คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : In The 9
“เฮ้อ!!!เหนื่อยชะมัดเลยวันนี้ ต้องมานั่งตอบคำถามนับร้อยจากบรรดาแฟนคลับของนายซิก หึ่ย...นายนี่มันดารารึไงนะถึงได้มีคนสนใจเยอะขนาดนี้เนี่ย”
“ก็บอกแล้วว่าน้องซิกน่ะไม่ใช่ดาราก็เหมือนดาราทั้งหล่อ น่ารัก มีเสน่ห์ นิสัยดีอีกตังหาก อ๊ายๆๆ >_< พ่อเทพบุตรของพี่น้ำหวาน”
ยัยนี่ก็อีกคน คลั่งไคล้พ่อเทพบุตร(ของมัน)ซะเหลือเกิ๊นนนน...หล่อหรอ???ก็หล่ออยู่หรอก -_-‘’’ แต่ก็สู้อู๋จุนจ๋าของฉันไม่ได้ น่ารักหรอ???ก็น่ารักนะ @~@ แต่ก็แพ้ยูโนอยู่ดี มีเสน่ห์หรอ???นิดหน่อยอ่ะนะ -*- แต่พี่สน-ยุกต์มีเสน่ห์กว่าเป็นร้อยเท่า แล้วก็นิสัยดีหรอ???ไม่มี๊...นายนั่นไม่มีเลยซักนิด อันนี้ฉันคัดค้านสุดตัว -///- (ในที่สุดก็หาข้อเสียของนายนั่นเจอซักที)
“งั้นเชิญแกหลงเสน่ห์นายนั่นไปเหอะ ฉันกลับแล้ว หิวข้าว”
“อือๆๆเจอกันพรุ่งนี้นะจ๊ะเพื่อนรัก”
“อื้อ...โชคดี”
หมดเวลาสนุกแล้วสิ...หมดเวลาสนุกแล้วสิ กลับบ้านดีกว่า ^_^
“พี่สาว...พี่สาวค้าบบบบบ~รอด้วย”
เสียงกุมารทองที่ไหนล่ะเนี่ย แต่เอ๊ะ!!!เสียงคุ้นๆแหะ อ๊ากกกกก...นายซิก oOo!!!
“นายมาได้ไงเนี่ย”
“ก็ผมจะกลับบ้านพร้อมพี่สาวไง เรามีนัดกันแล้วนะจำไม่ได้หรอ สมองปลาทองจริงๆ”
อ้าว...นายนี่เจอหน้าก็ออกหมัดจนฉันเซเลยนะเนี่ย
“นายคิดว่าฉันจะพูดจริงทำจริงรึไง ไอ้ที่บอกไปมันก็แค่...”
“แต่เพื่อนพี่สาวกำลังเดินมาทางนี้นะ”
เพื่อน???ยัยน้ำหวานกลับไปแล้วนี่นาหรือว่าเดอะแก๊งของฉันหรอ...เห้ย!!!ยัยน้ำผึ้งขม มาทำไมวะเนี่ย +_+
“ดีจ๊ะน้องซิก...ว่าไงพีช”
อ่ะโธ่...ทักนายซิกเสียงหวานปานเพิ่งกินน้ำตาลปิ๊บมา 8 ถัง แต่กับฉันเธอไปกินน้ำบอระเพ็ดมารึไงยะ
“ครับผม”
“อื้อ...แล้วเธอมาทำอะไรที่นี่ฮันนี่ เธอกลับประตูนู้นไม่ใช่หรอ”
“ก็วันนี้ฉันอยากกลับทางนี้นี่นา ไม่ได้รึไงจ๊ะหรือว่าเธอเป็นเจ้าของประตูนี้”
จีบปากจีบคอพูดจริงๆเลยนะแม่คุณ แอ๊บแหลกเลยแหะต่อหน้านายซิกเนี่ย
“ไม่หรอกแค่ถามไปงั้น สงสัย”
“พี่สาวครับกลับกันเหอะหรือว่าจะแวะกินอะไรก่อนกลับดี”
“ใครจะกลับกับ...อ้อ...หาอะไรรองท้องก่อนก็ได้จ๊ะซิก พีชหิ๊วหิว”
“ครับ ผมรู้จักร้านเบเกอรี่อยู่ร้านนึงอร่อยสุดๆไปเลย เดี๋ยวผมพาไป แล้วก็จะเป็นเจ้ามือเลี้ยงที่รักของผมด้วยนะ ^_^”
ใครที่รักนายยะ -_-+++ เล่นด้วยหน่อยทำเป็นเคลิ้มเชียว ถ้าไม่ติดที่ยัยน้ำผึ้งขมฉันจะก้านคอให้ซักป้าบ แล้วยิ้มนั่นมันอะไรน่ะ ยิ้มให้ฉันหรอ -///- เอ่อ...นายเกลียดฉันนักรึไง อยากให้ฉันหัวใจละลายใช่มั้ย >o<
“เบเกอรี่หรอ...อุ๊ย!!!ของโปรดพี่ฮันนี่เลยนะ งั้นพี่ฮันนี่ไปด้วยดีกว่า ว่าไงจ๊ะน้องซิก”
“คงจะ...”
“ได้สิครับ ไปกันหลายๆคนจะได้แชร์กันกิน”
นายกำลังจะทำอะไรยะ ฉันกะว่าพอลับตายัยตัวมารนี่แล้วจะแยกกับนายเลยนะ แล้วนี่ทำไมไปชวนมาด้วยเล่า!!!จะกลับยังไงล่ะเนี่ย
“งั้นไปกันเลยดีกว่านะจ๊ะน้องซิก เธอก็มาด้วยนะพีช”
เอ๋???ตกลงแล้ว...พวกฉันชวนยัยนี่หรือว่า...เออ...ช่างมันเหอะ
- ร้านเบเกอรี่ -
“เฮ้...นี่มันร้านโปรดของฉันเลยนะเนี่ย ว้าวๆๆ” *_*
“หรอครับ นี่ร้านพี่สาวผมเอง”
พี่สาว!!!งั้นพี่กิ๊กก็...พี่สาวนายนี่งั้นหรอ
“อ้าว...น้องพีชวันนี้รับอะไรเอ่ย เค้กโกโก้ชอคเหมือนเดิมแน่เลย อ้าว!!!นายซิกเราก็มาด้วยหรอ เอ๋???หรือว่าเราสองคนมาด้วยกันจ๊ะเนี่ย”
“ใช่ครับ เรามาด้วยกันแล้วนี่ก็พี่ฮันนี่เพื่อนพีชน่ะ”
“สวัสดีค่ะพี่กิ๊ก ฮันนี่ฝากเนื้อฝากตัวเป็นน้องสาวของพี่กิ๊กด้วยคนนะคะ”
แหม...เธอพูดยังกะจะมาเป็นน้องสะใภ้พี่เค้างั้นแหละยัยน้ำผึ้งขม โหววว...ทำหน้าแอ๊บแบ๊วด้วย ในสายตาคนอื่นก็น่ารักดีหรอกนะ เธอมันขาวนี่นาแต่สำหรับฉัน...ทุเรศว่ะ
“เอ่อ...จ้ะ เชิญนั่งเลยนะ น้องพีชเอาเค้กเหมือนเดิมใช่มั้ยจ๊ะ”
“ค่ะ แล้วก็ขอน้ำชาด้วยนะคะ”
“จ้ะ ฮันนี่ล่ะจ๊ะรับอะไรดี”
“ฮันนี่ขอสตรอเบอร์รี่ชีสเค้กนะคะ ส่วนน้ำเอาแคนตาลูปปั่นค่ะ”
“ได้จ้ะ ส่วนเรานายซิก มากับพี่แปปนึงพี่มีอะไรจะคุยด้วย”
“หือ...มีอะไรหรอ”
“มาเหอะน่า”
“อื้อๆเดี๋ยวตามไปนะ ผมขอไปเข้าห้องน้ำก่อน”
เอ๋???มีอะไรกันน่ะ ฉันไปฟังด้วยไม่ได้หรอ ไม่อยากอยู่กับยัยนี่ตามลำพังเลย หน้าขาวๆของยัยฮันนี่ยังกะผีญี่ปุ่น...กลัวอ่ะ
>>>ระหว่างเรานั้นแฟนกันแค่วันเดียว หรืออาจจะเป็นตัวจริงของหัวใจ นี่คือรักแรกพบหรือคบเล่นๆกันไปก็เท่านั้น ยังไม่แน่ใจ…<<< (เพลงแฟนกันวันเดียวของ C-QUINT)
ใครโทรมาเนี่ย...อ๊ากกกกก!!!ตายแล้ว ตายโหงแน่ๆ o_O
“แม่...เห้ย!!!ยังไม่ได้บอกแม่เลยนี่นา ซวยแล้วยัยพีช”
“ถ้ารีบ...กลับก่อนก็ได้นะพีช ฉันจะอยู่ดูแลน้องซิกเอง ไม่ต้องห่วงหรอก ฉันดูแลดีกว่าเธอแน่ๆ”
บังอาจมาก...ยัยนี่มันนางมารร้ายชัดๆฉันเคยได้ยินคำนี่จากปากนางร้ายในละครที่ฉันดู พอนางเอก (???) ไปนางร้ายก็เลยได้โอกาสใส่ร้ายป้ายสีนางเอกได้อย่างหน้าตาย...แต่ฉัน...แม่ไม่ได้เป็นไรซักหน่อยจะกลับให้โง่รึไงยะ
“ไม่จำเป็นหรอกนะฮันนี่ ที่รักของฉัน ฉันดูแลเองได้ ไม่ต้องรบกวนคนนอกอย่างเธอหรอกนะ”
ปรี๊ด...แตกเลยมั้ยล่ะ แกไม่ได้แอ้มที่รัก...เห้ย!!!ไม่ใช่ๆไม่ได้ใส่ร้ายป้ายสีฉันหรอก (-_-‘’) ว่าแล้วฉันก็ลุกไปคุยกับแม่หน้าร้านเพื่อไม่ให้ยัยน้ำผึ้งขมได้ยินเรื่องโกหกที่ฉันแต่งสดๆไม่งั้นฉันไม่ได้อยู่ต่อแน่
“ฮัลโหล...แม่หรอ อืม...พีชจะกลับบ้านค่ำหน่อยนะคะ คือว่ามีธุระนิดหน่อย ค่ะ...อยู่กับ...เพื่อนน่ะค่ะแม่ เอ่อ...หวานค่ะ พีชอยู่กับน้ำหวานแล้วก็เพื่อนอีกหลายคนเลย แม่ไม่ต้องห่วงนะคะ ค่ะ...รับปากค่ะแม่”
ชู่ว...เฮ้อ!!!รู้สึกบาปจังเลยแหะ แต่เพื่ออยู่ขัดขวางยัยฮันนี่ แม่คงเข้าใจหรอก(มั้ง)
ความคิดเห็น