ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : สงครามย่อยๆในห้องเรียน
"นังตุ๊ดSexเสื่อม"แก้มตวาดดังขึ้นเป็น2เท่าทำเอาคนรอบข้างสะดุ้งไปตามๆกันและเริ่ม
หันมาสนใจคู่นี้บ้าง
"อีหอยแดง"เชอรี่ตวาดกลับ
"อีหอยเชอรี่"แก้มตวาดดังขึ้นอีก
"อีหลอด"
"อีหอยสังข์"
"เอิ๊ก~"เสียงเรอของใครบางคนทำให้สงครามหอยๆยุติลง ทุกสายตาต่างมองไปที่แหล่ง
กำเนิดเสียง
"กร๊าก~"ฉันหลุดก๊ากออกมาทันทีที่เห็นภาพจะไม่ให้ขำได้ไงก็เสียงเรอเมื่อกี้เป็นเสียง
ของยัยโซที่เรอใส่หน้าเจ๊สุจริตราน่ะสิ>0< อาจารย์สุจริตราทำหน้าเหมือนจะเป็นลม
พยายามรวบรวมสติครั้งสุดท้ายขยับปากบอกอย่างแผ่วเอาว่า
"เธอโดนเชิญผู้ปกครองแน่"ก่อนจะล้มลงไป
"ไม่มีครูสอนก็ไม่ต้องเรียนเอาเป็นว่าเลิกเรียนเว้ย!>0<"ฉันตะโกนขึ้น พอดีนี่มันคาบสุด
ท้ายน่ะ555+โชคดีจังได้กลับบ้านเร็วต้องขอบคุณยัยโซนะเนี่ย นักเรียนค่อยๆทยอยออก
จากห้องเรียนในขณะที่ฉันกำลังจะเดินออกจากห้องก็มีเสียงใครคนนึงเรียกไว้ก่อน
"ฮาร์ตๆอะนี่การ์ตูนที่เรายืมแกเมื่อปีก่อน"อ้อยัยมิ้ลค์นี่เอง
"แกไม่หมกจนมันเน่าแล้วค่อยเอามาคืนเลยหละ-*-"
"โซกลิ่นปากโซมันต้องยิ่งกว่าขี้พันปีแน่ๆ"มิ้ลค์ว่าพลางทำท่าขยะแขยง
"อืมจริงด้วย"
"ช่ายๆ"
"อ้าวฮาร์ตจะไปไหนอะ"
"ไปในที่ๆไม่มีพวกแกT^Tชิ!ใช่สิฉันมันไม่สำคัญแต่ฉันก็เป็นนางเอกนะ นางเอกเชียวนะ"
"-.-"<<หน้าของทุกคน
"T^Tบาย~อย่าใส่ใจเลยฉันมันก็แค่ธาตุอากาศ~ไร้ตัวโตนนนนนนนนนนน"ฉันค่อยๆเดิน
ลงบันไดไป อ้าก~อยากฆ่าคนแต่งเฟร้ยเขียนยังไงนางเอกไม่เด่น
"กรี๊สสสช้านไม่ย้อมมมมมมมมม"ฉันร้องขึ้นขณะกลับบ้านทำเอาคนรอบข้างหันมามอง
ด้วยความสนใจ
"มองไมไม่เคยเห็นนางเอกเครียดเหรอ- -*"คำพูดของฉันทำเอาคนรอบข้างหันกลับไป
ทันที ฉันเดินกระฟัดกระเฟียดไปเรื่อยๆจนกระทั่งเท้าไปหยุดอยู่หน้าบ้าน
"เสด็จพี่หม่อมฉันกลับมาแล้วเพคะ ก๊าก~"เย้ย!เกิดอะไรขึ้นที่บ้านฉันฟะเนี่ย-0- นั่นมัน
เสียงนี่มันพี่เอสนี่นา จ๊าก!พี่ของฉันเป็นบ้าไปแล้วT^Tแถมยังพูดคะอีกอี๋พวกแอ๊บแมนนี่
หว่าพี่เราT^T
"แง้~อย่าไปเลยนะช้านขาดเธอไม่ได้ ขาดเธอเหมือนจะขาดใจ"ถุย!เน่าอะเสียงใครเนี่ย?
"ไม่เมาเหล้าแล้วแต่เรายังเมารัก สุดจะหักห้ามจิตคิดไฉน ถึงเมาเหล้าเช้าสายก็หายไป
แต่เมาใจนี้ประจำทุกค่ำคืน ฮือ~"นี่ก็เหมือนกัน(?_?)นิราศภูเขาทองมาจากไหนฟระเนี่ย
= =
"อ๊า~น้องแตงโมจ๋าอย่าซิจ๊ะ กำลังจะลังจะหลอมละลายเพราะเธอ~อ๊างงงงงงงงงงง"
(//-[]-//)อ้ากกกกกกกนี่มันอารายก๊านนนนนนนน ฉันตัดสินใจเปิดประตูก่อนที่จะได้ยิน
อะไรทุเรสๆมากไปกว่านี้
หันมาสนใจคู่นี้บ้าง
"อีหอยแดง"เชอรี่ตวาดกลับ
"อีหอยเชอรี่"แก้มตวาดดังขึ้นอีก
"อีหลอด"
"อีหอยสังข์"
"เอิ๊ก~"เสียงเรอของใครบางคนทำให้สงครามหอยๆยุติลง ทุกสายตาต่างมองไปที่แหล่ง
กำเนิดเสียง
"กร๊าก~"ฉันหลุดก๊ากออกมาทันทีที่เห็นภาพจะไม่ให้ขำได้ไงก็เสียงเรอเมื่อกี้เป็นเสียง
ของยัยโซที่เรอใส่หน้าเจ๊สุจริตราน่ะสิ>0< อาจารย์สุจริตราทำหน้าเหมือนจะเป็นลม
พยายามรวบรวมสติครั้งสุดท้ายขยับปากบอกอย่างแผ่วเอาว่า
"เธอโดนเชิญผู้ปกครองแน่"ก่อนจะล้มลงไป
"ไม่มีครูสอนก็ไม่ต้องเรียนเอาเป็นว่าเลิกเรียนเว้ย!>0<"ฉันตะโกนขึ้น พอดีนี่มันคาบสุด
ท้ายน่ะ555+โชคดีจังได้กลับบ้านเร็วต้องขอบคุณยัยโซนะเนี่ย นักเรียนค่อยๆทยอยออก
จากห้องเรียนในขณะที่ฉันกำลังจะเดินออกจากห้องก็มีเสียงใครคนนึงเรียกไว้ก่อน
"ฮาร์ตๆอะนี่การ์ตูนที่เรายืมแกเมื่อปีก่อน"อ้อยัยมิ้ลค์นี่เอง
"แกไม่หมกจนมันเน่าแล้วค่อยเอามาคืนเลยหละ-*-"
"โซกลิ่นปากโซมันต้องยิ่งกว่าขี้พันปีแน่ๆ"มิ้ลค์ว่าพลางทำท่าขยะแขยง
"อืมจริงด้วย"
"ช่ายๆ"
"อ้าวฮาร์ตจะไปไหนอะ"
"ไปในที่ๆไม่มีพวกแกT^Tชิ!ใช่สิฉันมันไม่สำคัญแต่ฉันก็เป็นนางเอกนะ นางเอกเชียวนะ"
"-.-"<<หน้าของทุกคน
"T^Tบาย~อย่าใส่ใจเลยฉันมันก็แค่ธาตุอากาศ~ไร้ตัวโตนนนนนนนนนนน"ฉันค่อยๆเดิน
ลงบันไดไป อ้าก~อยากฆ่าคนแต่งเฟร้ยเขียนยังไงนางเอกไม่เด่น
"กรี๊สสสช้านไม่ย้อมมมมมมมมม"ฉันร้องขึ้นขณะกลับบ้านทำเอาคนรอบข้างหันมามอง
ด้วยความสนใจ
"มองไมไม่เคยเห็นนางเอกเครียดเหรอ- -*"คำพูดของฉันทำเอาคนรอบข้างหันกลับไป
ทันที ฉันเดินกระฟัดกระเฟียดไปเรื่อยๆจนกระทั่งเท้าไปหยุดอยู่หน้าบ้าน
"เสด็จพี่หม่อมฉันกลับมาแล้วเพคะ ก๊าก~"เย้ย!เกิดอะไรขึ้นที่บ้านฉันฟะเนี่ย-0- นั่นมัน
เสียงนี่มันพี่เอสนี่นา จ๊าก!พี่ของฉันเป็นบ้าไปแล้วT^Tแถมยังพูดคะอีกอี๋พวกแอ๊บแมนนี่
หว่าพี่เราT^T
"แง้~อย่าไปเลยนะช้านขาดเธอไม่ได้ ขาดเธอเหมือนจะขาดใจ"ถุย!เน่าอะเสียงใครเนี่ย?
"ไม่เมาเหล้าแล้วแต่เรายังเมารัก สุดจะหักห้ามจิตคิดไฉน ถึงเมาเหล้าเช้าสายก็หายไป
แต่เมาใจนี้ประจำทุกค่ำคืน ฮือ~"นี่ก็เหมือนกัน(?_?)นิราศภูเขาทองมาจากไหนฟระเนี่ย
= =
"อ๊า~น้องแตงโมจ๋าอย่าซิจ๊ะ กำลังจะลังจะหลอมละลายเพราะเธอ~อ๊างงงงงงงงงงง"
(//-[]-//)อ้ากกกกกกกนี่มันอารายก๊านนนนนนนน ฉันตัดสินใจเปิดประตูก่อนที่จะได้ยิน
อะไรทุเรสๆมากไปกว่านี้
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น