คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : พบเจอ
ยังไงเราก็ต้องค้างอยู่ที่นี่ก่อนละนะ
“เธอเป็นใคร”
เสียงหนักทุ้มใกล้หูที่เราได้ยินมันคือเสียงใครกันเนี่ย เราค่อยๆเอี้ยวตัวไปพบกับ...
ผู้ชาย ร่างสูงคนหนึ่งหน้าตาดุดัน ผมสีม่วงที่ขับให้เขาดูขาวซีด แววตากดดันที่ส่งมาให้เรามันช่างเหมือนเราไปฆ่าญาติเขาตาย - - ยังไงยังงั้น
“นี่ผมถามคุณอยู่ไม่ได้ยินหรอ”
“เอ่..อเราหลงทางอ่า แล้วเจอป้าคนนึงเธอพาเรามาที่นี่”
เราไม่กล้ามองหน้าเขาด้วยความกลัว
“นี่..ทำไมไม่มองหน้าผมอ่ะ ที่พื้นมีอะไรหรือไง”
เขา ยื่นหน้าเข้ามาใกล้และเป็นจังหวะเดียวกันกับที่เราเงยหน้าขึ้นเรามองเห็นดวง ตาสีม่วงเข้มที่ดูนุ่มลึก ดูไม่ออกจริงๆว่าคิดอะไรอยู่..
0////0
“นี่หน้าคุณแดงแล้วอ่ะ”
“รู้แล้วย่ะ ไม่ต้องมายุ่งเลย”
เราสะบัดหน้าหนีออกและวิ่งจากที่ตรงนั่น
/// ใจเต้น///
เราเป็นอะไรนะ
“นี่คุณ เฮย..”
“ว้าย..”
///ตุบ///
“เป็นอะไรรึป่าว”
“ม..ไม่เป็นไร”
เดี๋ยวนะไม่เจ็บ...
เราดูรอบตัว นี่เขาอุ้มเราอยู่ 0.0 ม่ายยยยย
“ปล่อยเดี๋ยวนี้นะ ไอ้คนไม่มีมารยาท “
“โหนี่หรอสิ่งที่คุณให้คนที่หวังดีช่วยคุณ”
โอ้เราชั่วเลย - -
แต่แววตานั่นมันอะไรกันนะ
เสียใจหรอ...
ทำไมกัน...
ติดตามตอนต่อไปนะคะ...
ความคิดเห็น