(( + Seo Momei Little Dollfie.s Box + ))

ลำดับตอนที่ #4 : :: Audition * รักนายคุณชายซาตาน (Short) ::

"โอ๊ย!! เซ็งชะมัด เอาอีกแล้ว ชิมชางมิน!! นายรู้อะไรมั้ย วันนี้มีผู้หญิงมานั่งร้องห่มร้องไห้ บ่นจะเป็นจะตายเรื่องของนายอีกแล้ว" โมเมเดินเข้ามาในบ้านของชางมินแล้วเหวี่ยงกระเป๋าวิตตองของเธอลงบนโซฟา ก่อนจะล้มตัวลงนอนข้างชายหนุ่ม แล้วถอดรองเท้าส้นสูงออกส่งๆ

"ทำไม? คราวนี้เรื่องอะไรอีกล่ะ" ชางมินหันมาถาม แล้วกวาดสายตาเร็วๆมองร่างของเพื่อนตัวเองที่วันนี้อยู่ในชุดแซ็คขลิบลูกไม้สั้นๆสีดำที่กำลังนอนอยู่ข้างๆ "มันจะไปมีเรื่องอะไร ไม่พ้นอิเรื่องหน้ากากเจ้าชายน้อยสั่วๆของนายที่ใส่ไว้นั่นหรอก พอใครได้รู้ธาตุแท้เป็นขยาดทุกราย หัดนึกถึงพวกผู้หญิงดีๆซะบ้าง พวกนั้นเค้าไม่ได้ช่ำชองแล้วก็ทำใจได้ง่ายๆเหมือนอย่างพวกแม่เสือสาวคนอื่นๆของนายหรอกนะ หัดเลือกเหยื่อซะบ้างเถอะ" โมเมพูดแล้วหลับตาลงอย่างเหนื่อยๆ

"แม่เสือสาว.. หึหึ แบบเธอน่ะเหรอ?" ชางมินก้มหน้าลงมาจนชิดแล้วยิ้มถามอย่างล้อๆ โมเมลืมตาขึ้นมองแล้วดันใบหน้าหล่อที่ทำเอาจังหวะหัวใจปั่นป่วนนั่นออกไป "ไปนั่งอ่านหนังสือโน่นไป ค่าเสียเวลาสละงานปาร์ตี้มาเป็นแม่ครัวให้นายคืนนี้ ชั้นขอเป็น ดิออร์คอลเลคชั่นชุดใหม่นะคะคุณผู้ชาย" โมเมพูดแล้วยันตัวลุกขึ้น แต่ถูกชางมินยื้อแขนเอาไว้ซะก่อน ร่างบางหันกลับมามองอย่างสงสัย เพื่อพบกับสายตาของชางมินที่จ้องลึกเข้าไปค้นหาอะไรบางอย่างภายในดวงตากลมโตของตัวเอง

"คืนนี้ขอเป็นอาหารอิตาเลี่ยนนะที่รัก" ชางมินพูดยิ้มๆด้วยท่าทางทีเล่นทีจริงเชิงท้าทายอันเป็นเอกลักษณ์ก่อนจะปล่อยแขนเรีย
วนั้นแล้วล้มตัวลงไปนอนอ่านหนังสือ โมเมแอบกระตุกอ่อนไหวไปกับคำพูดนั้น ก่อนจะลุกขึ้นเดินไปทางห้องครัวโดยไม่ได้พูดตอบอะไรกลับไป "เร็วๆเข้านะ รู้ตัวรึเปล่า.. วันนี้เธอเซ็กซี่ชะมัด ถ้าไม่ทันชั้นหิว ชั้นจะจับเธอกินเป็นเมนูคืนนี้แน่ๆ" เสียงชางมินที่ตะโกนข้ามห้อง ทำเอาโมเมต้องเร่งฝีเท้าไปให้ถึงห้องครัวเร็วๆ ก่อนจะยันตัวไว้กับเคาน์เตอร์ครัวแล้วหายใจเข้าลึกๆ

...ควรจะชินกับนิสัยแบบนี้ซักทีโซโมเม อย่าได้คิดหวังอะไรจากคนคนนี้เลย...