ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Knight club คดีลับ ขยับหัวใจให้มา love

    ลำดับตอนที่ #4 : Knight club # 3

    • อัปเดตล่าสุด 27 ก.ย. 54


    3
            จากนั้น...ในเวลาอันไม่นานแต่ปาไปเกือบชั่วโมงครึ่งก้อทำให้เรามาถึงโรงเรียนสอนดนตรี The musical ภายใยเวลาประมาณ 5 ทุ่ม!!
           “ นี่...สาบานเลยว่า...ถ้าแกไม่ขอร้องเพราะฉันทำผิดล่ะก้อ...ฉันจะไม่มาโรงเรียนในตอนกลางคืนแน่นอน...เซ็นต์พูดอย่างตะกุกตะกัก...เพราะว่า..โรงเรียน The musical เป็รโรงเรียนสอนดนตรีชื่อดัง...คนที่เล่นดนตรีเก่งระดับโลกยังเรียนจบมาจากที่นี่..ทำให้โรเรียนแห่งนี้มีประวัติมากมาย...และที่สำคัญ..เป็นสถาบันที่เก่าแก่....ฉะนั้นไม่แปลกที่ผู้ชายหน้าตาดีอย่างมัน...เอ้ย!...อย่างเซ็นต์จะกลัว...ฉันก้อด้วย T^T
           “ เออน่า...อย่าพูดอย่างงี้สิ!” เมื่อฉันพูดดังนั้นเซ็นต์เลยเดินนำหน้าเข้าไปในโรงเรียน.... และเมื่อฉันกับเซ็นต์กำลังจะเดินขึ้นไปบนห้องเรียน..ฉันก้อได้ยินเสียงเพลงมาจากห้องเก็บของใต้บันได....
           “เฮ้ย!!...เซ็นต์แกได้ป่าวอ่ะ?” พอฉันหันไปก้อเหนมันกระโดดมาอยู่ข้างหลังฉันแล้ว...
           “ อืม...ท่าทีอย่างงี้...แสดงว่าแกก้อได้ยิน...ลองไปดูกันดีกว่า จากนั้นเลือดของลูกนายตำรวจใหญ่ในร่างกายฉันมันก้อเริ่มพุ่งพล่านไปทั่วร่างกายทำให้ฉัน...!!!
           “ ว้ายยยยย!!!”
           “อะไร?....เฮ็ย!!!!”
           “ พวกแกมาทำอะไรกันที่นี่... 
       พวกฉันตกใจอะไรน่ะหรอ....ก้อมีไอ้บ้าหน้าตาดีที่ไหนไม่รู้น่ะสิโผล่มาดื้อ(
    ??)  เอ๊ะ!....แต่จะว่าไปหมอนี่ก้อหน้าตาคุ้นๆนะเหมือนฉันจะเคยเจอที่ไหนมาก่อน....เอ๊.....ใครน๊า....
           “นี่เป็นใบ้รึไง...ออกไปเดี๋ยวนี้..ไม่งั้นฉันจะแจ้งตำรวจข้อหาบุกรุกสถานที่!!”
    ชัดเลย!!!....ไอ้หมอนี่นี่เอง!!....ไอ้คนที่ชนฉันเมื่อเช้า..หนอยยดีล่ะ!....นายโดนแน่!
           “ นายเองหรอ!!??~” ฉันถามออกไปอย่างโมโหสุดขีด ในขณะที่เซ็นต์เอาแต่ทำหน้างงเป็นคนหล่อตาแตก
            “ เธอเป็นใคร...เราเคยรู้จักกันรึไง....ออกไปเดี๋ยวนี้...ไม่งั้นฉันจะเอาคนมาโยนตัวพวกเธอออกไป!” เอ๊!....หมอนี่นี่ชักยังไง...เพิ่งเจอกันแท้ๆ...แต่ว่าอะไรนะ!?...จะโยนฉันออกไปงั้นหรอ!?~....ฝันไปเถอะ!
           “ นี่!!...นายมีสิทธิ์อะไรห๊า!?~....ที่นี่ไม่ใช่ของนายซะหน่อย!....สงสัยเป็นนักเรียนใหม่ใช่มั้ยล่ะ...ดี..งั้นก้อหัดทำตัวให้ดีๆหน่อยเพราะว่าฉันต้องเป็นรุ่นพี่นาย...ทั้งโรงเรียนนี้น่ะฉันเป็นนักเปียโนอันดับ เชียวนะ!!”
       ฉันพูดอย่างยกย่อตัวเองด้วยความมั่นใจสุดๆ..เอาให้มันรู้กันไปเลยว่า..เป็นรุ่นน้องควรจะปฏิบัติกับรุ่นพี่ยังไง...แต่พอฉันพูดจบไม่ทันไร...หมอนั่นก้อไปเอาพี่บิ๊กควายจากไหนมาไม่รู้...
           “ เอาตัวยัยนี่ และเพื่อนหล่อนออกไป!...เร็วๆเข้าล่ะ!”
           “ว้ายๆๆปล่อยนะ...ปล่อยฉันๆๆๆ!!!”
          “ปล่อยฉันลงนะเว้ยย!!!...ไม่งั้นจะหาว่าไม่เตือน!” ทีงี้ล่ะทำมาอวดเก่ง..เซ็นต์เอ้ย..เราจะตายไม่รุตัวอยู่แล้วเนี่ย!...
          “โอ้ยยย!!!!.ฉันกับเซ็นต์อุทานออกมาเป็นเสียงเดียวกันเพราะอะไรน่ะหรอ..ก้อพวกเรา..เพิ่งโดนพวกพี่บิ๊กควายโยนออกมาจริงๆอย่างที่นายนั่นพูดจิงๆน่ะสิ...ฮือๆๆๆ...ก้นฉัน....T^T
     
     
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×