คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : [SF] Red Bench [TakaChii] Part 2
[SF] Red Bench [TakaChii] Part 2
Paring :: Takaki Yuya X Chinen Yuri
Rate :: PG 13+
Note :: เป็นฟิค ชายรักชาย ไม่ชอบ กดออกได้นะค่ะ เป็นฟิค ทาคาชี่ ลองอ่านกันได้ ถ้าไม่ชอบ ก็กดออกได้จ้า ^___^
.
.
.
“นี่ยูริจัง ตื่นได้แล้ว 6โมงครึ่งแล้วนะ มาทานข้าว ฉีดยาเร็ว”เสียงพยาบาล ร่างท้วม เดินมา ก่อนที่จะ เขย่าร่างบางให้ตื่น....
เด็กคนนี้เป็นเด็กที่ร่าเริงที่สุดในที่นี้ก็ได้ ในบรรดา คนไข้ที่เธอต้องดูแลนั้น แต่ล่ะคน ก็ต่างนอนซม แล้ว ก็ ล้มหายตายจากเธอไปทั้งสิ้น ก็มีเสียแต่เจ้าหนูคนนี้ซะล่ะมั้ง ที่คอยสร้างเสียงหัวเราะให้เธออยู่ตลอดมา
“นี่เมื่อวานหนุ่มที่ไหนมาส่งน่ะ ชิส์ๆ เดี๋ยวนี้หนีออกไปเล่นข้างนอก มีนง มี หนุ่มมาส่งซะด้วย เขาไม่รู้รึไงว่าเราเป็นผู้ชายน่ะ”
“อื้อ รู้ฮ่ะ ชิมาดะซัง วันนี้ ผมขอไปเที่ยวอีกนะๆๆๆ” ร่างบางจับแขนของนางพยาบาล ก่อนที่จะเขย่าเชิงอ้อนพร้อมทำสายตาปริ๊บๆ
“ไม่ต้องมาอ้อน ป้าเลยนะ ยูริจัง ทำเหมือนป้า เคย ห้ามเธอได้ล่ะ เหอะ เด็กดื้อ ~!” คุณพยาบาล ยีหัวของ ร่างบางเล่นๆ ก่อนที่จะจุ๊บแก้ม ขาวซีดนั้น เบาๆ ด้วยความเคยชินของตน
“ว่าแต่พาหนุ่มคนนั้น มาหาป้าด้วยนะจ๊ะ อิอิ มาให้ดูตัวหน่อยสิ”
“บ้าหรอฮ่ะ ผมไม่ได้เป็นอะไรกับพี่ยูยัง สักหน่อย -//- ”
“น่านเผลอหลุดชื่อมาแล้ว ชื่อเล่นหรอ ยูยังเนี่ย ดูสิ ไมได้เป็นอะไรกัน หน้างี้ก็แดงเชียว คิคิ รึว่าเด็กน้อยจะมีความรักแล้วน้า”นางพยาบาลวัยกลางคนยิ้มให้ร่างบางก่อนที่จะจับ แขนของร่างบางมา แล้ว มัดด้วยหนังยางตามเคย
“เจ็บหน่อยนะ ยูริจัง ทนล่ะ”
“ครับ ^___^ ”สิ้นเสียงคำตอบรับของร่างบาง พยาบาลคนนั้นก็ถอดปลอกเข็มก่อนที่จะบรรจงทิ่มเข็มนั้นลงไปที่แขนคงร่างบาง อย่าพยายามจะเบามือถึงที่สุด...
“อื้อ เจ็บจังฮ่ะ T^T ”
“โดนทุกวันยังมาร้องอีก 5555+ ป้าไปแล้วนะ ถ้าจะไปก็รักษาตัวด้วยล่ะ จุ๊บทีคนดีของป้า” นางพยาบาลพูดเสร็จก็ก้มลงจุ๊บกับร่างบางก่อนที่จะเดินส่ายก้นเข็นยาไปยังเตียงอื่นๆ
.
.
.
.
.
สายลมหนาว พัดพาทำให้ร่างบางที่พยายามเดินมาจากโรงพยาบาล นั้นตัวแทบที่จะปลิวไปตามลม ผ้าพันไหมพรมสีสวย ปลิ้วว้อนแข่งกับลมเล่นเสียสนุกพอๆกับอารมณ์ของเจ้าของนั้น ที่กำลังอารมณ์ดีได้ที่เลยล่ะ....
เมื่อเดินมาถึงร่างบางก็พบร่างสูงคนที่ตนพึ่งรู้จักและพึ่งสนิทนั่งรอตนอยู่ ข้างๆนั้น มีรถมอเตอร์ไซด์เวสป้าสีแดงสวย จอดอยู่ข้างๆ
“สวัสดี ยูริจัง ^___^” ยังไม่ทันที่จะทัก ร่างสูงนั้นก็ทักตัดหน้าตนเสียก่อน
“โอฮาโย พี่ยูยัง วันนี้หล่อจังฮ่ะ ผ้าพันคอก็เท่ดีอ่ะ เหมาะกับพี่ยูยังมากๆเลยฮ่ะ” มาถึงร่างบางก็รีบเปิดประเด็นจ้อรัวใส่ร่างสูงแหลก จนร่างสูงนั้นอดี่จะเขินกับคำชมของร่างบางนั้นไมได้จริงๆ
“พอๆ พอได้แล้ว เดี๋ยวพี่ลอยจะทำไงฮ่ะ ผ้าพันคอ ยูริจังก็สวยดีนะ เหมาะกับยูริจังเหมือนกัน ”
“อ่า ขอบคุณฮ่ะ ป้าชิมาดะรู้ คงดีใจ ^___^ ”ร่างบางจับผ้าพันคอของตนเองก่อนที่จะยิ้มแล้วนึกถึงพยาบาลคนสนิทของตน ทำให้ร่างสูงที่เห็นอากัปกิริยา อดที่จะเอ็นดูไม่ได้เลยทีเดียว
“วันนี้ไปเที่ยวกันไหม ?? ”
“ไปเที่ยวหรอฮ่ะไปสิ ผมอยากไปเที่ยว อยู่แค่โรงบาลกับสวน มันน่าเบื่ออ่ะ -0- ”
“ดีเลยงั้นไปบ้านพี่ก่อน ครอบครัวพี่จะพาไปจิบะ พอดี ^___^ ว่าแต่เดี๋ยวพี่พาไปขอโรงบาลก่อนนะ เราต้องทานยาหรือฉีดยาอะไรทุกวันรึเปล่าล่ะ ”
“ก็เอ่อมียาฉีด กับ ยาทานน่ะฮ่ะ ว่าแต่ไปพักกี่วันหรอฮ่ะ ผม เอ่อ เกรงใจเหมือนกันน่ะ...”
“ไม่ต้องเกรงใจหรอกน้า เราไปกัน 3 วัน 2 คืนอ่ะ ปะ พี่ว่าเรารีบไปขอ พยาบาลกันเหอะ”
“ฮ่ะฮ่ะ งั้นผมขึ้ยรถเลยน้า”สิ้นเสียงร่างบางก็กระโดดขึ้นรถเวสป้าราวกับคนไม่ได้เป็นโรคอะไรทำให้ร่างสูงที่นั่งรออยู่นั้น อดที่จะหัวเราะในความร่าเริงของร่างบางไม่ได้
“นี่ไม่สบายจริงเปล่าเนี่ย ดูกระโดดขึ้นรถสิ ระวังหน่อยสิ ”
“คิคิ ไม่ต้องเป็นห่วงผมหรอกน้า ผมอยากใช้ชีวิตให้เต็มที่ก็แค่นั้นเอง คิคิ”
“งั้นหรอ อืม งั้นเราไปกันดีกว่าเนอะ จับไว้แน่นๆ ล่ะ ผมจะซิ่ง”สิ้นเสียงร่างสูงก็หัวเราะดัง ก่อนที่จะสตาร์ทรถและเดินทางไปยังโรงพยาบาลอย่างรวดเร็ว....
.
.
.
.
“รีบกลับจังเลยน้า ยูริจัง นี่แค่สองโมงครึ่งเองนะ เอ๊ะ ว่าแต่นั้นใครน่ะ อย่าบอกนะว่าพ่อหนุ่มคนนั้น อิอิ” ยังไม่ทันที่จะได้ทักก็มีเสียงแจ้น ของ นางพยาบาลร่างท้วมคนเดิม ทักเสียงดังขึ้นมาอีก ทำเอาร่างบางอดที่จะหัวเราะ ในท่าทางของพยาบาลคนสนิทไม่ได้
“เอ่อ สวัสดีฮ่ะพี่พยาบาล คนสวยผมชื่อทาคาคิ ยูยะฮ่ะ ฝากตัวด้วยนะฮ่ะ”
“แหม่หล่อจริงๆ มามะ มาให้พี่กอดที อิอิ นี่ยูริจัง ถ้าไม่ใช่แฟนกันนี่ป้าขอได้ไหมจ๊ะ”นางพยาบาลร่างอวบทำท่าทำท่า สะดีดสะดิ้งก่อนที่จะเกาะแขนของร่างสูงก่อนที่จะเอาหัวของตนมามุดแขนของร่างสูงเล่นทำให้ร่างสูงได้แต่หัวเราะปนเขินๆ กับนางพยาบาลคนนี้เหมือนกับร่างบางอีกคน
“นี่ว่าแต่ยูยะคุง มาหาป้านี้จะพายูริจังของป้าไปไหนเนี่ย”
“ไปทะเลจิบะฮ่ะ!”
“แหม่ๆ หนุ่มๆนี่มันก็ต้องทะเลสิน้า อ่า ก็ได้ๆ เดี๋ยวป้าเตรียมยาไว้ให้ก็แล้วกัน ว่าแต่เสียดายจังน้า ป้าก็อยากไปอ่ะ เผื่อป้าจะไปเล่นน้ำทะเลกับยูยะคุง ใส่บิกินี่ลายเสือดาวสีชมพูตัวใหม่ที่ซื้อมา เสียดายจัง เห็นเด็กหล่อๆ ป้าก็อยากจะใส่ให้ดูจริงๆ” สิ้นเสียงของนางพยาบาลร่างท้วม ร่างสูงก็ได้แต่กลืนน้ำลายของตนด้วยความกลัว ก่อนที่จะยิ้มแห้งๆ ส่งให้หล่อนไป
“อ๊ายยย ยิ้มให้ป้าด้วยน่ารักจริงๆเลย อ๊ะ เดี๋ยวเสียเวลายูยะคุง เดี๋ยวป้าไปเอายาให้ก่อนนะจ๊ะ”
“ขอบคุณฮ่ะป้าชิมาดะ คนสวยของผม >~< ” ร่างบางขอบคุณก่อนที่จะเขาไปกอดหญิงร่างท้วมด้วยความเคยชิน แต่กด็ถูกหล่อนตอบกลับมาว่า
“ไปกอด ยูยะคุงไป๊!~ ฮ่าฮ่าฮ่า ” เท่านั้นแหละ ร่างบางก็อายม้วนยังกับม้วนเทปที่ถูกพันไว้
‘ดีจังนะที่ได้เจอคนอย่างนี้ สแกนป้า ผ่านจ๊ะ คิคิ’ หล่อนคิดในใจก่อนที่จะเดินโยกย้ายส่ายสะโพกไปเอายาให้ร่างบางอย่างนวยนาด....
.
.
.
.
“เอ้านี่ทุกคนเตรียมตัวให้พร้อม ล่ะ ยูริจัง กับ เจ้ายูยะจะนั่งข้างหลังรถใช่ไหม ?? ”
“ใช่ฮ่ะ ^__^ ขอบคุณ คุณป้ากับคุณลุงที่พาผมไปด้วยนะฮ่ะ ดีใจจัง ยังไง ครั้งสุดท้ายของชีวิตผม ก็ได้ไปทะเลแล้วสินะ เยี่ยมไปเลย เสียดายจัง ที่เด็กๆ ที่สวน น่าจะมาด้วย งั้นคงสนุกกว่านี้เนอะ พี่ยูยัง” ร่างบางหันมาถามก่อนที่จะยิ้มให้กับร่างสูง ทำให้ชายชราและหญิงชราทั้งสอง ได้แต่ยิ้มเอ็นดูในความน่ารักและไร้เดียงสาของเด็กคนนี้
“งั้นเราไปกันเถอะ เดินทางไปเรื่อยๆเนอะ เราไม่ต้องรีบ ^__^”
“งั้นก้ไปกันเถอะฮ่ะ Go go Chiba Let’s go Chiba ฮูฮู ”
.
.
.
.
Diary Chinen Yuri
ฮ่า อากาศเย็นสบายจังน้า ตอนนี้ผมแอบเขียนตอนที่พี่ยูยังหลับแหละ ชิบะ วันนี้เป็นวันที่สองเราเจอกันปแล้วนะ รู้สึกสนิทไวไปยังไม่รู้ 55555+ แต่ก็ดีนะ ผมจะได้มีคนสนิทๆกับผมอีกคน วันนี้ป้าชิมาดะก็ใจดีกับผมจริงๆนะ เสียดายป้าหน้าจะมาด้วยงั้นคงสนุกแน่ๆ ว่าแต่ เอ๊ะ นี่คงได้เวลาที่ผมต้องไปเล่านิทานแล้วสินะ อ่า รู้สึกผิดจังเลย ที่ทำผิดสัญญาน้องๆแล้วมาเที่ยวเล่นสนุกเนี่ย T_____________T
แต่ก็นะ น้องๆจ๋าพี่ขอโทษจริงๆ ทะเลครั้งแรก และครั้งสุดท้าย ก่อนที่พี่จะตายพี่อยากไปจริงๆอ่ะ พี่ขอโทษ อื้อ พูดถึงเรื่องใกล้ตายแล้ว เมื่อวาน น้องเตียงสุดท้าย ก็พึ่งเสียอีกล่ะ เป็นโรคมะเร็งนี่ก็ได้แต่รอความตายจริงๆสินะ นี่ก็ใกล้แล้วสิ อีก4เดือนที่ผมจะมีชีวิตอยู่บนโลกใบนี้....
คุณพ่อฮ่ะ รอผมด้วยนะฮ่ะ...
知念 侑李
ความคิดเห็น