ลำดับตอนที่ #10
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : :: Audition * รักวุ่นๆหัวใจอลเวง (Short) ::
"นี่ นายชิมชางมิน!! เลิกเดินตามชั้นซักทีได้มั้ย ชั้นไม่รับสงเคราะห์อาหารให้คนแปลกหน้าย่ะ ออกป๊ายยยยยยย" โมเมตะโกนใส่หน้าชางมินที่เดินตามเธอมาทั้งวัน
"คนแปลกหน้าอะไร? เธอยังเรียกชื่อชั้นอยู่เลยนะ" ชางมินตอบหน้าตาย โมเมสะบัดหน้าหนีอย่างเหลืออด "เอาง่ายๆให้เคลียร์มั้ย พวกนายเป็นศัตรูชั้น เหมารวมถึงนายด้วย พวกชั้น กับพวกนาย เป็นศัตรูกัน แล้วมันเรื่องอะไรที่ชั้นต้องไปทำอะไรให้ศัตรูแบบนายด้วย ถอยไปเลย!!" โมเมพูดแล้วพยายามเบียดร่างของชางมินที่ยืนขวางอยู่หน้าประตูเพื่อจะเดินออกนอกห้องไป
"แต่เธอทำอาหารได้อร่อยจริงๆนะ ถ้าชั้นมีแฟนแบบนี้บ้างก็ดีสิ" ชางมินพูดแล้วส่งสายตาอ้อนไม่เลิก แต่ทำเอาโมเมหยุดกึก "อย่ามายุ่งกับชั้น ปล่อย!! คนทำอาหารอร่อยไม่ได้มีชั้นแค่คนเดียวซักหน่อย ถ้านายไม่เลิกตามตื๊อ ชั้นจะเอาเรื่องนี้ไปบอกเพื่อนนายนะ แล้วคาบนี้นายมีเรียนไม่ใช่รึไง ไม่ไปเรียนเล่า!!" โมเมขู่ทั้งที่อดใจเต้นไม่ได้ เมื่อประโยคของชางมิน มีคำว่า "แฟน" ติดมาด้วย.. คำต้องห้ามสำหรับผู้หญิง เพราะมันจะทำให้อ่อนไหวลงได้ง่ายๆ แต่ชางมินกลับเลิ่กคิ้วอย่างไม่สนใจ
"แล้วไง? ไม่เห็นสนใจ จะทั้งเพื่อนทั้งเรียนนั่นแหละ ถ้าเพื่อแค่กับข้าวอร่อยๆฝีมือเธอซักมื้อ มันคุ้มอยู่แล้ว" ชางมินตอบด้วยท่าทางสบายๆ แต่ทำเอาโมเมยืนกระทืบเท้าอย่างไม่พอใจอยู่ตรงนั้น "อ๊าย!! ไอ้บ้าเอ๊ย พูดไม่รู้เรื่อง!!" โมเมตะคอกใส่หน้าเสียงดังเพื่อกลบเกลื่อนความสับสนของตัวเอง ก่อนจะผลักชางมินออกไปให้พ้นทาง แล้วจ้ำฝีเท้าเร็วๆหนีไป
"คนแปลกหน้าอะไร? เธอยังเรียกชื่อชั้นอยู่เลยนะ" ชางมินตอบหน้าตาย โมเมสะบัดหน้าหนีอย่างเหลืออด "เอาง่ายๆให้เคลียร์มั้ย พวกนายเป็นศัตรูชั้น เหมารวมถึงนายด้วย พวกชั้น กับพวกนาย เป็นศัตรูกัน แล้วมันเรื่องอะไรที่ชั้นต้องไปทำอะไรให้ศัตรูแบบนายด้วย ถอยไปเลย!!" โมเมพูดแล้วพยายามเบียดร่างของชางมินที่ยืนขวางอยู่หน้าประตูเพื่อจะเดินออกนอกห้องไป
"แต่เธอทำอาหารได้อร่อยจริงๆนะ ถ้าชั้นมีแฟนแบบนี้บ้างก็ดีสิ" ชางมินพูดแล้วส่งสายตาอ้อนไม่เลิก แต่ทำเอาโมเมหยุดกึก "อย่ามายุ่งกับชั้น ปล่อย!! คนทำอาหารอร่อยไม่ได้มีชั้นแค่คนเดียวซักหน่อย ถ้านายไม่เลิกตามตื๊อ ชั้นจะเอาเรื่องนี้ไปบอกเพื่อนนายนะ แล้วคาบนี้นายมีเรียนไม่ใช่รึไง ไม่ไปเรียนเล่า!!" โมเมขู่ทั้งที่อดใจเต้นไม่ได้ เมื่อประโยคของชางมิน มีคำว่า "แฟน" ติดมาด้วย.. คำต้องห้ามสำหรับผู้หญิง เพราะมันจะทำให้อ่อนไหวลงได้ง่ายๆ แต่ชางมินกลับเลิ่กคิ้วอย่างไม่สนใจ
"แล้วไง? ไม่เห็นสนใจ จะทั้งเพื่อนทั้งเรียนนั่นแหละ ถ้าเพื่อแค่กับข้าวอร่อยๆฝีมือเธอซักมื้อ มันคุ้มอยู่แล้ว" ชางมินตอบด้วยท่าทางสบายๆ แต่ทำเอาโมเมยืนกระทืบเท้าอย่างไม่พอใจอยู่ตรงนั้น "อ๊าย!! ไอ้บ้าเอ๊ย พูดไม่รู้เรื่อง!!" โมเมตะคอกใส่หน้าเสียงดังเพื่อกลบเกลื่อนความสับสนของตัวเอง ก่อนจะผลักชางมินออกไปให้พ้นทาง แล้วจ้ำฝีเท้าเร็วๆหนีไป
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น