ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [EXO SNSD] Forever ผมจะรักคุณตลอดไป

    ลำดับตอนที่ #1 : Intro...

    • อัปเดตล่าสุด 8 พ.ย. 56


    Intro




    ช่วงกลางคืนที่แสนเงียบสงบและเป็นเวลาพักผ่อนของใครหลายๆคน


    " ช่วยด้วย!!!! อ๊ะ..... "

     

    เสียงของเด็กสาววัยประมาณ19ปีดังขึ้นที่ซอกตึกร้างแห่งหนึ่งใจกลางเมืองหลวงของประเทศเกาหลีใต้

     

    " ดิ้นดีนักนะมึง "

     

    " นั่นดิพี่ ดิ้นไปก็ไม่รอดอยู่แล้ว "

     

    พวกวัยรุ่นชายแสนเลวเดนมนุษย์พูดคุยกันขณะที่กำลังปลดกระดุมเสื้อนักเรียน

     

    " ฉันว่าพวกนายน่ะ หยุดดีกว่ามั้ย "

     

    เสียงของชายหนุ่มร่างสูงสง่าดังขึ้นในความมืด

     

    " เฮ้ย! ใครวะ "

     

    " กูเอง "

     

    พลั่ก!!

     

    " อั่ก!!! "

     

    เขาเผยตัวออกมาพร้อมกับกระโดดลงมาถีบหัวโจกของพวกนี้

     

    " อย่าให้ฉันหมดความอดทน รีบไปซะ!! "

     

    เขายืนจ้องหน้าหัวโจกที่นอนกับพื้นเพราะโดนถีบเมื่อกี๊

     

    " ถุ้ย!! ถ้าพวกกูไม่ไปล่ะจะทำไม "

     

    " หึ! "

     

    เขาก้าวเข้ามาเหยียบที่หน้าอกของคนโดนถีบไว้

     

    " อั้ก!! "

     

    " ลูกพี่! "

     

    " มึงอย่าเข้ามานะ "

     

    เขาเงยหน้ามองและชี้หน้าพวกที่เหลืออย่างเอาเรื่อง

     

    " ตอบกูมา มึงจะไปได้รึยัง! "

     

    เขาพูดพร้อมกับเพิ่มแรงกดให้หนักขึ้น

     

    " โอะ....โอเค ....กุ....กูไป แล้ว "

     

    " ก็แค่นั้นน่ะ "

     

    เขากระทืบซ้ำก่อนจะยกเท้าออกและเดินไปหาหญิงสาวที่นั่งตัวสั่นเทาอยู่ข้างกำแพง

     

    " เป็นไงบ้าง "

     

    " ฉะ....ฉัน......ระวัง! "

     

    เขาหันกลับมาและรับมือที่ฟาดไม้หน้าสามลงมาเอาไว้ทัน

     

    " มึงยังไม่เลิกใช่มั้ย "

     

    เขาบิดข้อมือของชายคนนั้นจนเสียงดังกร๊อบ

     

    " อ๊าก!!!! "

     

    ชายคนนั้นร้องออกมาด้วยความเจ็บปวดก่อนจะโดนเหวี่ยงกระเด็นไปติดกำแพง

     

    " เฮ้ยหนีเร็ว มันไม่ใช่คน "

     

    เดนมนุษย์ทั้ง3รีบวิ่งหนีอย่างรวดเร็วเพราะเห็นแววตาสีแดงสดแสนน่ากลัวของเขา

     

    " ไม่ต้องกลัวแล้วนะ "

     

    เขาหันกลับมามองเธอด้วยแววตาแสนห่วงหาและอ่อนโยน

     

    " เลือด คุณเลือดไหลนี่ "

     

    เขาจับแผลที่หางคิ้วก่อนจะหันกลับมาพูดกับเธอ

     

    " แผลนิดเดียวเอง "

     

    เขาประคองเธอลุกขึ้นพร้อมกับปัดเศษดินออกให้และจะติดกระดุมเสื้อที่หลุดให้ด้วย

     

    " มะ.....ไม่เป็นไรค่ะ "

     

    เธอก้มลงติดกระดุมของตัวเองจนเสร็จ

     

    " กลับบ้านเถอะนะ "

     

    และนั่นก็เป็นภาพสุดท้ายที่หญิงสาวจำได้ก่อนที่เธอจะสลบไปในอ้อมกอดของเขา....


    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×