ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : คำสั่ง
อย่างเเรกขอกราบสวัสดี
นักอ่านผู้น่ารักทุกคน
คงปิดเทอมกันเเล้วใช่มั้ยคะ
ส่วนตัวไรเตอร์ปิดต้องเเต่วันเที่23เเหละเเต่พึ่งมาอัพ
ยังไงก็ต้องขอโทษที่มาอัพช้าก็เเล้วกันเนอะ
ทักทาย ใบลาน(ที่ตอนนี้เปลี่ยนชื่อเป็นเลิฟอุคเเล้ว)
เเละก็นักอ่านที่น่ารักทุกคน
ไม่รู้เรื่องนี้จะถูกใจรึป่าวถ้าถูกใจก็เเม้นซะลูก(หุหุ)
.......................................
....................................................
ห้องลับในคฤหาสนืหลังนึง
"คุณพ่อเรียกผมมาทำไมหรอครับ" เสียงนุ่มของคิม จงอุนถามผู้เป็นพ่อ
"ฉันบอกเเกเเล้วไงว่าอย่าเรียกฉันว่าพ่อเวลาทำงาน!!'' ผู้เป็นพ่อตำหนิลูก
"ผมขอโทษครับเเล้วมีอะไรให้ผมรับใช้ครับ"
"มีเเน่นอนแกจำลุงคิมที่เป็นเพื่อนพ่อได้มั้ย"
"จำได้ครับเเล้วทำมั้ยหรอครับ"
"พอดีมันขอให้ฉันช่วยคุ้มครองลูกชายมัน" ผู้เป็นพ่อตอบ
"เเล้วทำไมผมต้องไปคุ้มครองลูกชายลุงคิมด้วยละครับผมเป็นตำรวจนะครับไม่ใช่บอดี้การ์ด"
"ก็ช่วยมันหน่อยเถอะตอนนี้มันถูกพวกคนร้ายหมายหัวไว้อยู่"
"เเล้วงานที่ผมต้องเคลียร์เกี่ยวกับยาเสพติดล่ะครับ"
"เเกไปทำมันก็งานเดียวกันนะเเหละเพราะไอ้คิมก็โดนหมายหัวคดีนี้เหมือนกัน"
"ก็เเสดงว่าเรื่องมันต้องมีหลายส.นที่เกี่ยวข้องใช่มั้ยครับ"
"ใช่เเกคิดถูกเเล้วล่ะเเละที่สำคัญถ้าเเกยังทำงานเเบบไอ้คิมมันยังงี้เเกก็จะถูกหมายหัวเหมือนกัน"
"เเต่พ่อครับผมทำงานเหมือนลุงคิมตรงไหน"
"เหมือน เหมือนเกือบทุกสิ่งเเม้เเต่นิสัยก็เหมือน เหมือนไปหมด"
"งั้นผมก็ต้องไปดูเเลลูกลุงคิมให้ได้ใช่มั้ยครับ"
"ใช่เเกต้องดูเเลให้ได้"
"เเล้วผมต้องไปดูเเลลูกลุงคิมยังไงครับ"
"ก้เเค่ปลอมตัวไปเป็นคนใช้เเค่นี้"
"ห๊า!คนใช้หรอครับ"
"ใช่ฉันหวังว่าเเกคงทำได้เริ่มงานวันพรุ่งนี้ ฉันไปละ" ว่าจบพ่อของเยซองก็เดินออกไปจากห้อง
ปล่อยให้เค้าอยู่คนเดียวในห้อง
'ฉันจะทำได้มั้ยว่ะเนี่ย'� ร่างสูงคิดในใจ
..................................
........................................
อัพเเล้วเม้น
เม้นเเล้วอัพจร้า
ยังไงก็อย่าลืมติดตามนะจ๊ะ
หวังว่าคงจะถูกใจ
เเต่ถ้ายังไม่พอใจบอกไรเตอร์ก็ได้
เเต่เรื่องอัพสั้นเนี่ยห้ามว่าเพราะว่าอัพสั้นเนี่ยมันเป็นเอกลักษณ์ขิงไรเตอร์ไปเเล้ว
นักอ่านผู้น่ารักทุกคน
คงปิดเทอมกันเเล้วใช่มั้ยคะ
ส่วนตัวไรเตอร์ปิดต้องเเต่วันเที่23เเหละเเต่พึ่งมาอัพ
ยังไงก็ต้องขอโทษที่มาอัพช้าก็เเล้วกันเนอะ
ทักทาย ใบลาน(ที่ตอนนี้เปลี่ยนชื่อเป็นเลิฟอุคเเล้ว)
เเละก็นักอ่านที่น่ารักทุกคน
ไม่รู้เรื่องนี้จะถูกใจรึป่าวถ้าถูกใจก็เเม้นซะลูก(หุหุ)
.......................................
....................................................
ห้องลับในคฤหาสนืหลังนึง
"คุณพ่อเรียกผมมาทำไมหรอครับ" เสียงนุ่มของคิม จงอุนถามผู้เป็นพ่อ
"ฉันบอกเเกเเล้วไงว่าอย่าเรียกฉันว่าพ่อเวลาทำงาน!!'' ผู้เป็นพ่อตำหนิลูก
"ผมขอโทษครับเเล้วมีอะไรให้ผมรับใช้ครับ"
"มีเเน่นอนแกจำลุงคิมที่เป็นเพื่อนพ่อได้มั้ย"
"จำได้ครับเเล้วทำมั้ยหรอครับ"
"พอดีมันขอให้ฉันช่วยคุ้มครองลูกชายมัน" ผู้เป็นพ่อตอบ
"เเล้วทำไมผมต้องไปคุ้มครองลูกชายลุงคิมด้วยละครับผมเป็นตำรวจนะครับไม่ใช่บอดี้การ์ด"
"ก็ช่วยมันหน่อยเถอะตอนนี้มันถูกพวกคนร้ายหมายหัวไว้อยู่"
"เเล้วงานที่ผมต้องเคลียร์เกี่ยวกับยาเสพติดล่ะครับ"
"เเกไปทำมันก็งานเดียวกันนะเเหละเพราะไอ้คิมก็โดนหมายหัวคดีนี้เหมือนกัน"
"ก็เเสดงว่าเรื่องมันต้องมีหลายส.นที่เกี่ยวข้องใช่มั้ยครับ"
"ใช่เเกคิดถูกเเล้วล่ะเเละที่สำคัญถ้าเเกยังทำงานเเบบไอ้คิมมันยังงี้เเกก็จะถูกหมายหัวเหมือนกัน"
"เเต่พ่อครับผมทำงานเหมือนลุงคิมตรงไหน"
"เหมือน เหมือนเกือบทุกสิ่งเเม้เเต่นิสัยก็เหมือน เหมือนไปหมด"
"งั้นผมก็ต้องไปดูเเลลูกลุงคิมให้ได้ใช่มั้ยครับ"
"ใช่เเกต้องดูเเลให้ได้"
"เเล้วผมต้องไปดูเเลลูกลุงคิมยังไงครับ"
"ก้เเค่ปลอมตัวไปเป็นคนใช้เเค่นี้"
"ห๊า!คนใช้หรอครับ"
"ใช่ฉันหวังว่าเเกคงทำได้เริ่มงานวันพรุ่งนี้ ฉันไปละ" ว่าจบพ่อของเยซองก็เดินออกไปจากห้อง
ปล่อยให้เค้าอยู่คนเดียวในห้อง
'ฉันจะทำได้มั้ยว่ะเนี่ย'� ร่างสูงคิดในใจ
..................................
........................................
อัพเเล้วเม้น
เม้นเเล้วอัพจร้า
ยังไงก็อย่าลืมติดตามนะจ๊ะ
หวังว่าคงจะถูกใจ
เเต่ถ้ายังไม่พอใจบอกไรเตอร์ก็ได้
เเต่เรื่องอัพสั้นเนี่ยห้ามว่าเพราะว่าอัพสั้นเนี่ยมันเป็นเอกลักษณ์ขิงไรเตอร์ไปเเล้ว
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น