คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : charpter 4 : เดทเเรกของเรืองฤทธิ์
Tono....
วันนี้ผมนัดเดทกะเจ้าริทที่เซนทรัล ตอนนี้ผมก็ได้เเต่นั่งเสริมหล่อรอเวลาให้มันถึง5โมงเย็นเวลานัดของผมกะริทเเต่ว่าน้องสาวผมน่ะสิจะตื้อขอติดรถไปด้วย
"นะนะโน่ๆๆๆ น่าจะให้น้องสาวไปด้วยนะ"อย่าตื้อสิ
"นี่ 5โมงเเละพี่ไปก่อนจะไปก็รีบๆขึ้นรถ" ยอมยอมยอมยอมสุดท้ายผมก็ต้องยอม
ผมขับรถไปที่เซนทรัลเเบบโคตรด่วนเพราะผมกลัวตัวเล็กของผม(เค้าเป็นของแกตั้งเเต่เมื่อไหร่)ต้องรอนาน
ถึงซะที..........
RIT.....
พี่โตโน่ๆๆ เมื่อไหร่พี่จะมาครับริทคิดถึงนะ เอ๋!นั่นพี่โตโน่หนิพี่เค้ามากะใครอ่า
"ริท ทางนี้~"เค้าเรียกผมเเล้ว ผมทำหน้าบูดเดินเข้าไปหาพี่โตโน่
"หวัดดีครับ~นี่ใครอ่าพี่"บอกมาเหอะว่าแฟนริทจะได้ตัดใจจากพี่ซะที
"น้องสาวพี่เองครับ ขื่อ อะตอม"เเล้วไป เย่ๆๆๆๆๆๆๆๆๆไม่ใช่แฟนไม่ใช่เเฟนดีใจ~
"อะตอมหวัดดีพี่เค้าซะ เเล้วก็จะไปทำอะไรก็ไปให้พ้นๆ กลับเองด้วยเพราะพี่จะกลับดึก"
"หวัดดีค่ะพี่ ไปและ"กขค.ไปซะที
"ริทไปเถอะมีเเค่เรา2คนเเล้วนะ"น่ารักจังเลยอ่าพี่โตโน่ ริทชอบพี่เข้าเเล้วหล่ะสิ
"หิวหรือยังคับพี่โตโน่ เดี๋ยวริทเลี้ยงข้าวพี่เองนะ"
"ไม่เป็นไรหรอกครับริท ริทช่วยพี่ไว้หลายเรื่องเลยนะ พี่ต้องเลี้ยงสิ" สุภาพบุรุษเสียจริงนะ
"ก็ได้เเต่ต้องให้ริทเลี้ยงไอติมนะ"อ้อนจ่ะอ้อนเข้าไป
"โอเคครับ ไปกันเถอะพี่หิวเเล้วอยากกินไรหล่ะครับริท"
"ยาโยอิ"เล่นของเเพงพิสูจน์ใจพี่โตโน่(บ้า)
"พี่เลี้ยงเองไปกัน"อยู่ดีดีพี่เค้าก็คว้ามือผมไปจับเเล้วเรา2คนก็เดินจูงมือกัน กลางห้างเลยนะกลางห้าง พี่เค้าจับมือผม ผมรู้สึกเหมือนว่าเรา2คนจะเดินไปด้วยกันในทุกๆที่
Tono...
ผมเเอบเห็นริทอมยิ้มหวานอยู่นั่นเเหละ เค้าเป็นอะไรของเค้าน้า ผมรู้สึกว่าเวลาผมอยู่ใกล้ริทเเล้ว
..อบอุ่นมาก..
"พี่โตโน่ เลยร้าน"อะไรนะ~แฮ่ๆๆๆผมคิดเรื่อยเปื่อยซะจนเป๋อเลยนะเนี่ย555
"อ้าวหรอ~เลยเเล้วเเฮ่ๆๆกลับๆ"โก๊ะจริงๆเลยหน่าผมเนี่ย
"พี่คิดอะไรอยู่อ่า ริทมองพี่ตั้งนานเเล้วนะ พี่ไม่คุยกับริทเลย" ริทงอนผมหรอ??
"โอ๋!!พี่ก็คิดถึงเรื่องเมื่อคืนไงริท อย่างอนพี่เลยนะตัวเล็ก"
"พี่จำเรื่องราวเกี่ยวกับเรา2คนได้ทุกเรื่องเลยหรอ"
"ทุกเรื่องสิ ก็มันผ่านมาได้คืนเดียวเอง"
"อ่อ ถ้าเป็นริทก็จำได้"
"เเต่ไม่ว่าจะนานเท่าไหร่พี่ก็จะจำเรื่องราวเกี่ยวกะเรา2คนตลอดไปนะ"ความในใจผมมันออกมาหมดเเล้วริทจะรับรู้ไหมเนี่ย
Rit......
พี่เค้าชอบผมหรอ พี่เค้าจะจำเรื่องราวของผมหรอพี่เค้ารักผมใช่ไหม เย่ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆพี่โตโนจ๋าริทรักพี่โตโน่ที่สุดในโลกเรยครับ
"ริทก็จะจำนะ"ผมตอบไปอยากอ้ำอึ้งมากๆๆเเต่เค้าก็แอบยิ้มเหมือนกันนะ
เรา2คนรีบเข้าไปหาที่นั่งในยาโยอิที่ว่างๆก็มีเป็นที่นั่งเเบบตู้ พี่โตโน่ให้ผมเข้าไปนั่งคนละฝั่งกะเค้าเเล้วเค้าก็เปิดสนทนา
"ริท ริทพักที่ไหนหรอ"
"หอใกล้กะม.ขอนแก่นอ่าพี่"
"เรียนอะไรอ่าทำไมมาไกลจัง"
"บอกแล้วพี่อย่าอึ้งนะ"
"อืม"
"ผมเรียนหมอปี1แถวบ้านผมมันไม่มีเลยต้องไปเรียนที่มข."
"จริงหรอเนี่ยริทเรียนหมอหรอ"
"ครับ พี่หล่ะ"
"พี่ทำงานเเล้ว พี่ทำงานบริษัทเเถวนี้เเหละ"
"อาหารมาเเล้วค่ะ~ขอให้มีความสุขกัยการทานอาหารนะคะ"ขัดจังหวะจริงๆเลยนะเด็กเสริฟคนนี้
"กินเถอะจ่ะ"พวกเรากินไปกินมาอยู่ดีดี พี่โตโน่ก็มานั่งข้างๆผมเเล้ว..ตักอะไรไม่รู้ใส่ช้อนมาเเล้วจะป้อนผม
"อ่า~กินสิ"บ้า!พี่เค้าทำไรของเค้าอ่าริทเขินโว้ยยยยยยยยยยยยยยยย
"อ้ำ)w("
"อร่อยไหม"
"(_ _)(- -)"
"อิ่มเเละอิ่มเเละ"
"กลับเลยได้ไหมครับริทง่วงเเล้ว"
"ทำไมง่วงเร็วจัง"
"ไม่รู้สิริทง่วงง่ายอยู่เล้ว"
"เดี๋ยวพี่ไปส่งที่หอนะ"
"ครับ"
ความคิดเห็น