ตัวเล็กของตัวโต (เยเรียว)

ลำดับตอนที่ #2 : พี่กับแฟน ทำไมจะแทนกันไม่ได้

หลายวันผ่านมา ไอ้สี่คนที่เคยมาแซวก็ออกไปจากโรงเรียนไปตามระเบียบ  โดยที่ไม่มีคนสนใจการจากไปของไอ้หื่น สี่ตัวอีกเลย



วันที่สดใสทำเอาทั้งสี่สาววิ่งเล่น กันไปมาจนคนที่มองดูอยู่ที่ระเบียงห้อง  คิดกันต่างอารมณ์



น่ารักสุดๆ  ไปเลย  มินจ๊า....  (คยูกี้)



สดใสได้โล่เลยที่รัก  น้องไก่ ...  (ฮันกยอง)



.........  บอกอารมณ์ไม่ได้   (เจ้าชายบอม)  T.T



และอีกคนที่เดาอารมณ์ไม่ได้อีก....   (เยซอง)



"นี่ๆ  หยุดเลยนะไอ้ปลา  มาให้เขาตีคืนเลย"  เสียงใสของไก่น้อยวิ่งไปมา  เพื่อจะวิ่งไล่จับดงเฮที่มาตีเขาเมื่อเช้าซะแรง   จนคนอื่น  ต่างพากันหัวเราะ



"ไม่เอาอ่ะ  เรื่องอะไร  ถ้าอยากตีก็วิ่งให้ทันสิ..." ดงเฮเล่นหน้าเล่นตาก่อนที่จะเดินไปหาซื้อขนมกิน  จนซองมินต้องวิ่งตามไป



"ไปซื้อขนมเอาอะไรไหม  เรียว"



"ไม่ดีกว่า..  ไปเถอะ  แล้วอย่าลืมซื้อน้ำมาฝากฮยอกด้วยนะมิน"  >o<



"ทราบแล้ว"  ^o^ ..ซองมินทำท่าตะเบ๊ะ  แล้วรีบวิ่งตามดงเฮไปที่ร้านค้าโดยที่ไม่รู้ว่าดงเฮกำลังออกอาการวีนใส่คนหนึ่งที่ร่างบางเดินชน



"นี่  ไอ้บ้า  เดินมาไม่เห็นหรือไงล่ะว่าฉันถือขนมอยู่น่ะ  ยังจะเดินมาชนอีก" >//<    ดงเฮที่ยืนเท้าเอวอยู่แล้วอีกมือก็พลักที่ไหล่ของร่างสูงที่พยายามจะเดินเข้ามาหา



"แล้วคุณล่ะ  เดินชนผมเหมือนกัน  ทำไมไม่ขอโทษล่ะ"



"แล้วนายล่ะ  ขอโทษฉันก่อนน่ะเป็นไหม??" ดงเฮที่ไม่ยอม  จนหน้าของทั้งสองแทบจะชนกัน  นี่ถ้าซองมินไม่เอามือมาขวางเอาไว้  ป่านนี้.....



"หยุด!!... ดงเฮ"  ซองมินที่เอามือกั้นหน้าของผู้ชายที่เอาหน้ามาใกล้เพื่อนตัวเองเอาไว้



"มินนี่  ก็ดูไอ้บ้านี่สิ" ดงเฮที่ร้องโวยวายแล้วจัดการดึงมือเพื่อนออกจากปากตัวเองก่อนที่จะมองหน้าไอ้บ้านั่นอีกครั้ง


(นี่มันไม่ได้  ทำหน้าให้รู้สึกดีขึ้นมาเลย)  ดงเฮเกลียดมัน อ๊าก O[ ]O



"มานี่ก่อน..  "  ซองมินลากมือเพื่อนให้เดินออกมาจากกลุ่มที่ล้อมเอาไว้ จนคนที่รุมมองดูเปิดทางให้ทั้งสองเดินออกมา



"เรื่องมันเกิดอะไรขึ้น" ซองมินที่พยายามถามเพื่อนอย่างใจเย็น  ว่ามันเกิดอะไรขึ้น...



"ก็ไอ้บ้านั่น  มันเดินมาชนฉันที่หอบขนมอยู่" ดงเฮที่พูดเรื่องออกมาอย่างโมโห  จนซองมินเริ่มที่จะจับใจความเรื่องได้  คนอย่างดงเฮ  คนที่เขาไม่ต้องการให้พูดขอโทษ.... 



ก็คงจะมีแต่คิบอมเท่านั้นล่ะมั้ง....



"แล้วไม่ขอโทษ...ด๊องก็เลยด่าเขาซะ"



"ก็ใช่..." ดงเฮที่เชิดหน้าเมื่อคิดว่าสิ่งที่ตัวเองทำนี่ถูกต้องสุดๆๆ



"แล้วด๊องรู้ไหมว่าถ้าฉันมาไม่ทัน  มันจะเกิดอะไรขึ้น" ซองมินที่เอามือกอดอกแล้วมองเพื่อนตัวบางที่เชิดหน้าสูงอยู่  จนดงเฮต้องทำหน้าเศร้าแล้วมองมาที่เพื่อนรักอย่างรู้สึกผิด



"อะไรล่ะ  ฉันก็จะต่อยหน้าไอ้บ้านั่นน่ะสิ  มีอย่างที่ไหนมาชนแล้วยังไม่ขอโทษ" ถึงจะเริ่มรู้ตัวว่าผิด  แต่ปากก็ดันพูดออกมา จนซองมินหันมาจ้องหน้าเพื่อนอีกครั้ง



"เรื่องล่ะ  ใช่ที่ไหน...  หน้าแกกับไอ้บ้านั่น จะจูบกันอยู่แล้ว"



"ไม่จริง~~" ดงเฮที่อดนึกถึงภาพเมื่อกี้  แล้วเอามือปิดปากตัวเองแล้วส่ายหน้า..>//< จริงถ้าซองมินมาไม่ทันป่านนี้เขาได้ขึ้นหน้าหนึ่งไปแล้วมั้ง   คิดแล้วขยะแขยง...

"ไปไหนมาที่รัก" คยูฮยอนวิ่งมาหาคนรักที่หายไปนาน  ก็เพื่อนสาว  บอกว่ามินจ๊าของเขากับดงเฮไปซื้อขนม  เดินตามไปแล้วก็ไม่เจอ..



"ก็ไปซื้อขนมนั่นแหละ" ซองมินที่เดินตัวปลิวมาเพราะเขาบอกให้ดงเฮสำนึกผิดเป็นคนถือขนมมาทั้งหมด



"แล้วทำไมคยูจ๊า  ถึงตามไปแล้วไม่เจอล่ะ"



"ก็มินจ๊าไปเข้าห้องน้ำ  คยูจ๊าได้เดินไปตามที่ห้องน้ำหรือเปล่าล่ะ" ซองมินที่หันมาถามคนรักแล้วเดินเชิดหน้าไปที่กลุ่มเพื่อน






"ฉันว่าวันนี้มันแปลกๆ"  ฮันกยองที่นั่งอ่านหนังสือภาษาเกาหลีมานานก็วางหนังสือลงแล้วมองหน้าของคยูฮยอน



"แปลกยังไง??"



"ก็ดูสิ  เยซอง..."   ฮันกยองชี้ไปที่เยซองที่เอาแต่ฟังเพลง โดยที่ไม่สนใจคนรอบข้าง...



"เยซองมันทำไม..."



"ไม่สนเรียว..." คิบอมที่ทนความโง่ของคยูฮยอนไม่ไหว??  จึงเป็นคนที่เอ่ยออกมาเอง



"อ๋อ...  " เมื่อคยูฮยอนหันไปมองเยซองที่ทำตัวห่างเหินจากคนอื่น  จึงทำให้รู้ว่าเพื่อนของเขามันแปลกไปจริงๆ



"นี่ไอ้เย่...  วันนี้ไปดื่มกันม่ะ" คยูฮยอนที่เดิมมาตบบ่าเพื่อน  แต่เยซองก็ส่ายหน้า



"ไม่  กูไม่มีอารมณ์"



"ไปเถอะ  แล้วกูจะทำให้มึงมาอารมณ์เอง"  คยูฮยอนมองเยซองหลอนๆ จนฮันกยองต้องดึงเพื่อนรักออกห่างกัน



"พวกมึงอย่าทำแบบนี้...  กูจะอ้วก"  ฮันกยองที่โดนมือหนาของคิบอมลากออกไป ทำเอาไอ้สองคนที่เหลือเดินตามไปที่รถอีกที



"เราแยกกันไป...  ส่งแฟนก่อน แล้วเดี๋ยวทุ่มหนึ่งกูให้ไอ้บอมมันวนรถมารับพวกเราที่บ้านไปร้านกัน"



"พวกมึงเคยถามกูไหม??"  คิบอมที่พูดยาวสุดๆ  ทำเอาเพื่อนๆ  พากันหัวเราะ...





"ที่มึงกลุ้มแค่เรื่องนี้เหรอ" คยูฮยอนที่กระดกแก้วเหล้ายิ่งกว่าน้ำเปล่า  ทำเอาเยซองส่ายหน้า  นี่มันรับฟังปัญหากูหรือว่ามากินเหล้าเองกันแน่ว่ะ...



"ตกลง  เราจะทำให้แฟนกับพี่เหมือนกันให้ได้  โอเคไหมล่ะ??"



"ขอบใจนะเว้ย.."



"ได้เสมอ  เพื่อนรัก..."



"วันนี้เมา.. "  ทุกคนที่อยู่ในวงล้อมต่างยกแก้วขึ้นชน    แล้วพากันหัวเราะไปกับเรื่องต่างๆ  ที่พากันคุยไปเรื่อยๆ