ออกแล้วๆๆ"แทยอนพูดหน้าแดง ก่อนจะรีบเดินออกไปทันที....ยัยนี้ก็มีมุมน่ารักๆ เหมือนชาวบ้านเขาเหมือนกันนะ^^
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น