ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    The young แสบได้ใจ นายรุ่นน้อง

    ลำดับตอนที่ #3 : In The 3

    • อัปเดตล่าสุด 8 ม.ค. 53


    พีชจะพาพี่เจ้าไปดูอะไรหรอครับ ^ ^”

    ตามมาเถอะค่ะ แล้วก็เงียบเข้าไว้นะคะ เดี๋ยวไก่ตื่น

    นี่จะพาพี่เจ้าไปดูไก่หรอกหรอ

    โหววววว...พี่เจ้า อย่ากวนน้องดิ เดี๋ยวไม่พาไปดูซะหรอก

    เฮ้อ!!! คนๆนี้ปากมากชะมัด พี่เจ้า มือกลองสุดเท่บุคลิกจอมกวนประสาท แล้วก็เป็นคนที่มีเรื่องชกต่อยมากที่สุดในวงด้วย แต่แปลกมากที่หน้าหล่อๆของเขาไม่มีแม้แต่รอยแดงทั้งที่ผ่านสมรภูมิรบมา =_=’’’

    งั้นพี่เจ้าไม่ดูก็ได้

    พูดแล้วก็หันหลังจะเดินกลับทางเดิมที่เพิ่งเดินเข้ามา คิดหรอว่าฉันจะปล่อยไปง่ายๆเจ้าของแผนการนี่นาต้องเล่นให้แสบสะบัด  -_-+++

    ชิ ไม่อยากดูก็ไม่ต้องดูสิ ว่าแล้วเชียวพี่เจ้าของเราต้องปอดแหกแน่นอน หึ...นึกว่าจะแน่

    โหวววว...แรงไปเปล่า พีชกล้าพูดอย่างนี้กับพี่เจ้าตั้งแต่เมื่อไหร่กันนะ ลูกผู้ชายน่ะฆ่าไม่ได้แล้วก็หยามไม่ได้ด้วยรู้เปล่า...เหอะ...ไปก็ได้ ขอมาจัดให้

    โฮะๆๆๆๆ ^o^ เจอมุกนี้เข้าไป พี่เจ้าผู้ไม่เคยยอมใครก็ต้องไม่ยอมใครต่อไปเหมือนเดิม หุๆๆๆๆๆๆๆๆ >o< สะจายยยยไอ้พีชเฟ้ย!!!

    งั้นก็ตามมาค่ะ เงียบๆด้วย

    แล้วพีชบอกพี่เจ้าไม่ได้จริงๆหรอว่าจะพาพี่เจ้าไปไหนน่ะ

    ไม่ได้ค่ะ เดี๋ยวไม่สะใภ้

    เซอไพร์ๆ แหมทำเป็นมีมุก ไม่ขำซักนิด

    แป่ว!!! มุกเราฝืดทุกทีเลยที่อยู่กับพี่เจ้าเนี่ย -*-

    ใกล้ถึงยัง นี่เรามากันไกลแล้วนะ

    ถามมากจัง กลัวอะไรหรอพี่เจ้า หรือว่า...กลัว...ผี

    พี่เจ้าสะดุ้งเล็กน้อย เมื่อฉันไปสะกิดความหลังที่ยากจะลืมของพี่แก

    มะ...ม๊ายยย!!! ไม่กลัวซักนิด คนอย่างพี่เจ้านี่หรอจะกลัว ไม่มีทาง

    ค่าาาา~~~ เอาเป็นว่าน้องเชื่อก็แล้วกัน

    พูดอย่างนี้เหมือนไม่เชื่อนะพีช เอาความจริงเชื่อพี่เจ้ารึเปล่า

    เชื่อค่ะ...น้องเชื่อพี่เจ้าอยู่แล้ว

    ก็...ตอบๆไปงั้นแหละ หึๆๆๆๆ คิดภาพตอนที่พี่เจ้าคนที่บอกว่าตัวเองไม่เคยกลัวอะไร กลัว....อย่างว่าจริงๆ หน้าตาตอนนั้นคงจะเหยเกสุดๆ ^-^

    ถึงแล้วค่ะพี่เจ้า

    หะ...ถึงแล้วหรอ

    อือ...นี่แหละที่บอกว่าจะพามาดูน่ะ

    ดะ...ดูอะไรหรอ

    เดี๋ยวน้องจะเล่าให้ฟัง แต่ตอนนี้หาที่นั่งพักก่อนเหอะเหนื่อยชะมัด

    กะ...ก็ดี

    เมื่อหาที่พักได้ ฉันก็เริ่มเล่าเรื่องที่แต่งขึ้นมาสดๆให้พี่เจ้าฟังทันที +_+ ( เดี๋ยวลืม )

    ก็มีพี่สาวคนหนึ่งเค้าเป็นนักเรียนเก่าของที่นี่ เค้าบอกว่าบ้านหลังนี้น่ะเคยเป็นบ้านพักครู…”

    ตอนนี้พี่เจ้าเริ่มนั่งไม่ติดแล้วล่ะ ( ก๊ากกกกกกกกกกๆๆๆๆๆๆ )

    บอกไว้ก่อนเลยนะพี่เจ้า เรื่องนี้น่ะเกิดขึ้นเมื่อตอน 6 ปีที่แล้ว น้องกับพี่เจ้ายังไม่เข้ามาเรียนที่นี่ เลยยังไม่รู้ประวัติของโรงเรียนนี้ ดีนะ ที่น้องมีพี่สาวแถวๆบ้านแล้วเค้าก็หวังดีมาเล่าให้ฟัง

    อือ...ละ...เล่าต่อสิ

    มีครูคนหนึ่งที่สอนพี่สาวคนนี้แหละ เค้าพักที่บ้านหลังนี้ เป็นครูผู้หญิงที่สวยมากเลยล่ะ อายุตอนนั้นก็ 20 ต้นๆ พวกครูผู้ชายที่ยังไม่มีแฟนหรือว่าหนุ่มๆก็มักจะมาจีบครูคนนี้เสมอเลย…”

    ...

    แต่ว่าแปลกเมื่อผู้ชายคนไหนที่มาแวะเวียนขายขนมจีบที่บ้านของครูคนนี้ ถ้ากลับไปไม่เป็นบ้าพูดเพ้อเจ้อก็เหม่อลอยไม่พูดจา…”

    พี่เจ้าขยับตัวเข้ามาใกล้ฉันมากขึ้น เมื่อแขนของพี่เจ้าสัมผัสแขนของฉันรู้สึกได้เลยว่ามันเย็นมากแล้วก็สั่นๆเล็กน้อย

    จนวันหนึ่งพี่สาวคนนี้ก็อยากรู้ความจริงขึ้นมา เลยชวนเพื่อนๆประมาณ 5 คน มาพิสูจน์กัน…”

    ...

    พี่เจ้ารู้มั้ยค่ะ ว่าพี่สาวคนนี้น่ะเจออะไรเข้า

    พี่เจ้าไม่ตอบ แต่ส่ายหัวไปมาทั้งๆที่สายตาไม่มองหน้าฉันเลย มัวมองบรรยากาศรอบๆที่ค่อยๆเย็นลงเรื่อยๆ เป็นการสร้างบรรยากาศสุดๆ ^O^ สายตาของพี่เจ้าสั่นระริกและสอดส่องความผิดปกติอยู่ตลอดเวลา ฉันมองดูแล้วก็อยากจะหัวเราะเป็นภาษากะลึกกะลึกกึกจริงๆ ( ภาษาอะไรฟะ )

    พี่สาวคนนี้เค้าเจอ...

    บรู๊ววววววววววว.....................มาแล้ว ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ ยัยน้ำหวานนี้เก่งชะมัด จัดฉากได้เนี๊ยบมากๆ

    เห้ย!!!....หมาหอนอ่ะ

    ก็ค่ะ...หมาหอนแล้วไงหรอ

    กลับกันเถอะพีช ปะๆๆ...ไปเร็วดิ

    ไม่อ่ะ นี่น้องยังไม่ได้พาพี่เจ้าไปพิสูจน์ความจริงเลยนะ จะไปได้ไงเล่า

    ความจริง??? ความจริงอะไร

    ก็ความจริงที่พี่สาวคนนั้นพูดไงค่ะว่าเจอครูผู้หญิงคนนั้นกำลังกินรกของเด็กทารกอยู่

    หะ...กินรกของเด็กทารกหรอ!!!”

    ช่ายยยยย~~~”

    นะ...นี่พีช...พา...พี่เจ้า...มาพิสูจน์...พิสูจน์เรื่องผะ...ผีหรอ

    ค่ะ

    พี่เจ้ากำลังจะวิ่งหนี แต่มีรึที่ไอ้พีชจะยอม

    ไปไหนค่ะพี่เจ้า

    พีชจะบ้าหรอ พิส่งพิสูจน์บ้าบออะไรกัน พี่เจ้าไม่อยู่แล้วนะ

    ว่าอย่างนั้นพี่เจ้าก็สาวเท้าออกไปด้วยความเร็วเพราะอยากกลับบ้านไปหาหม่ามิ๊หรือเพราะความกลัวก็ไม่รู้นะ ^ ^

    พี่เจ้าอ่ะ...ทำไมต้องว่าน้องบ้าด้วยล่ะ...น้องอุตส่าห์...จะเว้นพี่เจ้าไว้ซักคน

    จากที่พี่เจ้ากำลังจะวิ่ง ก็หันกลับมาหาฉันที่ตอนนี้มีเอฟเฟ็กส์ แสง สี เสียง พร้อมตระการตารอบตัว คาบเลือดบนเสื้อนักเรียนฝีมือยัยน้ำหวาน ไส้หมูที่ซื้อมาจากตลาดสด แล้วก็อื่นๆอีกเยอะที่สามารถบ่งบอกได้ว่า ฉันคือผีสาวแสนสวย ( -_-‘’’ )

    อ๊ากกกกกกกกก!!!!...

    ตึง!!! oOo โอ้...ตัวใหญ่ล้มดังแหะ ^///^

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×