คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ตอนที่1 D.I.S. Destiny International School
“ตื่น นน ตื่น นน ตื่น นนได้แล้ว วว” แม่
“ขออีก5นาทีนะแม่” หมวย
“แล้วแต่นะ โรงเรียนเข้า7.50 ตอนนี้ก้อแค่7.35เอง” แม่
“หา าา (o_O) อะไรน้าาา ไมแม่ปลุกช้าจังอะ ใจร้ายย” หมวย
“เอา าา แล้วมาว่าอารัยแม่อะ” แม่
“ไม่พูดด้วยแล้ว รีบ บบ” หมวย
ฉันเป็นเด็กอายุ12 ชีวิตของฉันก็เหมือนชีวิต150ซม. (ฉันสูง155ซม. อันที่จริงมันก็ไม่สูงไม่เตี้ยนะ แต่เพื่อนๆมักบอกว่าฉันเตี้ย T_T) สิ่งที่ทุกคนจะจำได้เมื่อเห็นฉันครั้งแรกก็คือ ฟันหน้า (พูดเหมือนขาหน้าเลยอะ) ของฉัน ที่มันใหญ่โตจริงๆ ใหญ่โตนะไม่ใช่เหยิน นน
วันนี้ฉันเป็นเด็กนักเรียนโรงเรียนมัธยมเต็มตัวเป็นวันแรก (^_^) ฉันได้อยู่ในโรงเรียนที่เด็กทั่วทั้งจังหวัดฉันและจังหวัดใกล้เคียง ใฝ่ฝันที่จะเข้ามาอยู่ ฉันได้อยู่ในห้องโครงการวิทย์-คนิต ห้องแรก หรือห้องที่ทุกคน เรียกว่า ห้องking
เอี๊ยด ดดด____
“ถึงแล้ว (^_^) ” แม่
ในที่สุดฉันก็ได้ออกจากรถคันนี้สักที แม่ฉันเพิ่งหัดขับรถและวันนี้ก็เป็นวันแรกที่แม่พาฉันมาโรงเรียน(โชคดีหรือว่าโชคร้ายหวะเนี่ย ~O~)
“แม่จ๋า ไปแล้วจ๊ะ หวัดดีค่ะ เจอกานตอนเย็นนะค่ะ” หมวย
“จ๋า าา” แม่
ในที่สุดก้าววแรกของการเข้าโรงเรียน จะเริ่มแล้ว วว
แต่เดี๋ยว ฉันไม่มีเพื่อนเข้าโรงเรียนเลยยอะT_T ยังงี้ต้องโทรเรียกพี่มา าา 55+ ^_^
“ฮัลโหล ลลพี่เอมหรอ ออ มารับหมวยหน้าโรงเรียนหน่อยน้า าา”
“โหห อะไรแค่เข้าโรงเรียนเนี่ยนะ ”
“น้า าา เพิ่งมาโรงเรียนนี้ครั้งแรกอะ ก็เงี่ย มารับหน่อยนะจ๊ะ จุ๊ฟ ฟฟ ^3^”
“อะจ๊ะ รออยู่หน้าตรงตู้สแกนลายนิ้วมือนะ เดี๋ยวไปหา”
“คร้า าา”
เดี๋ยว!!!แล้วตู้สแกนลายนิ้วมือมันอยู่ไหนเนี่ย ยย o_O
ห้อง1/1
เห้อ ออ ในที่สุดฉันก็เดินมาถึงห้อง1/1จนได้ (โดยมีพี่สาวสุดน่าร๊าก กกนำทาง) ฉันจะเข้าห้องละนะ อีกนิดเดียว วว ก้าวละนะ ^w^
“เมื่อไหร่จะเข้าได้หา าา รอฤกษ์อยู่หรอ ออไง” เฟิร์ส
(เพื่อนตั้งแต่สมัยชั้นประถมของฉัน เธอทั้งสูง ทั้งยาว ลักษณะใกล้เคียงเสาไฟฟ้า แบน นนด้วย ^_^ ในห้องนี้ฉันว่าเธอคงสูงที่สุดเลยแหละ )
“ป่าวสักหน่อย” หมวย
ในห้องม.1/1ถึงจะเป็นวันแรกของการเปิดเรียน แต่พวกเราสนิทกันเร็วมากก อาจจะเป็นเพราะว่า50%มาจากโรงเรียนเดียวกันสมัยชั้นประถม 40%รู้จักกันจากที่เรียนพิเศษ
“เห้ย ยย ไอ้หมวยมาแล้ว ไปเข้าแถวเร็ว วว” แพง
(แพง คนนี้ก็เพื่อนสมัยชั้นประถมของฉันเหมือนกัน คุณเธอเหม่งได้จัย ยยมากก)
“น้อยๆหน่อย หมวยออกจะมาเร็ว” หมวย
กริ๊ง งง กริ๊ง งง กริ๊ง งงเสียงกระดิ่งอยู่ในสัญญาณ เด็ก เด็กมาเตรียมตัวเข้าโรงเรียน ~ ~
“นั่นไง เร็วกว่าสัญญาณเข้าโรงเรียนนิดเดียว” พี่แจน
(พี่แจนเป็นฝาแฝดกับก้านกลัวย ยย ถึงพี่แกจะอ้วน แต่ก็น่ารัก ใจดีเป็นที่1 เรียนเก่งด้วย )
“เอาเหอะ รีบไปกันเหอะ ” หนึ่ง
(หนึ่ง เด็กเรียบร้อยน่ารัก แต่เวลาโกรธ คือเวลาที่เธอน่ากลัว ววที่สุด ดด)
“จร้า าา” เสียงตอบรับเห็นด้วยจากทุกคน
อาจจะเป็นเพราะพวกเขาที่ทำให้ฉัน ก้าวเข้ามาในโรงเรียนนี้ได้โดยไม่กลัว ว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับฉันในอนาคตอันใกล้นี้
ความคิดเห็น