ลำดับตอนที่ #34
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #34 : ตามหาความรัก!
สะุรัยัยัวแสบ
20.20 น.
“นัมู....อุย้วยหน่อยสิ"
เธอเปิประูมาเอีโอที่ำลัเปิประูออมาเหมือนัน นัมูพยัหน้าให้ีโอ่อนสอนะเินลบันไไป้าล่า
“เป็นไบ้า...." ีโอถามเมื่อเห็นนัมู้มหน้าล
“สบายี...."
ีโอว้ามืออนัมูให้เธอหยุยืนอยู่ับที่และึัวเธอเ้ามาอไว้
“อโทษนะ....ที่ันทำให้เธอเสียใ"
“เธอะให้โอาสันอีรั้ไ้ไหม!"
เธออยู่ในอ้อมอเ้าหลับาลและึเสื้ออเาไว้เียบไปสัพัให่
“ันอโทษที่ันรันาย!"
“ันอโทษที่ทำให้นายับทิฟฟานี่้อเลิัน....อโทษนะ....ันอยาะอโทษริริ....เธอรันายมาและอารันายมาว่าที่ันรันายะอี"
นัมูพูออมา้วยน้ำเสียที่แผ่วเบา
“สำหรับันวามรัมันไม่มีอะไรมาสามารถวัไ้ว่าใรรัใรมาว่า”
“นาย....บอเลิทิฟฟานี่ทำไม!!"
“เพราะันไม่้อารให้ผู้หิแบบเธอ้อทนเหนื่อยับผู้ายแบบัน"
หอพั apink
“ยัยนัมู....หายไปไหนนะ?"
อึนีที่เรียหาะโนัลั่น
“ยัยนัมูลไปื้ออเี๋ยว็ลับมาอึนีแ็อย่าบ่นเยอะเหมือนยาย"
“โบมีแเป็นผีสลัผัเหรอเอาอะไรมาแปะหน้าแปะาหน้าเลียะมั"
“แล้วล่ะอึนีนึยัไินอาหารเพื่อสุภาพมายืนหั่นมะเือเทศินในรัวมืมืแบบนี้ไฟ็ไม่ยอมเปิ"
“็เ๊โบอว่าให้ประหยั่าไฟไ"
โบมีที่ยืนอออยู่รีบส่ายหน้าให้อึนีและหัวเราะออมา
“นินทาอะไรัน !!"
รี๊ ~~~!!!!
“รี๊ทำไมนี่ันเอ?"
“โอ๊ยเ๊โ!!"
“นาอึนเป็นนแปะแวาให้นี่เ็มหน้าันเลยมอแทบไม่เห็นทาเิน"
“ฮายอ....นี่แอาบน้ำเป็นั่โมเลยเหรอไเอาหมอนับผ้าห่ม้วยไหม"
อึนีแวฮายอที่อบอาบน้ำนาน
“เสร็แล้วนี่ไ!" ฮายอที่เินออมาาห้อนอนพร้อมับผ้านหนูับผมที่เปียอเธอ
“ทำสลัผัินันเถอะ!!"
นาอึนที่ยืนัเรียแวาให้โรหันมาบ่นับฮายอ็พยัหน้าให้
“มีแ่นรัสุภาพ" โบมีโวยวาย
“แบฮยอน็อบผู้หิหุ่นีนะ!"
“นี่ยัยอึนีเียบไปเลยย??"
ทุน่า้อมอิริยาอโบมีที่แสออมา
“แะโวยวายทำไมัน็แ่แวเล่น"
“......................."
“แับแบฮยอนทะเลาะันหรือเปล่าทำไมพัหลัแอบแยลุ่มับพวเราไปนเียวบ่อยบ่อย"
โรเปิประเ็นทันที
“ไม่ไ้ทะเลาะัน....แ่ว่า...."
“ัน....ยัไม่อยาอบำถามเา"
“ำถาม.....ำถามอะไร?"
โรทำสีหน้าสสัย
“ำถามที่ว่าันิยัไับเา!"
ทุน่าันไปมอหน้าันและหันมามอโบมีที่ยืนหยิบมะเือเทศที่อึนีหั่นไว้ใส่ปา
“เรื่อแ่นี้เอ....!!" นาอึนพู้วยน้ำเสียแผ่วเบาเบา
“เรื่อแ่นี่อะไรล่ะสำหรับันือไม่รู้ะอบแบฮยอนว่าอะไร้วย้ำไปถ้าันบอว่ารัแล้วถ้านายนั่นไม่ไ้ิแบบเียวันันอาเสียเพื่อนไปเลย็ไ้...." โบมีถอนหายใ
“แ่ันไม่ิแบบนั้นนะสิโบมีเพราะถ้านายแบฮยอนไม่ไ้ิอะไรับแริริะไม่ถามำถามพวนี้ับแหรอสุมิว่าแบฮยอนรัันริริหมอนั่น็ะรีบมาถามัน"
โรพูพลาหัวเราะใส่โบมี
“....ริเหรอเ๊โ...."
“อืม....แรีบอบำถามหมอนั่นไปเลยอย่ามัวแ่ลัวไม่อาเพราะืนปล่อยเอาไว้อาหมโอาสไ้บอ"
“ริแวรเื่อเ๊โนะโบมีลุยเลย!"
อึนีพูพลาีไหล่โบมีเบาเบา
“....................." โบมีนิ่ไปสัพั่อนะรีบวิ่
“เี๋ยวโบมีแะรีบไปไหน?"
“ันรู้ฮายอว่าโบมีะไปไหน!"
นาอึนยืนอมยิ้มออมาและหันไปมอฮายอที่ยืนเาหัวอยู่ใล้ใล้
“โบมีำลัไปามหาวามรั!"
ทุยิ้มออมาเมื่อเห็นโบมีรีบวิ่ออไป้านอรอเท้า็ไม่ใสู่ท่าทาะรีบมา ับารไปามหาวามรั.....
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น